"กรุณาอย่าเข้ามาในที่เกิดเหตุครับ"
ไม่ทันที่เขาจะตรวจสอบมากไปกว่านี้นายตำรวจคนหนึ่งดึงตัวออกจากสถานที่เกิดเหตุ ตามด้วยเจ้าหน้าที่อีกหลายนายแทรกตัวเข้ามาพร้อมกับปฏิบัติหน้าที่ตามระเบียบขั้นตอน เขาจึงยอมถอยแต่โดยดีเพราะทราบดีว่าตัวเขาไม่มีอำนาจหน้าที่ในการตรวจสอบโดยตรง
ทางด้านของธีร์เมื่อพบว่าเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในการควบคุมจึงเดินออกจากร้านเพื่อตามหาเพื่อนเก่าที่ออกไปก่อนได้สักพักด้วยความเป็นห่วง
ในท่ามกลางความสับสนอลหม่านที่เขาต้องฝ่าฝูงชนเพื่อตามหาใครสักคนคงเป็นเรื่องยาก แต่สำหรับชายหนุ่มนัยน์ตาสีน้ำเงินแล้วไม่เป็นเช่นนั้นเพราะผู้ชายผมบลอนด์ โครงหน้าลูกครึ่งสไตล์ยุโรปไม่ใช่สิ่งที่พบเห็นได้ตามถนนทั่วไป
ธีร์เดินเบียดไปมาอยู่สักพักแม้จะโดนชนจนเสียการทรงตัวไปบ้าง แต่ด้วยจุดสังเกตของเพื่อนชายหนุ่มทำให้ทิศทางการเดินไปหาไม่ผิดพลาด
เมื่อธีร์เดินมาจนใกล้ก็พบกับเพื่อนหนุ่มและตำรวจหลายนายยืนอยู่หน้าบริเวณที่ถูกกั้นด้วยเทปสีเหลือง เขาตั้งใจจะเป็นฝ่ายทักดีนก่อนแต่อีกฝ่ายหันหน้ามาหาเขาพอดีตำรวจหนุ่มจึงชิงเอ่ยก่อน
"เป็นยังไงบ้างธีร์ บาดเจ็บตรงไหนไหม"
"ฉันต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายถาม! "
"สบายๆ ปกติงานฉันก็แบบนี้อยู่แล้ว" ชายหนุ่มผมบลอนด์ยิ้มพร้อมกับตบกล้ามแขนเสียงดังเพื่อแสดงความแข็งแรงของร่างกาย จากนั้นเขาจึงตบบ่าของอีกฝ่ายเบาๆ
"โทษทีนะ ที่จู่ๆ ก็เรียกมาเจอเรื่องวุ่นวาย"
"ไม่ต้องคิดมากน่า…" ธีร์สังเกตได้ว่าเพื่อนเก่าคนนี้ทำหน้าหงอยคล้ายรู้สึกผิดจึงเปลี่ยนบทสนทนาเป็นหยอกล้อแทน "เว้นเสียแต่ว่าทั้งหมดเป็นฝีมือของนาย"
"เออ ทั้งหมดเป็นฝีมือฉันเอง…" ดีนแสดงสีหน้าเอือมระอากับความคิดที่สุดจะคิดได้ของเพื่อนตรงหน้าแต่เพราะเหตุนั้นก็ทำให้เขาแอบอมยิ้มเล็กๆ "นายรีบกลับไปก่อนดีกว่า สถานการณ์ที่นี่ฉันจัดการเอง"
"แหม ทำเป็นพูดดี จัดการบ้าอะไรล่ะ นายไม่ใช่ตำรวจของที่นี่สักหน่อย"
ธีร์เห็นว่าความวุ่นวายทั้งหมดน่าจะจบลงแล้วจึงเริ่มบทสนทนาที่ผ่อนคลายลง
"คนอย่างนายจะไปรู้อะไร…" ว่าแล้วเขาก็เอามือพาดคอเพื่อนหนุ่มลากออกฝ่าฝูงชนที่วุ่นวายจนกระทั่งมาถึงอีกมุมหนึ่งของถนนที่ยังมีรถสัญจรตามปกติ
ดีนยืนอยู่เป็นเพื่อนธีร์ตรงบริเวณป้ายรถโดยสารประจำทางอันเป็นพื้นที่สำหรับคนที่ต้องการใช้บริการรถโดยสารทุกประเภท ชายหนุ่มผมบลอนด์ชำเลืองไปทางป้ายเพื่ออ่านรายละเอียดว่ามีรถสายใดบ้างที่ให้บริการและเส้นทางเดินรถเป็นอย่างไร
ถึงแม้ว่าเขาตัดสินใจเลือกสัญชาติและทำงานเป็นตำรวจอยู่ต่างประเทศ แต่ช่วงชีวิตในวัยเด็กนั้นเขาอาศัยอยู่ในประเทศไทยและมีวิถีชีวิตเช่นเดียวกับเด็กทั่วไป เพียงแต่มันเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายสำหรับเขาอยู่ไม่น้อย
