Chereads / I will go to Another World [ผมจะไปต่างโลก] / Chapter 13 - [น้ำตกและความในใจ] - Part 1

Chapter 13 - [น้ำตกและความในใจ] - Part 1

"ติ๊ง!"

คุณได้สังหาร [คิงสไลม์] สำเร็จ!

คุณได้เลเวลอัพ!

คุณได้เลเวลอัพ!

คุณได้เลเวลอัพ!

คุณได้เลเวลอัพ!

คุณได้เลเวลอัพ!

"ติ๊ง!"

คุณได้รับ [ใบต้นอิกดราซิล]*(ใบชุบชีวิต) 5 ea

คุณได้รับ [การ์ดมอนสเตอร์: คิงสไลม์] 1 ea

คุณได้รับ [มงกุฏคิงสไลม์] 1 ea

"โอ๊ย~ จบซะที เหนื่อยแทบขาดใจ" แนนซี่บ่นเสร็จแล้วก็ทิ้งตัวนั่งลงกับพื้นอย่างหมดแรง

"ฉันด้วย ง่วงจนตาจะปิดอยู่แล้ว" มะนาวลงไปนอนบนตักแนนซี่

"เหนื่อยจริงๆ นั่นแหละ ฉันเพิ่งจะเคยเก็บเลเวลมาราธอนแบบนี้เป็นครั้งแรก" วู้ม! น้ำกดวินโดว์เพื่อเก็บโล่กับชุดเกราะอัศวินของเธอใส่ในคลัง

"นี่ พวกเธอ ฉันรู้ว่ามันเหนื่อย แต่พวกเราจะไม่ไปช่วยวินกับแจ็กเก็บไอเท็มดรอปหน่อยเหรอ? กองกระจัดกระจายทั่วไปหมดเลยนะ" เรย์กล่าว และมองไปยังสองหนุ่มซึ่งกำลังก้มเก็บไอเท็มกันอยู่

"โธ่ เรย์ก็ จอมเวทอย่างฉันบอบบางนะเธอ ฉันลุกไม่ไหวแล้ว หิวข้าวไส้กิ่วด้วยเนี่ย" แนนซี่ตอบ

"เฮ้! สาวๆ เดี๋ยวพวกฉันอาสาเก็บไอเท็มให้เองนะ แล้วค่อยเอามาแบ่งกันทีหลังก็ได้!" เสียงแจ็กตะโกนมาบอก

"ว้าว~ ตานั่นเห็นทะเล้นแบบนั้น แต่ก็ใช้ได้นะ ว่าไหมน้ำ?" แนนซี่พูดแล้วหันมองไปทางน้ำ

"จะถามฉันทำไมย่ะ?!"

"แหม ฉันเห็นนะว่า เธอแอบมองแจ็กอยู่บ่อยๆ ตั้งแต่ตอนที่สู้แล้ว"

"บ้าเรอะ! ฉันแค่มองว่าเขาจะตายรึยัง แค่นั้นแหละ ไม่มีอะไรเล้ย" น้ำเถียงด้วยเสียงสูงเล็กน้อย

"นั่นแหละที่เขาเรียกเป็นห่วง" มะนาวแซวบ้าง

"พอๆ เลิกพูดแบบนี้เลยนะ โดยเฉพาะอย่าพูดต่อหน้าหมอนั่นละ เดี๋ยวเขาเข้าใจผิดไปกันใหญ่ เออนี่ ถ้างั้นพวกเราไปตั้งเต็นท์นอน เตรียมข้าวกินกันดีกว่า ฉันขี้เกียจกลับเมืองน่ะ เรย์ แถวนี้มีที่ปลอดภัยไหม?"

