Fall 14 – Sweetest
APRIL IMPERIAL
Examination week na namin ay nagta-type si Tristan Cabrera sa'kin laptop.
Nakihiram siya sa'king laptop.
Buti hindi sa phone ko kasi siya ang nasa homescreen ko kahit iba ang nasa screen saver para hindi niya mahalata, unless buksan niya ang phone ko.
"Nakaglasses ka ah? Stress, seryoso o busy?"
Tanong ni Aliden na tumatawa.
Minsan lang kasi itong nagga-glasses.
"Oo nga, I'm worried you are stress, mister Genius!"
Akbay ni Aliden kay Tristan.
"Both! All! Lahat! Importante tong magre-review ko at paggawa ng flashcards."
Seryosong banggit ni Tristan sa'kin habang nakatitig siya sa laptop ko.
Ako naman nakatitig sa kanyang kagwapuhan.
"Lahat ba sasama sa fieldtrip para malista na lahat! Pagkatapos ng examination! Chill na tayo for fieldtrip!"
Sigaw ng classroom president namin.
Napatingin kami sa kanya at binalik ko ang tingin ko kay Tristan.
"Sasama ka, Cabrera?"
Tanong ko sa kanya, medyo kinabahan.
"Hindi ako makakasama sa field trip. Hindi ko afford ang fieldtrip fee. Scholar lang ako dito."
Sabi ni Tristan kaya nakaisip ako ng paraan.
"Guys! Agree ba kayong mag-ambagan para kay Tristan Cabrera, ating vice president. Kung hindi dahil sa kanya bumagsak na tayo, scholar kasi siya at hindi niya afford. Ano guys game? Payag ba kayong hindi siya sasama?"
Tanong ko sa mga classmates ko, namin.
"Hindi kami papayag na hindi siya kasama!"
Nagsalita si Maine, kaklase namin.
Tumawa yung mga classmates ko at nagbigay sa treasurer ng pera, sa'kin.
Ako kasi ang treasurer.
"Salamat, April. Loko ka talaga, hindi mo naman kailangan gawin yon."
Natatawang sabi niya nung inabot ko ang ambagan ng mga classmates namin.
"Ikaw pa ba? Hindi ka mawawala sa field trip, okay? You are coming with us. You are part of this ICT-1 family."
Sabi ko sa kanya, tinatapik ang balikat.
Sus, chansing na ata siya sa'kin kasi niyakap ba naman ako.
"Thank you talaga!"
Nakayakap siyang mahigpit.
Buti walang masyadong laman ang classroom kasi lunch time.
Kami naiwan doon, nagre-review ng subjects kasi day 2 na.
Malapit na ang fieldtrip!
Excited na kong magpunta ng Vigan!
Sumakay kami sa bus at kumanta yung teacher namin sa bus.
Gamit ang microphone.
Day 1 ng aming ng fieldtrip.
Nahuling pumasok si Tristan.
Tinanggal ko ang pink backpack ko sa upuan na katabi ko.
Yes, pink pa rin.
May mga bagay kasing hindi nagbabago sa isang tao.
Depende din kung aalagaan.
"First time kong sumama sa fieldtrip."
Masayang-masaya si Tristan para sa'kin.
Nagliwanag kasi ang kanyang mukha.
Nasa may malapit sa bintana ako nakaupo habang siya ay nakaupo sa tabi ko.
Habang nasa biyahe kumain ako ng chips.
Naglabas ako ng chips ng kilalang brand, Piattos.
"Gusto mo ba ng Piattos?"
Tanong ko sa kanya kaso napansin kong nahulog sa balikat ko ang kanyang ulo.
Napagod siguro sa biyahe.
I never thought, I will be happy with another guy again.
I will be blessed with this guy with me.
Sana hindi ako maheart broken ulit.
He's an innocent lamb.
He doesn't know, he's a target.
Of me being the wolf.
I'm trying to catch him.
Sana magkatotoo na 'to. Lord, please!
"You are my strength."
Bulong ko.
"And also, my weakness. You keep making my legs weak and bring my strength increases."
Dagdag ko at napagalaw ang kanyang mga mata, nakakurap.
Ayun, nagulat ako nakatulog din pala ko.
Nabitawan ang chips sa lap ko.
Bumaba ang bus namin sa Vigan.
Mga lumang bahay ang mga nandoon.
Nagpapaalala ng kasaysayan ng Pilipinas.
May mga kabayo doon.
"Tara, sakay tayo sa karwahe."
Sabi ni Tristan. Kaso may bayad daw.
"Ako na magbabayad."
Kasi enjoy naman akong nandito siya.
At least, he's enjoying this day with me.
Sumakay kami sa kurwahe.
Natahimik si Tristan pero nakatitig kami sa isa't isa.
"Thank you, I wouldn't be here without you. You are my greatest ally, Cute size."
Sabi niya sa tenga ko.
Nagulatang ako kaya hindi ako makatingin sa kanya.
"Wag kang mag-alala sa gastos no. I'm enjoying it with you, too!"
Nakangiting sabi ko sabay palo sa kanyang balikat.
"Ang hilig mong mamalo."
Natatawang sabi niya at umiwas ng tingin pero nakangiti pa rin.
Math wizard: Thank you for this day! This will be the most memorable of my life that someone really cared about me!
Cute size: Do not worry, I also, thank you for being a good friend to me. Wuv u!
Math wizard: Okay, wuv u! Thanks again!
Natapos ang araw na iyon ng masayang masaya ako.
Naglibot kaming lahat at nagpicture.
We took a picture together.
It feels familiar. Like dejavu.
I uploaded it to my Facebook account.
"My treasured friend that I love."
I told myself.
I couldn't type it on the description.
Baka mahalata nila.
Kaya nagpapicture din ako kay Nate at Aliden.
Nakaupload din.
"My senior high days."
Title ng album sa facebook.
I saved some of Tristan's picture and printed it.
I put it sa vision board sa may study table ko.
"My new found love."
I wrote on my notebook, nako!
Mali! Math notebook ko pala 'to.
T Heart A pa nalagay ko, ikaw talaga, April!
Nagcorrection tape ako.
Math Wizard: Are you asleep? I can't sleep coz you have been running into my head all day! Joke! Family problem lang.
Cute size: Nope, April's sleeping now. The number you dialed is not yet in service. Please try your call later!
Natatawa ako sa reply ko sa kanya.
Kinilig naman ako sa doon sa I miss you!
Math Wizard: Ay, sayang! I miss April! Please, tell her that!
Cute size: What? April do not miss you.
Math Wizard: Harsh! I just need someone to talk to.
We talked for ours pero hindi niya sinabi kung tungkol sa kanya ang problema niya.
I'm kinda worried but at peace at the same time coz he's energetic.
**