[R18]
"Can you unzip my pants?"
I swallowed a lump in my throat when he said that. I was sitting in between his thighs and my energy was already recovered. I feel like a slave now.
Tumango na lang ako at inunang buksan ang butones na nasa pants niya bago ko isinunod ang zipper. I felt the bulge pulsing and I swallowed hard again. Bakit feeling ko ang laki niya?
I lowered his pants to his ankle and he also lowered his other underclothes. Right then, his member sprung out and I swallowed again. Hindi tumigil ang bilis ng tibok ng puso ko.
"W-Woi! Sayo ba 'yan?!" bulyaw ko.
Kumunot ang noo niya at tinaasan ako ng kilay. Pinagpapawisan na ako sa pwesto ko at nararamdaman ko na rin ang lalong pag-init ng katawan ko sa nakikita ko. Ano kayang feeling ulit 'nun sa loob ko? To think, we're going to do it raw...I will feel it completely without a barricade.
"Does it look fake?" tanong niya.
"H-Hindi naman," utal kong sagot.
"Why are you stuttering?"
"Huh? H-Hindi ah!"
"You are. You're doing it again."
Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko habang ini-English niya ako. He sounded sexy and mischievous but wild. Pinatayo niya ako at pinaupo sa lap niya. I was forced but I didn't complain.
I supported my weight using my hand on his seat and he put his hand on my waist caressing it that making me wetter. I can also his member pulsing underneath me, skin to skin. Our breaths were already heavy, hindi pa man kami nagsisimula.
"Why are you this slim, Lai?" he asked.
"Malay ko ba! Workout?" sagot kong nagbibiro.
"Workout, huh? You're lazy before, right?"
"Huwag mo kong English-in! Baka sabihin mo na naman na professionalism 'to, wala ka na sa trabaho mo!"
"Yeah, I'm not but...I'm at a workout."
"Huh? Ano - -"
I felt him dug a finger inside me again and starting moving it. Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko habang ginagawa niya 'yun. I covered my mouth when I was about to scream when he dug another finger again. Tangina, dalawa na!
"Ugh, ugh, ugh. Shit...Gago!" I whispered in his ear.
"Tangina," He cursed while going faster and his hips started to move underneath me making me want to release already. "Why is your moan music to my ears?"
"Pucha, Jason, may time ka pang tanungin 'yan?!" reklamo ko and he dug another finger inside me. I feel breaking!
"Shit! Ano ba - - Ugh, tangina! Teka, dahan-dahan ka lang! Fuck. Shit!"
He was pushing his fingers deeper when I was about to complain which made me more pleasured. When I felt my release coming, he stopped and removed his fingers inside me. I moned, relieved.
He licked this fingers and tasted it. Ngumiwi naman ako kahit kaunti sa ginawa niya. Is he that wild? What does that taste like? Parang hindi ko yata kakayanin ang lasa 'nun.
He swallowed before pulling me closer to him with his other hand on my waist. He put his arm around me which made me straddle his hips. He groaned because of the friction underneath us and I breathe heavily.
"Masarap ako 'no?" I teased while playing with his lips.
His eyes turned a shade darker when I asked that. His lips rose up a little, showing me a smirk before he held my hand.
"Do you really need to ask that?"
He kissed me after he said that and my mouth was our battlefield. Our tongue plays with every beat of our hearts. He played with my mound and he removed the nipple covers, playing with them afterward that made me moan in between our kisses.
He continued to my neck while he was caressing my waist and hipline. I fixed my hair on the side to give him more access. He kisses and bites it a little, not offering my neck to have a hickey. He knows that I need to not have a hickey at work.
He continued his trail and started sucking on the top of my mound, trying to leave a hickey there. I muffled my voice by leaning onto his head. I can smell a manly fragrance from it while his perfume is mixing with it. It's attractive and nice. I can smell it all day.
Once he was finished with what he was doing, he sucked my nipple and played with it. I felt my sex drive more activated than earlier because of this.
"Ah...Mm..." I hummed.
When I felt bored, I nibbled his earlobe and licked it that made him groan. "Ah...Shit, babae. Tigilan mo," aniya at hinatak ang buhok ko para mapalayo ang ulo ko sa leeg at tenga niya. His ears turned red after he pulled my hair.
