M A R K O
•M A R K•
YEARS PAST, those memories came in an instant, still remember those days when she's still on my side. Protecting the weaks againts threats. Fighting together for peace and serenity for the sake of humanity and other livings. Her word carved into my heart as she told me that she'll be back. But how long do I have to wait. I've longed to much for her absences. I promise through myself if I see her again. I'll never let her go unless i'm with her. No matter what chaos, doubts i'll there to serve. Ajenta might be here. But it still different.
"Still muttering until now? Parang kang bata"
"Did you just read my mind? Gagong tsismoso nato ah! Wala ka dun. Mind your own bussiness prince! "-napasigaw ako ng wala sa oras "Wag mong binabasa anong iniisip ko!"
"Marko are you okay?"-ajenta ask kaya napabalik ako sa realidad. Napalingon din ako dahil sa yano nato.
"Mark still thinking about his girlfrien........"-Agad kong kinagat ang dila ko--namin para mapahinto syaat nasaktan ako dahil sa lakas ng pagkakagat ko. Masyadong madaldal bilang prinsepe. Sa tagal kong nandidito sa katawang to lahat ng sekreto ko ay patuloy nang nabubunyag At di ako papayag na ibubunyag nya lahat yun. Lalo na kay ajenta at kahit sino man!
"You know that I can read your lousy brain"
"Damn it!"
"Girlfriend? Si ajienta ba? Di ba wala naman kayo? Alam mo kase mahirap hanapin ang taong di nagpapahanap. Ito ah. Hanapin mo nalang ang nandyan sa tabi mo ganern"
Nakakaasar talagang babae nato. In this body hindi ko na magawa ang gusto kong gawin. Lalo na ang isang to na dikit ng dikit kay ajenta. Hindi ko namang ugaling maging ganito.
"Its not my idea to stick with this body with you. Laking malas ko nga"
"Tsss. Di rin magtatagal makakaalis na ako sa katawang to. Konte nalang tiis lang"
"Marko hoy! Okay kalang your idling and mumbling at the same time?!"-bumalik kame sa realidad at sadya ko syang binitawan. Ang bigat kaseng kalabaw.
"Aray!! Ikaw naman tong gusto akong dalhin tapos ikaw pa magrereklamo sakin. Sige maglalakad nalang ako"-she rolled her eyes at inunahan na kame. Balak pang pigilan ni yano si ajenta sa paglalakad pero nagmatigas ako. Hindi ko sya kakausapin after for what she did
"Mark. Wag mo namang ipagkailang wala kang gusto sa kanya. Kahit anong gawin mo nararamdaman ko parin ang mga kinikimkim mong pag alala kay ajienta. Mark, she's gone but ajenta stays! Bat di ko kayang mahalin sya pabalik! Kahit bilang kaibigan"
"Wag mo akong tanungin! I might love her, but she will never be ajienta"
"Mark! Ajenta will never be ajienta! No matter what you do you can't change her. Wag mo syang itulad sa babaeng tinalikuran ka at pinagmukha kang kaawa awa hanggang ngayon! Your still looking to your broken pieces mark, you found it pero binabale wala molang--"
"Lalake kaba?! Daldal mo e no? She didn't leave me. May rason sya kaya di pa sya nagpapakita sakin!"
"Whatever"
"Guys may matandang lalake sa banda run"-ajenta shout at bumalik kame sa realidad. Tumakbo si ajenta at muntikan siyang matalukbong at naging alisto naman ako para maabot ko ang kwelyo niya. We have approached the old man harvesting his veges.
"Mamah san po dito papunta kay cleo moica? Yung mangkukulam ng west"-ajenta ask him directly
The old man pointed at the dark forest sa di kalayuan and his skin suddenly turn pale
"Sige aalis na ako. Basta mag ingat kayo mga bata delikado ang lugar nayan lalo na kapag hindi kayo taga rito"-pababa nya, kakagaling lang ata sa sakahan.
"Ito ho"-napaabot ko sa matanda ang isang dyamanteng puti. San naman to nanggaling?
"Yano!"
"Mark. Magpasalamat ka kanga sa matanda"
"Nang uutos kapa!!"-he controls my right arm at inabot iyon sa matanda.
"Salamat sa pag alala mag ingat din ho kayo"-I shut this mouth but it won't shut!
"Yano!!"
"Nice job hahah! Coward."-yano.
I slap the left face. Darn it I forgot nasasaktan din pala ako.
"Is he mubbling?"-takang tanong nung matanda and ajenta laugh awkwardly.
"He has a brain problem"
"Ajenta!"-inis na tugon namin at nginisihan lang niya kame.
•Y A N O•
Hindi ko alam na pano ko maipaliwanag ang sakit ng aking pakiramdam. Hindi ito galing sakin. Ito ay galing sa kanya. How can this monkeyboy survive this pain all this years? Umaasa parin sa babaeng di na sya binalikan.
