SA pangalawang pagkakataon nagising ulit ang diwa ko pero nakakaramdam pa rin ako ng kaunting hilo. "Magiging maayos ba si Faith? Bakit siya nagkakaganyan?"
"Marahil ay kakabangon niya palang mula sa mahimbing na mahimbing na pagkakatulog at nababaguhan pa lang siya sa kanyang mukha, pag-unawa ang kailangan niya Mahal na Reyna" Magalang na saad ng lalaki.
Nang banggitin ng lalaki ang pangalang Annie kanina, isang senaryo ang pilit na pumapasok sa aking isipan, Wala yung boses tanging ang babaeng kaharap ko lang ang nagsasalita pero walang lumalabas na kataga sa bibig nito.
Hindi ko maintindihan ang nangyayari sa akin, parang may pilit akong gustong gawin... gusto kung malaman kung bakit iba na ang mukha ko at bakit ganon nalang makapag'salita sa akin ang lalaki kanina.
Hindi pa ako matanda para makalimutan ang aking tunay na mukha. Masyadong malinaw sa aking isipan ang totoo kung pagmumukha. Sa tuwing naririnig ko rin ang pangalang Faith may isang pangyayari ang pumapasok sa aking isipan at tulad ng senaryong nakita ko kanina ay siya ring pangyayaring pilit na pumapasok sa aking isipan. Magkatulad na magkatulad.
Kailangan kung tuklasin kung ano ang nangyayari kahit paunti'unti. Kailangan ko rin silang pakisamahaan madami akong kailangan para malutas ang mga katanungan ko.
"Faith anak, ayos ka na ba?" Isang malambing na boses ang pumukaw sa akin. Napatingin ako sa kanya.
"A.....Ayos lang po ako" Magalang na saad ko rito. Nakahinga naman ng maluwag ang babae at nakangiting lumapit sa akin. Biglaang yakap ang ibinigay nito sa akin, nanginginig ang kamay ko habang unti-unti ko itong iniyayakap sa likod ng Ginang.
Isang malalim na hininga ang pinakawalan nito. "Pinag-alala mo ako Hija, mabuti nalang at ayos ka na" Madamdaming saad niya at kumawala sa yakap bago ako hinarap.
Hindi mabura ang ngiti sa kanyang labi habang nakatingin sa aking mga mata. "Kung nagtataka ka kung bakit yan ang mukha mo, natural lang iyan dahil kakagising mo palang at isa may benda lang naman ang ulo mo kaya parang naninibago ka" Nakangiting ani niya sa akin.
Kahit walang naiintindihan sa pinagsasabi niya tumango nalang ako at sinuklian siya ng ngiti. "Mukhang nanibago lang po ako" Magalang na sabi ko.
Ang kanyang abot taengang ngiti ay unti-unting naging isang pilit na ngiti. "May naaalala ka pa ba?" Mahinang tanong nito, mas lumapad ang ngiti ko.
"S.....Syempre naman po, Ako si Kirsten Faith Sakura Monarch" Ngiting saad ko para hindi ito magtaka. Isinama ko ang totoo kung pangalan at ang tinatawag nila sa akin, kailangan kung magpanggap kahit na ang totoo ay wala talaga akong maalala.
"You forget the 'Seville'. 'Yang part ng pangalan mo na iyan ang palagi mong nalilimutan simula no'ng maliit ka pa lang" Natatawang saad nito sa akin.
Napangiti nalang ako. "Kirsten Faith Seville Sakura Monarch? Sobrang haba kasi ng pangalan ko" Natatawa 'ring saad ko at sekretong napangiwi ng kumirot ang isang bahagi ng aking ulo.
"Ibinigay ko iyang pangalan para sa iyo. Be proud of it, Faith" Pinanlakihan niya ako ng mata habang binabanggit ang mga salitang 'yon.
Napailing nalang ako at napangiti ng naramdaman kung nawawala 'rin kalaunan ang sakit.
"And I am proud of it" Ngiting sabi ko sa kanya, may isang butil ng luha namang pumatak sa kanyang mata at mabilis niya akong niyakap.
"I love you Faith, please stay with mommy. I begging you, my daughter" Humihikbing saad nito, nalukot naman ang mukha ko at hinaplos ang likod niya.
