บทที่ 45 - เรื่องราวที่ผ่านเลย
.
.
"ไปกันเถอะ!"
หลังดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าได้ไม่นาน ฟิลันก็กระโดดลงจากเตียงด้วยท่าทีเบิกบานอย่างยิ่ง
"อย่าเพิ่งวิ่งเร็วสิ ฮ้าว…"
วาลเรียสเดินตามอยู่ด้านหลังพลางยกมือขึ้นปิดปาก ดวงตาสีเขียวมีหยดน้ำเอ่อเคลือบอยู่ชั้นหนึ่งจากความง่วงงุน
พื้นที่ภายในปราสาทหลังเก่าสลับซับซ้อนซ้ำยังแฝงไว้ด้วยกลิ่นอายลึกลับบางประการ เมื่อประกอบกับเหล่ามอนสเตอร์และสัตว์อสูรมากหน้าหลายตาซึ่งยึดเอาพื้นที่ภายในห้องต่างๆ เป็นบ้านหลังใหม่ ปราสาทหลังนี้ก็กลายเป็นหนึ่งในดันเจี้ยนซึ่งอันตรายที่สุดแห่งหนึ่งได้ไม่ยาก
หมาป่าดำนำทางออกมาจากพื้นที่ส่วนลึกอย่างคล่องแคล่ว เพียงครู่เดียวก็หายลับเข้าไปในโรงเลี้ยงสัตว์ซึ่งตั้งอยู่ด้านข้างของตัวปราสาท
วาลเรียสหันมองไปรอบๆ อย่างสนอกสนใจ ท้องฟ้าในดินแดนของสัตว์ร้ายถูกปกคลุมด้วยเมฆหนาแทบจะตลอดเวลา นอกจากจะทำให้บรรยากาศโดยรวมดูอึมครึมแล้ว พืชพันธุ์และสิ่งแวดล้อมของที่แห่งนี้ก็เลยพลอยแตกต่างจากดินแดนของมนุษย์ไปด้วย
แต่สัตว์ที่ฟิลันเลือกมาเป็นพาหนะสำหรับพวกเขานั้น กลับเป็นม้าหกขาที่หน้าตาธรรมดาอย่างยิ่งตัวหนึ่ง
