Chapter 11. Something
Aeon's POV
As I roam my eyes around the compound I can't help but think of the reason why I am here. What's the reason I enter this f*cking school in the first place and I can't help but wonder about the things that happened this past few months. Ilang buwan na rin pala mula ng pumasok ako dito but I still have a long way to go pero kahit na ganun kaylangin ko paring gawin ang lahat para maisakatuparan ang plano ko.
Pabalik na ako ng kwarto ng biglang bumukas ang pintuan papasok sa kwarto at pumasok doon si Dark. Hindi ko siya pinansin, dumiretso ako sa loob ng kwarto saka ako kumuha ng damit sa loob ng cabinet ko saka ako pumasok sa banyo at nagpalit, the usual get up. Black jeans, black fitted sleeveless and my black leather shoes. Ng makalabas ako sa banyo, tinupi ko muna ng maayos ang damit ko saka ko nilapag ito sa kama, kinuha ko ang boots ko na nasa lagayan ng mga sapatos ko saka ko ito sinuot. Akmang maglalakad na ako palabas ng tinanong ako ni Dark.
"San ka nanaman pupunta?" tanong niya sakin.
Hindi ko siya nilingon. "None of your business" tanging sagot ko saka tuluyan na akong naglakad palabas. Wala siyang karapatang magtanong sakin dahil hindi ko naman siya pinapakialaman in the first place. Naglakad lakad ako hanggang sa makarating ako sa lake. Ito lang ang tanging lugar kung san ako makakapag isip ng mabuti dahil tahimik rito.
Naupo ako sa damuhan medyo malayo sa bukana ng lake. Nayakap ko nalang ang sarili ko ng biglang umihip ang hangin, mabuti nalang at naka jacket ako, malamig ang simoy ng hangin. Akmang kukunin ko sana ang cellphone ko sa bulsa ng jacket ko ng may nagsalita sa may likuran ko.
"Anong ginagawa mo rito?" tanong ng isang baritonong boses mula sa likod ko. I stilled for a moment wondering why I got chills by just hearing his voice, napakunot noo ako, perfectly remembering the effect he has on me kapag nasa harapan ko siya, I always hear my heart beating fast whenever I'm near him pero iba ang epekto niya ngayon sakin, anong nagbago?
"Ikaw? Anong ginagawa mo rito?" balik tanong ko nalang para hindi niya mahalata na bahagya akong natigilan. Narinig ko ang mga yabag niyang papalapit sakin tapos naupo siya sa tabi ko.
"Bat mag isa ka lang dito?" tanong ulit niya, not answering my question, well hindi ko rin naman sinagot ang tanong niya so we're even. Nagkibit balikat lang ako sa tanong niya. Nagulat nalang ako ng nakita ko sa peripheral view ko na ngumiti siya.
"Ang ayos mo ring kausap" nakangiti paring sabi niya. There is definitely wrong with this man. I've never seen Trasher smile, not even a bit.
"Oh bat nakatingin ka ng ganyan sakin?" nagulat nalang ako sa tanong niya, hindi ko namalayan na nakatitig na pala ako sakanya. Nag iwas ako ng tingin saka umiling nalang ako.
"Bakit? Pano ba ako tumingin sayo?" sabi ko.
"Like I'm the most handsome man in the world" napairap nalang ako sa sinabi niya.
"Ang hangin" tanging sabi ko.
"Bakit? Hindi ba? You use to say that to me" nakangiti ngunit seryosong sabi niya.
"Okay. I'm done" inis kong sabi saka ako tumayo at humarap sakanya. Bigla naman siya tumayo and now we're facing each other. He's taller than me so hindi ko maiwasang mapatingala sakanya.
"Hah? Ano bang sinasabi mo?" nakakunot noo niyang tanong sakin.
"Cut the act Ire. Just stop pretending that we're okay and we're close because the last time I check we hate each other" galit kong sabi sakanya.
"H-hindi kita maintindihan" nakakunot noong tanong niya. Napasabunot nalang ako sa buhok ko because of frustration.
"Stop!" hindi ko maiwasang sigawan siya. Akmang lalapitan at hahawakan sana niya ako ng pigilan ko siya.