"I will m....o....mommy, I promise I will" I whisper to her.
_______
INAAYOS ko ang suot-suot kung pulang bestida habang nakaharap sa malaking salamin, Halos tatlong araw na ako sa silid na ito at ngayong araw pinahintulutan akong lumabas.
Pilit kung sinisilip ang likod ng aking bestida at umikot-ikot. Bigla namang bumukas ang pintuan, nakaharap ang salamin sa pintuan kaya nakikita ko ito. Pumasok ang babaeng unang bumungad sa akin no'ng nagising ako noong isang araw.
Nagtama ang mata namin sa salamin at nginitian niya ako, sinuklian ko naman ang ngiting ibinigay nito. Tiyak akong pareho lang ang edad naming dalawa.
"Ang ganda niyo po sa suot niyong bestida" Magalang na saad nito at nilapitan pa ako.
Tiningnan ko naman ang repleksiyon ko sa harap ng malaking salamin, bumagay nga sa akin ang suot-suot ko, nakalaso na rin ang aking mahabang buhok.
"May balita po ako sa inyo, Sa susunod na mga linggo, bukas na ulit ang paaralan ng mga Head's na kagaya niyo. May natanggap po akong imbitasiyon na para sa inyo. Nagpadala agad sila ng imbitasiyon para sa inyo ng malaman nilang ikaw ay nagising na mula sa mahimbing na pagkakatulog" Sunod-sunod na sabi niya sa akin.
Kunot noo naman akong humarap sa kanya. "Anong mahimbing na pagkakatulog?" Tanong ko, nakangiti pa rin siya sa akin.
"Coma...gusto ko lang sabihin sa iyo na.... iilan lang ang nakakakilala sa iyo. Kung tatanggapin mo ang imbitasiyon na pinapadala para sa iyo tiyak akong walang mga estyudante ang makakaalam kung sino ka. Tinago nang Mahal na Reyna ang katauhan mo at iilan lang ang nakakaalam non" Mahabang lintaya nito sa akin.
Napaisip naman ako, bakit kaya nila ginawa 'yon? Bakit kailangang itago ang pagkatao ko.
"Bakit?" Hindi mapigilang tanong ko, gusto kung malaman kung bakit.
Nawala naman ang ngiti niya at bumuntong hininga "Patawad po pero, Wala ako sa posisiyon para sabihin 'yon sa inyo. Ayaw kung maparusahan ng Mahal na Reyna" Magalang na ani nito.
Napabuntong hininga nalang ako.
"Isa pa rin' negatibong salita para samin banggitin ang nangyari tatlong taon na ang nakalipas" Magalang pa na saad nito sabay yuko.
"Negatibo?Gaano ba ka negatibo?" Takang tanong ko, nag'angat naman siya ng tingin sa akin.
"Napaka negatibo" Saad niya at ngumiti nanaman ulit. "Hali na po kayo, Ako si Annie at kasama niyo ako sa paglilibot-libot at mukhang tapos naman po kayo sa pag-gagayak" Nakangiting dugtong niya.
Tanging tango nalang ang naging sagot ko sa kanya at sinundan siya, pinagbuksan naman niya ako nang pintuan at paglabas ko bumungad sa akin ang mga nakahelirang mga babaeng naka itim na palda at puting top. Parang uniporme nila 'yon.
Nang naka pwesto na ako sa gitna, nagsimula silang magsiyukuan at binanggit ang isang salita.
"Magandang umaga, Mahal na Prinsesa" Magalang at halos sabay sabay na saad nilang lahat. Binilang ko naman ang mga naka hilera sa kanan at kaliwa.
Napasinghap ako ng umabot sa dalawampo silang lahat, sampo sa kanan at sampo 'rin sa kaliwa.
"Sila ang mga iyong mahaharlikang guwardiya mahal na prinsesa" Bulong naman nang babaeng katabi ko.
Namangha naman ako, mahaharlikang guwardiya? Ang ganda naman.
Nagsimulang humakbang ang babae at ako naman ay nakasunod lang sa kanya. Nang malampasan ko ang unang dalawang babae, umalis sila sa pagkakahilera at sumunod sa aking likod. Hanggang sa sumunod-sunod sila sa akin.
