Rouge Laxxus Morgan's POV
"Supremes" A soft voice full of respect welcomed me and her as we enter the lobby that will lead us in the office of Ranker Student here inside of our academy.
I didn't give a single glimpse but I answered her with a slight nod.
While, she's just in my side looking around.
Her reaction earlier, her attitude it's far from Miora. Miora is soft, calm and collected while her, she's quite easy to read.
Earlier, it was all an act, I put it in an act, I have no plan of hur-ting her. Hmm, but my words and questions are all truth aside from reincarnation thingy, there is no such words for that.
Napansin kung nakamasid ang isang guard sa aming pwesto.
There's a lot of royal guard in every side or part of this house that belong to those important family and Ranker. I kinda dislike it, hindi ko gusto ang palaging pumupunta rito.
Aside sa private place naming tatlo ay may malaking pamamahay rin rito na para lamang sa mga kataasan at isa na ako roon.
Nilampasan ko ito at mabilis na naglakad papalapit sa malaking pinto na nasa dulo ng lobby.
Nakasunod lamang si Faith sa akin.
Marahan kung pinihit ang saradora at mabilis na pumasok roon kasama siya.
Pagpasok namin ay kaagad na bumungad sa ang mga tingin ng mga nauna nang nakapunta rito.
Sinalubong ko ang mga mata nila at hindi ako nagpakita ng kahit anong emosyon habang naglalakad papalapit sa bakanteng upuan, sa may unahan nilang lahat.
Dalawang upuan iyon na bakante at para sa aming dalawa iyon si Sophia.
"Gladly! King Laxxus and Miss Faith is here" Someone announced, I didn't give a single da-mn and focus my attention to those mens who's carrying a big wea-pon case.
Nang-aakusa ang mga mata nila habang nakatingin sa gawi namin pero pareho namin iyong hindi pinansin.
Ang pamamahay na ito ay pinamumunuan ng mga pamilyang may ranggo sa lipunan, kagaya ng aking pamilya, the Morgan, Monarch, Suarez at iba pa.
"Nanggaling ito sa lupain na pinagkukunan ng mga magagandang armas at denisenyo ito para sa Ranker ng Wolf Academy"
Napukaw ang atensiyon ko ng may maglapag ng dalawang katana sa harapan ko.
Napatingin ako sa hawakan ng katana kung saan nakaukit ang mukha ng isang lobo, ang kanilang kulay ay magkaiba, itim at puti.
Masyadong mamanshahin ang puti pero isa ito sa aking paboritong kulay.
Binalingan ko siya ng tingin at nadapo ang aking paningin sa dalawang sandata na nakalatag sa kanyang harapan, tiyak na dalawa iyon base sa laki. Kapwa nakaputos sa isang pulang tela na may mukha ng isang lobo at may nakaburdang pangalan.
"Sakura" Mahinang bulong ng nagsilapitang mga rankers at nakitingin sa inilatag na tela na may lamang armas.
"That is for the new Supreme Princess of this rankers, a gift from someone" Saad pa ng naglatag nun.
"Someone? Who's that someone?"
"Omygosh? Ano 'yan? Sinong someone?"
"I want a katana too!"
"This is a Dagger? What's the use of this Dagger?!"
"Don't underestimate that Dagger Miss Farah, The poi-son of Morgan family was linked in that Dagger, the poi-1son that can freeze and stop the beat of the heart" Nakangiting ani ng babae at binalingan pa ang pwesto ko.
I didn't react, pinaglaruan ko lamang ang talim ng ka-tana na hawak hawak ko.
"The poi-son is not that dangerous, I even heard that the de-ceased supreme princess can tolerate that kind of poi-son" Komento naman ni Eros.
"Tsk, malamang! Sa pamilyang Monarch nagmula ang mga malalakas na dugo. Haka haka pa nga na hindi tinatablan ang kanilang dugo ng mga pipitsuging nga la-son, kaya kung gusto mong matalo ang isang Monarch gamit ang la-son ay kailangan mong lumabas ng mga mamahaling gamit at mga papel na pera dahil tiyak na malaking dosage ng la-son ang kailangan mo" Walang gana at mahabang komento naman ni Kyle.
I sway the katana and it make a sound like it ripped the thin air.
She is listening to them at ramdam na ramdam ko ang sobrang mapanuri niyang mga mata.
I secretly listening to them but i'm not commenting.