"Don't" tanging sabi ko sakanya saka ko siya nilayasan. Pumasok ako sa pad na naiinis. Pagkabukas ko ng pintuan ng kwarto pabagsak ko itong isinara. Nagulat nalang ako ng may tumili sa loob ng kwarto, ng tingnan ko kung sino, mas lalong lumalim ang gatla sa noo ko ng makita ko ang presidente ng student council.
"What the hell are you doing here?" tanong ko sakanya. Akmang magsasalita na sana siya ng pigilan ko siya.
"Don't" tanging sabi ko tsaka ako dumiretso sa balcony ng kwarto.
"Anong problema nun?" narinig kong tanong ni Thalia.
"Ewan ko" sabi naman ni Dark. "Tara na?" dagdag pa niya.
"Hindi ba natin siya aayain?" parang nagdadalawang isip na tanong ni Thalia. Umayos ako ng tayo sa may balcony saka ako humak sa may railings nito para hindi halatang nakikinig ako.
"Hindi ka ba bababa?" narinig kong tanong ni Thalia. Nilingin ko silang dalawa ng nakakunot ang noo.
"It's already 7" simpleng tanong ni Dark.
"Let's go" tanging sabi ko saka nauna na akong lumabas ng balcony bumaba na para kumain.
Pababa na kami sa may hagdanan at papasok na kami sa pintuan ng dinig hall. Akmang pipihitin ko na sana ang knob ng pintuan ng may kamay na akmang pipihit din dito, ng tumingala ako nakita ko si Trasher. Biglang tumibok ng malakas ang puso ko. Hindi ko alam kung anong nangyayari sakin pero hindi naman ako bobo o tanga para hindi mapansin kung ano ito. Gusto kong iiwas ang paningin ko sa mga mata niya pero hindi ko magawa dahil nahihiwagaan ako sa mga ito. He's eyes are cold and distant, hindi katulad ng kanina. Galit ba siya sakin? Magsasalita na sana ako para tanungin siya ng nag iwas siya ng tingin saka niya tuluyang binuksan ang pinto at naglakad papasok sa loob. I was dazed in a minute, kung hindi pa ako tinapik ni Thalia at tinanong ni Dark hindi ko pa namalayang nakatulala na pala ako.
"What was that all about?" tanong ni Dark sakin. Hindi ko nalang sila pinansin at naglakad na rin ako papasok. Nang makaupo ako, inumpisahan ko nalang ang kumain pero hindi pa ako nakakapaglagay ng pagkain sa pinggan ko ay may biglang nagsalita sa harapan.
"Ah, can I get your attention everyone?" ang headmaster ang nagsalita.
"Quiet please" dagdag niya pa para makinig sakanya ang mga estudyante.
"There" sabi niya ng tuluyan na silang tumahimik.
"Well I just want to announce to everyone that someone is back here with us" pagkasabi niya ng mga katagang yun ay tumingin siya sa kung saan, ng sundan ko ang tingin niya, nakatitig siya ng matiim sa upuan nila Trasher.
"But he's not here now, 'coz he has to take care of something" dagdag niya at ng bumalik ang mga tingin ko sakanya nakatingin na siya sakin, and in the middle of that silence may tumunog na cellphone, it's Ires' and the crowd went into chaos again. Nang tingnan ko si Ire, nakakunot ang noo niyang titig na titig sa kanyang cellphone. Nakita kong tinapat niya ang kanyang telepono sa kanyang tainga and I saw his eyes widening and he stilled then after that he dashed off the dining room leaving the entrance door open and the whole crowd in confusion.
"I'm sorry for that, you can continue" yun lang ang sinabi ng headmaster saka siya umalis.
What the hell is wrong with those people?
Ire's POV
"What the hell are you doing here?" tanong ko sakanya pagkapasok na pagkapasok ko sa kwarto niya.
"Woah, chill man" ngingiti ngiting sabi niya.
"I don't have time for your games" naka tiim bagang kong sabi sakanya.
"I'm not playing games with you my man" nakangiti parin niyang sabi saka ako tinapik sa balikat. Marahas kong hinawakan ang kamay niyang nakahawak sa balikat ko saka ko iyon tinanggal.
"You can't be here. Leave" my fist clenched.
"No. I'm here to finish everything" seryoso rin niyang sabi saka siya umalis.
He can't be here. Not now. I have to make him leave no matter what bago pa mabulilyaso ang plano ko.