I was about to touch it with my other hand when he also held it in place. Lalo akong nagtaka nang namula na ang mukha niya. Nahihiya ba siya?
Yumuko ako at ngumisi bago ko naisipang iangat ang sarili ko para ipasok na ang kabuuan niya sa akin but I cannot because my hands were held in place by him. Lumalampas lang sa pwetan ko ang kabuuan niya.
"Getting naughty, huh?"
I looked at him after he said that. Nawala na ang pamumula ng mukha niya at nakangisi na lang siya ngayon. Kumunot ang noo ko at sinubukang kabigin ang kamay niya para naman matanggal na 'yun at magamit ko naman ang kamay ko. May kamay ako para gamitin, hindi para hawakan niya lang.
Gumana naman ang pagkabig ko doon at hinawakan ko ang kabuuan niya. Napasinghap siya ng hangin nang higpitan ko ng kaunti ang pagkakahawak doon.
"Ah, tangina...Lai, huwag mong higpitan," aniya. Napangisi naman ako nang marinig ko siyang managalog sa harapan ko. So sinasadya niya lang palang mag-English sa akin ha?
I started moving my hand and he threw his head on the headrest of his seat. His other hand holding my other hand in the air was lowered. Pinagpapawisan na rin siya dahil sa ginagawa ko.
"Hm...Huwag kong higpitan?"
Binilisan ko pa ang pagtaas-baba sa kabuuan niya and that's when he held the wrist of that hand and raised it in the air while his eyes were looking at me with lust.
"Tama na," utos niya pero wala akong pakialam sa sinasabi niya dahil siya naman ang unang nang-asar sa aming dalawa.
"Masarap?" I asked and smirked. His eyes turned a shade darker.
"Huwag mo kong subukan, babae."
"Sumubok na ako ah? Masarap?" I asked again.
He gave me a death glare and I fought it hanggang sa bumuntong hininga siya. I won...But not with our current situation. He lifted me, making me lay on his shoulder. Akala ko ay ipapasok niya na ang kabuuan niya sa akin pero hindi pala.
His arm moved at parang may kinukuha. I heard something rustling and I tried looking at it but he buried my face on his shoulder. Wala akong nagawa kung 'di huwag na lang tumingin pero may hula na ako kung ano 'yun nang bitawan niya ang isa kong kamay.
"Jason - -" Lilingon na ulit sana ako kaso muli niya akong pinigilan. Ngumuso ako at hinalikan ang leeg niya habang kaunting binabasa 'yun. I can feel his body heat intensify.
"Lai, stop." He's chasing air but I didn't stop.
He lowered my waist and I felt something in my entrance. It's the tip of his member and it feels big. Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko habang nakatingin ako doon. He's longer and bigger than before!
"Jason, kaya ko ba 'to - -"
He didn't let me finish and kissed me. Kinagat niya ang pang-ibabang labi ko para buksan ko ang bibig ko para sa kanya while he slowly lowered my waist. My moans were muffled and I'm stretching!
Ah, bwisit. I whispered in my mind.
He explored every inch of me while he was still guiding me to lower down. He's letting me adjust first before lowering me down again.
Kumalas ako sa halik namin nang maramdaman kong pinuno niya na ako and I don't feel that it's raw because I feel something a little bit cold inside me. Naka-condom ba siya o tamang hinala lang ako dito?
"Ah...Shit. Are we really doing it raw right now?" Hinahabol ko ang hininga ko nang magtanong ako habang nakayakap sa leeg niya.
"No, princess," He answered then, started moving.
Lalo akong napayakap sa kanya dahil sa sakit na naramdaman ko. It's been years! Malamang masakit! Pero nawala din 'yun nang maka-adjust ako.
He keeps on thrusting deeper and faster and I feel my sanity fading away. "Ugh, ugh, mm!" I moaned but then, he covered my mouth. Baka raw marinig na kami sa lakas ng ingay ko pero hindi pa rin siya tumigil.
I felt tearing! Ganito ba talaga siya kalakas dati o mas naging matindi lang ang urge niya dahil wala siyang ginanto dati? Or did he have sex with another girl for experience?
