HE was twisting the gun in his hand and I could see his demonic grin as if he was enjoying what he was doing and seeing us weeping. It's like he's just playing a simple game.
He approached another woman, she was also beautiful, and she looked like a model. The man grabbed her firmly which made her scream. She hugged the guy, but he immediately pushed the woman away from him which made her head bumped on the floor.
"Please, set me free! I'm so sorry! Kung ano man ang nagawa ko sa 'yo that time, please sorry. Hindi na ako magpapakita sa 'yo, j-just set me free, please?" Hinawakan ng babae ang mukha ng lalaki. Mabilis niya 'tong hinawi kaya nasubsob ang babae sa sahig.
"You're ugly." Panlalait niya sa babae at nanggigigil niyang hinablot ang braso niya at sinabunutan. "You know? Your father owes me. Not a thing and not f*cking money! But lives! He hurt my mom, and he brutally killed my father! I shall do the same as he did, now I want you to say farewell words for your useless and brainless father."
Sobra naman siya! Naiiyak na ako sa mga sinasabi niya! Kahit 'yung mga taong walang kalaban-laban dinadamay niya!
Gaano ba kalala ang kasalanan ng mga taong sinasabi niya sa kanya?
Namilog ang mata ko nang may isang lalaking pumasok na may dala-dalang camera.
Are they going to make a video of what they're dirty actions?!
They are heartless! Nakakainis sila!
"'Wag! Please! Wala akong kinalaman sa nangyari. Pakawalan mo ako."
Ngumiti lang ng matamis ang lalaking may hawak sa kanya, in the second time he did the same way as how he raped the girl before.
He bit every part of her neck and it turned into a wound, flowing with a lot of blood.
"Demonyo!" mahinang sigaw ko na ako lang ang nakarinig.
I can't afford to watch it so I closed my eyes. I just cried silently, I knew he would do this to me after them.
Malaking kasalanan ito! Deserve niyang mabulok sa kulungan o mahatulan ng death penalty! I hope that karma will slap him, para mabayaran niya ang ginawa niya!Abuso 'to para sa kababaihan at pinapatay niya pa!
Nagdadasal ako na sana may magligtas sa amin dahil ayoko pang mamatay. Ayoko pang iwan ang mga mahal ko sa buhay, hindi ko pa naipapakita ang mga kaya kong gawin.
I hope somebody will help us in this situation.
He threw the woman on the bed full of blood. He tied her body tightly.
The man pulled the woman's legs and opened it widely. My eyes widened.
No! No! This is not happening, please this is not happening.
He just pointed the gun at her lady part!
It is evident to us how he forced entered the gun into her vagina.
That was so hurt! I feel her pain!
Sinabayan ko ang malakas niyang paghagulgol dahil naaawa ako.
Kahit kami, napapasigaw, nasasaktan din sa nararanasan niya. Sobrang pangingilabot ang naramdaman ko, parang sa akin niya ginagawa 'yon.
Dahil sa kabrutalan niyang ginawa, lumabas ang bala sa may bandang pusod ng babae na naging dahilan ng pagkamatay niya.
"Rudy, my axe," dinig kong utos nya sa may hawak na camera. I gulped hard. Teka, aanhin niya 'yung axe?
Napausog ako sa kinauupuan ko ngayon. Huwag niyang sabihing...
"NO! STOP IT!"
"Please, don't do it! Maawa ka sa kanya! No!"
"Ah! O.M.G!"
Napasigaw ako sa ginawa niya at hindi mapigilan ang hindi magwala sa pwesto ko.
He just cut her into pieces, like he just cut an animal!
Her organs were scattered all over the room. This time, I just wanna believe that this is all a dream.
Hindi 'to totoo, hindi 'to totoo!
"Finally, 1 point for Sandoval, hmm who's the next?" Masaya niya pang sabi. Again!? What did he just say? Did he want next? Totoo ba 'to?! Papatayin niya kaming lahat? IN THAT WAY? He is not a human!
Mas gustuhin ko pang patayin ako sa bugbog kaysa rito!
I hope a superhero exists in this world, and I want that hero to kill this demon.
Sana siya na lang ang mamatay! Sana siya na lang ang pinapahirapan! Bagay na bagay siyang mapunta sa impyerno.
Kung kaya ko lang sana siyang labanan, papatayin ko rin siya!
He whirled his eyes around then suddenly his eyes stopped on me. Hindi ko napigilan ang mangamba.
Ako na ba ang isusunod niya?
Hindi maaari!
"Hey, you!" He pointed his index finger at me. Nag-iwas ako ng tingin at kumapit sa paa mesa na abot ngga kamay ko.
Hindi na ako nakagalaw at malalim na paghinga ang nagagawa ko.
Ayaw ko siyang tingnan. Looking at him makes me want to see him dying, and looking at him makes me feel horrified.
In my entire life, ito ang pinakamasamang natuklasan ko at mararanasan ko. I cried a bit, thinking about what happened a while ago, para akong binubuhusan ng sobrang lamig na tubig.