"Pero sa tingin mo ba, maloloko mo ang isang Monarch? Alam mo namang isa sila sa mabangis na pamilya, walang makakatalo sa kanila" Manghang ani naman ng isa.
Dahan dahan kong inilandas ang puting tela sa kumikinang na talim ng katana na may tatak ng ulo ng isang Wolf sa taas nito.
"Hmmp, walang makakatalo? Actually meron na, baka nakakalimutan niyo ang 'Downfall ng mataas na ranggong Monarch', it's just been three years and I don't think so that Monarch family still hold the address of being a Lioness and unbeatable" Natatawa at puno ng insultong saad naman ni Farah.
"I can surpass her, I can surpass that Monarch! I can do that, and I know that I am way more good than Mio-" Parang naramdaman niya ang unti unting bumubukang tensyon sa paligid kaya hindi nito natapos ang sasabihin.
Doon na nagsitahimikan ang lahat, walang umimik pero unti unting nararamdaman ang tensyon laban sa kanya at dahil iyon sa pinagsasabi niya.
Ang mga ranggo na may mababa at mataas na posisyon, kagaya nina Eros ay parang nagliliyab.
Mula sa aking kinakaupuan ay nararamdaman ko ang kakaibang tingin ng mga sumalungat sa sinabi ni Farah.
Mula sa aking gilid naman ay ramdam na ramdam ko ang isang kalmadong presensya pero parang nagbabadhang umatake.
Ang iba ay parang handa ng manakit at pumatay at parang may hinihintay sila, isang approval bago ang kanilang atake.
At ang approval na iyon ay dapat mag mula sa akin, na siyang may pinakamataas na ranggo.
As I finish giving my blessing in the katana's blade. I slowly place it in the top of weapon case and look at Farah.
Without any hint of emotion, I tell her my few words.
"You're words, it seems like you're pushing something" Makahulogang ani ko rito.
Parang nanigas ito sa kinauupuan at bumuka ang bibig pero walang kahit anong boses ang lumabas roon.
Alam ng lahat na nakikipagkompetensiya siya sa dating nakakataas na rangong babae.
Dahil sa inakto ko ang kaninang may kabigatang tensyon ay mas lalong dumagdag ang bigat.
"Woman, you're worse than them. You must know your position before babbling something out of your league. You want to taste the consequences that will suit for your attitude?" I asked, her eyes is giving me a hint of shock.
She was trying to blink but it seems like, even her eyes don't want to.
"Don't you ever insult the Monarch's, Malay mo isang Monarch rin pala ang magpapabagsak sa iyo" Natatawang saad naman ng nasa gilid ko.
Lahat ng mata ay napatingin sa aming pwesto.
"This is something new, I can feel the chill, the chill of f-ear for this two respected ranker" Bulong ng isa.
"The atmosphere is getting colder but out of nowhere, I found this thrilling and I am thrilled by the authority of the both of them. The Supremes"
Faith(SERENITY)
PARANG napantig ang taenga ko sa narinig mula sa Farah na iyon at parang naramdaman kung pumipintig ang aking kilay.
She can surpass the supreme princess, my sister and she's stronger than her? Then, why her position is not in the supreme?
"Woman, you're worse than them. You must know your position before babbling something out of your league. You want to taste the consequences that will suit for your attitude?" His voice echoed in every part of this room.
I move my gaze at Farah, parang hindi ito makapagsalita na ikinailing ko na lamang.
"Don't you ever insult the Monarch's, Malay mo isang Monarch rin pala ang magpapabagsak sa iyo" Natatawang sambit ko sa kanya na hindi man lang siya tiningnan sa mata.
Ramdam na ramdam ko ang tingin sa aming pwesto, may nagbubulongan.
Naputol lamang iyon ng bumukas ang pintuan at pumasok roon si Mister Donovan.
"Rankers! Two good news! Monarch's Household will open their house, dalawang araw na lamang at tiyak na makakapasok na ulit tayo sa isang malakas na pamamahay!" Anunsiyo kaagad nito.
Ang mga nagdala ng malaking kahon na may lamang mga ar-mas ay nagsiyukuan at nagbigay galang.
Naghiyawan naman ang kalahating bahagi ng mga rankers sanamantala ang iba naman ay normal lamang ang naging reaksyon.
"Rankers, Before the Reunion and the party. I want all of you to use your free time to train and train. Two days Vacant ang mangyayari" Ani pa nito.