"...เข้าไปในป่าทางทิศนี้ไม่ไกล จะมีน้ำตกอยู่นะ ตรงนั้นเหมือนเป็นเซฟโซนมั้ง ไม่มีมอนสเตอร์เข้าไปยุ่มย่ามแถวนั้นเลย" เรย์ตอบ

"เย้! น้ำตก ฉันเหนียวตัวอยากอาบน้ำเต็มทีแล้ว รีบไปกันเถอะ!" แนนซี่รีบลุกทันที และรีบเดินนำทุกคนอย่างไว

"ฉันเดินไปบอกสองคนนั้นก่อน" น้ำเดินไปหาวินกับแจ็ก

"พวกนาย พวกเราตกลงกันว่าจะไม่กลับเมือง เลยจะไปนอนพักที่น้ำตกตรงโน้นน่ะ พวกนายมีเต็นท์พกพากันรึเปล่า?"

แจ็กได้ยินแล้วหันไปมองวินเพื่อหาคำตอบ

"อ้อๆ ฉันมีๆ แล้วเดี๋ยวจะตามไปสมทบนะ" วินตอบ

"โอเค งั้นเดี๋ยวตามมานะ" น้ำพูดจบก็หันหลัง วิ่งตามกลุ่มสาวๆไป

วินกับแจ็กก้มเก็บไอเท็มกันต่ออีกสักพัก แจ็กก็บ่นออกมา

"อ๊าก เมื่อยอ่ะ วินที่ต่างโลกนี้ มันไม่มีวิธีอื่นเร็วกว่านี้รึไง?"

"มีนะ เห็นว่าพวกสัตว์เลี้ยงสามารถช่วยเก็บได้ หรือไม่ก็ว่าจ้างคนโลกนี้ตามมาช่วยเก็บไอเท็ม พวกเขาไม่ช่วยสู้ แต่จะคอยช่วยดูแลจัดการเรื่องจิปาถะให้เราทั้งหมดเลย แต่ฉันว่ามันเปลืองเงินโดยใช่เหตุ แถมเราต้องรับผิดชอบชีวิตพวกเขาอีกด้วย"

"อืมๆ โอเค งั้นรีบเก็บดีกว่า ฉันหิวข้าวจะแย่แล้ว [วิชาตัวเบา!] อะจ๊ากกกก!" แจ็กใช้สกิลวิ่งเก็บไอเท็มดรอปอย่างรวดเร็ว แน่นอนว่ามีพลาดบ้าง แต่วินก็วิ่งเหยาะๆ ตามไปช่วยเก็บด้วย

...

.....

[น้ำตกแห่งป่ามัลแดร์]

"โอ้ว้าว~! น้ำตกสวยจังเลย น่าลงไปเล่นมากๆ" มะนาวกล่าวอย่างตื่นเต้นดีใจ

ทันใดนั้นแนนซี่ไม่พูดพล่ามทำเพลง กดเปลี่ยนเสื้อผ้าจากชุดจอมเวทกลายเป็นชุดว่ายน้ำทูพีซสีขาวน่ารักอย่างรวดเร็วและกระโดดลงน้ำทันที

ตูม! ซ่า~!

"อร๊ายยย น้ำเย็นชื่นใจดีจังเลย~!"

"แนนซี่ รอฉันด้วย" มะนาวรีบเปลี่ยนเป็นเสื้อยืดกางเกงขาสั้น แล้วกระโดดน้ำตามแนนซี่ไป

"แม่พวกนี้ ร่าเริงดีจัง ตะกี้ยังบ่นง่วงนอน หิวข้าวอยู่เลย เรย์ ป่ะ ไปกันบ้าง" น้ำหันไปชวนเรย์

"เธอไปเล่นเถอะ เดี๋ยวฉันจะตั้งเต็นท์กับทำอาหารให้"

"โอเคจ้า ขอบใจนะ" น้ำพูดจบก็วิ่งไปสมทบกับสาวๆ ในน้ำตก และเรย์ก็กดวินโดวส์เอาเต็นท์พกพาสำหรับสี่คนออกมาตั้งในร่มเงาใต้ต้นไม้ พร้อมกดอุปกรณ์ทำอาหารออกมาหลายอย่าง เช่น หม้อใหญ่ มีด เขียง โต๊ะเล็ก และวัตถุดิบอาหารอีกหลายชนิด แล้วเธอก็เริ่มลงมือทำ

....

