Reaching my hands. I'm bathing my own blood. I  called for help. Yet my voice is stuck deep into my throat.  He was there standing. And I was so glad even i felt the emptiness inside. But my tears ran down on my cheeks as he melancholy turn his back and left me behind.

I felt the coldness and vaug pulling me through darkness . I suffered so many times and life wasnt always perfect enough for me to fit in.

Through shadow becames a friend of mine. Hating and ostracize by my people.

He is the only one who accept my flaws even other sees it abhorence, obsense and insignificant of my existence.

Even he left me dead on the street. I still smiled until my last breath. It was my fault after all. I'm sorry for disobeying you. The only thing I remember that as he turn his back there was a shadow reaching for my incompetent soul..

L I L I T H - PROLOGUE

FAMISHED, eating the bread while on the jeep with my mom. So tired after a long walk, buying groceries and stuff. My dad got his salaries so thats why we've gone off shopping. One day millionaire.

Slowy chewing the bread enjoying until the last bite and take a sip on a cola. So hard and i almost cried because it burns my throat.The passenger's eyes are gazing and mocking my clothes in disgust with their unpleasant looks. Its was a bit irritating and uncomfortable. I glance on my shirt and theres nothing wrong with it. Whats wrong if I wore black colors? Ano bang pake nila sa suot ko. Naiirita din ako lalo na't pinagtitignan ako nakakapressure.

Funny thing though they even tells a lame joke like 'who died?'. Cringe! 

I nonchalantly ignored them and put on my mask at may amoy putok pa sa tabi ko. Tumingin nalang ako sa nadadaranan namin at duon nakatuon ang atensyon ko pati sa mga bahay at mga taong ginagawa ang mga trabaho nila. Nainis ako sa tabi ko na finifeel ang ang hangin tapos sakin napapasampal ang buhok niya. Konte nalang sasabunutan ko na talaga.  Sakit sa balat tapos epal pa tong sa tabi ko kala mo walang ibang tao

"Para po manong.. pabor din"- wika ng isang babae sabay abot sakin ng pera at inabot ko naman sa iba.

My soul left out off my body for a seconds when a two girls past me. I trembled--terrified and even felt my hair raised up and I felt something cold choke me. Napadilat ako sabay ko siyang tiningnan hanggang sa bumaba na siya. Sumilip ako at napatingin din naman ito sakin at agad kong binawe. My heart pounding so fast and I was about to loose an air.

Umandar na ang jeep at naiwan akong nakakunot noo nasa kawalan ang pag iisip ko tila nawawala sa katinuan.

"Anak--"-Napabalik ako sa realidad ng tapikin ako ni mama sa legs.

"Yes mah?"

"Okay kalang nak?"-Bilis akong tumango at pinagwalang bahala ang nakita ko kanina.

Maya't maya bumaba na kami at natawa ako ng mauntog ko yung ulo ko pero pinigilan kolang di mapatawa kase alam kong maraming nakakita sakin kaya di ako lumingon. Napahiya ako dala ng katangahan. Dala dala ko ang supot na parang kasing bigat ng isang sako ng bigas mabuti may pedicab kaya less pagod.



Nasa bahay na kami at tinulungan ko na si mama mag ayos ng mga kanyang binili. Napapa iling ako sa mga price na inaalis kong nakadikit sa mga binili niya. Ang mahal kaya minsan nagwowonder ako pano nahahandle ng parents ang gastos. Dahil dito parang ayaw ko pa mag aasawa.

"Anton! Bili ka nga ng tubig. Bilisan mo magsasarado ano pang maiinom natin mamaya!"

"Teka lang mah!"-sigaw niya sa taas. Nag eeml yun ganyan talaga ang libangan niya araw araw. Ewan ko ba bat adik na adik siya dun. Naanoyed dun ako kase nagtatrashtalk ang gago sarap sapakin. Yung naglalaro nalang may sigaw pa na MGA BOBO!!

Binuksan ko ang rice cooker mabuti may natira pang kanin kaya kumain agad na akong Kumain, walang ulam pero sinagip ako ng toyo.  "Mah.. mah, ma"

"Ano?"-may halong pagkairitang sambit niya.