"Anong ginagawa nila?" Takang tanong ko. Narinig ko namang tumawa ng mahina si Annie.
"Natural lang po iyan,Mahal na Prinsesa. Nakabantay silang lahat sa iyo" Magalang na saad nito. Tumango nalang ako.
Todo yuko ang mga taong nakakasalamuha ko at tinatawag nila akong "Kamahalan" o "Mahal na Prinsesa". Tanging ngiti naman ang isinusukli ko sa kanila hindi ko naman sila pwedeng sabihan ng "Thank you".
Sobrang lawak ng espasiyo ng pasilyo at kumikinang ang sahig pati na rin ang iba't ibang mga desinyo sa loob nito, masyadong malinis ang mga gamit pati kisame. Kung ako ang alikabok, mahihiya akong pumasok dito.
Dahil sobrang tahimik napagpasyahan kung magsalita. "Ano ang paaralang nagbigay nang imbitasiyon sa akin?" Tanong ko kay Annie.
"Marami po at isa na doon ang paaralang pinakamataas na siya ring paaralan ng Supreme Princess, na siyang nakakatandang kapatid mo" Mahinang saad nito sapat na para marinig ko.
Naningkit naman ang mata ko ng biglang sumakit ang ulo ko. Unti-unti rin naman iyong naglaho kaya napahinga ako ng maluwag.
Parang may gusto akong gawin nang marinig ko ang salitang 'Supreme Princess' at 'Nakakatandang kapatid' isang blurd na imahe naman ang rumihestro sa aking isipan. Tiyak akong babae 'yon na may maikling buhok pero hindi ko matiyak ang itsura nito.
"Gusto kung tanggapin ang imbitasiyon ng paaralang 'yan" Saad ko.
Napahinto naman siya sa paglalakad at hinarap ako nang nakangiti. "Wala po sa akin ang disesiyon kundi nasa Reyna" Ngiting saad niya sa akin at tuluyan na kaming lumabas.
Bumungad sa akin ang napakalinis na kapaligiran, magaganda at iba't ibang uri ng mga tanim. Huminga ako ng malalim at nilanghap ang sariwang hangin.
"Kakausapin ko si m...mommy. Kung kailangan ko siyang pilitin ay gagawin ko" Mahinang bulong ko.
Pinagpatuloy na nito ang paglalakad kaya sumunod ulit ako, todo buntot naman ang mga kababaehang guwardiya ko sa aking likuran. Namangha ako sa mga nakikita ko, masyadong malinis ang kapaligiran.
Ito ang gusto ko pagdating sa isang lugar, Malinis at maaliwalas.
HABANG nakaupo sa upuan at kaharap ang aking Mommy, hindi ko maiwasang mapahawak ng mahigpit sa gilid ng lamesa. Sumasakit naman ang ulo ko at nakakaramdam ako ng kakaunting hilo pero kailangan kung umaktong 'ayos' lang sa harapan nito.
Tiyak ako na kapag napansin niyang masakit naman ang ulo ko mag-aalala lang ito at tatanungin naman ako. Isang senariyo ang pilit na sumisiksik sa aking isipan.
Isang boses ng babae na hindi pamilyar ang pumapasok sa isipan ko at ang sinasabi nito "May misiyon akong ipapahawak sa iyo at tiyak akong malulutas mo 'to"
"Ano 'yon"
"The Highest Princess's Death, I want you to know who's the person behind of her death" Humihina ang pagbigkas nito sa mga kataga.
Damn! Hindi ako pwedeng magpahalata nasa harap pa naman kami ng pagkain, pagkatapos ng paglilibot-libot ko sa malawak na lugar na ito pinapunta kaagad ako ng Reyna dito sa hapagkainan para saluhan itong mag-agahan.
Ang mga bantay ko ay naiwan sa labas kasama si Annie... Dumiin ang hawak ko sa kubyertos na kakakapit ko palang nang sumakit ulit ang ulo ko.
Nanindig naman ako at lumakas ang tibok ng puso ko nang marinig ang sunod nitong sinabi "Kailangan mong mamatay Kirsten! Kailangan mong bumalik"
Mamatay? Bumalik? H-ell?! What's in the world she's talking about?