"Magiging maaga na rin ang gaganaping Reunion, naghahanda na ang lahat ng mga academy lalong lalo na ang Fox Academy. Ang aking hiling ay sana walang danakan ng dugong magaganap" Dagdag pa niya.
Ang iba ay sumang-ayon pero may iba ring pinipilit na hindi mahina ang mga taga Wolf Academy at walang inaatrasan.
"Years had passed, malay natin mas magaling na pala ang mga Fox Academy kesa sa atin" Biglang sabat ng Eros na iyon.
Bumuntong hininga ang iilan at bigla namang sumabat si Mister Donovan na ikinawala ng tensyon sa buong kwarto.
"Two days to go and we will all say 'hello' to the Monarch's Household!" Malakas na ani nito na ikinahiyaw rin ng iba.
I shook my head.
NANG matapos ang pag-uusap ay hinayaan ko na mauna na ang iba na umalis.
May permiso ako na pwede kong gawin ang kahit anong gusto ko dahil membro na ako ng mga Ranker at isa pa nakatayo ako sa tuktok nila.
Nararamdaman kung hindi lamang ako iisa sa kwartong ito.
Malamlam ang ilaw at dahil nakasara ang pintuan ay may kadiliman ang ibang bahagi ng kwarto at tiyak akong nakaupo pa rin siya sa pwesto niya kanina.
Hindi ko na siya tinuunan ng pansin, naiintindihan ko siya sa rason niya sa ginawa niya kanina sa infirmary pero kailangan ko ring magmasid ng maigi baka maya-maya ay may bumaon na palang kutsilyo sa akin.
Lalong lalo na dahil isa na akong ranker hindi ko kailangang magtiwala sa kanila, kailangan ko rin' pag-aralan ang mga kilos ng bawat isa baka may magbukas ng pinto para sa akin patungo sa hustisya ng aking kapatid.
Napansin ko kanina ang Farah'ng iyon nagpapahalata siyang mapaghamon at hinahamon niya ang aking kapatid. Tsk, tinitiyak kung mas lamang ang kapatid ko kesa sa kanya. Posisyon palang ay sapat ng katibayan kung gaano ka galing ang aking kapatid.
Marahan akong tumayo at naglakad papalapit sa pintuan habang hawak hawak ang sandata na inilapag sa akin kanina.
Nawala sa isip ko si Laxxus, nabalik lamang ang atensiyon ko sa kanya ng maramdaman ang presensya nito sa likuran ko.
Kaagad akong napaharap at inihanda ang aking sarili baka umatake nanaman ito.
Nang magkaharap kami ay sinamaan ko siya ng tingin samantalang siya ay napatingin sa kamay ko na handa ng makipag sparring.
"I'm not sorry Faith" Saad nito sa akin sabay tingin sa akin.
Nagsalubong ang kilay ko, "Lumayo ka sa akin" Saad ko sa may babalang boses sabay sama ng tingin sa kanya pero parang hindi ito natinag sa halip ay lumapit pa siya sa akin.
"I may act rude to you earlier in the hallway of infirmary-"
"Sabing wag lalapit eh!" Singhal ko rito ng pagalit at mas lalong pinakuyom ang aking kamao.
Umatras ako hanggang sa wala na akong maatrasan.
Binalingan ko ang kanyang isang kamay na hawak hawak ang dalawang katana. Nang mapansin niyang nakatingin ako roon ay bumuntong hininga siya bago dahan dahang inilapag iyon sa sahig.
"I mean no harm here. Earlier in the infirmary hallway, it was just an act I want to test you" Inosenteng sambit niya sa akin na parang hindi masama ang ginawa niya kanina.
"Nah, I can't guarantee my safety when you're around. Sapat na kadahilanan ang ginawa mo kanina, hindi ako makakapayag na gawin mo pa iyong pang-aatake mo bigla bigla" Matigas na usal ko rito.
Nakita ko naman siyang ngumisi na ikinasama pa lalo ng aking mukha.
"I'm not a danger, Faith" Nakangising sambit nito at inilang hakbang ang pagitan namin, "Don't worry, I won't at-tack you again in that kind of manner... instead, I will do this-
Calm down Faith, don't lose your cool. Be natural-
"A-Anong! Layo! Lumayo ka sa akin!" Mariing sigaw ko sa kanya ng makitang iniharang niya ang katawan sa akin.