ขณะที่วินกับแจ็กเก็บไอเท็มเสร็จหมดแล้ว และตอนนี้พวกเขากำลังเดินท่ามกลางป่าโปร่งยามเช้าที่สดใส เพื่อมุ่งหน้าไปหาสาวๆ ที่น้ำตก วินก็เอ่ยถามแจ็กขึ้นมา

"แจ็ก นายเลเวลเท่าไรแล้ว?"

"เดี๋ยวนะ เช็คแป๊บ โอ๊ะ! เลเวล 21 แล้วละ งั้นฉันกดสุ่มสกิลเลยนะ คราวนี้จะได้อะไรหว่า อิอิ ขอเทพๆ แบบระดับ A หรือระดับ S เลยละกัน โอมเพี้ยง!" แจ็กกระตุกเชือกเปิดม้วนคัมภีร์สุ่มสกิลเล่มแรก

แวบ! กลุ๊กๆๆๆๆๆ

"ติ๊ง!"

คุณได้รับสกิล ระดับ C

[สกิล: ผ้าพันแผล]

คำอธิบาย: คุณจะสามารถปฐมพยาบาลเบื้องต้นโดยใช้

ผ้าพันแผลได้อย่างคล่องแคล่ว

ผลลัพธ์: ผ้าพันแผลสามารถช่วยเพิ่มอัตราฟื้นฟู HP ได้เล็กน้อย

และสามารถยับยั้งสถานะ 'เลือดไหล' ได้ 100%

ประเภท: ACTIVE (เปิดใช้งาน)

MP cost: 10

"โอ้ สกิลนี้เป็นระดับ C แต่น่าจะใช้งานได้นะ แจ๋วเลย!" แจ็กโห่ร้องดีใจ "เอาล่ะสกิลต่อไป"

แวบ! กลุ๊กๆๆๆๆ

"ติ๊ง!"

คุณได้รับสกิล ระดับ D

[สกิล: แจกกล้วย]

คำอธิบาย: ยั่วยุศัตรูด้วยการเขวี้ยงเปลือกกล้วยใส่

ทำให้เป้าหมายโกรธและเข้ามาโจมตี

ผลลัพธ์เสริม: หากศัตรูเหยียบเปลือกกล้วย มีโอกาสที่จะล้มลงได้

ประเภท: ACTIVE (เปิดใช้งาน)

MP cost: 10

"...อิหยังวะ?" แจ็กทำหน้างุนงงกับสกิล และพยายามอ่านอีกรอบหนึ่ง

"...แจกกล้วยเนี่ยนะ? อะไรฟะเนี่ย แบบนี้ยังเรียกว่าสกิลได้อีกเรอะ!"

"ก็สกิลมันระดับ D เอง จะเอาอะไรกับมันล่ะ" วินปลอบแจ็กด้วยใบหน้าอมยิ้ม

"เฮ้อ! เซ็งเป็ด! นึกว่าจะได้อะไรเทพๆ ไว้โชว์สาวๆ ให้อึ้งกันสักหน่อย"

"อ้าว ทำไมล่ะ นายลอง 'แจกกล้วย' โชว์ดิ รับรองพวกเธออึ้งแน่ ฮะฮะ"

"ไม่ต้องมาแซวเลย ไอ้วิน… หือ? นายได้ยินเสียงนั่นไหม?"