Hindi ko alam kung ano ang iisipin ko. Ang mga bagay lang na ginawa niya dati nang wala ako ang naiisip ko. Hindi ko alam kung bakit ngayon ko lang naisip dahil hindi naman ako ganito nung nag-aral ako nang nang-aral.
"I cannot have sex with you if I'm not ready," aniya.
Medyo hindi ko na rin naintindihan ang sinabi niya dahil lumulutang na ang utak ko dahil sa ginagawa niya. He's making me crazy everytime he thrusts. Palalim pa 'yun nang palalim kaya lalong nakakabaliw!
"Mm...mm...mm...Ah...Shit! I'm gonna - -"
"Don't come yet."
"Pero - -"
"I'm not near yet."
"Fuck you, Jason," I cursed.
"Yeah?" And he went faster.
I hugged him more but he removed my arms around him and pinned them down. I threw my head back because of the sensation. Ano bang ginawa ko sa kanya at ganitong parusa pa ang natanggap ko?!
"Shit! Ugh, ugh!" I moaned.
"That's what you get when you're naughty."
I saw him smirk and I gave him a death glare kaya binilisan niya pa ang paggalaw niya sa loob ko. I threw my head backward and he took advantage of that to suck in my mound and play with the other which made me more urge to come.
"Shit, Jason!"
"Not yet."
After he played with a mound, he caressed my bud with his other hand which gave me more pleasure and more urge to come.
"Please!"
"You can come now."
I was shaking when I felt my released. He gave me sloppy thrusts before releasing and I didn't feel anything inside me. There's something warm inside me but it's not that warm.
Inalalayan niya akong iangat ang pwetan ko at inilabas niya ang kabubuuan niya. It just slipped easily and I felt something slip again after his member was outside of me already. I moaned for the last time because my bud is still sensitive.
He got a wipes from a compartment and wiped me before he made me lean onto the passenger's seat and transfer me there while I was exposed in front of him. Feeling ko ay namumula na ako dahil nakikita niya ako pero parang wala naman siyang pakialam kung makita niya 'yun.
We already did it and he's just cleaning me. He also have a paper with him. Hindi ko alam kung para saan pero pinanood ko na lang siya sa mga ginagawa niya. He held a filled condom and wrapped it with paper before placing it inside a plastic bag. So gumamit pala siya ng condom bago niya ipinasok sa akin ang kabuuan niya? Akala ko ba raw?
"Gumamit ka niya? I thought we will do it raw," reklamo ko. I am not disappointed but there's a part of me that was nervous when I was asked earlier about raw sex and turns out that I don't need to because we're not going to do it. Like, I'm more relieved than disappointed.
"Why? Are you disappointed?" he asked while still wiping me off.
"H-Hindi naman."
"Hm?" Itinaas niya ang tingin niya sa akin. "You hate raw, princess."
Tinapon niya ang wipes na hawak niya sa parehong plastic bag ng tinapunan niya ng condom. Pinanood ko lang siyang gawin 'yun bago niya itinabi sa car compartment ang mga 'yun.
"Kasi tinanong mo 'ko kanina if kaya ko ng raw, so...I was just curious kung bakit hindi raw?"
"You hate it, Yezdaeca."
Yezdaeca...
My second name again.
"I just asked to make sure you're going to say 'no' but you said you're down for it."
He's now fixing his polo and was now fully dressed. Ako na lang dito ang nakaharap pa rin sa kanya ang winasak niya at nakahigang pagod.
"But...I also thought that you don't want raw and I don't want to impregnate you while you're still working and we're not engaged so I brought protection," aniya.
Tumibok ang puso ko sa naririnig ko ngayon. Hindi ko alam kung kinikilig ako dahil sa sinabi niya o mahihiya ako dahil hindi pa ako nakakapagdamit. Sa huli ay umayus rin ako ng upo at nagbihis nang mabilis. I don't know how I managed to dress myself so fast but I did.
"S-So, alam mong ayokong walang protection?"