ดีนเป็นเด็กที่ขาดพ่อไปตั้งแต่จำความได้ ส่วนสาเหตุนั้นแม้แต่เขาเองก็ไม่อาจทราบได้จึงต้องใช้ชีวิตอยู่กันเพียงสองแม่ลูก และนั่นก็เป็นเหตุผลที่เขาต้องถูกเพื่อนๆ ในโรงเรียนล้อเลียนเป็นประจำ ชีวิตที่ส่วนหนึ่งของครอบครัวขาดหายไปก็ทำให้เขารู้สึกขาดความอบอุ่น หนำซ้ำอีกส่วนของชีวิตยังถูกเพื่อนๆ ทอดทิ้งอย่างโดดเดี่ยว
แต่แล้วทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปเมื่อมีนักเรียนคนหนึ่งย้ายเข้ามาระหว่างเทอม นักเรียนคนนั้นเลือกนั่งเก้าอี้ข้างเขาทั้งๆ ที่ยังมีโต๊ะเรียนว่างอยู่อีกหลายที่ เด็กชายผู้มาใหม่เริ่มแนะนำตัวและเข้าหาเขาโดยไม่มีท่าทีอยากแกล้งเหมือนกับคนอื่นๆ ทำให้เขาได้มีเพื่อนเป็นครั้งแรก
หลังจากนั้นอีกหลายปี แม้ว่าดีนจะเลือกเส้นทางที่แตกต่างจากเพื่อนคนนี้เพื่อไปทำตามเป้าหมายของชีวิตแต่ท้ายที่สุดเขาก็ได้กลับมาเจอเพื่อนคนนี้อีกครั้ง
เพื่อน…ที่วางใจ…และยินดีรับฟังทุกสิ่ง…
ในขณะที่ตำรวจหนุ่มกำลังคิดเรื่อยเปื่อย รถโดยสารสายที่ธีร์ต้องการก็เข้ามาจอดเทียบ ชายหนุ่มผมสีน้ำเงินเข้มรอประตูด้านหน้าเปิดก่อนสาวเท้าเข้าไปในรถ เมื่อประตูปิดลงก็หันกลับไปพบกับดีนที่โบกมือร่ำลาพร้อมกับรอยยิ้มอันเป็นมิตร เขาจึงทักทายกลับพร้อมกับขยับปากอย่างไร้เสียง
'โชคดีนะดีน'
เมื่อรถโดยสารเคลื่อนที่ห่างออกไปจนลับตา ชายหนุ่มผมบลอนด์ปรับสีหน้ากลับมาเป็นปกติอีกครั้ง จากนั้นมุ่งหน้ากลับไปยังทางเดิมที่เขาเดินออกมา ในตอนนี้ฝูงชนเริ่มบางตาลงอย่างเห็นได้ชัดคงเป็นเพราะสถานการณ์ต่างๆ อยู่ในการควบคุมของเจ้าหน้าที่ตำรวจและไม่มีเรื่องน่าสนใจอื่นอีกแล้ว
ในขณะที่เขาเดินไปยังทางเดิมจนใกล้จุดเกิดเหตุ ทันใดนั้นมือหนาและหยาบข้างหนึ่งกระทบกับไหล่ขวา ตำรวจหนุ่มจึงหันขวับจึงพบกับชายวัยกลางคนที่สวมชุดเครื่องแบบเจ้าหน้าที่จับจ้องเขาด้วยสีหน้าถมึงทึง
"คุณมาทำอะไรที่นี่"
ดีนเห็นคนตรงหน้ามีสีหน้าที่เคร่งขรึม จึงฝังพฤติกรรมทีเล่นทีจริงตอนอยู่กับเพื่อนสนิทไว้ใต้ดินแล้วหยิบเอานิสัยปกติที่ใช้ประจำในช่วงเวลาทำงานออกมาใช้
"สำหรับผมแล้ว เหตุการณ์นี้อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีที่พวกเรากำลังตามล่าอยู่ก็ได้นะครับ" น้ำเสียงที่นุ่มลึกเอ่ยออกมาพร้อมกับสีหน้าเข้ม
เจ้าหน้าที่วัยกลางคนถอนหายใจเบาๆ ก่อนขยับหมวกที่มีตราผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ให้แน่นขึ้น
"เรามีหลักฐานสำคัญที่ต้องการให้คุณช่วยดู ตามผมมาครับ ผู้กองดีน แม็คเฟอร์สัน"
ตำรวจผมบลอนด์เจ้าของชื่อพยักหน้ารับแล้วเดินไปที่รถของเจ้าหน้าที่วัยกลางคน นัยน์ตาสีฟ้าคมเข้มคู่กับคิ้วที่ขมวดแน่นราวกับแบกรับภาระชะตากรรมอันหนักอึ้งของผู้คนจำนวนมากอยู่ก็มิปาน