Though I want to break free from his suppression again but he really made sure I never gonna be able to because he handcuffed me with the chains attached to the wall this time. I want to resign myself to life at this moment of total disgust, considerable amount of discomfort, and embarrassment. My tears were threatening to fall, but I had to stay firm and quiet so I didn't let out any sobs as long as I can restrained myself.
I stayed still in my position, lying down on this huge bed while this man marking up my body hately. I felt his anger while doing me and it brought me so much pain. How much worse could my life get right now?
"This is going to taste extra deathly sweet and ruthlessly spicy. Do you want me to f*ck you rough?"
I definitely do not want this so I didn't muttered any words.
"Answer me!" and a hard slap struck my face.
"I-I want you to f-fuck me rough" pahina ng pahinang sabi ko.
"I wanna hear the please word!"
"I-I want y-you to fuck me rough, p-please"
"You really took a wild turn, baby. And keep on your little stupid mind that you owe me big time so you better be good" then he start kissing me again, his bites are painful and it finally brought me to tears once more.
"Who are you Saddain?"
How to answer this kind of question?
"I said... Who are you?!"
"I don't know" I cried while shaking my head.
"You are my b*tch, Saddain. Now, who are you?!"
"I'm your b-b*tch"
Parang nasira ang itinayo kong pagkatao. Hindi ganitong Saddain ang pinilit at pinaghirapan kong maging. Nagpalakas ako at nagpahusay pero bakit dito lang ako hahantong at babagsak?
"Are you aware of how boring and pointless you are?"
I closes my eyes while letting my tears fall. Nasasaktan ako hindi lang dahil sa ginagawa niya sa katawan ko, nasasaktan ako dahil tama ang sinabi niya. Nakakabagot ang buhay ko at walang patutunguhan. Wala na 'kong dignidad, pride, at kalayaan.
"You're still that soft girl who barely knew everything around her. No one can help you except me and keep that in mind also. Even your name tells you your fate. HAHAHAH what a sad name for the Sadd girl"
Hindi ko na pinigilan ang sarili kong umiyak at inilabas ang kahinaan ko. Hindi na rin ako gumalaw at umangal sa isiping matatapos din 'to.
"Bear with it, even if it hurts" he gruntedly whispers while kissing my neck. My chest goes up and down 'cause environment feels suffocating. I can still breathe but it's kinda hard.
*MORNING*
I slowly opened my eyes and my sights a bit blurd so I rub the sleeps off. I found myself alone in this room and it's a relief knowing he's not here but I'm wearing nothing.
Bumangon ako at nakitang may mga damit ng nasa ibabaw ng kama kaya agad ko itong kinuha at habang naglalakad papunta sa banyo ay saka ko naramdaman ang hapdi sa gitna ng mga hita ko. Ang hirap gumalaw at pakiramdam ko ay mayroon akong sugat doon.
Though it hurts I continued walking to hit the showers and excessively rub my skin. Sa isiping matatangay ng tubig ang lahat ng karumihang iniwan niya sa balat ko. Lahat ng dinaanan ng maruming labi niya ay kinuskos ko ng mabuti. Hindi ko na naman mapigilang mapaiyak sa natamo kong kahihiyan at pandidiri. Pero nakakapagod na kaya pinilit kong ilihis ang isipan ko at paniwalain ang sariling okay lang ako.
I'm still sore down there but I endured it para lang makaalis sa banyo pagkatapos kong magbihis at para bumaba na rin dahil nakakaramdam na ko ng gutom. Napakatahimik ng bahay at mukhang wala ring mga guards sa labas. Bigla akong natuwa sa isiping may pagkakataon akong makaalis pero dahil masakit ang ibaba ko ay hindi rin ako makakakilos ng maayos.
I went to the kitchen but there's no food kaya nagbukas ako ng fridge at naghanap ng puwedeng lutuin. May eggs naman, ham, at talong kaya ang mga 'yon ay prinito ko. Nagtimpla na rin ako ng black coffee. Pero napahinto rin ako sa pagkain nang mapaisip bigla.
'Sana hindi ako mabuntis dahil sa ginawa niya kagabi. Ayoko ng responsibilidad at lalong hindi ako handang maging ina'
Hindi ko na matandaan ang ibang mga pinaggagagawa niya sa'kin dahil alam kong nahimatay na naman ako. Napailing na lang ako at nagtuloy sa pagkain pero napahinto na naman ako ng may marinig akong mga yabag na mukhang papalapit sa kinaroroonan ko.
