Na dat Justin en Quinty nog een halve dag hebben mee gereisd met Julian komen ze eindelijk aan.
"Hier zijn we dan." Zegt Julian. "Ik kan niet helemaal naar jullie bestemming gaan met de gaard dus ik zou jullie hier moeten afzetten."
"Dankjewel, Julian. Vanaf hier reden we het vast wel." Zegt Quinty terug.
"Het is wel ff lopen vanaf hier want ze wonen echt best wel afgelegen. Maar misschien kunnen jullie ook nog wat tussendoor doen. Sinds dat deze wereld nieuw is voor jullie zullen jullie zo meer nieuwe dingen zien." Zegt Julian.
"Das waar. We moeten ook nog wat geld verdienen en ze hebben hier vast toch ook wel van die dorp opdrachten?" Vraagt Justin.
"Die zijn hier zeker. Maar ze zullen wel verschillen en dat is zo per dorp. Maar dat zien jullie nog wel." Antwoord Julian.
Justin en Quinty zeggen nog even afscheid tegen Julian en gaan ze het dorp in.
"Hij had best gelijk." Zegt Justin. "De opdrachten zijn heel anders. Ik zou eerder zeggen dat we het normaalste dorp hebben gehad."
"Ja, maar dat kun je ook wel zien aan hoe dit dorp eruit ziet en hoe iedereen zich gedraagt." Zegt Quinty.
"WAAROM HOUD HIER IEDEREEN VAN -BLIEB- VIS!!!" Zegt Justin. "Elke opdracht op dit bord is over vis! Vang vis, bak vis, verzorg vis en zelfs breng een offer voor de grote vis!"
"Ja, ze hebben wel echt een enorme obsessie met vis." Zegt Quinty. "Alleen geven de opdrachten weinig geld."
"Misschien geeft de offering wel best wat. Er staat een vraagteken dus zal wel gaan om de offering." Zegt Justin terug.
"Hebben wij dan iets dat we zouden kunnen offeren?" Vraagt Quinty.
"Uhhhh... Uhhhh... Ahhhh ja, jou smartwatch." Zegt Justin. "Die is hier toch nutteloo-."
"Ja nee, dat ga ik dus niet doen, hé." Antwoord Quinty zonder er een seconden over na te denken.
"Hoezo niet?" Zegt Justin. "Dat ding is hier nutteloos en het komt hier nergens voor dus zou veel munten opleveren."
"Krrreeeeaa!" Maakt de smartwatch plots als geluid.
"Daarom wil ik dat dus niet." Antwoord Quinty.
Justin krijgt ineens een boos gezicht omdat dat het geluid weer werd afgespeeld.
"IS DAT NOU SERIEUS DE REDE WAAROM JIJ DAT NIET WIL?!!!" Zegt Justin.
"Uhhh... Ja, zo ongeveer wel ja." Antwoord ze terug met een blij gezicht. "En als dat je meer leuke dingen zegt."
"Dan moeten we maar een van deze andere rare opdrachten doen." Zegt Justin. "Laten we dan maar gaan vissen. Die verdient nog redelijk en we hebben al een vishengel in de toolkit."
Justin en Quinty besluiten dat te doen en starten de opdracht. Ondertussen bij de kerk in het vissen dorp.
Een willekeurig vissen dorp bewoner nielt en zegt: "Mijn heer de grote vis. Wat is het dat u vandaag zo naar verlangt."
Hij niet voor een tafel met een grote vis. Deze grote vis beantwoord hem en zegt: "Voor vandaag verlang ik naar iets anders. Ik heb zojuist aanwezigheid gevoelt van personen die niet in deze wereld horen. Ik wil deze graag voor mij zien."
"Wij zorgen dat dat voor elkaar komt." Zegt de dorp bewoner. "Hoe wilt u ze hier hebben?"
"Lever ze bereid en wel. Ik wil de kennis van deze 2 personen graag zelf hebben. En daarvoor moet ik ze dus opeten." Beantwoord de grote vis.
