บทที่ 31 - เพียงชั่วสบตา
.
.
"อุ่ก..."
เด็กหนุ่มยกมือขึ้นปิดปาก ภาพเหตุการณ์และเรื่องราวมากมายที่ไม่ใช่ของตนเองหลั่งไหลเข้ามาในศีรษะราวกับสายธาร ในหัวปวดระบมจากการได้รับข้อมูลมากเกินไป ตามมาด้วยความคลื่นไส้วิงเวียนจนทั้งร่างเอนวูบไปโดยไม่รู้ตัว
"ท่านผู้กล้า!"
เสียงร้องของสมาชิกในทีมแฝงไว้ด้วยความตื่นตระหนก เมื่อเห็นว่าจู่ๆ คนตรงหน้าก็มีท่าทีผิดปกติไป
วาลเรียสอาศัยของที่กำอยู่ในมืออีกข้างเป็นเครื่องพยุงกาย ปลายดาบแหลมถูกปักลึกลงไปในพื้นดิน ในจังหวะเดียวกับที่ลมหอบใหญ่พัดวูบเข้ามาอย่างรวดเร็ว
"ระวัง!?"
"คุ้มกันท่านผู้กล้า!"
ต้นตอของลมสายนั้นคือร่างของครึ่งอสูรตนหนึ่ง ปลายเสื้อคลุมสีขาวปลิวไปตามการเคลื่อนไหว เช่นเดียวกับปลายหางยาวแต้มดำซึ่งโบกสะบัดอยู่ด้านหลัง
เด็กหนุ่มสะดุ้งเฮือก เมื่อสบเข้ากับสายตาที่แฝงไว้ด้วยความอาฆาตและเถื่อนร้ายอย่างล้ำลึก แก้วตาสีฟ้าประดับรูม่านตาเป็นขีดตั้งอย่างสัตว์ป่ายืดขยายออกจนแทบเกินขีดจำกัด
วาลเรียสคล้ายจะเห็นภาพสะท้อนของท้องฟ้าที่บิดเบี้ยว อัดแน่นอยู่ภายในแก้วตาของอีกฝ่าย
