Chereads / Project: Mystery / Chapter 25 - Chapter Twelve: Snow White Case III

Chapter 25 - Chapter Twelve: Snow White Case III

Mavis' POV

Nagkatinginan kaming lahat sa isa't isa. Napatingin ulit kami kay Veronica na parang nahihilo.

"So..." Friar trailed off, looking at Flare sideways. "Ano na ang gagawin natin?"

"Yeah," Lucas agreed. Tumingin din siya kay Flare. "What are we going to do to her? Dispose her?" Lucas joked.

Napairap ako sa kanyang sinabi. "Hindi magandang joke, Luc."

Napasimangot siya. "I just wanna liven things up here. Gets mo ba me?" nagtatampo niyang sambit sa akin.

"No," sagot naman ni Flare. "We'll ask her." Lumapit siya rito at namutla bigla ang mukha ni Veronica. "Forcing her will do."

"But forcing her to answer will not be a better solution to have the answer," ani ko.

"I second in motion," ani Lucas.

"I still can't believe na ang real suspek all this time is your client," sabi ni Friar at tumingin kay Veronica. "Seriously, what are you thinking? You gave yourself a risk and now, you're caught, anong gagawin mo?"

"Cut this damn rope out?" naguguluhang sagot ni Veronica sa kanya.

Friar turned to us and said, "Yeah. She's literally doomed."

"Hoy! Huwag ninyo ako pag-usapan at literal na tanggalin niyo ang rope na 'to!"

"It would be my pleasure, young lady, but I have only one princess so go plan your own how to get that out of your arms and legs," reply naman ni Lucas dito.

"Well, if you want to us to untie the rope, innocent little devil, you shall remain silent there," malamig na sambit ni Flare rito.

"Ano ba ang kailangan ninyo sa akin?! Ha?! I did not do anything to you at all!"

I chuckled. "Talaga ba? Well, let's just say na wala nga pero sa mga estudyanteng kumain ng apple candies ni Ate Mariel? Definitely."

Veronica groaned. "The only thing I'm going to tell is that I only did my part. Hindi rin ako ang nagplano ng sabihin sa inyo at hindi rin ako ang nagplanong lagyan ng drugs ang apple candies."

"But you are a part of that plan. So you have at least a more contribution to this plan," ani Flare. "You're part of a drug dealer team, right? What's the exchange? Money?"

Hindi sumagot si Veronica at umiwas lang ng tingin. Flare scoffed and Friar rolled her eyes.

"Iyon lang ang dahilan?" Friar said. "Damn. You could've done better, girl."

"Wala akong choice, okay? If wala akong maipong pera, wala akong maipangbabayad sa eskwelahan na 'to."

"An orphan, huh?" Flare said, looking at Veronica with no emotion.

Medyo na-intimidate si Veronica doon. "S-So what?"

Flare sighed. "You should have said so. Scholarships are free on our school. You should've get one."

Natulos ang babae. "Meron?"

"Meron."

Parang nabuhusan ng malamig na tubig si Veronica sa narinig at napakagat sa pang-ibabang labi. Habang siya ay nag-mo-moment, Flare turned his attention to us.

"Search the whole dorm. Anything related illegal for possession or breaking the rules in school. Search for drugs as well."

Tumango kaming tatlo at nagsimula ng mag-raid sa buong dorm ni Veronica. Si Flare naman, binabantayan si Veronica. There are chances that even though the suspect is on daze for a moment, they could still escape.

Walang pag-alinlangang binuksan ko ang isang pinto at tumambad sa akin ang napakalinis na kuwarto. Must be Veronica's bedroom. Meron kasing higaan sa gitna, vanity sa gilid, at may sofa naman sa kabilang gilid. May carpet din siya na bilog sa pagitan ng kuwarto. Kaagad akong naghalungkat sa mga gamit niya, tiningnan ang ilalim ng sofa, mga sulok, sa kanyang cabinet. Pero wala akong nakita.

I got out of the bedroom and saw Friar peeking on a door. Tumingin ako at tumambad sa akin ang isang maliit na banyo. Friar closed it and shook her head, telling me there's none. As we walked back to Flare, kinuha ko ang baril na nakita ko kanina malapit sa small table na nasa pagitan ng pintuan ng bedroom at ng banyo.

Nang lumapit kami, mayroon ng sinasabi si Lucas kay Flare. Sa itsura pa lang nla, walang nakuhang lead sa aming pinuntirya. Tinanong namin kay Lucas kung mayroon siyang nakita, wala daw.