"Tss. Wag mong pakealamin ang problema ko dahil wala kana dun dahil patayin kita!"
"Gawin mo. Dalawa tayong mamatay kung gawin mo yan"
Pagmamalasin nga naman. Bat kaya naisip ni ajenta gawin ito sakin. Lalo na sa unggoy. Ang hirap pala no? Yung nagmahal ka tas dika mahal ang sakit sa atay. Minsan talaga napansin ko rin na kwt ipagdasal mo pa o gawin mo na ang lahat kulang nalang ibenta muna kaluluwa mo sa taong iyon. Kapag di kayo hindi talaga. Yan minsan ang mahirap. Sabi pa ni ina noon.
Ito minsan ang nangyayari sa mga mortal na nilalang yung magmahal ka pero kinakailangan kalang kase ikaw ang nandyan no choice kase ikaw palagi ang available. Kung tutuusin ang sakit. You built this person tapos para pala sa iba. Mabuti elves never cheated.
"Ugh di na ako magtalk"
Napailing nalang ako ng wala sa oras.
We have our different belief and beside humans are a bit hard headed unlike elves. "I know mark. Ganyan talaga pag di mahal iniiwan. But as a friend I advice you that. Pain makes you grew stronger. You use to that pain, you heal yourself so matter how hard the next pain came in to your life, you can control your heart."
"Was that a compliment?"
L E O AUDAX
Napakatanda ng gubat ang daming mga moss madudulas talaga kahit dahan dahan kapang maglakad. Matatapilok talaga ng wala sa oras. Nararamdaman ko naman ang lundang ng lupa bukod sakin si marko naramdaman nya rin. Kinalabet ko si yumie at napahawak ito sakin nung muntikan na syang matumba.
"Yumie di mo ba nararamdaman ang paligid?"
"I felt it leo. Somethings moving from the ground. I--its breathing"
"AAGH!!!! help!"-ajenta cried in pain at tinakbo ko papunta sa kanya. She was choke by those branches.
Higpit din nang pagkapit ng mga sanga sa kanyang katawan. Bago ko pa mautol ng huli ko ring nalaman na hindi lang isang puno ang gumalaw. Kundi lahat. Ngayon lang akong nakakita ng ganito sa buong buhay ko. The nature itself is really alive.
May kumapit sa aking paa at agad ko itong pinutol ng hampasin naman ako nito. Di pa ako nakakatayo when it hang me upside down. Nadatnan ko ang isang punong may mata at bibig gaya sa tao. Sisigaw na sana ako kaso nandyan si yumie.
"Goheno nin mellonin we came in peace anin gell nin ibaba nyo sila kung maari man sana"-marko beg.
[I'm sorry my friend] • [please]
"Why came here human?!"-the forest whispered and I look around and draw my sword.
"Pupunta kame kay Cleo moica para sa aming mission patawad kung nadistorbo namin kayo. Patawad po ulit.... pedithham hi sui vellyn?"-hindi ko alam that in that body. Natutunang bumait ni mark dahil kay yano. Mabuti narin. Para wala nang unggoy sa grupo. [May we speak as friends now?]
Marko slightly nod and grinning "Yes"-tipid nitong sabi
May pa yes, yes pa sya.
SUS! Binaba nila kame at napatinghala ako sa naglalakihang punong kahoy at unti unting lumiliit hanggang sa nagkasing taas na kame. Bigla naman itong nag anyong tao kaya napaatras ako bukod padun babae ang nakaharap ko.
"Sama naman nitong batiin ako. Di naman nakakatakot ang anyo ko ah"-ani nito at pilit akong lumapit sa kanya. She's creepy beautiful.
"H--hi kumusta"-pautal kong pagbati na kumulupot sa takot pati leeg ko.
"Sino kayo?"-ajenta ask
"Where nymp, kame ang mag aalaga sa gubat nato habang wala pa si hîril nin Maomao"
" Maomao?"-sabay nilang tanong
"Pusa yan diba?"-aniko
"Hindi nakakatawa"-iritang wika ng ikatatlo sa kanila infairness ano gamit mo pang skin care miss. Taray no kaya sabon nila
"Hindi ko naman sinabi na tumawa ka"
"Leo stop it!!"-bulyaw ni ajenta at tinikom ko nalang ang bibig ko.
"Maomao? Narinig ko na ba ang pangalang yan dati?"-napakamot ng batok si marko na parang napapamilyado nya ang pangalang binigkas ng isang nympa.