"Our first time...We used a protection," panimula niya. Lumunok siya at inayus ang buhok niya bago muling nagsalita. Namumula na rin ang mga tenga niya at nakalingon lang siya sa harapan niya. "I just thought you don't want to be a mother yet."
Binuksan niya na ang makina at umalis na kami. Our smell's still in the car. Hindi ko alam kung paano niya matatanggal 'yun pero bahala na siya dahil may isa pa naman siyang sasakyan, base sa sinabi nina Sheedise sa GC.
Nanahimik ako buong byahe at feeling ko ay pinatagal ni tadhana ang oras dahil na-traffic pa kami kahit gabing gabi na. I can hear him tapping his fingers on the steering wheel.
Nagpe-play rin sa playlist niya ang theme song namin kaya sinabayan ko na lang dahil saulo ko pa naman. Hindi ko pa nalilimutan ang tono 'nun dahil hindi ko sinama sa plano kong kalilimutan ko ang theme song namin. Kahit ang mga ala-ala namin, hindi ko rin naman kinalimutan.
"Sabi nila...Balang araw darating ang iyong...tanging hinihiling," pagkanta ko. "At nung dumating, ang aking panalangin ay hindi...na maikubli."
Ang pag-asang nahanap ko sayong mga mata...
Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko, pinipigilang umiyak, habang pinagmamasdan ko ang mga ilaw sa labas ng bintana. Memories flashback.
"At ang takot kong sakali mang...ika'y mawawala." Narinig ko ang pagkanta niya kaya napalingon ako. A tear fell down my cheek while I looked at him. His face, his smell, his voice...Lahat 'yun nami-miss ko na.
"At ngayon, nandiyan ka na...'Di mapaliwanag ang nandarama. Handa ako...sa walang hanggan. 'Di paaasahin...'di ka sasaktan," sabay naming kanta.
"Mula noon," pagkanta ko.
"Hanggang ngayon," pagkanta niya.
"Ikaw at ako..." We sang together.
Hindi ko na napigilan ang iyak ko. Alam kong after effect lang 'to ng sex namin pero mayroon rin sa aking nasasaktan sa kantang 'yun. Seven years ko ring hindi pinakinggan 'yun. Seven years kong binura muna sa sarili kong nagkaroon ako ng seryosong relasyon. Seven years ang ginugol ko sa pag-aaral para maging isang professional nurse.
"Seven years..." Humikbi ako nang mabanggit niya kung ilang taon kaming hindi nagkita. "Seven years ako naging mag-isa. Seven years kong kinaya nang wala ka at seven years kong pinigilan ang sarili kong magpakita sayo, Lai."
Umiyak ako nang tawagin niya ako sa nickname na 'yun. It hurts me. Kung dati, ang sarap-sarap pakinggan 'nun. Ngayon? Para akong sinasaksak 'nun. Parang pinapamukha sa akin ng nickname na 'yun na ang tanga kong iwan si Jason nung siya na ang para sa akin...Nung siya na sa lahat-lahat ng lalaking nagkagusto sa akin, ang kaisa-isang lalaking nakatiis sa akin, ang nakapagpasuko sa pagiging maldita ko. Siya lang ang kumayang tiisin ako hanggang sa maging mature ako. He trusted me that I can and I did.
"Seven years mo akong pinaghintay, Lai."
"Ako rin...Seven years naghintay para matapus 'tong pag-aaral ko, para maging professional ako." My voice cracked. "Seven years...and I never thought once that I would find another painter for my unexplained masterpiece," ani kong nakatingin ng diretso sa kanya.
He was still driving when he looked at me for a second before looking back at the road, kahit hindi pa naman kami aandar dahil traffic.
"The waves stopped, and the ocean was nothing seven years ago on the date of April 3, when the client of the painter disappeared. Seven years...The ocean was calm without the waves and it was no fun. The people around it didn't have fun, Lai."
Pinunasan ko ang luha ko nang ma-gets ko ang ibig sabihin niya. Seven years, walang 'kami'. Seven years, paniguradong nasaktan rin ang mga taong nasa paligid namin. Naramdaman ko 'yun dahil kahit si Elle ay hindi makapaniwalang maghihiwalay kami. We're inseparable because he was the greenest flag that I knew, hanggang ngayon, and I was...the most red flag he met, hindi na ngayon.