"Ahh.."-napahinto ako ng ilang sigundo tsaka nagsalita ulit kase nagtatagpo yung kilay niya. Nginisihan ko siyang hilaw "Nung nasa jeep po tayo nakita nyo po ba yung dalawang tao bumama"

"Anak and daming bumaba---"

"Ganito po kase mah ahmp PANO ko ba I explain, yung pangalawa po kase dumaan po sa harap natin... ah wala wala mah"

"Huh labo mo nak"

Napailing si mama sa mga nasabi ko.

Its not the first time for me to saw one. Actually its more like a nightmare for me to see a headless person. Pero yun kase mismo sa harap ko pa talaga kaya halos manginig ako sa takot kanina mabuti maraming tao kaya naalis kaunti ang panginginig ko. Nagbilin sakin si mama na kapag may taong ganon dapat ay sunugin daw ang sinuot niyang gamit dahil isa nayung babala ng kamatayan.

I have an ability to see a bloodsand. Its just getting out off hand. All I thought, before. Maybe I was just color blind but it isnt. I was wrong. Dati puro black, white lang ang nakikita kong color hanggang sumulpot na ang blood sand na dumadaloy sa katawan ng tao na tumatagos palabas sa kanilang katawan. I don't know why I had these kind of ability. Its so weird and scary at the same time. Its not cool, because I can actually see if their time is almost over pero hindi ako natutuwa dahil nakikita ko si mama. I saw my grandma when I was ten. I saw how the last drop of her blood sand before siya nawalan na ng hininga. 

I told everyone about my condition. But no believes me and they think i'm just overreacting or just scoping some attention. No matter what I do i'm a still a weirdo who bring bad omen.  They even told me that i bring bad luck to them. It hurts me the most. Human foul mouth just couldn't stop. They didn't mind even it hurt someone.

From that moment. I hid in the shadows and kept it for myself. I didn't go well around public places. Or even socialize, finding peers is like a challenge. I had too much anxiety and depression.

Since then, I kept my ability secretly because no one believes me anyway. So I won't be stress about it. I have a scar on my arms its like a half heart shape sabi din ni mama nakuha ko ito ng baby pa ako.

Swerte ko daw at muntikan na nilang baguhin ang pangalan ko bilang meracle dahil nung pinanganak ako patay na daw ako nung lumabas na ako sa mundo pero nung araw na inilibing na ako. Umiyak daw ako. At laking pasasalamat ko rin sa panginoon na pinahaba pa niya ang buhay ko kaso nga lang yung abilidad ko ang dahilan kaya ako hindi tinatrato ng patas ng ibang tao.

Darkness crept into the night. The wind howled and my window keeps chattering and the branches making some shadow figure that makes my dim room hunted by some spirit that only few people can see.

Nasa harap ko ang mga notebook ko na ginagawa ang assignmet na di pa natatapos. I tap my fingers on my desk at di mapakali sa pag upo. I heard people chattering indistincly. I watch over my window with a pout. Ang daming marites sa lugar namin uso naman basta nasa pilipinas ka di sila nawawala. Lagi silang unli sana all.

Sa kabilang tindahan andun si kuya antonio naglalaro ng ML malapit na ang end season kasama ang mga barkada niya. Ang boring naman gusto ko lumabas kaso magagalit si mama paglumabas na ako ng gabi.

Gumulong nalang ako sa higaan. Blowing my cheeks. Napalinga ako sa bag ko at napaisip ako na parang may pera ata akong naiwan gusto ko kasing bumili ewan kolang naboring kase ako.

Hinalungkat ko yung bag at limang piso lang pala yung sa loob kaya nasampal ko nalang yung noo ko sabay bagsak sa higaan. Gago kala ko mga 50 pa yung pera kong natira.

Inabot ko nalang ang cellphone ko sabay online sa fb syempre pati tiktok din para pangpalight up ng mood.  Nagscroll lang ako kase uso din naman ang walang kachat well di ako mahilig sa first move kaya walang kumakausap sakin if meron din naman mag first move di ko rin nerereplyan di ko rin naman alam ano ang itatopic so. Wag nalang. Basic

I scroll again at napadilat nalang akong kagat kagat ang kuko ko, nakita ko sa post yung litrato ng babae na nakita ko kanina. Patay na siya. I know those dress. She was hit by a van.

