Aleya menangis dalam bilik seorang*
"Leya ayah kau nak jumpa dengan kau"
"Ayah...."
"Leya, mulai hari ni,kamu bina hidup kamu sendiri, kamu bukan milik kami lagi,ini jalan yang kamu pilih, doa ayah dan ibu semoga kamu bahagia, pasal kami jangan lah kamu risau, kita dah ada haluan masing².."
"Ayah hrg jangan cakap macam ni yah, jangan hukum Leya macam ni ,Leya tak salah"..
"Ayahh,ayah kesal sangat, ayah tak sangka anak....
" Leya tau ayah kesal, Leya lagi beribu kali kesal yah, tapi apa yang Leya paling kesal,ayah tak percaya kan Leya, ibu pun sampai tak datang Leya nikah, sampai hati .."
"Apa kamu cakap? Sampai hati kami? Leya KAMU SEDAR TAK APA YANG KAMU BUAT NI BUKAN KECIK, DOSA BESAR.."
"Paksu mesti ada cerita kat ayah kan yang Leya kena perangkap , kenapa ayah tak boleh percaya kan Leya?"
"Kenapa kamu mesti perangkap anak orang kaya? MANA MARUAH KAMU? HA? KAMU TAK FIKIR KE MARUAH KAMI? apa kata orang kampung kalau tau perkara ni? man kami nak letak muka kami? eh ni ke balasan yang kami terima? dari kecik sampai kami hantar kamu belajar sampai luar negara ..!"
"Kenapa ayah lebih percaya cakap orang lain dari anak sendiri , ayah pergi lah tanya Umi tu, Umi ada sekali masa tu ayah!"
" Tak payah! kalau kamu di tangkap haluan di rumah bukan mukrim kamu, kamu buat apa malam² buta kat sana , dah lah Leya sesak nafas ayah ni fikir hal kau, ibu kat kampung tu asik menangis fikir pasal kau siang ke malam, ayah rasakan kamu suka keluarga kaya kan baru puas hati kamu kan?.."
" Allah Hu Akbar ayah,ayah jangan cakap macam ni ayah jangan buat Leya macam ni , maaf kan Leya yah maaf kan Leya,kesian kan lah kat Leya yah,ampun kan Leya yah, ayah jangan jadi kan Leya anak derhaka yah..."😭😭*
"Ayah,ayahh ,ayahhhh ,yahh ayahhhhh yahh tunggu jap lah ayah ayahhh tunggu jap yahhhh ayahhhh ampun kan Leya yah ampun kan Leya.."😭😭😭😭😭* ibuuuu..
*Aleya menangis tak henti-henti*