Isa akong masayahin na bata , 12 years old palang ako mahilig na akong mag laro ng basketball,sumasama sa mga pinsan ko na lalaki.kung saan saan nalang kami mapupunta.
Boyish talaga ako, diko ma iwasang magkagusto sa babae.Mga sinuot ko Yung purmang pang lalaki talaga. Kaya palaging na gagalit si amam Kasi daw mga t-shirt Yung sino suot ko imbes crap tap at palda.
Unang pasok sa eskwelahan diko ma iwasang mag ka crush sa sitmate ko, ang Ganda Niya tapos friendly din. Hanggang sa naging best friend ko siya, ang saya Niya maging best friend.
Graduate na kami ng grade 6, sa Punto yon sabi Niya lilipat na Siya ng school. Don sa uncle Niya sa manila mag aaral.
Tapos non hinanap ko siya sa fb kaso diko siya na kita, Hanggang sa kinalimitan kona siya .
4years later....
Senior high na ako may intrams exam kami Kay langan di pwede wala don kaya Dali akong nag bihis, Hanggang sa naka rating na ako sa puntahan ko. Kakasimula palang diko ma iwasang Makita ko siya ulit, Yung tipung di ako makaimik sa saya.
sa tagal namin di nag kita di na Niya ako na alala,pero naalala ko pa din Yung Mukha Niya walang nag bago.
Gusto ko sana kamustahin siya kahit "hi" lang pero wala eh umiiral padin Yung pag ka mahiyain ko. Nagiginig ako sa saya Pina ka magandang araw sa Buhay ko.
Bumalik Yung naramdaman ko,sa unang tingin Ang Oras ay bumagal mga mata Niya ay nagniningning parang bituin diko ma iwasang mapaibinig muli.
Kahit kunti lang Ang pinag samahan namin thankful ako sa mga alaala binigay Niya sa akin.
Kung mababasa man Niya to I love you, Ikaw padin kahit kaylan. Kahit di pweding naging Tayo. <33