Natatandaan ko noong bata pa ako ay nagtatalo ang aking ina at ama hinggil raw sa babae ni ama...
P🤬🤬🤬🤬🤬 🤬🤬a ka! Binuntis mo pa!
Honey, di ko sinasadya... lasing ako noon! Pagkagising ko katabi ko na sya! Hindi ko sinabi sa iyo iyon kasi isa lang iyong pagkakamali. Di ko alam na mabubuntis sya!
P🤬🤬🤬🤬🤬 🤬🤬a kung di kita simundan di ko malalaman.
Sorry honey... titinatakot akong magaling ng ina pag di ko raw pinapakasal niya ako sa anak niya...pag di ko raw, papatayin lahat ng mahal ko sa buhay.
Teka bakit handa ang damit nyo, saan kayo patungo?
Magtutungo ako kay Dongsaeng Lee Sung Hwa namimiss ko na balita ko pa nanganak panganay nyang anak.
Saan sa Philippines.
Putek, hinde...sa Jakarta na lang tayo!
Hindi, mamatahin lang ako ng magulang mo.
Kung ayaw mo doon kami ng mga anak mo!
Dahil doon wala nang nagawa ang ama at sumama na rin...para makatakas. Although...di naman nito nalimutan ang responsibility sa bata, nagpapadala ito kada buwan.
Nang mag30 si Oppa Lin umuwi itong SK para sa military, gayundin si Oppa Min pag ito ay maka30 years old.
Kaya kami ni Sunghee matitira sa puder ni Omma at Appa.
Si Appa ay Vice Director sa kumpanyang pinagtatrabahuhan ni Tito na syang Vise Presidente ng kumpanya na pagaari ng kanyang kaibigan. Ama ni Joe ang kabarkada ko.