Inilagay niya ang isang kamay sa may kaliwa ko samantala ang kanan ay walang pasabi sabing dinakip ang dalawa kung pulsohan. Dahil sa lapit namin at naiilang ako ay hindi ko nagawang maigalaw man lang ang aking kamay.
Ayaw ko siyang hawakan, hindi ako sanay.
Pero nang dakpin niya ang dalawa kung pulsohan ay parang may kakaiba akong nararamdaman sa aking kamay, parang nagsitaasan ang aking balahibo dahil sa ginawa niya.
Nabalik ako sa tawang huwisyo ng marinig ang tunog ng sandata kung nahulog sa sahig, ni hindi ko man lang namalayan na kusang nabitawan na pala iyon ng aking kamay.
"Ano ba! Bitawan mo nga ako! Ano nanaman ba sa tingin mo ang ginagawa mo?" Singhal ko pa at tiningnan siya ng masama.
Saktong pagtama ng paningin namin ay mas lalong nagsitaasan ang aking balahibo.
He even close the distance of our faces.
Dahil sa ginawa niya ay parang sumisigaw sa init ang aking pisnge. Bakit ganun? Eh hindi naman ako ganito kanina ng hinapit niya ako?
"I really like your eyes, it's so deep and catchy. I am mesmerize by the beauty of that blue eyes" Mahinang saad nito na ikinailang ko at mabilis na iniliko ang aking atensiyon sa kanang bahagi.
Mas lalo akong nailang sa sinabi nito pero kaagad rin akong tumikhim at hindi nagpahalata.
"Sabi mo hindi ka aatake? Ano sa tingin mo ang ginagawa mo ngayon? Masyado kang malapit sa akin, kung may masama kang binabalak pwes wag mo ng gawin dahil tinitiyak kung ako mismo ang puputol sa ulo mo" Mariing banta ko pa at sinamaan siya ng tingin.
"Don't scare me like that Faith" Natatawang sabat niya, "wala pa akong planong mamatay hanggang hindi ko pa nahahanap ang dalawang tao na kailangan kung hanapin" Ang boses niya sa kanyang sinabi ay biglang nagbago mula sa natatawa ay biglang nagseryuso.
Dalawang tao na kailangan niyang hanapin? Sino? Napakatigas talaga ng ulo niya, sinabi nang wala na ang Supreme Princess, napakakulit naman niya. Ipagpipilit talaga ang gusto.
Kalmado niya akong tiningnan bago nagsalita ng kalmado rin, "Wala naman akong masamang balak, lumapit lang ako para hindi ka na magpakawala ng mga masasakit na suntok. You have those deadliest fist"
"Okay, if you found it quite awkward then. I'm sorry, i'll distance" Mahinang sambit nito at pinakawalan ang aking pulsohan.
"Masyado ng gabi, I'll see you in the House of Monarch. I hope you'll attend" Saad pa nito.
Mabilis kung pinulot ang sandata at hinimas ang aking pulsohan.
Dinampot niya rin ang dalawang katana na may magkasalungat na kulay at naglakad papalapit sa pintuan at binuksan iyon.
Bago pa siya umalis ay binalingan niya ako ng tingin at nagsalita.
"Good luck"
"You are a member of Wolf Academy's Ranker?" Biglang usal ni Momma at napahinto sa pagsimsim sa kanyang tsaa. Tinguan ko naman siya bilang pagtugon habang nakangiti.
Unti unting nanlaki ang mata ni Momma habang pinoproseso ang aking sinabi.
"R-Ranker? As in? P-Pano ka nakapasok sa R-Ranker ilang buwan ka palang roon" Sambit nito.
Inihanda ko ang aking sarili at isinaysay sa kanya ang mga nangyari kanina maliban na lamang sa pagitan namin ni Laxxus.
Nandito kami ngayon sa may living room at nakaupo sa mahabang sofa, kitang kita ko mula sa aking inuupuan na handa na ang bahay namin sa gaganaping opening na hinihintay hintay ng mga taga Wolf Academy. Pagkauwi ko ay kaagad akong lumapit kay Momma para ibalita sa kanya na naging ranggo na ako kagaya ng aking nakakatandang kapatid.