He knew that I have grown tired and he was the only person who let me rest for my own good, for my own mental health, for my future, and for my own chase. Now that I'm done with that, I am restarting my chase for him. But...I think it will stop for years again.
"Aalis ako next year," ani ko.
"What?" kunot-noo niyang tanong, hindi naniniwala.
"I will go to the US next year."
Napasapo siya sa noo niya at umiling. "When in next year?" he asked.
"April 3," sagot ko.
"April 3?"
"Oo."
"Why?"
"Anong 'why'?" tanong ko.
"Why did you pick that date?"
Yumuko ako nang lumingon siya sa akin. Nararamdaman ko ang nginig ng kalamnan at mga kamay ko. Ito ang hindi ko napaghandaan, ang sagutin ang katanungan tungkol sa araw ng pag-alis ko, at hindi ko rin naman pwedeng sabihing prank lang 'to dahil panigurado ay iisa-isahin niya ang mga airport dito sa Manila para lang maka-catch up sa flight ko.
"Because I can," sagot ko.
"Aalis ka na naman," bulong niya, but it was loud for my ears. "Iiwanan mo na naman ako?"
Nasaktan ako sa sinabi niya. Iiwanan ko na naman siya? Babalik naman ako sa kanya pero kailangan ko munang gawin ang kailangan para sa mga nakararami. Hindi ko lang pwedeng isipin ang sarili kong kasiyahan dahil nurse ako at ang trabaho ko ang magbigay serbisyo sa mga tao kasama ang mga kaanib naming doctor.
"Bayan o sarili ang pagpipilian ko," panimula ko at taas-noo akong tumingin sa kanya. Suminghap ako ng hangin bago 'yun ibinunton nang makita kong diretso ang tingin niya sa akin. Hindi pa rin naman kami makakausad dahil ang dami pa ring sasakyan sa harapan namin.
"Kung sarili ko lang ang pipiliin ko, walang tutulong sa iba. Walang gagawa ng trabaho ko. Dahil sa trabaho ko, hindi uso ang sasabihin mong ipagawa ko sa iba. Hindi uso sa trabaho ko ang sasabihing unahin mo na ang sarili mo dahil nahihirapan ka na. Hindi uso sa trabaho ko ang sasabihing huwag ko na 'yang tulungan dahil kung babagsak 'yan, babagsak 'yan! Kung mamamatay 'yan, mamamatay 'yan! Kung mababalian 'yan, mababalian 'yan! Kung hindi na siya gagaling, hindi na talaga! Kung hindi na maibabalik 'yung bali niyan, huwag nang ipagpilitan! Hindi ganun ang trabaho ko. Hindi ganun ang trabaho ko kaya ko kinuha ang nursing. Hindi ako papasok dito kung hindi ako handang mang-iwan. Hindi ako papasok sa field na 'to kung kailangang isalba ko lang ang sarili ko, dahil kung papipiliin ako ni Heneral Luna? Kung sa akin niya tinanong ang katanungang 'bayan o sarili, mamili ka', bayan. Bayan ang pipiliin ko," ani ko at lumunok dahil kinakabahan.
Hindi ko alam kung paano ko nagawang magsalita para ipaglaban ang responsibilidad naming mga nurse, na hindi lang kami basta 'nurse', na hindi kami 'katulong' lang ng mga doctor. Si Ms. Florence Nightingale nga tumulong sa iba at nakadiskubre ng mga sakit habang nurse siya, kami pa kayang nagpapatuloy sa legasiya at mission niya?
Hindi natin alam kung sa hinaharap ay may mas malaki pang maibigay na tulong ang mga nurses. Kung hindi dahil sa pagsisikap ni Ms. Florence Nightingale na pilitin ang mga magulang niya na payagan siyang aralin ang nursing, hindi marami ang mga gustong kumuha ng nursing ngayon. Dahil ang mga nurse, hindi lang basta mga 'nurse'. May mission ang bawat isa sa amin.