"Kilala mo ba sya?"-tanong nito kay marko at umiling. Paepal pa di naman pala nya kilala
"Baw. But I can feel that I knew that name somewhere. Agh! don't mind it baka may naalala lang akong tao sa dating nayon na nadanan ko noon. Teka sino ba yang maomao nayan?"-basehan sa pagsasalita its mark.[NO]
"Respect her grace. She's our protector. Beside that, you came here for cleo right? come we'll lead you the way. "-aniya. Lima ang sumama samin at nakakanosebleed lahat ng ganda nila. Sumasayaw lang ang buhok nila sa ere at napakagracefull nila ket nakalutang lang sa ere
"Teka are you sure you can trust them? Pano nila nalaman na si cleo ang pupuntahan natin e? Baka kalaban yan. Their leading us on a trap!"-I don't trust forest nymps. My clan once told me na sila ang dahilan na bat di na nakakauwi ang karamihan sa mga nakakapasok sa kagubatan ng mga nympa. Paniniwala nila na baka niligaw ang mga ito o kinain.
"They're beautiful creatures they can't possibly be a rauko and just tell them where was the location of cleo and they won't do anything"-mao explain
"Nope. This creatures ay may halintulad din sa siren. They are a beautiful creature and can lure man in their beautiful song and mostly ang itsura nilang maganda. Parang ngayon nahuhulog na sila sakin"
"Ugh"
"Ang hangin?"-padinig ni ajenta at lahat sila nag uubuhan. Problema ba nila kung gwapo ako
➖➖➖
Masyadong madulas ang mga nadadaanan namin at diko maiwasang nasalampak at magulong sa mga naapakan kong nakausling na ugat ng puno. Di lang naman ako mag isa kasama rin sina ajenta at yung iba.
"Matanong ko nga kayo may pangdikit ba kayo sa paa nyo e kanina pa kaming nahuhulog kayo naman nanatili parin nakatayo?"
"Were nymph of course"
Tatayo na ako at nasalampak naman ulit ako. PUTEK! nasasabit ang oaa ko sa mga nakaangat na ugat ng puno.
Nagtinginan silang lima at nagtawanan. Pinagtatawanan nila tong gwapo nato. Dapat nga they must praise this perfect face of mine walang katulad itong mukha nato not for a thousand years. Tumayo na ako at nakakadiri ang putik na nakadikit sa damit ko. Mabaho pa
"Leo? Tae ata yan"- turo ni yumie sa damit ko at lokong inamoy ko naman.
"Tae nga, mabuti di ko naapakan"
A J E N T A
Asar! Bat ang dudulas! Nasisira narin ang mga mukha ko dahil sa pagkatama sa roots. Pumutok din ang lower lip ko. Agh!! This nymp is not walking, hindi sila nakaapak sa lupa. Para silang multo na sumasabay lang sa ihip ng hangin.
Yung babaeng nakausap ni leo ang nagandahan ko kesa sa apat. Pero all of them are damn pretty pero mas humigit pa ang isang to. Dito sa misyong to marami narin akong namemeet na kakaibang creatures. Kesa nung una puro monster!! Mga panget!
Sayang lang dahil wala akong natagpuan dun sa lost kingdom of gold bukod sa mga kalansay. I look at marko his still mumbbling. He still thinking about ajienta and now si mawmaw naman. Hello andito ako bat di ako pinapansin! Umuusok usok na ako sa inis at sya lang ang tinitingnan ko. Yung tingin na gusto mo na siyang labasan ng gigil sa inis.
Nalusot naman ang paa ko sabay untog ng ulo ko sa sanga. Gagi sakit!
"Gusto mo bang tulungan kita?"-aniya at inabot ko ang kamay nya. Napasinghap ako ng maramdaman kong di na ako nakakaapak sa lupa.
Damn it! I'm flying!! Binitawan nya ako at natakot ako kase di ako nakakabalanse ng maayos sa ere pero ang sarap pala ng pakiramdam na lumilipad.
"HOY! unfair !!!"-sigaw ni leo at binilatan ko sya. Natuwa naman ako dahil lumipad din si yumie. Nakakahiya galing nya nga e. Sinubukan kong pumunta sa kanya pero nakabaliktad lang at agad kong tinakpan ang bibig ko i'm about to gag.
"Teka lang!"-pinatigil ko yung nymp dahil baliktad na ako. She giggle, I keep on balancing myself baka ilipad ako hanggang kalawakan. Pero bumaliktad lang ako yung paa ko yung nasa itaas
"Ang paglipad parang lumalangoy kalang. Glide your body like a fish. Push your body to where you wanna go para mabalanse mo ang katawan mo"
"DARNA!!!"-sigaw ko at di ako nakahinto at sumalubong sakin ang mga sangga at napasubsob sa mga dahon hanggang sa sumalpok ulo ko sa puno
"Masakit?"-Marko, nagtanong pa!
"Ay hindi naawa nga ako sa puno kung okay lang sya"-inis kong tugon "Salamat sa pagiging sarkastic ah!"-dagdag ko pa. Such a good for nothing bastard!
"Lle creoso naug!"
[Your welcome dwarf!]
"L--le le kuso mo mukha mo!"-langya ka porket diko sya maintindihan pinagpepyestahan na nya ako! "UNGGOY!"
"Isang unggoy ka pa hahalikan na kita"
"Sige nga Gawin m--" natahimik ako ng bigla niya akong ninakawan ng halik