__
INAAYOS ko ang suot-suot kung pulang bestida habang nakaharap sa malaking salamin, Halos tatlong araw na ako sa silid na ito at ngayong araw pinahintulutan akong lumabas.
Pilit kung sinisilip ang likod ng aking bestida at umikot-ikot. Bigla namang bumukas ang pintuan, nakaharap ang salamin sa pintuan kaya nakikita ko ito. Pumasok ang babaeng unang bumungad sa akin no'ng nagising ako noong isang araw.
Nagtama ang mata namin sa salamin at nginitian niya ako, sinuklian ko naman ang ngiting ibinigay nito. Tiyak akong pareho lang ang edad naming dalawa.
"Ang ganda niyo po sa suot niyong bestida" Magalang na saad nito at nilapitan pa ako.
Tiningnan ko naman ang repleksiyon ko sa harap ng malaking salamin, bumagay nga sa akin ang suot-suot ko, nakalaso na rin ang aking mahabang buhok.
"May balita po ako sa inyo, Sa susunod na mga linggo, bukas na ulit ang paaralan ng mga Head's na kagaya niyo. May natanggap po akong imbitasiyon na para sa inyo. Nagpadala agad sila ng imbitasiyon para sa inyo ng malaman nilang ikaw ay nagising na mula sa mahimbing na pagkakatulog" Sunod-sunod na sabi niya sa akin.
Kunot noo naman akong humarap sa kanya. "Anong mahimbing na pagkakatulog?" Tanong ko, nakangiti pa rin siya sa akin.
"Coma...gusto ko lang sabihin sa iyo na.... iilan lang ang nakakakilala sa iyo. Kung tatanggapin mo ang imbitasiyon na pinapadala para sa iyo tiyak akong walang mga estyudante ang makakaalam kung sino ka. Tinago nang Mahal na Reyna ang katauhan mo at iilan lang ang nakakaalam non" Mahabang lintaya nito sa akin.
Napaisip naman ako, bakit kaya nila ginawa 'yon? Bakit kailangang itago ang pagkatao ko.
"Bakit?" Hindi mapigilang tanong ko, gusto kung malaman kung bakit.
Nawala naman ang ngiti niya at bumuntong hininga "Patawad po pero, Wala ako sa posisiyon para sabihin 'yon sa inyo. Ayaw kung maparusahan ng Mahal na Reyna" Magalang na ani nito.
Napabuntong hininga nalang ako.
"Isa pa rin' negatibong salita para samin banggitin ang nangyari tatlong taon na ang nakalipas" Magalang pa na saad nito sabay yuko.
"Negatibo?Gaano ba ka negatibo?" Takang tanong ko, nag'angat naman siya ng tingin sa akin.
"Napaka negatibo" Saad niya at ngumiti nanaman ulit. "Hali na po kayo, Ako si Annie at kasama niyo ako sa paglilibot-libot at mukhang tapos naman po kayo sa pag-gagayak" Nakangiting dugtong niya.
Tanging tango nalang ang naging sagot ko sa kanya at sinundan siya, pinagbuksan naman niya ako nang pintuan at paglabas ko bumungad sa akin ang mga nakahelirang mga babaeng naka itim na palda at puting top. Parang uniporme nila 'yon.
Nang naka pwesto na ako sa gitna, nagsimula silang magsiyukuan at binanggit ang isang salita.
"Magandang umaga, Mahal na Prinsesa" Magalang at halos sabay sabay na saad nilang lahat. Binilang ko naman ang mga naka hilera sa kanan at kaliwa.
Napasinghap ako ng umabot sa dalawampo silang lahat, sampo sa kanan at sampo 'rin sa kaliwa.
"Sila ang mga iyong mahaharlikang guwardiya mahal na prinsesa" Bulong naman nang babaeng katabi ko.
Namangha naman ako, mahaharlikang guwardiya? Ang ganda naman.
Nagsimulang humakbang ang babae at ako naman ay nakasunod lang sa kanya. Nang malampasan ko ang unang dalawang babae, umalis sila sa pagkakahilera at sumunod sa aking likod. Hanggang sa sumunod-sunod sila sa akin.