"Ang mga nurse...para rin kasing doktor na 'yan. Isasalba namin ang kaya pang isalba. Ibabalik namin ang pwede pang maibalik. Papagalingin namin ang kaya pang gumaling. Tutulungan namin ang mga dapat tulungan. Dahil ang medical courses, mahirap pag-aralan, mahirap sabayan, mahirap gawin. Procedures pa lang mahirap na, paano pa kaya kung actual na? Wala kaming oras matakot. Kung kailangang kumilos, kikilos kami dahil buhay ang hawak namin at hindi ang mga sarili namin. 'Yan ang isang nurse. 'Yun ako, Jason. 'Yun ang ex mo. 'Yun ang minahal mo at 'yun ang nag-iwan sayo."
Mariin ang pagbitaw ko ng mga salita ko habang nakatingin sa mga mata niyang nakatingin sa akin. His eyes screamed admiration because of what I said. Parang, kaysa masaktan siya ay parang namangha pa siya sa narinig niya.
I saw his lips form a smile. Nagulat ako nang ilagay niya sa likod ng tenga ko ang hibla ng buhok kong humaharang sa mukha ko. Nakatingin pa rin ako sa kanya at nabibingi sa katahimikan niya. Wala ba siyang masasabi?
Umayus siya nang pagkakaupo pagkatapus niyang maayus ang buhok ko at hinawakan ko ang buhok na inayus niya. Umayus rin ako ng upo at isinandal ang pisngi ko sa braso kong nakapatong sa may bintana ng kotse habang pinagmamasdan ko ang mga ilaw sa labas.
Ang tanging naririnig ko lang ay ang tugtog ni Ace Banzuelo na 'Muli'. I let the lyrics sink in as he drives while I think. Iniisip ko kung saan ko nakuha ang tapang ko kaninang sabihin ang lahat ng 'yun sa kanya, at iniisip ko rin kung naiintindihan niya ba 'yun dahil hindi naman siya kumuha ng medical course. He knew that it was my passion to be a nurse. That's one of the reasons why he agreed to me before we broke up. The other reasons were valid also and agreeable.
Nang makarating kami sa building kung saan ako nagse-staya y nag-park agad siya at pinatay ang makina ng kotse. I heard clicking, signifying the doors are now open so I tried opening it and it did. Nang lumabas ako ay lumabas rin siya. Sinarado ko ang pintuan at ganun rin ang ginawa niya bago niya ni-lock 'yun dahil narinig ko na naman ang pagtunog 'nun.
Lumapit ako sa kanya para magpasalamat pero napamasid muna ako sa itsura niya ngayon. Medyo gusot na ang damit niya dahil siguro sa pagbato niya 'nun kanina. Nasa loob ng mga bulsa niya ang magkabilang kamay niya habang ang katawan niya ay nakasandal sa pintuan ng kotse niya. Mukha siyang anak ng mafia boss na galing sa away sa itsura niya ngayon.
"Woi, babae."
Naramdaman ko ang pagtayo ng mga balahibo ko sa katawan dahil sa way ng pagtawag niya sa akin. Nakakagulat lang dahil tinitignan ko pa siya at sinasaulo ko ang itsura niya ngayon bago ako umuwi ng condo ko 'tas bigla niya akong tatawagin! 'Woi' at 'babae' pa ang pagtawag sa akin! Feeling leading man ng main character sa libro 'yan?
"Oh, bakit?" Tinaasan ko siya ng kilay at humalukipkip.
"I'll go with you," aniya.
Nagtitigan kami na para bang may nagaganap na 'staring contest' dito. Pinuproseso pa rin ng utak ko ang sinabi niya. Sasama siya? Ihahatid niya ako?
"Huh?" Kumunot ang noo ko nang mag-sink in sa aking sasama nga siya sa akin. "Sasama ka?" pag-ulit ko sa sinabi niya pero patanong version naman ang akin.
"You're not deaf, are you?" pagmamaldito niya.
Tumalikod ako nang maramdaman kong naiinis na ako sa presensya niya. Naiinis rin ako dahil wala siyang sinagot sa haba ng sinabi ko kanina sa kanya. He just stared at me like I was just a podcast!
"Hindi ka rin naman pipe kanina nung natapus akong magsalita," ganti ko. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya habang pinapatunog ko ang paa ko sa lapag. "Bakit wala kang komento kanina?" tanong ko.