"As I've expected," sabi ko at napabuntong-hininga.

"Hey, you innocent little devil," mababa ang tonong sabi ni Flare at pwersang hinarap sa amin ang nakahigang katawan ni Veronica. "Where did you put the drugs?"

"Sabi ko na sa inyo 'di ba? I just did my part! The negotiation ends there. Wala na akong tinatago pa. Even if you forced me to talk further, I will not say anything!"

"Ang weird naman lahat ng 'to," sabi ni Friar na ikinalingon namin sa kanya. "Think of it. Nandito na ang suspek pero wala sa kanya ang ebidensya. Ang tanging testimonya lang natin ay ang sinabi ni Ate Mariel as you said. Mayroong mga ebidensyang siya ang may hawak ng mga droga na ibinigay sa kanya ni Veronica, but the person which gave the drugs to Ate Mariel, which is si Veronica nga, ay hindi nagtutugma sa gusto nating iparatang sa kanya. The person behind this is also on the go. Hindi natin alam ang kanilang identity unless na sabihin ng babaitang ito," turo niya kay Veronica, "kung nasa'n sila o kung sino sila."

"At ilang beses kong sasabihin sa inyo na hindi ko sasabihin ang kung ano pang kinalaman ko sa kasong ito!" sigaw ni Veronica at tumawa. "Mamamatay kayo! Nahulog na kayo sa kanyang patibong! Mamamatay kayong lahat ngayong alam niyo nang mayroon pang nasa likod ng kasong ito." Lumingon siya sa akin. "Mavis Sherlia Throver. Ha, bago ka pa lang pero apakalaki ng tsansang ma-meet mo si kamatayan. Iyon ang tadhana mo."

Tinaasan ko siya ng kilay. "Tadhana?" I rolled my eyes. "Excuse me lang ah. Walang makakapagsabi kung ano ang tadhana ko. Kung mami-meet ko kaagad si kamatayan, wala akong magagawa. Kung mabubuhay man ako ng matagal kahit na sandamakmak na dugo ang maibabahid sa 'kin, swertehan lang 'yon. 'Wag mong idamay pati ang kamatayan dito. Dalawa lang ang magagawa mo sa buhay. Kill or be killed, be the prey or the hunter."

"Isa ka sa mga delikadong tao, Throver. Kailangan mo na talagang pagsisihan ang lahat ng mga ginawa mo!"

I chuckled. A chuckle which vibrates in the whole room. "Pagsisisi?" Malamig akong tumingin sa kanya. "Hindi mo alam ang pinagdaanan ko. Hindi mo alam kung gaanong pagpigil ng madaming luha ang ginawa ko." Napakuyom ako ng kamao. "Pagsisisi? Ako nga lang ba ang kailangang magbayad no'n? Sa mundong ito, 'di lang ako. Maraming tao ang nagsisisi sa kadumihang ginawa nila. Society puts you in that position. Manipulating you to seek for forgiveness, pitying yourself to the extent na gusto mo na lang maging baliw. Pero ako? Natutunganga, kulang na lang maging sobrang baliw sa kakaisip kung papaano ko ma-a-atone lahat ng kasalanan ko habang naglalakad ako sa daan patungong hustisya."

"Hindi alam ng mga taong nasa paligid mo kung sino ka talaga." Isang nerbyos na tawa ang inilabas ni Veronica. "Ayan," turo niya sa tatlong nasa likuran ko. "Hindi nila alam kung gaano na kadumi 'yang mga kamay mo. 'Di nila alam na isa kang mamamatay-tao, na marionette ng isang organisasyon!"

I tilted my head with a devilish smirk on my lips. I don't even care kung malaman na ng tatlo ang dating ako. The only thing I want now is to kill this woman.

As I'm ready to plunge to pluck her eyes out, I heard Flare cursing and I was suddenly pushed down the floor, making me groan in pain. At the same time, the room was covered in dust smoke.

Napaubo ako sa sobrang usok na nalanghap ko at sinubukang magkaroon ng kaunting pagtingin sa paligid pero ang nakita ko ay hindi ang paligid kung hindi si Flare. Si Flare na nasa harap ko at nakapatong sa akin habang takip-takip ang bibig at ilong niya.

Napakagat ako sa aking pang-ibabang labi habang nakatingin sa seryoso niyang ekspresyon. May onting pawis na tumulo sa kanyang noo at ang matalim na pagkatingin niya sa ibang direksyon... Gosh! He's too hot! Para akong nabuhusan ng tubig sa naisip ko. H-H-Ha? Mavis, wala kang oras sa pag-iisip ng ganyan!