Minsan di ko naiintindihan ano ang nangyayari sa paligid ko pero ayaw ko nayun pansinin kase ayokong pag usapan ako ng tao at takit akong masabi na salot ako at nagdadala ng malas. Siguro nga tama sila parang may dala akong sumpa ng kamatayan.

Fresh parin sa alaala ko kung pano ko binalaan ang di ko kilalang lalake at hindi dahil naubos na ang kanyang blood sand pero may usok na itim na sumasabay na sa kanya at sinasakal ang kanyang kaluluwa. His guardian angel is gone.

Naging stalker ako noon para lang bantayan siya pero ako naman ang napahamak. Hanggang sa isang araw habang naglalakad ako pauwi galing ng paaralan nabigla ako ng tumilansik siya sa harapan ko ng masagasaan siya ng truck at tumalsik sakin ang mga kanyang dugo at laman. It had me traumatized. Binangungot na ako ng aking nakita. Halos di ako makatulog ng makita ko ang sinapit niya.

Nakita ko ang usok na umalis at hinigop ang natitira niyang blood sand at masaya itong naglaho sa king paningin.

I tried to help many people around me but no one listen or even believe me. I couldn't do anything. Natatakot ako sa king abilidad dahil araw araw kong nakikita ang mga nalalapit na kamatayan ng tao sa paligid ko. Gusto kong tumulong pero di ko alam kung paano.

.

.

.

KINABUKASAN..

Papunta na akong school bilis kong hinablot ang aking bag. Pumara na ako ng jeep kase malelate na talaga ako sa school. Umagaw sa atensyon ko ang harurot ng isang papalapit na truck at may batang tumakbo hindi ako nakapag isip ng kung ano basta basta nalang ako tumakbo para iligtas ang bata hinahabol ang bola. Bilis ko siyang hinablot nakuha kong makailag pero nadala parin ako sa lakas ng trunk na kinatapon ko palayo.

Nasaktan ako sa pagbagsak ko pero di naman ako nasugatan medyo nagasgas lang konte ang braso ko napapangiwi ako sa hapdi. Yakap yakap kolang ang bata at tumayo ako kasama siya. Nakapikit siya at napakahigpit ng pagkahawak niya sakin. I pat to calm her. I heard a loud murmuring and chattering from a distance and a loud sirens coming. The truck stop about a few meters away from us.

"Ate salamat"-wika ng bata at tumango ako natakot nalang ako ng maglaho siya at napaatras ako sa takot.

Duon napagtanto ko na ang iniligtas ko pala ay di isang tao kundi isang ligaw na kaluluwa. Muntikan narin akong masagasaan kanina sa ginawa ko. I'm use to see spirit pero medyo din natatakot ako lalo na kapag lost ghost.

Pansin ko ang putla ng aking balat. Pumiti ba ako? Epekto ata ang sabon ni mama na gluta.

Pansin ko ring dumarami na ang mga taong nakapalibot sa gitna ng daanan. Inayos ko lang ang bag ko at nainis ako dahil nadumihan pa. Medyo magulo at nagtanong tanong ako sa mga taong umalis na pero di nila ako pinansin.

"Ahmp sir ano po yung nangyari?"-tanong ko at binalingan niya ako ng tingin. Matangkad siya at may itsura mukhang bussiness man at napangisi siya sakin ng di ko alam.

"There you are"

Nanlalaki ang mata ko ng makita ko ang hawak niyang scythe at sabay pag laho na itim ng kanyang suot at nakita ko ang malakalansay niyang kamay.

Napaatras akong nanginginig sa takot "What the heck!"-yan lang ang lumabas sa bibig ko. "T--teka lang pag usapan natin to sir kalansay! Taym pers"-napaupo ako at patuloy paring umaatras at nakikita ko ang malago niyang ngisi sakin.

I gave him a stop sign. He tilt his head at huminto naman siya at tumayo ako sabay pagpag ng aking palda "Total susunduin mo naman ako. I have one question. Sino iyon?"-turo ko at pagkalingon niya ay kumaripas nako ng takbo. Di ko nga alam kung tumatakbo paba ako o lumilipad na. Natilapon narin kung saan saan ang sapatos ko at bag ko ewan ko kung saan natilapon basta matakasan kolang siya

•✯•