Bumalot na naman ang katahimikan sa aming dalawa. Ang tanging narinig ko lang ay ang yabang ng mga paa niyang papunta sa direksyon ko at hindi na ako nag-alinlangan pang tignan kung bakit niya ginagawa 'yun. It's either he will directly walk pass me or he will do something unexpected again.
Medyo napatalon ako nang maramdaman kong ipinatong niya ang kamay niya sa ulo ko. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Kung kakabahan ako o kung maiilang ako, hindi ko alam. Mabilis lang ang tibok ng puso ko nang iangat ko ang ulo ko.
"Ano ba?" tanong kong nagtataray.
"I didn't give a comment yet," aniya at tinaasan ko siya ng kilay. Ano raw?
"Huh?! Pinagsasasabi mo?"
Tinabig ko ang kamay niyang nasa ulo ko at pumunta na ako sa tapat ng elevator para makapagpahinga na ako sa condo. May pasok pa ako bukas at kailangan ko na rin ng tulog dahil maaga pa ang shift ko. Wala kasi ang isa naming nurse kaya ako ang in-assign nila sa mga pasyente 'nun.
Bumukas ang elevator at pumasok ako 'dun. Sasara na sana 'yun nang pigilan ni Jason ang pintuan at pumasok rin siya sa loob. Umusog naman ako sa isang sulok para hindi dumikit sa kanya pagkatapus kong pindutin ulit ang numero ng floor kung nasaan ang condo ko.
Nang paakyat na kami ay tsaka siya nagsalita kaya napasinghap ako ng hangin at hinanda ang tenga ko para marinig ang mga sasabihin niya.
"I didn't comment because I know you're going to answer like that earlier," aniya at bumilis ang tibok ng puso ko, hindi pa rin makatingin sa kanya. "And that motivated me more to wait for you 'til you return."
Lumingon ako sa kanya ng sabihin niya' yun. Nakita ko ang ngiti sa mga labi niya at ang mga nasasaktan niyang mga mata. Kahit ako naman ay nasasaktan na iiwanan ko siya pero...Hindi ang sarili ko ang uunahin ko at alam kong naiintindihan niya 'yun.
"You'll wait?" tanong ko.
"Yes. If that's what you want, Lai."
"Paano kung 40 years old ka na bago ako makabalik?"
"I will still wait."
"Weh? 'Di nga? Gusto mong magkaanak, Jason."
"If it's not you then, I guess...I won't. I'll just adopt another dog so Luna has siblings."
Kumunot ang noo ko sa binanggit niyang pangalan. Luna?
"Luna?" tanong ko. "Is Luna your daughter?"
He was smiling when he walked towards me. Inilagay niya ang kamay niya sa ulo ko at isinandal 'yun sa dibdib niya. Narinig ko ang bilis ng tibok ng puso niya habang hinihintay ko ang sagot niya sa katanungan ko.
"Yes, she is...our daughter."
Parang may kung anong tumama sa puso ko nang marinig ko ang sinabi niya. 'Our' daughter? Pero wala pa naman kaming anak.
Nanikip ang dibdib ko nang isipin kong may nabuntis siyang iba sa panahong hiwalay kami. Nandiri tuloy ako sa sarili kong nakipag-sex pa ako sa kanya kung mayroon na siyang anak sa iba.
"Huh? Sinong Ellaine nabuntis mo?"
Tinulak ko siya habang sinasabi ko 'yun. Tinawanan niya lang ako nang pinagkrus ko ang mga braso ko at taasan ko siya ng kilay.
"Sino 'yan? Wala tayong anak, Aso!" sigaw ko.
"She's a dog, relax," He chuckled.
Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi niya. A dog? Aso 'yun? Bakit kasi sinabi niyang 'our daughter'? Akala ko tuloy may anak na siya.
I flipped my hair and look at my other side para iwasan ang mga mata niya. Nakakahiya ang mga tanong ko! Hindi ko kinakaya ang pressure!
"Ba-Bakit kasi hindi mo sinabing aso pala?" utal kong tanong.
"Because I want to know your reaction," aniya.