บทที่ 49 - วาลเรียส (จบ)
.
.
"...สัญญาณชีพ…ปกติ…"
"...การตอบสนอง…"
"...ไปเอา...ฉีดยากระตุ้นประสาท!"
เสียงเอะอะที่ขาดหายจนฟังไม่ได้ศัพท์ดังแว่วอยู่รอบกาย แทรกเข้าไปในการรับรู้ของคนที่กำลังฟื้นคืนสติขึ้นทีละน้อย
แพขนตาสั่นระริกยามผู้เป็นเจ้าของกำลังจะลืมตาตื่น แสงสว่างที่ส่องมาจากเบื้องบนเจิดจ้าอย่างยิ่ง จนคนที่อยู่ท่ามกลางความมืดมาตลอดทนมองตรงๆ ไม่ไหว
เขาใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่งถึงจะสามารถกลอกตาไปมาเพื่อสำรวจรอบข้างได้
แต่ห้องที่รายล้อมไปด้วยผนังสีขาว เครื่องมือหน้าตาแปลกประหลาด และกลุ่มคนในชุดสีเดียวกันซึ่งกำลังวิ่งวุ่นไปมารอบตัวนั้น ทำให้คนที่เพิ่งได้สติถึงขั้นงงไปวูบหนึ่ง
"วะ…"
เสียงที่ลอดผ่านริมฝีปากมีเพียงลมหายใจแผ่วๆ ชื่อของคนที่อยู่ข้างกายจนถึงเมื่อครู่ติดค้างอยู่ในลำคอแห้งผาก ส่วนที่เหลือถูกกลบหายไปท่ามกลางความวุ่นวายรอบข้าง
"ผู้ป่วยได้สติแล้วค่ะ!"
"ประเมินระดับความรู้ตัวและการตอบสนอง…"
ใบหน้าซีกหนึ่งของผู้ที่โน้มตัวเข้ามาใกล้ถูกซ่อนไว้ใต้ผ้าปิดปากสีขาว การเคลื่อนไหวกะทันหันนี้ทำให้คนที่นอนอยู่สะดุ้งเฮือก