ซ่า~ ซ่า~

"เสียงอะไรเหรอ?" วินถาม

"อุ๊ยว้าย กรี๊ด~ ซ่า~ ซ่า~ จ๋อมแจ๋ม ซ่า~ซ่า~"

"สาวๆ กำลังเล่นน้ำตกอยู่! ไปแอบดูเร็ว!" แจ็กรีบวิ่งไปแอบอยู่หลังพุ่มไม้ ส่องสาวๆ ที่กำลังเล่นน้ำอย่างสนุกสนาน "อื้อหื้อ! โอ้โห! อู้หู!แนนซี่ใส่ทูพีซด้วย อัยยะ! แต่ละคนนี่ผิวเนียนกริ๊บ วินมาเร็วๆ! ทำไม

เมื่อกี้ฉันไม่ได้สกิลส่องทางไกล หรืออะไรแบบนี้ฟะ"

วินเดินตามข้างหลัง แล้วตบหัวแจ็กเบาๆ ทีหนึ่ง เผียะ! "ไอ้แจ็ก นายนี่นะ สถานการณ์แบบนี้ พวกเราเดินเข้าไปหาพวกเธอตามปกติ จะไปนั่งดูใกล้ๆก็ยังได้ หรือจะไปกระโดดเล่นน้ำด้วยกันก็ไม่แปลกอะไร แล้วนายจะแอบดูเพื่อ?"

"เออ จริงด้วยว่ะ แหม่ ลืมตัวซะงั้น แหะๆๆ" แจ็กเกาหัวแกรกๆ แก้เขิน "งั้นฉันไปเซอร์ไพรส์พวกเธอบนยอดน้ำตกดีกว่า"

จากนั้นวินก็เดินเข้ามายังบริเวณน้ำตก เดินผ่านกลุ่มสาวๆ ที่กำลังสาดน้ำเล่นกันอย่างสนุกสนาน เมื่อแนนซี่เห็นวินเดินมาเงียบๆ จึงร้องทักเสียงหวานว่า

"วิน~ มาเล่นน้ำกับพวกเราได้นะคะ"

"อ้อ ไม่ล่ะครับ ไว้โอกาสหน้านะ ขอตัวไปพักก่อนดีกว่า" วินหัน

มองสาวๆ แวบหนึ่ง แล้วรีบหันหน้าเดินไปทางที่เรย์ตั้งเต็นท์อยู่

"ไง วิน มาแล้วเหรอ" เรย์กล่าวทักเมื่อเห็นวินเดินเข้ามาใกล้

"...เรย์ เธอทำอาหารเป็นด้วยหรือเนี่ย" วินเดินตรงเข้าไปหาเรย์ที่กำลังเคี่ยวแกงในหม้ออยู่

"แค่สกิลพื้นฐานธรรมดาเอง พวกสกิลงานฝีมือ งานช่าง หรือทำอาหารพวกนี้น่ะ ถ้านายอยากได้ละก็ ไปหาอาจารย์ในเมือง สมัครสมาชิกสมาคม ก็จะได้รับอุปกรณ์พื้นฐานกับสกิลมาแล้ว"

"ที่ฉันชมน่ะ เพราะเธอสนใจในด้านการทำอาหารต่างหากล่ะ" วินทำจมูกฟุดฟิดสูดกลิ่นแกงในหม้อ "อืมม์… หอมมาก แกงเขียวหวานไก่ยอดมะพร้าวสินะ"

จ๊อก~ โครก~ เสียงท้องของวินร้อง

"...."

เกิดความเขินอายขึ้นเล็กน้อย เมื่อทั้งคู่ต่างได้ยินเสียงท้องของ

วินร้อง โชคดีที่มีสิ่งที่ทำลายความแก้เขินให้วินได้นั่นก็คือ เสียงแปดหลอดของแจ็ก ที่ตอนนี้ยืนเด่นเป็นสง่า เอามือเท้าสะเอวอยู่บนยอดน้ำตกนั่นเอง

