Lullabies started to play as I passed through the diamond trail and leads the newborn bloomix to the sacred tree. A tree where it stand tall.. so gentle with grace and beauty. She shine even in the bitter cold of winter. Her petals go with the winds and playing with my hair and even hear her voice ringing through my ears like she was whispering.
I saw those broad shoulders, Calm eyes. Hair swaying on the air like it was dancing to the rhythm; Gently touching the bark of the tree. Feeling her life that connects to the kingdom where bloomix are born.
"How is she?" I asked and he didn't replied but only a slight smile. He wasn't being rude for not replying back. But his eyes tells a million words. He left as soon as the carriage arrived and his going back to the capital.
Fluerdem put some blanket on the grass and prepared dessert for our little bloomix.. For we are having our perfect tea party. These bloomix just born yesterday and I volunteer myself to help them learn. I made them look at the tree and because of its height bloomix had flopped on their seats.
"She's so enormous!"
"She's beautiful isn't it?"-bilis silang tumango na may halong pagkahanga nito "This sakura tree symbolizes Honor, trust, beauty and friendship--"
"My queen why are you crying?"
"Oh nothing bloomix blue bell Annaliese. I'm just having a flashbacks on my head " My tears fell of my cheeks and her petals wipe them up. I can even feel her presence. I let them touch the bark and they all flabbergast in her energy. "Let me tell you a story"-i began to sat on the grass and they are excited to hear the story
𝘛𝘩𝘦 𝘭𝘶𝘮𝘪𝘯𝘰𝘶𝘴 𝘭𝘪𝘨𝘩𝘵 𝘴𝘩𝘪𝘯𝘦𝘴 𝘣𝘳𝘪𝘨𝘩𝘵 𝘰𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘦𝘢𝘴𝘵 𝘴𝘪𝘥𝘦 𝘢𝘯𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘸𝘪𝘯𝘵𝘦𝘳 𝘤𝘰𝘭𝘥 𝘦𝘯𝘥𝘴. 𝘌𝘷𝘦𝘳𝘺𝘰𝘯𝘦 𝘢𝘳𝘦 𝘦𝘹𝘤𝘪𝘵𝘦𝘥 𝘧𝘰𝘳 𝘵𝘩𝘦 𝘱𝘰𝘥 𝘵𝘰 𝘣𝘭𝘰𝘰𝘮.. 𝘈𝘴 𝘴𝘱𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘩𝘢𝘥 𝘷𝘪𝘴𝘪𝘵𝘦𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘭𝘢𝘯𝘥 𝘢𝘧𝘵𝘦𝘳 𝘵𝘩𝘦 𝘵𝘰𝘶𝘤𝘩 𝘰𝘧 𝘭𝘢𝘴𝘵 𝘸𝘪𝘯𝘵𝘦𝘳.
𝘛𝘩𝘦 𝘱𝘰𝘥 𝘣𝘦𝘨𝘢𝘯 𝘵𝘰 𝘮𝘰𝘷𝘦 𝘢𝘯𝘥 𝘦𝘷𝘦𝘳𝘺𝘰𝘯𝘦 𝘢𝘳𝘦 𝘧𝘭𝘢𝘣𝘣𝘦𝘳𝘨𝘢𝘴𝘵𝘦𝘥; 𝘢𝘴𝘵𝘰𝘯𝘪𝘴𝘩𝘦𝘥 𝘢𝘯𝘥 𝘰𝘷𝘦𝘳𝘭𝘺𝘫𝘰𝘺𝘦𝘥 𝘢𝘯𝘥 𝘤𝘰𝘶𝘭𝘥𝘯'𝘵 𝘸𝘢𝘪𝘵 𝘧𝘰𝘳 𝘵𝘩𝘦𝘪𝘳 𝘴𝘦𝘦𝘥𝘴 𝘵𝘰 𝘣𝘭𝘰𝘰𝘮. 𝘈𝘯𝘥 𝘴𝘩𝘪𝘯𝘦 𝘢𝘳𝘪𝘴𝘦𝘥 𝘢𝘵 𝘵𝘩𝘦 𝘮𝘰𝘳𝘯𝘪𝘯𝘨 𝘭𝘪𝘨𝘩𝘵 𝘪𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘯𝘦𝘹𝘵 𝘴𝘱𝘳𝘪𝘯𝘨..