Recalling what happened to those three girls who were killed in a brutality way, parang sa palagay ko ay parang wala na ako sa mundo, parang sa palagay ko nasa impyerno ako at ang nagmimistulang demonyo na pumapatay ay ang lalaking 'to.
Nagdasal ako ng maraming beses sa isip ko.
Nagsisisi ako na pumunta pa ako sa gawi nila. Nagsisisi ako na sinundan ko ang gusto ng kuryosidad ko at nagdala sa akin sa ganitong sitwasyon.
"Come here!" He raised his voice, indicating that he was losing his temper. I didn't bother to move to my place.
Mas lalo lang akong natatakot at kinakabahan dahil sa sigaw niya at hindi ko alam kung ano ang gagawin niya sa akin kung paanong uri niya ako sasaktan. Iisipin ko pa lang na sasaktan niya ako, hindi ko na kaya. Even though my mom is hurting me, hindi sa ganitong paraan.
"I said, come here!" He closed his palm, and his veins pumped. "Don't let me force you."
I cried and closed my eyes for a long time. I slowly approached him. Hindi ko maihakbang ang mga paa ko dahil sa kahinaan. I slowly looked up. Hindi ko kayang tingnan ang sahig, it was as if we were in a river and the water was blood.
Pakiramdam ko putlang-putla na ako.
I could almost get out of everything I ate because of the smell of the room and the organs of the people scattered there.
He forcefully grabbed my hair and I felt like I had lost my scalp. My whole skin in my head felt great pain.
"Kapag sinabi kong pumunta ka rito, pumunta ka rito! 'Wag mo akong artehan!" May diin at galit niyang sabi at hinigpitan ang pagkakasabunot sa akin.
Ang sakit!
Nanghina ako lalo!
Puwede niya naman kasi akong panggigilan, 'wag lang sana sa buhok dahil ang sakit! Palibhasa hindi niya naman alam ang pakiramdam.
Pakiramdam ko dumudugo na 'yung ulo ko sa ginagawa niya. Bumabaon din ang kuko niya sa ulo ko na nagpapadagdag ng sakit.
"Please, pakawalan mo na ako wala naman akong ginagawang masama, eh. Gagawin ko lahat ang gusto mo, please 'wag mo lang akong saktan." I begged while crying, he just smirked and looked at the bed at ibinalik niya ang tingin niya sa akin.
"Can you make me satisfied..." He looked at me from head to toe, "from your body?" Nag-iwas ako ng tingin at umiling ng ilang beses.
He threw me on the bed. Buong katawan ko nangingilabot dahil natamaan ko ang durog na katawan ng isang babaeng pinatay niya.
He grabbed his gun on the floor, itinutok niya sa noo ko. I closed my eyes.
I don't want to die! Hindi ko kaya pang mamatay! Please, sana iligtas niyo po ako sa demonyong 'to!
"P-Please, don't do this." I held his hand even it was full of blood. I gave a lot of kisses. I can taste the blood on his hand, pero hindi na 'yon mahalaga.
Sana hindi niya ako saktan.
Mabilis niyang inagaw ang kamay niya. Inilapit niya ang kanyang mukha. Ngumisi siya na parang may balak ito na iputok nga ang baril dahil narinig kong kinasa niya ito.
"A-Ayoko pang mamatay..." paghagulgol ko.
"But I wanna see you...dying," sagot niya, napakagat na lang ako ng labi, hirap na hirap sa paghinga.
Pumikit ako at hinintay na lang ang pagsabog ng ulo ko. Napakapit ako sa tali. My tears were touching my chin down to my neck.
How would I feel when I was shot?
What will happen when I die?
Ilang segundo ang nakakalipas nang wala akong maramdaman na bala na tumama sa akin.
Tinititigan niya ako kaya't umiwas ako sa kanya.
I can't bear to stare into his blue eyes. It's like he's undressing me.
Bigla niya akong hinatak sabay pinaupo. Lumuhod din siya gamit ang isa niyang paa sa kama para mapantayan ako. Ngumisi naman siya ng malademonyo. Napalunok ako at sinusundan ang mukha niya bawat paglikot niya.
"You're beautiful," he said while he is stroking my cheeks. Agad kong iniiwas ang mukha ko, pero pinilit niya pa rin akong iniharap sa kanya. "But looks like you are the one who will destroy my plans, so I shouldn't spare you."
Wala akong kinalaman sa nangyayari sa buhay niya bukod sa pagiging demonyito niya, bakit niya ako kailangang idamay!?
Binaba naman niya ang kamay niya papuntang dibdib ko. He pressed it, kaya hindi ko siya maiwasang sampalin siya gamit ng dalawang sarado na nga palad ko kahit nakatali ako.
"Bastos!" Malalalim ang paghinga ko dahil sa kaba.
But I immediately cupped my mouth with both my hands, as if he was suddenly flaming with anger.
I accidentally slapped him.
Binastos niya ako in the first place. No one has tried to touch my sensitive ones. "S-Sorry p-po, nabigla lang po ako-"
Ginantihan niya rin ako nang malakas na sampal. Hindi lang isa o dalawa ngunit tatlong beses niya akong sinampal kaya feeling ko natanggalan ako ng pisngi.