Nabalik ako sa tamang pag-iisip ng marinig ang nag-aalalang boses ni Momma, "Kaya ba may mga benda ang ibang parte ng katawan mo dahil roon? Hindi ka naman diba nalason, anak? Wala naman silang ginawang iba sa iyo? Ang alam ko kasi walang kahit anong nakakapasok ng basta basta sa mga ranggo dahil ang unang lahok ay lason agad ang bubungad sa iyo sa intablado" Mahaba at may gulo na usal ni Momma na nakangiti ko namang inilingan.
Parang nabunutan siya ng tinik ng makita ang aking reaksyon.
Biglang lumamlam ang mukha ni Momma at ngumiti na parang nasasaktan, "Mabuti naman, hindi ko na talaga kakayanin pag nawala ka pa sa akin" Madamdaming saad pa niya.
Umayos ako ng upo at ngumiti sa kanya ng sobrang tamis.
"Hindi mangyayari iyon. Wag kang mag-alala Momma, malapit ko ng malaman ang walang pusong pumaslang sa aking kapatid" Nakangiting sambit ko rito na ikinangiti nito.
"Tinitiyak kung magbabayad siya, gagawin ko ang lahat para pagbayaran niya ang ginawa niya. Lalong lalo na't ang mga bagay ay unti unting umaayon sa kagustohan ko"
Kumuyom ang kamao ko na nasa hita ko, kaagad na dinapuan iyon ni Momma ng tingin at marahang hinaplos.
"Sophia, don't let your anger ruin you" Malambot na saad nito.
"Anger can give me a strength. I want to torture who ever that person who killed my sister. Nag-iinit ang dugo ko at hindi ko alam ang pwede kung magawa sa taong may gawa nun sa aking nakakatandang kapatid" Mahinang sambit ko.
"Don't hold onto that feeling, you'll just fall in despair. I don't want to lose you, ikaw nalang ang mayroon ako" Madamdaming sambit pa ni Momma.
"You will not lose me, Momma. In any way you won't lose me. Uuwi at uuwi ako rito, hindi kita iiwan" Mahina kung saad rito.
"You should have to rest and prepare for the upcoming party. Tiyak na maraming bibisita rito sa atin" Nakangiting saad pa ni Momma.
"Hindi pa ako handa para ipakita ang buo mong mukha sa lahat nila, natatakot ako na baka may bumadhang panganib nanaman" Mahinang usal naman ni Momma at napayuko, "Ang gusto kung gawin ay ipakilala ka sa kanila bilang isang Monarch, bilang isa ko pang anak at kapatid ni Miora. Gusto kitang bigyan ng pagkakakilanlan sa iba, lalong lalo na sa mga Morgan" Dagdag niya pa.
"Morgan? Laxxus Household?" I ask in confuse. She look up at me and slightly nod.
"Alam kung kilala mo siya dahil isa ka ng Ranker tiyak na alam mo kung sino ang Morgan na binabatid ko" Aniya.
Tumango naman ako.
"Alam mo bang hindi lamang tayo ang tumatayong makapangyarihang pamilya? Ang mga Morgan ay may mga dugong bughaw, isa rin sila sa mga mapanganib na pamilya. Pero, wag kang matakot, hindi ka nila gagalawin hanggat suot suot mo ang dignidad ng mga Monarch" Nakangiting sambit pa niya at tinapik ang aking balikat.
"Ipakikilala kita sa kanila sa darating na okasyon ngunit masquerade party iyon. Makikilala ka nila ngunit ang iyong mukha ay hindi ko pa maiibunyag, gagawin ko ang pagbunyag sa iyong mukha pagdating ng iyong kaarawan, pagkatapos ng Reunion na magaganap sa buong mga Academy" Lumamlam ang mata ni Momma habang tumitingin sa akin, "Don't let anyone to hurt you there, okay?" Aniya na ikinatango ko naman.
Kaagad niyang hinawakan ang aking ulo at hinimas himas iyon.
"Hindi na ba sumasakit ang ulo mo tulad ng dati?" Tanong niya.
Napahawak narin ako sa aking ulo at ngumiting umiiling, "Hindi naman, mukhang napagod na kakapakita sa akin ng mga hindi ko mabatid na mga imahe" Pagbibiro ko.
Kahit magpaalala pa ito ay parang hindi ko pa rin malaman ang mga mukha nila sa aking memorya,
Napatawa ng mahina si Momma, "That's good to hear. Rest now, two days to go tiyak na masusorpresa ka kung gaano karami ang bibisita sa atin rito na maski ang malaki nating living room ay hindi pa sapat"
Natawa naman ako sa sinabi ni Momma.