Nang makita ko ito, dahan-dahan akong lumakad para maka alis na.
"Lint*k na Luther bakit ba siya nandito?" ani ko sa aking isipan.
Kung kailan gusto ko ngayon ng peace of mind may dumating naman na peace of sh*t.
Lumakad na ako para maiwasan ko ito.
Nang biglang napahinto ako dahil naalala ko kong anong sinabi niya kanina na "mamaya ka lang sa akin".
Aalis na sana ako nang may biglang humawak ng kamay ko sabay hila.
Kinorner niya ako sa pader ngunit na sampal ko ito dala na rin sa gulat ko.
"Aray" ani niya na hinahawakan ang mukha.
Tinitigan ko ito at napagtanto kong si Luther pala.
Aalis na sana ako nang napagtanto kong si Luther nang biglang hinawakan niya ako sabay hila.
Kinorner niya ako ulit sa pader.
Magkalapit ngayon ang aming mukha na tila ba susunggaban ako ng halik.
Hahalik na sana siya ng bigla ko siyang tinulak.
"A-ano s-sa t-tingin m-mo a-ang g-ginagawa m-mo?" Utal na utal na ani ko kay Luther.
"Kunwari ka pa, ih gusto mo naman to diba?" Oh baka naman kasi gusto mong ikama kita?" ani nito na may ngiti sa labi.
"Wala akong gusto sa pinaggagawa mo Luther" Deretsahang ani ko sa kanya.
"Tsk... Asa ka pa, gusto mo naman ikama kita diba? Ano nga sabi mo ulit na-" natigil ang kanyang sasabihin ng sumapaw ako bigla.
"It's a joke,... ano sa tingin mo totohanin ko?" ani ko sa kanya.
"Oh! Come on! Baka ayaw mo dito gawin?" Deretsahang ani niya na ikinalaki ng mata ko.
"What the hell are you saying?" ani ko sa kanya.
"Sa bahay tayo, see you ms. Beatrice" ani niya sa akin sabay kindat.
Paalis na sana ito at lumingon ulit bago magsalita.
"Pumunta ka sa bahay ko or else" Dagdag pa na ani niya na tila ba tinatakot ako.
Para na naman akong kinabahan sa binitawang salita ni Luther sa akin.
"Paano pag hindi ako pumunta? Ano ang gagawin niya sa akin? Parang tinatakot niya ako, bakit ba kasi nasabi ko yun? Kawawa ako nito baka paika ika ako maglakad bukas pero bahala na nga si Luther naman ang papatung sa akin" Mangiyak ngiyak kong ani sa sarili.
Napagdesisyonan ko munang umuwi at magpaalam nalang kay mama na aalis ako saglit para puntahan ang mukong na yun baka ano pang punishment ang matanggap ko pag hindi ako pumunta.
Makalipas ang ilang minuto nakarating na ako sa amin.
Agad akong pumunta sa kwarto at nagbihis ng maayos tsaka dagdagan mo pa nag ayos ako ng mukha para naman ka humalhumaling tingnan.
Bumaba na ako upang hanapin si mama at para na rin makapagpaalam sa kanya.
"Ma?" tawag ko kay mama.
"Oh?...Nandito ako sa kusina ngayon" Pasigaw na ani ni mama sa kusina.
Patungo akong kusina kung saan naroon si mama.
Lumapit ako sa kanya upang makapagpaalam na.
"Ma?" ani ko kay mama.
"Bakit anak? At parang nakaayos ka ata? May lakad kaba?" Sunod na sunod na tanong ni mama sa akin.
"Parang good mood si mama ngayon nadiligan ata nung wala ako kanina" Ani ko sa aking isipan at nakangiti ako kaya napansin ni mama ang pag ngiti ko.
"Oh! Bakit ka nakangiti d'yan?" Tanong ni mama sa akin.
" Ah eh... wala po ma. Magpapaalam lang po sana ako ma pumunta kina Luther kasi magkapartner kami sa pasulit" Pagsisinungaling kong ani kay mama para payagan ako.
"Oh! Sige, siguraduhin mo lang na pasulit n'yan hindi kong ano ano. Wag kang masyadong magpapagabi Beatrice kundi hindi ka makakapasok talaga" Sunod na sunod na ani ni mama sa akin.