Yumuko lang ako habang ngumunguya at pinanatiling sa pagkain ko lang ang paningin ko. Dumaan siya sa likod ko at kinilabutan ako dahil doon pero hindi ko siya nilingon. Nagmadali naman akong ituloy ang pagkain para makaalis pero dahil mabagal akong kumain ay nilulunok ko na lang kaagad kahit muntik pa 'kong mabulunan.
Mayamaya pa ay umupo din siya para kumain at talagang tumapat siya sa'kin.
"What's the rush?" he asked so i look up to him. Gusto kong magmatigas at hindi siya sagutin pero dahil isa siyang baliw at may malalang anger issues ay umiling lang ako bilang sagot. Pero nang makita kong nakakuyom ang kamao niya ay saka ako nagsalita.
"Nothing"
Inubos ko muna yung kape sa tasa ko at astang tatayo na para umalis at bumalik sa kuwarto kaso bigla siyang tumikhim at nagsalita na naman.
"You stay here, I need to have a word with you" aniyang sa pagkain niya nakatingin saka uminom ng tubig bago inilipat ang paningin sa akin.
Hinintay ko siyang magsalita pero tiningnan niya lang ako na para bang binabasa ang kilos ko. I brushed my hair using my fingers and leaned back to the chair still waiting for his words.
"We conducted an investigation about you. Guess what I found out"
Pano ko ba huhulaan 'to?
"M-May kaso na naman ako?"
"Wrong"
"Eh ano?"
"That gang you were once belong was a part of another mafia. Aware ka naman siguro kung ano ang mafia"
Bakit ba pinagmumukha akong walang alam palagi ng buwiset na 'to?!
Tinago ko ang inis ko. "Hindi na ako parte non"
"Kahit pa. The fact na naging parte ka, dapat matakot ka"
Kinunutan ko siya ng noo. "Anong ibig mong sabihin?"
"Sasali sali ka tapos di mo alam?"
Pota—
'Itatanong ko ba kung alam ko?!' singhal ko pero sa utak ko lang.
"Saksi ako kung pano namin binuo ang frat na 'yon. Paanong naging parte yon ng ibang mafiang sinasabi mo?"
"So your leader didn't tell you. What a useless right hand man" aniya saka sumubo ulit ng pagkain niya.
Man?!
"Man, because you look like one. Be a lady, it doesn't suit you acting like an unkempt tomboy" aniyang tila nabasa ang sinabi ko sa utak ko.
"Psh" singhal ko. Di naman niya yon pinansin at nagsalita ulit nang tuluyang makatapos sa pagkain.
"Every mafia has standards and rules. At dahil naging parte ka ng ibang mafia, dapat ay dispatyado ka na. Hindi ako madaling maawa, kaya bigyan mo ko ng dahilan kung bakit kailangang buhayin kita"
"Hahaha kahit hindi na. Tinatamad na ko mabuhay eh" sarkastikong saad ko.
'Kung gigil at gusto niya na talaga akong patayin ay dapat noon pa. Puro banta lang siya pero bakit di niya ginagawa?'
"Just as I thought" he smiles. "I rather watch you live while suffering"
Tinitigan ko siya at alam kong ramdam niya 'yon kaya nang aktong mag-aangat na siya ng tingin ay saka ko naman ibinaba ang paningin ko.
Sasarilinin ko na lang 'tong tanong na nagsimulang tumubo sa utak ko dahil baka malimutan kong kaaway ko ang hayop na nasa harap ko. Binalewala ko ang iniisip ko at tumayo na para umalis sa table para magpunta sa sink at hugasan ang pinagkainan ko.
Alam kong pinagmamasdan niya kong iika ika habang naglalakad at nakatalikod sa gawi niya pero wala na akong pake at nagmadali na sa pagkilos. Lumapit naman siya at inilapag ang plato niya sa gilid ng lababo. Sumenyas siya na para bang sinasabi niyang idamay ko na rin sa paghuhugas pati ang kaniya saka siya tuluyang umalis.
Agad akong umakyat dito sa kuwarto pagkatapos at inihigang muli ang katawan ko. Masakit ang likod ko at pakiramdam ko ay magkakasakit ako pero sana hindi dahil kailangan ko na talagang pumasok sa trabaho ko bukas din.