Simula ngayong araw na ito ang sinumang magsubo ng ostyang ito ay magiging isa nang ganap na Madre.
Mar Weyne Quizone ay 30 years old na at 5 taon nang pari.
Maria D. Larosa 28 years old gagraduate sa pagmamadre.
Ngunit di natuloy nang makita si Mar. Ang kanyang boyfriend na naglahong parang bula...ngunit nang si Maria D. Larosa na ang susubuan ay bigla itong tumakbo ito at sabay labas.
Nagtinginan ang mga tao sa loob ng simbahan sa babae na animo'y tumakas sa sariling kasal.
Nagbulung-bulungan ang mga tao roon, matapos ang ilang minuto...nagbalik na sa dati at tinuloy ang seremonya.
Nang matapos ang pagoostya ay nagdasal sila ng Aba ginoong Maria at Amanamin.
Nagalisan na sila at nagpuntang kumbento. Gayon pa man di pa rin mawala sa isip ng Padre si Maria. Kaya napagdisisyonan nitong kausapin matapos ang seremonya. Imis na ang lahat at nakatago na ang mga gamit na ginamit sa pagseseremonya ng paggraduate ng mga gustong magmadre. Father di ka pa ba papasok?
Mamaya susunod na ako! Sagot nito sa sakristan.
Maria D. Larosa, ikaw ba yan?
Mar Weyne Quizone?
Oh, akala ko...
Anong akala mo? "PATAY NA AKO?!"
Oo, malamig na tugon. Sabi ng iyong ina! Sabi nya sa akin wala nang lunas at Stage 4 na raw, nasaICU ka nun that time. Mabuti pa ay bitawan na kita dahil masasaktan ako sa bandang huli. Binalak kong magpakamatay; "Sinabi ko sa sarili if di rin lang ikaw mabuti pang magpakamatay na lang ako!" Ngunit sa panaginip ko ay kinalas ng anghel ang lubid at sinabing habang buhay may pagasa. Kaya nagdecide akong magpari.
Ako naman, after kong magising sa ICU bale 2 years akong nasaICU at 1 year sa ward hinanap kita kaagad sabi ni Ina, iniwan mo raw ako, kaya nadepress ako at ilang araw na di nakakain. Nang makita ko ang isang boteng gamot ay nginuya ko ito at kinain, sobrang asim na syang dahilan ng pagsuka ko ng dugo, pagkasuka ko ay nahimatay ako at narinig kong sinabi sa akin na malinis ka na, nilinis ka ng dugo ng Panginoong Jesu-Cristo. Isinuka mo na lahat ng Vitamin C na ininom mo paggising mo magaling ka na at wala ka nang sakit. Isa pa, sinabi rin sa akin na ang taong inaantay ko ay nasasimbahan inaantay ang pagbabalik mo! That's why I decided to be a Nun after 3 years mula nang magising. Tapos ngayon...
"If then, let's get married and serve our God all heartedly. Ika nga ang paglilingkod sa Diyos ay nakikita sa gawa, di dahil sinambit ng labi lang."~sabay nilang dalawa sinabi. Sabay tawa after "Ahahahaha!"
Makalipas ang isang buwan ay nagbitiw at tumiwalag na nga si Mar, bagamat gayon ay nagsisilbi pa rin sya bilang Pari naman sa aglipan. Pareho lang sila ng katolikong romano pero dito pwedeng magasawa ang pari.
Makalipas ang isang taon...
Sa ngayon may anak na kami at masusundan pa!
Shhhhhhhhhhttttttttt di pa nya alam bale 4 months na to. Di ko pa sinasabi sa kanya. Sa birthday nya, sasabihin ko na!
Hanggang dito na lang Maria.
Chapter 1 ay Pagkapanganak hanggang pagkakahospital
Chapter 2 ay Sa simbahan at pagkakasal.
Chapter 3 ay Buhay may pamilya
Chapter 4 ay Paglaki ng anak
Chapter 5 ay Till before my last breath.