บทที่ 15 - นักกัดต้นข้าว
.
.
"เอ้าฮึบ!"
วาลเรียสออกแรงเหวี่ยงพลั่วในมือตีมอนสเตอร์ตัวกลมที่กระโดดอยู่ตรงหน้า สไลม์ตัวนั้นกระเด็นไปปะทะกับต้นไม้ด้านหลังดังพลั่ก ขณะที่เด็กหนุ่มหันกลับไปรับมือกับสไลม์อีกตัวที่แอบย่องมาด้านหลัง
สองวันมานี้เขาทุ่มเทล่าสไลม์แบบแทบจะไม่หยุดพัก ช่วงแรกๆ ยังต้องอาศัยฟิลันช่วยนำทางไปหาสไลม์ฝูงใหม่ ส่วนตอนนี้เด็กหนุ่มเริ่มจับสังเกตจนตามร่องรอยของมอนสเตอร์ชนิดนี้เองได้แล้ว
หลังจากเดินตามรอยเมือกชื้นๆ ที่เกาะอยู่ตามใบหญ้าไป สิ่งที่เขาต้องทำก็แค่ค่อยๆ ล่อสไลม์ออกมาทุบทีละตัวสองตัวเท่านั้นเอง
วาลเรียสจับสไลม์ตัวสุดท้ายขึ้นมาด้วยมือข้างหนึ่ง มอนสเตอร์ตัวกลมพยายามดิ้นหนีด้วยเมือกที่ขับออกมารอบตัว ติดที่เด็กหนุ่มเกร็งนิ้วจิกไว้อย่างแน่นหนา ขณะล้วงเอามีดทำครัวออกมาจากกระเป๋าสะพาย
หลังใช้ปลายมีดจิ้มตัวสไลม์จนทะลุ วาลเรียสแนบรูเล็กๆ ที่เริ่มมีเมือกเหนียวไหลซึมลงกับปากขวดแก้ว ก่อนจะรีดเอาของเหลวในตัวมอนสเตอร์ออกมาราวกับกำลังบีบครีมออกจากถุง