"En hoe zien deze 2 personen er dan uit?" Vraagt de dorp bewoner.
"Het is een jonge damen met lang blond haar. En er is een Jongen met kort bruin haar. Ze hebben allebij een avonturiers pak aan." Verteld de grote vis.
"Bedankt mijn heer. Wij zullen deze taak tot vervulling brengen." Antwoord de dorp bewoner.
Ondertussen weer bij Justin en Quinty.
"Godverdommen! Ik heb pas 3 vissen gevangen en jij hebt er al 50 gevangen!" Schreeuwt Justin gefrustreerd. "Die vrouw had gezicht dat je krachtlevel hoog was maar niet dat je ook meer geluk had."
"Ja, ik denk dat dit vast gewoon geluk is voor een keer joh. Het zal echt niet zijn dat ik meer geluk heb." Zegt Quinty terug.
"Ik ben er ook gewoon klaar mee we zitten hier ook al gewoon 4 uur lang hé." Zegt Justin. "Hebben we niet al genoeg geld?"
"Het is 1 zilvere munt per vis en we hebben nu 53 vissen. Dus dat zou betekenen dat we 52 zilvere munten hebben. Ook wel 5 goude en 1 zilver." Beantwoord Quinty
"Daar kunnen we toch vast ergens mee overnachten. En eten hebben we nog een beetje van Robbert." Zegt Justin.
"Ja dat zouden we vast wel kunnen en we hebben nog eten ja." Zegt Quinty terug. "Laten we dan maar dit vis in het centrum opleveren."
Justin en Quinty lopen naar het centrum van het vissen dorp. Ze leveren de vissen in en krijgen er inderdaad 5 gouden munten en 3 zilveren voor terug.
"Kijk eens aan we hebben nu gewoon 6 gouden munten, 3 zilveren en 2 bronzen." Zegt Justin vol blijdschap. "Het voelt alsof we alles kunnen kopen."
"Ja dat kan zeker niet. Als dat we normale kleren zouden willen kopen is dit nog niet genoeg. Maar dat is ook niet nodig." Zegt Quinty. "Laten we maar een hotel zoeken hier."
Justin en Quinty zoeken vervolgens naar een hotel tot ze voor een hotel staan.
"Het vis hotel. Je meent het." Zegt Justin. "Moet dan ook echt alles hier iets met vis heten."
"Niet zo veel miepen en gewoon accepteren." Zegt Quinty terug.
"Hoi, welkom bij het vis hotel kan ik wat voor u betekenen." Zegt de vrouw achter de balie.
"Ja wij zouden graag alvast een kamer willen reserveren voor vanavond." Zegt Quinty.
"Is goed. Zouden jullie apart of samen een kamer willen." Vraagt ze achter de balie.
Quinty twijfelt erg en denkt: "Samen is goedkoper. Maar het is zo akward. Nou ja, boeie ik doe wel gewoon samen we hebben tenslotte al eerder gedaan."
Quinty beantwoord haar en zegt, "Doe maar 1 kamer voor 2 perso-"
De vrouw plots onderbreekt haar en zegt, "Sorry er is iets belangrijkste op gekomen zouden jullie even kunnen wachten."
Justin en Quinty kijken elkaar raar aam en gaan maar zitten op de bankjes bij de balie. Tot op eens een man aan komt lopen en zegt: "Zouden jullie wat champagne lussen? Wij vieren vandaag ons jubileum hier in dit hotel."
"Ahhh lekker." Zegt Justin. "Is dat dan ook de rede dat devrouw achter de balie plots weg moest."
"Ja dat klopt." Zegt de man. "Geniet maar van jullie champagnes en alvast een fijn welkom in ons hotel."
"Ey Quinty." Zegt Justin plots. "Vind je ook dat het in eens best snel donker word."
"Nu je het zegt ja een klein beetje wel." Zegt Quinty. "Maar ik heb het gevoel dat het niet de zon is die weg valt, maar eerder-"
Voor Quinty der zin af kon maken vielen ze beiden in slaap.