บทที่ 21 - สิ่งที่ฝันเห็น
.
.
เสียงพูดคุยเริ่มดังขึ้นยามขบวนเดินทางเคลื่อนเข้าใกล้เขตเมือง วาลเรียสที่นั่งกอดเจ้าลูกหมาสัปงกตั้งแต่ผ่านไปแค่ครึ่งทางยืดตัวขึ้นดูบ้าง ก่อนจะต้องนิ่งงันไปยามเห็นเมืองที่ตั้งอยู่ตรงหน้า
"ฮ่งๆ !"
ฟิลันส่งเสียงเห่าสั้นๆ ด้วยความตื่นเต้น ต่างจากหมู่บ้านเล็กๆ ที่ผ่านมาตลอดทาง อาคารสามชั้นในเมืองใหญ่และผู้คนที่เดินขวั่กไขว่กันไปมานั้น ดูแล้วน่าตื่นตาตื่นใจไม่น้อยเลย
เด็กหนุ่มมองกำแพงสูงที่รายล้อมอยู่โดยรอบอย่างครุ่นคิด ร่องรอยของมอนสเตอร์ที่หลงเหลืออยู่ด้านนอกแสดงให้เห็นว่าที่นี่อาจจะไม่ได้สงบสุขอย่างทางใต้ที่จากมา
เขาดึงแผนที่ออกมาตรวจสอบอีกครั้ง ดวงตาสีเขียวกวาดไปตามเส้นสายที่ถูกขีดวาดเอาไว้ ไม่คิดว่าเดินทางถัดขึ้นมาทางเหนือเพียงเล็กน้อย จำนวนของมอนสเตอร์ดุร้ายก็เพิ่มขึ้นมากอย่างเห็นได้ชัด
"...มิน่า ถึงได้มีนักผจญภัยเยอะขนาดนี้"
วาลเรียสพึมพำเบาๆ พลางเก็บของกลับลงกระเป๋า เมื่อเกวียนจอดสนิท เขาปล่อยให้ลูกสุนัขลงไปสำรวจรอบๆ ขณะที่ตนเองเดินไปช่วยชาวบ้านขนของลงจากเกวียน
"เอ้า ไปกันเถอะ!"