𝘊𝘰𝘶𝘱𝘭𝘦𝘴 𝘩𝘢𝘷𝘦 𝘱𝘳𝘰𝘵𝘦𝘤𝘵𝘦𝘥 𝘵𝘩𝘦𝘪𝘳 𝘱𝘰𝘥 𝘢𝘨𝘢𝘪𝘯𝘴𝘵 𝘵𝘩𝘦 𝘵𝘩𝘳𝘦𝘢𝘵 𝘰𝘧 𝘱𝘦𝘴𝘵 𝘢𝘯𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘧𝘦𝘳𝘰𝘤𝘪𝘵𝘺 𝘰𝘧 𝘴𝘦𝘢𝘴𝘰𝘯. 𝘛𝘩𝘦𝘺 𝘵𝘰𝘰𝘬 𝘤𝘢𝘳𝘦 𝘰𝘧 𝘪𝘵 𝘦𝘷𝘦𝘯 𝘪𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘣𝘪𝘵𝘵𝘦𝘳 𝘤𝘰𝘭𝘥. 𝘉𝘭𝘪𝘻𝘻𝘢𝘳𝘥 𝘢𝘳𝘦 𝘬𝘪𝘭𝘭𝘪𝘯𝘨 𝘩𝘢𝘭𝘧 𝘰𝘧 𝘵𝘩𝘦 𝘱𝘰𝘥 𝘢𝘯𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘴𝘦𝘦𝘥𝘭𝘪𝘯𝘨𝘴 𝘸𝘰𝘯'𝘵 𝘣𝘭𝘰𝘰𝘮.
𝘛𝘩𝘦𝘺 𝘸𝘳𝘢𝘱𝘱𝘦𝘥 𝘪𝘵 𝘶𝘱 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘢 𝘸𝘢𝘳𝘮 𝘭𝘪𝘨𝘩𝘵 𝘸𝘩𝘪𝘤𝘩 𝘵𝘩𝘦𝘺 𝘩𝘢𝘳𝘷𝘦𝘴𝘵𝘦𝘥 𝘣𝘦𝘧𝘰𝘳𝘦 𝘵𝘩𝘦 𝘸𝘪𝘯𝘵𝘦𝘳 𝘤𝘰𝘮𝘦𝘴. 𝘞𝘪𝘵𝘩 𝘵𝘩𝘦𝘴𝘦, 𝘵𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘸𝘪𝘭𝘭 𝘣𝘦 𝘢 𝘯𝘦𝘸 𝘣𝘭𝘰𝘰𝘮𝘪𝘹 𝘵𝘰 𝘣𝘭𝘰𝘰𝘮 𝘧𝘰𝘳 𝘴𝘱𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘰 𝘤𝘰𝘮𝘦 𝘵𝘰 𝘣𝘳𝘦𝘢𝘬 𝘵𝘩𝘦 𝘤𝘰𝘭𝘥..
S A K U M I ✿
We raced on top of the gentle slope mountain and roll down on the grass after. I somersaulted as I saw sakuri rushing towards me and I grabbed her fur and landed on her back smoothly. She is a fast runner. Tightly gripping on her fur and then spread my arms up in the air.. Feeling the morning breeze without the bothers of dilemma. We stop at the meadow and lay on a grass to rest. Gumulong gulong lang ako kasama siya at natakot ako ng papalapit na siya at kumaripas ako ng takbo at napayakap sa dandelion ng di sinasadya.
"Eww!"-biglang pandidiri nito at agad ko siyang binitawan. She smoothing away the wrinkles on her petals "Look what did you to my petals!"- i walk back and and hid my hands from her, lowering my head
"I'm sorry"
"Tch!" She wipes her petal dress again at tinarayan ako ng tingin. She's delia, she's so pretty and elegant, She lives in a luxurious life. Napaka swerte niya dahil kilang kila siya ng kaharian ng simula siyang magbloom.
Sabay kami at di ko alam anong klaseng bulaklak ako dahil walang anumang bulaklak ang meron saking ulo. Ako lang ang may kakaibang ulo parang kasing halintulad ng buhok ng mais.
Sabi ni mama nung nagbloom ako sa pod. All of the kingdom folks was disgusted.
But despite for my dreadful looks. Mama and papa describe me as an angel. Lumabas ako ng pod and they both embrace me. While others taunting about my flaws. I tried to be nice but yet-- its hard to fit in.