"Anong ginagawa nila?" Takang tanong ko. Narinig ko namang tumawa ng mahina si Annie.
"Natural lang po iyan,Mahal na Prinsesa. Nakabantay silang lahat sa iyo" Magalang na saad nito. Tumango nalang ako.
Todo yuko ang mga taong nakakasalamuha ko at tinatawag nila akong "Kamahalan" o "Mahal na Prinsesa". Tanging ngiti naman ang isinusukli ko sa kanila hindi ko naman sila pwedeng sabihan ng "Thank you".
Sobrang lawak ng espasiyo ng pasilyo at kumikinang ang sahig pati na rin ang iba't ibang mga desinyo sa loob nito, masyadong malinis ang mga gamit pati kisame. Kung ako ang alikabok, mahihiya akong pumasok dito.
Dahil sobrang tahimik napagpasyahan kung magsalita. "Ano ang paaralang nagbigay nang imbitasiyon sa akin?" Tanong ko kay Annie.
"Marami po at isa na doon ang paaralang pinakamataas na siya ring paaralan ng Supreme Princess, na siyang nakakatandang kapatid mo" Mahinang saad nito sapat na para marinig ko.
Naningkit naman ang mata ko ng biglang sumakit ang ulo ko. Unti-unti rin naman iyong naglaho kaya napahinga ako ng maluwag.
Parang may gusto akong gawin nang marinig ko ang salitang 'Supreme Princess' at 'Nakakatandang kapatid' isang blurd na imahe naman ang rumihestro sa aking isipan. Tiyak akong babae 'yon na may maikling buhok pero hindi ko matiyak ang itsura nito.
"Gusto kung tanggapin ang imbitasiyon ng paaralang 'yan" Saad ko.
Napahinto naman siya sa paglalakad at hinarap ako nang nakangiti. "Wala po sa akin ang disesiyon kundi nasa Reyna" Ngiting saad niya sa akin at tuluyan na kaming lumabas.
Bumungad sa akin ang napakalinis na kapaligiran, magaganda at iba't ibang uri ng mga tanim. Huminga ako ng malalim at nilanghap ang sariwang hangin.
"Kakausapin ko si m...mommy. Kung kailangan ko siyang pilitin ay gagawin ko" Mahinang bulong ko.
Pinagpatuloy na nito ang paglalakad kaya sumunod ulit ako, todo buntot naman ang mga kababaehang guwardiya ko sa aking likuran. Namangha ako sa mga nakikita ko, masyadong malinis ang kapaligiran.
Ito ang gusto ko pagdating sa isang lugar, Malinis at maaliwalas.
HABANG nakaupo sa upuan at kaharap ang aking Mommy, hindi ko maiwasang mapahawak ng mahigpit sa gilid ng lamesa. Sumasakit naman ang ulo ko at nakakaramdam ako ng kakaunting hilo pero kailangan kung umaktong 'ayos' lang sa harapan nito.
Tiyak ako na kapag napansin niyang masakit naman ang ulo ko mag-aalala lang ito at tatanungin naman ako. Isang senariyo ang pilit na sumisiksik sa aking isipan.
Isang boses ng babae na hindi pamilyar ang pumapasok sa isipan ko at ang sinasabi nito "May misiyon akong ipapahawak sa iyo at tiyak akong malulutas mo 'to"
"Ano 'yon"
"The Highest Princess's Death, I want you to know who's the person behind of her death" Humihina ang pagbigkas nito sa mga kataga.
Damn! Hindi ako pwedeng magpahalata nasa harap pa naman kami ng pagkain, pagkatapos ng paglilibot-libot ko sa malawak na lugar na ito pinapunta kaagad ako ng Reyna dito sa hapagkainan para saluhan itong mag-agahan.
Ang mga bantay ko ay naiwan sa labas kasama si Annie... Dumiin ang hawak ko sa kubyertos na kakakapit ko palang nang sumakit ulit ang ulo ko.
Nanindig naman ako at lumakas ang tibok ng puso ko nang marinig ang sunod nitong sinabi "Kailangan mong mamatay Kirsten! Kailangan mong bumalik"
Mamatay? Bumalik? H-ell?! What's in the world she's talking about?