"OH MY GOD!"
"MISTER, PLEASE, DON'T HURT HER!" Sigaw ng mga babaeng nasa likuran niya.
Nakaramdam ako ng sobrang panghihina at nahahalikan ko na ngayon ang sahig. Nagawa niya akong mapatalsik sa kama gamit ng pananampal niya. Mas masakit pa ang sampal na 'to ngayon kaysa kanina. Konting sampal na lang talaga at mababalian na ako ng leeg.
"No one even dares to slap me, woman, just you. Now, you'll regret what you did," malamig niyang sabi.
Naramdaman kong nagsitayuan ang mga balahibo ko.
Napakapit ako sa laylayan ng damit ko. Nakikita ko na nanginginig ang kamay ko at nararamdaman ko ang pagnginig ng pang-ibabang labi ko.
"Stand up. I don't want to see anyone dramatic in front of me. I want you to do something, lick all the blood on the floor and make it polish with your mouth."
I couldn't help but close my fists.
Anong akala niya sa akin? Tanga na susunod sa inuutos niya? Ulol siya!Even if he kills me. I will never taste human blood. I am not like him. I am not an animal or a demon like him
Hinarap ko siya na may matalim na titig. Maybe I'd better answer him back, that's also my destination, he'll still kill me. Edi labanan na lang siya.
"Bakit hindi ikaw ang gumawa? Wala ka bang sariling bibig?" Ginaya ko rin siya sa paraang pananalita niya. Binigyan ko rin siya ng malalamig na tingin, kahit ang totoo ay may takot pa ring natitira sa akin. "At isa pa, tao ako, hindi ako hayop na tulad mo. Isa kang demonyo, wala kang puso."
"Nice, sumasagot, matapang," nakangisi niyang sabi at pinalakpak pa ang kamay niya. The second time, he pointed his gun. Hindi ko mapigilang tumulo ang luha ko.
"Sige patayin mo na ako!" Mapanghamon kong utos sa kanya. Ngumisi naman siya, nilapitan niya ako at hinawakan ako ng mahigpit sa panga.
"Not yet, I'm going to torture you first, I want you to feel that I'm going to take your life little by little. Maybe it's unfair if you just die from a bullet, right? While the others have their bodies torn to pieces," I pushed him using my body to release his grip on me.
Kumuha ako ng isang gamit na nandito sa sahig at kahit hirap kong naigalaw ang kamay ko, inihagis sa kanya, pero lahat ng nababato ko ay nasasalo lang niya gamit ng isang kamay.
"Patayin mo na ako! Ano pa bang hinihintay mo?!" nanggigil na sigaw ko sa kanya.
Naririnig ko ang mga iyak ng mga kasama ko na nandito. Nasa gilid sila at magkayakap, mukhang takot na takot sila.
"Ako na lang patayin mo at pakawalan mo na sila!"
Pumalakpak ulit siya at tumawa na may pagkasarkastiko.
"Are you sure?" Hindi ako nakasagot. "Are you sure that you want to die? Do you think, if I wanted to kill you, shouldn't it be earlier?"
It's like I suddenly realized that I don't want to die yet, I forgot, that I'm scared to death.
"Do you think kapag pinatay kita nasisiguro mo bang ligtas sila?"
May punto siya.
"Bakit naman iisipin ko 'yon. Demonyo ka kaya idadamay mo lahat!" Tumawa naman siya sa pagsinghwl ko.
"I am aware," he approached me, he slid his hand over my cheek. I can smell his breath which is so fragrant. "I will just make you do one thing, so easy, and the bonus is you can continue your life without hurting by my hands." He parted my hair which was interfering with my cheek. "Hindi kita kilala kaya walang dahilan para madamay ka pa. Para may silbi ka, pretend to be my fiancé to make my ex-girlfriend jealous and to convince my stupid uncle not to arrange a fake marriage with his pet snake."
Ano raw?!
"Patayin mo na lang ako, mas mabuti pa 'yon!" Galit kong sigaw sa kanya.
Umiling-iling naman siya, hindi pa rin nawawala ang pag-ngisi niya na tila ba'y parang isang biro lang ang ginagawa niya.
"You wanted me to kill you but you're pushing me back? Are you acting as if you can beat me? Tapang-tapangan?" he grinned. He looked at me from head to toe. "I'm impressed." Patuloy akong umaatras. "Pakikinabangan kita. I mentioned that I am looking for an instant fiancé, right? So I want you to do it. I'm choosing you."
I also laughed sarcastically.
What? He is choosing me to be his fake fiancé? Nagbibiro ba siya? I don't want to see his face anymore. Kahit siya pa ang pinakagwapong lalaki sa buong mundo, pangit pa rin siya sa paningin ko!
"Ayoko. Patayin mo na lang ako, mas maganda pa siguro 'yon kaysa makasama ka." Bigla namang nagseryoso ang mukha niya.
"Sa lahat ng pinahirapan ko, ikaw lang ang nagmamatapang sa harap ko. I don't know who you are, but if you didn't accept the favor I want you to..." bigla niyang hinablot ang baril niya.