Medyo di pa ako maayos maglakad nung una at lagi akong natatalisod o minsan masalampak pa. Dapat nga di na ako masasaktan as I was treated like an outcast in the village for my flaws
Umuwi na kami ni sakuri and past the palace gate. Napakalaki ng poster na nakadikit sa wall. May grandeng patimpalak na mangyayari as they said na bibisita sa kaharian ang mga nobles. May magaganap na sayawan sa palasyo ng mga pixie at lahat sila handa na.
Bumaba na ako ang kiss sakuri bago siya umuwi naman sa kanila. Pumasok na ako at nakita ko si mama na nagtatahi ng damit sa tabi ng bintana. " Anak bat ang dumi mo? Kasama mo na naman si sakuri no?"-dugtong niya at tumango ako
"Sorry ma, magbibihis na po ko"
"Bilis. Tsaka anak mamaya ideliver mo ito ah. Malapit na ang pagbibista ng mga prinsesa sa kaharian ng bloomix alam mo naman magbebless sila sa mga iyon para naman maguide sila sa mga pixies. Nilagay ko na sa lamesa ang mga idedeliver mo make sure you deliver them on time..."
I take an instant peek outside my room and saw a beautiful gown she put on the table. They're all astonishing. Mom really slay it all. Binilisan ko nalang magbihis and immediately fold the gown and put each one in a box tsaka ko naman lagyan ng ribbon. Syempre special ang mga costumer.
Marunong si mama manahi sa ming bayan. Meron kaming panahian ng damit at natutuwa ako lalo na maraming nagpapatahi kay mama at mayayaman pa ang mga ito. Nasa palagitnaan kami ng market place at mabilis ang kita namin dahil maraming floria na pumapasok at mag order samin. The best talaga si mama.
"I want this one"-turo ng isang eleganteng sunflower na babae. Tumayo ako at hinarap siya. Nagningning ang mga mata ko ng makita ko siya parang sinampal ako ng kagandahan niya. Grabe ang ganda wala akong masabi. "H-- hello, hey!"-nabigla ako ng sigawan niya ako nang mawala ako sa katinuan.
"I'm sorry" i apologize and lower my gaze
"Don't you see i'm in a hurry tapos tutulala kalang? Panget na nga tanga pa"
Nasaktan ako sa mga binitawan niyang salita pero pinilit kong di maapektado at binigyan parin siya ng ngiti. Nakaramdam ako ng pighati habang ako nagagandahan sa iba tapos sila pinandidirian ako na parang basura. Di bale. Okay lang. Okay lang. Inabot ko sa kanya ang isang gown na disenyo rin ay sunflower at sinukat niya agad ito. Excited na excited ang mga magulang niya at paglabas niya pati ako tunganga.
" Sakumi!!"-tawag ni mama at umalis papunta sa kanya na nagsusukat ng tela. "Paki sukat din ang tela na iyon anak may nagpapatahi na anak ng isang gumamela"
I wrinkled my lip at kinuha ang tela na tinuro niya at hinanap ko naman ang tape measure. Pumunta ako sa table niya at may nakita akong isang litrato. Litrato ko nung una kong pagbloom at napahagikhik ako sa itsura ko na nasalampak pa pala ako nung una. Mabuti matangos parin ang ilong ko ket papano.
Tinago ko nalang ulit ito at sinukat na ang tela. Nagring naman ulit ang bell at may pumasok na kaibigan ni mama at dala dala niya ang tatlo niyang maganda at gwapo na anak.
"Misis. Ano bang magandang damit na natahi mo dyan. Excited na ako dahil nakatanggap kami ng invitation card sa spring dance, ikaw mare'ng wisteria?"
I saw mom smile faded into disappointment. I look down upon the shame I cause mom to feel like this. "Busy kase ako mare di ako makakapunta"- she pretended okay and smile and just simply shook her head.
"Ay sayang pupunta pa ang spring prince's sayang di nyo makikita"
"Okay lang mare. Sabihin mo nalang sakin anong magandang naganap sa palasyo"
"Ako pa, Sure mare"
Tumingin siya sakin bigla at tinawag ako "Sukatan mo anak ko bilis!"-sabi niya at kumuha agad ako ng panulat at papel para isulat ang size niya. Inabot ko rin sa kanila ang libro kung anong gusto nilang style at design. Nakatingin din ako sa mga drawing nj mama na talaga namang napakagaling.