"Mavis, are you still with me?" tanong sa'kin ni Flare. Nakatingin na ang mga mata niya sa akin at nawala na ang pagkatalim niyon. Sa halip, pag-aalala ang nandoon.

Tumango ako at itutulak ko sana siya para makaupo pero naramdaman kong walang lakas ang braso ko. Bigla na lang nagdoble ang paningin ko at parang gumegewang ang buong katawan ko.

"Eh?"

Nang bumagsak ang katawan ko, nakaramdam ako ng pamamanhid ng tagiliran ko. Pagkalingon ko, doon ko napagtuntunan na may lumalabas nang maraming dugo sa tagiliran ko. Isang malakas ng pagputok ang aking narinig habang paunti-unting bumibigat ang mga mata ko hanggang sa dilim ang aking nakita.

~***~

Pagkamulat ng aking mata, sumalubong ang nakakasilaw na liwanag sa paningin ko at ang pagpalo agad ng sakit sa aking tagiliran ang aking naramdaman.

"You should just lay in bed."

Kaagad may humawak sa akin at dahan-dahan akong binalik sa pagkahiga. Pagkaangat ng tingin ko ay nakita ko si Flare.

"Flare..."

Tumingin ako sa paligid ko. Wala na kami sa dorm ni Veronica. Bumalik bigla ang huling senaryong nakita ko. Ang biglang pagkakaroon ng usok, ang pag-agos ng dugo galing sa'king tagiliran at ang pagputok ng isang baril.

Nanlaki ang mga mata ko at kaagad bumangon pero agad-agaran na naman ako inatake ng sakit sa 'king tagiliran.

"Hey! I told you to stay put and just lay on the bed!" sigaw niya sa akin at dahan-dahan akong ibinaba ulit.

"Flare," mahina kong sabi. Halata pang hindi kaya ng katawan ko pero kailangan kong malaman ang mga nangyayari. "A-Anong nangyari? Si Veronica..."

Umiling siya. "She's dead, Mavis. There has been a gunshot happened as you passed out. Pinasundan ko na ang killer kina Friar."

"A-Ayos lang ba sina Friar?"

"Friar was unconsciousness for a while after the sudden smoke, that's why Lucas took in charge of chasing the killer and then, Friar went after."

"The case?"

"Confirmed that it is connected to Castell Organization. The drugs was transacted with the same port they used during their daily exchanges. For now, you don't have to worry about the case."

Umupo siya sa gilid ng kama dahil naramdaman kong onting bumaba ang kinahihigaan ko. Hinawi niya ang buhok ko sa'king noo at hinalikan ako doon.

"Thank God you're still alive and you just got a bullet on your side, not on your chest."

Malumanay ang kanyang boses habang sinasabi iyon. He put his hand on my face and caressed it with his thumb softly.

"Flare, um, ano ginagawa mo?" nagtataka kong tanong.

Naramdaman ko ang paghinto ng kanyang hinlalaki at ang pag-flinch niya. Kaagad niyang binawi ang kamay niya at umiwas ng tingin. Pansin ko ang pamumula ng pisngi niya at nakaiwas siya ng tingin sa akin.

"N-Nothing. J-Just checking if you have a fever."

Dali-dali siyang tumayo at nagpaalam sa akin saka niya malakas na isinarado ang pinto ng kuwarto. Ako naman, natulala doon sa nakasarang pinto.

"Ha-ha." Akala naman niya 'di ko siya nahalataang nailang.

Napatingin ako sa dingding at nagmuni-muni. Castell Organization... Drugs... Apple Candies... Furrer Mafia... murder for marionettes... school cases... Pintar en Rojo... Ano-ano ang mga koneksyon nito sa isa't isa? At paano makakatulong sa akin ang mga 'to para makuha ang gusto kong sagot tungkol sa kasong ipinagpapatuloy ko?

Third Person's View

"Aurgh!"

"Luc!" sigaw ni Friar sa kanya nang makitang nagluluwa ng dugo mula sa bibig si Lucas.

Hindi agad siya nakapunta sa kanya nang umatake ang killer. Nakailang sundot ng kutsilyo sa kanya ang killer pero ilang beses niya rin iyong naiiwasan. Pero nga lang, ang mahirap, naiiwasan nga niya, mabilis naman ang pag-atake kaya 'di siya halos makatakbo palayo.

"Are you alright?!" sigaw niya kay Lucas nang mahablot ang pulsohan ng killer. Nahinto niya pansamantala ang pag-atake nito.

