เมื่อเดินผ่านประตูเข้ามาในห้องโถงหินอ่อนกว้างใหญ่ หญิงสาวที่ครึ่งมนุษย์ครึ่งนก ใส่ชุดเครื่องแบบสีแดงสดกับทอง บริเวณหน้าอกมีป้ายชื่อแสดงถึงตัวตนของผู้ใช้ เขียนว่า [ตีริ เฮมา]: เผ่าพันธุ์กินรี เธอยิ้มทักทาย
"พวกเหรียญทองมีมูลค่า 10 เหรียญทอง" อะลีฟบอกเบาๆ ขณะดูหน้าจอโทรศัพท์เเสดงสถานะ อ่านว่า [คิวนัดที่ A70: อยู่]
[มี 2 รายก่อนหน้า]
"เหรียญเงินสองเหรียญเท่ากับหนึ่งเหรียญทอง และห้าเหรียญทองเเดงเป็นหนึ่งเหรียญเงิน เห็นนายยังไม่ค่อยรู้อะไรหรอกนะ ถึงบอก" เขาหัวเราะร่าเมื่อบดินทร์หรี่ตามอง
ทั้งสองคนนั่งรอเรียกหมายเลขตามลำดับก่อน-หลัง บดินทร์มองไปรอบๆ
มีร่างโปร่งเเสงนับร้อยนั่งอยู่บนม้านั่งสูงหลังเคาน์เตอร์ยาวที่มีฉากกั้น บ้างกรอกเอกสารแทนคนสูงอายุ บ้างกรอกเอกสารแทนคนพิการ บ้างนับเหรียญ
ที่ประตูคล้ายผนังมีร่างโปร่งเเสงทะลุหายไป เเละดูเหมือนเพิ่งนึกได้ว่าลืมลูกค้า ต้องกลับมาพาลูกค้าเดินเข้าประตู
อะลีฟคิ้วขมวด ขณะมองบดินทร์ที่เดี๋ยวก็ทำท่าอึ้งๆ เเล้วก็หัวเราะเบาๆ ผ่านไปไม่นานเดี๋ยวก็ทำท่าอึ้งๆ อีกครั้งเเล้วก็หัวเราะเบาๆ อีกหน
ทั้งสองคนเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์เมื่อถูกเสียงปัญญาประดิษฐ์เรียกหมายเลขคิว
"สวัสดีค่ะ ทำธุรกรรมอะไรคะ" บริเวณหน้าอกมีป้ายชื่อแสดงถึงตัวตนของผู้ใช้ เขียนว่า [ตรา ภักดี]: เผ่าพันธุ์ปู่โสมเฝ้าทรัพย์ หญิงสาวสวยราวกับนางรำในภาพจิตรกรรมสมัยอยุธยาตอนปลายทักทาย "คุณบดินทร์ อัครบดินทรเดชา"
บดินทร์อึ้งนิดๆ ที่ถูกเรียกชื่อ "ผมมาเบิกถอนเงินครับ"
เล็บสั้นดูไม่กุด เเบบที่ไม่ใช่นางรำเล็บยาว ส่งธนบัตรสีทองกองพะเนิน ธนบัตรเงินเป็นตั้งสูง ธนบัตรทองแดงอีกนับไม่ถ้วน วางตั้งตรงหน้า
"รออะไร" อะลีฟพยักเพยิดไปที่กองธนบัตร ขณะวางกระเป๋าใบบางเฉียบบนโต๊ะ
เมื่อทั้งสองคนเดินออกมาจากธนาคาร บดินทร์มองอะลีฟโยนกระเป๋าบางเฉียบใบนั้นในฝ่ามือขึ้น-ลง ไม่น่าเชื่อว่าธนบัตรหลายใบบรรจุอยู่ข้างในนั่น
พวกเขาเดินสวนทางกับคนที่เดินผ่านไปมาชี้โน่นชี้นี่ให้กันและกันดู
"นี่คงพอใช้จ่ายสัก 6 ฤดูกาลแล้ว ใช้ให้คุ้มค่า" อะลีฟพูด พร้อมกับโยนส่งจนบดินทร์รับแทบไม่ทัน