"I'm home"-natuwa ako sa boses na nagpaligaya sakin. Kakarating lang ni papa sa trabaho sa factory ng mga fauna at ang tagal niyang di nakauwi. He'll be busy when the time of hybernation.
Kasama niya sa trabaho ang mga pixie para sa mga hayop sa gubat. Niyakap ko siya agad sa sobrang tuwa. Bumitaw na ako ng lumapit si mama at bumalik sa mga costumer. "Ito ang gusto ko"-sabi nung anak niya. Nasimangot naman ako kase ito rin ang pangalawa sa pinakamahirap na gown na tatahiin kase napakalago nito. Mukhang magdamagan na naman kaming mananahi ni mama nito.
"Anak di mo pa nadedelive--"
"Ay sorry mah. Nabusy ako e, punta na po"
I whistle to call sakuri and look around. Still no sign of her. I whistle again and heard a scream from floria people. She's rushing, her saliva is scattering all over the town and I shouted to stop her and she tries to stop but she can't "SAKURI STOP!!"- napapikit lang ako at napahatsing sa mga alikabok na ginawa niya.
"Sorry"-sakuri plea and low her growl and bunting her head to me. I love her soft fur ang sarap yakap yakapin
Napangiti nalang ako at tinali ang mga box para hindi mahulog. Umakyat ako sa kanya at binabasa ang bawat papel na nilalaman ng mga sulat ng costumer namin. Sakuri knows the village than I am syempre bago lang ako dito pero kilang kilala ako sa kapangitan ko. Medyo nakakahiya na nga kay mama e.
Marami kaming nadadaanang mga floria at may mga bata ding gustong makipaglaro kay sakuri at niyayakap ang malambot niyang buntot. Buti pa nga ang mga bata appreciated nila ang kakaiba kong anyo.
"Come here again okay?!"-sigaw ng mga batang na papalayo na kami sa kanila. Inayos ko ang mga papel at nagstart kami sa lugar ng mga dandelion floria. May mga tulad kong bagong bloom na naghihintay sa labas.
"KESHA!"-sigaw ko habang winagayway ang papel sa ere "SINO PO SI KESHA!!"
"HERE!!"-dinig kong sigaw ng babae at nakaantay siya sa hardin kasama ang isang lalake. Huminto kami at inabot sa kanya ang box at bilis niya itong binuksan at nakita ko ang saya sa reaction niya "Thank you, thank you this is beautiful!"-excited niyang sigaw at inabot sakin ang bayad tsaka na naman umalis.
Naglibot libot kami inabot ang box sa likuran ko. Tinatawag ko ang pangalan
Sa mga dinararaanan naming floria at sa laki ni sakuri tumatabi nalang sila.
"Can someone tells me whose. Gova? Hello?!"- I shouted but no one answer me. Binasa ko ulit ang papel at binalikat. Napasampal ako kase nakasulat naman kung saan siya nakatira. Kinulbit ko si sakuri at pinakita sa kanya ang nakasulat.
"Ah, malapit lang yan. Isang tavern dito sa rubiana"-she just lead me there and stop at a tavern that she said lately. Bumaba ako sa kanya and inabot ang box na kagat kagat niya.
Pumasok na ako and I smell the overwhelming freshly baked bread, burning woods and even gag on a smell from their drinks. They're discussing about the latest news and laughing. And I was all shock ro see the naked floria girls dancing on a pole. And they are interrupted by me as I drop my box and my eyes are widen.
"No, no no bloomix. Little girl this place is not suitable for you"-sabay hatak ng isang babaeng matanda sakin palabas.
"Ah I was looking for Gova?"
The old woman called gova. At napagtanto ko lalake pala at nang magsalita siya I almost collapse on my spot because of his dreadful breath that ruin my sense of smell. Iniabot ko agad ang box sa kanya at pinapaypayan ang ilong ko. I saw sakuri smell her own and she sneeze on me. "Eww! Sakuri!"
"Sorry"-she approached Gova ang smell him and she sneezed at him. Nashook ako sa ginawa niya. Sakuri drag me away at hinahabol kami nung lalake. Kagat kagat niya ang damit ko sa likod at minsan nasasalpok siya sa mga dingding ng mga bahay pero di parin siya tumitigil sa kakatakbo..