Lucas coughed again with blood. "Sa tingin mo, I'm okay?"

"Coughing with blood? Nah," casual na sagot ni Fri at sinipa sa tiyan ang killer na tumilapon ng ilang kilometro palayo sa kanya.

Kaagad siyang tumakbo palapit kay Lucas at chineck kung saan ang sugat pero wala siyang nakitang sugat, at tanging isang malaking pasa sa tiyan ni Lucas nang inangat niya ang polo nito.

"Hoy! Nagkasugat ka nga!" sigaw ni Friar dito.

"Hindi ko ba alam, ano ba?! Well, na-get rid mo na ba 'yong lalaking pumatay sa suspek?" tanong niya at umigik sa sakit nang sinubukan niyang umupo.

Inalalayan siya ni Friar at nilagay ang isang braso ni Lucas sa kanyang mga balikat. "Anyways, we need to get out of here. One more blow galing sa lalaki na 'yan ay baka hindi mo na kayanin, Luc."

He chuckled. "Gusto mo ikaw maging shield ko para safe ako."

"Hindi ako nakikipaglokohan, Lucas!"

Huminto sa pagtawa si Lucas. "Yeah. I know." Tumitig siya sa direksyon kung saan tumilapon ang lalaki. "Ngayong alam na nating galing siya sa organisasyon na 'yon, pwede na tayong umalis."

"And she also killed Veronica as well. Alam na rin nating malakas siya. Hindi lang siya basta ang parang executioner nila." Friar's eyes turned into slits as she saw the figure of the man standing up with debris falling from his back. "Makakaalis na tayo. Ngayon na!"

Tumalon sila mula sa balkonahe. Napasigaw ng malakas si Lucas sa hindi inaasahang aksyon na 'yon at napaiyak na lang sa takot habang sinasabi, "Nawa'y ako'y mapuntang langit."

Nang makababa na, parang nabuhusan ng sobrang lamig na tubig si Lucas. He blinked a few times wondering why his bones is still not crushed from falling.

"Anong langit ka diyan?" naiiritang sambit ni Friar at tinuro ang 'sahig'. "Cushion ang babagsakan natin. Bobo."

Ang tingin ni Lucas ay bumaling sa tinuro ni Friar. At iyon nga, mayroong puting malaking emergy cushion na nakalatag para sa kanila.

"Hinanda 'to nina Yna at Void for safety precaussions."

"Ba't hindi mo agad sinabi agad sa'kin?!" nagtatampong tanong ni Lcucas.

"Kasi hindi na kailangan," sagot nito at nag-slide sa cushion, at binati at nagpasalamat kina Yna at Void pagbaba sa sahig.

"No problem, Vice. We're always on the go if you need anything for us," matamis na reply ni Yna.

"Tch. You just drag me here. I don't want to help. Besides, napabayaan ko tuloy ang pagri-research ko dahil sa isang urgent matter," iritadong sabi ni Void.

Masama ang tingin na iginawad sa kanya ni Yna at piningot sa ilong.

"A-A-A-Aray, Yna!"

"Anong research ka diyan? You aren't researching anything. Research papers will be on August kaya 'di mo 'ko maloloko. And also, you're researching about women on bathing suits again, you pervert!"

Napabuntong-hininga si Friar at lumapit kay Lucas para tulungang makababa sa malaking cushion. He groaned again and touch his injured stomach.

"Hey, dahan-dahan lang, Luc. Baka mapano ka," pag-aalala ni Friar habang inaalalayan iyo palapit sa dalawa.

"I do," Sinamaan siya ng tingin nito at nagpatuloy sa pagsasalita, "and you suddenly came up with a plan na tumalon tayo galing balkonahe just for us to make an escape on that dangerous man."

"Anong gagawin natin? Tatalon ng walang cushion? Buti nga may cushion para less damage ang makuha natin at hindi pa dadagdagan iyang sugat mo!"

"Ah-- Buwiset ka, Friar! 'Wag mo akong kurutin sa gilid!"

Habang nag-aaway ang dalawa at tinatawanan lang sila ng dalawa pa nilang kasama, nakatingin ang lalaki sa kanila sa bandang balkonahe, nakatago sa loose na kurtina habang may hawak-hawak na telepono.

"Mission completed. Target confirmed. Friar Furrer and Lucas Freed."

"Get rid of them." Iyon ang sinabi sa kanya ng taong nasa kabilang linya.

Ngumisi siya na hanggang tainga. "Roger." And the call ended with a buzz.

###