Habang ako natutuwa na kinakabahan.
Natutuwa dahil pinayagan ako ni mama.
Kinakabahan kasi baka wasak ang pud*y ko nito pag uwi.
Nagpaalam na ako kay mama na aalis na ako.
Tumango naman ito.
Patungo ako ngayon kina Luther.
Binuksan ko ang cellphone ko at inopen ko ang data.
Nang biglang sunod na sunod na tunog ang aking nadinig mula sa cellphone, hudyat ito na may nagchat sa akin.
Binuksan ko ang messenger at tumambad sa akin ang tadtad na chat ni Luther.
"Huy babae asan kana?" ani nito sa chat.
"Alam mo naman siguro na may punishment ka pag hindi ka pumunta rito" Dagdag pa niya.
"Bilisan muna, make my afternoon laugh" Dagdag pa ulit niya sa chat.
Kinakabahan akong patungong sa kanila.
"Para bang pupunta ba ako o wag nalang?" ani ko sa sarili na tila ba naguguluhan.
"Pero pag hindi ako pupunta ng tuloy, siguradong may gagawin siya" Ani ko sa aking isipan.
"Pero may gagawin din kaming karantaduhan pag pumunta ako? Mawawasak ang pud*y ko nito. Takot pa naman ako sa ahas lalo na't papasok sa aking mahiwagang kweba" Ani ko parin sa aking isipan na tila bang takot na takot na kinabahan.
Sa kakalakad ko nakarating na ako kina Luther.
Nandito na ako sa harap ng kanilang gate.
Binuksan ko ulit ang aking cellphone at nagchat ito sa akin.
"Ano na? Hanggang salita lang ba yun? Ms. Beatrice?" ani niya sa chat na tila ba na naiinis na siya.
Nagreply ako nito na nasa tapat ako ng gate nila.
Maya-maya pa ay binuksan na ito.
At tumambad sa aking harapan si Luther na nakasuot ng sando.
Nanlaki ang aking mata dahil kitang kita ko ang mga muscle niyang mala mangga.
Napawow ako at nadinig iyon ni Luther.
Bigla niya akong hinila papasok sa loob ng kanilang bahay.
Napalaki ng kanilang bahay at maswerte akong nakapasok dito.
"Sino ba naman ako diba? Kunting landi ko lang kay Luther bumigay agad" Ani ko sa aking isipan habang namangha sa kanilang tahanan.
"Napansin kong walang tao ang bahay tanging kami lang dalawa?" Takang tanong ko sa aking sarili.
"Nilibot ko ang aking paningin, nagbabakasakali akong baka may tao para naman mahelp ako diba? At para na rin hindi matuloy ang binabalak ni Luther na make me laugh... Eh biro lang naman yun kanina" Ani ko sa aking isipan.
Nang mahagilap ko si Luther at ngumiti lang itong tumingin sa akin na tila ba may binabalak talagang karantaduhan.
Nagpaalam muna ako sa kanya na pupunta muna ng kusina dahil iinom ako ng tubig, tumango naman ito sabay turo kung saan ang kusina.
Hinubad ko at pinasok.
Tumirik ang mata ko.
Sa lamig ng ice cube, hinubaran ko ng plastic at pinasok sa sa pitsel.
Maya-maya pa ay tinawag na ako ni Luther na tila ba nagmamadali itong tikman ako.
Nagmamadali akong naglakad at pumunta sa gawi ni Luther na ngayon ay nakatayo.
Tiningnan ko ito kita ko sa kanyang mata ang pagkainis dahil medyo matagal akong nasa kusina.
"Akala ko ba iinom ka lang ng tubig?" tanong ni Luther na medyo naiinis basi sa kanyang pagsasalita.
"O-oo, u-uminon lang ako" utal na utal na ani ko na para bang takot ako sa kanya.
Nang bigla nalang niya akong hinila.
"Wait... ano ba? Masakit ang kamay ko sa kakahila mo" Ani ko sa kanya na naiinis.
"Can you just shut up little kiddy laugh" Ani nito na may halong pang aasar.
Nang madinig ko yun parang gusto ko pumatay ng buhay ngayon.
"Papatayin kita sa sarap mamaya, humanda ka sa akin Luther" ani ko sa aking isipan at ngumiti.