"สุภาพสตรีทั้งหลายที่กำลังเล่นน้ำอยู่ข้างล่าง ขอให้สนุกสนานกันให้เต็มที่ ไม่ต้องห่วงว่าจะมีมอนสเตอร์เข้ามาโจมตี เพราะองครักษ์แจ็กมาคอยปกป้องพวกคุณแล้วครับ" แจ็กทำเสียงเก็กหล่อตะโกนดังมาจากข้างบน

"พวกฉันเล่นน้ำกันมาเป็นครึ่งชั่วโมงแล้ว ยังไม่เห็นแม้แต่มดสักตัว คงไม่มีหรอกมั้งมอนสเตอร์น่ะ" น้ำกล่าวแย้งสวนกลับ

แจ็กโดนขัดคอจนเงิบเกือบตกลงมา "ฮึ่ม! ยัยน้ำ… ทำเอาเสียหล่อหมด" แจ็กบ่นอุบอิบ แล้วพูดต่อ

"แต่ในเมื่อฉันมาแล้ว ขอให้สาวๆ โปรดวางใจ เดี๋ยวฉันจะกระโดดลงไปปกป้องพวกเธอเอง" แจ็กถอดเฉพาะเสื้อออก เผยให้เห็นซิกแพคแน่นๆ และหัวนมชมพูของเขา

"แจ็ก! เดี๋ยวก่อน!" มะนาวตะโกน

"นี่ตาบ๊อง อย่ากระโดดลงมานะ" แนนซี่ตะโกนด้วย แต่ดูเหมือนแจ็กจะไม่ได้ยิน

แจ็กก้าวถอยหลังไปตั้งหลัก เหมือนเขาได้ยินเสียงสาวๆ โหวกเหวกอะไรสักอย่าง แต่ช่างมันเหอะ จากนั้นเขาออกวิ่งและกระโดดลงมาจากยอดน้ำตก ฟึ่บ ฟิ้ววววว เขาบิดตัวเกลียว ซัมเมอร์ซอลท์กลางอากาศ ท่าทางราวกับนักกระโดดน้ำมืออาชีพ

"แจ็ก ตาบ้า! ตรงนั้นน่ะมันตื้น มันมีหินอยู่-!" น้ำตะโกนดังลั่น

"ห๊ะ?!"

ตูมซ่า! กร๊อบ! กร๊อบ!" ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะทุกคนได้ยินเสียงกระดูกหักชัดเจน

"เจี๊ยกกกกกกก!! แขนฉานนน!" แจ็กโผล่พ้นน้ำขึ้นมาร้องลั่น

มะนาวรีบวิ่งเข้ามาดู "เฮ้อ เธอนี่น้า ยังดีนะที่คอไม่หัก [ฮีล!]"

วินกับเรย์มองฉากบ้าบอของแจ็กอยู่ห่างๆ แล้วรู้สึกหายอึดอัดขึ้นมาทันที

"อ๊ะ นายหิวใช่ไหม? รอแป๊บหนึ่งนะ จะเสร็จแล้ว" เรย์พูด

"อ้า… เอ่อ… ขอบใจนะ งั้นเดี๋ยวฉันตั้งเต็นท์ก่อนดีกว่า" วินรีบหันหลัง และเดินจ้ำออกมาทันที

วินกดเลือกเต็นท์พกพาจากในคลัง และกดคำสั่งเลือก [ตั้งเต็นท์] มีโฮโลแกรมสีเขียวอ่อนขนาดเท่าเต็นท์ของจริงออกมา แล้ววินก็เลื่อนไปวางตรงที่ว่างใต้ต้นไม้ ถัดจากต้นที่เต็นท์ของพวกสาวๆ ตั้งอยู่ จากนั้นกดคำสั่ง [ตกลง]

ปุ้ง! เต็นท์พกพาปรากฏออกมาตั้งสำเร็จรูปเรียบร้อย ภายนอกเหมือนดูเป็นเต็นท์ที่นอนได้สักสามคนก็แน่นแล้ว แต่ภายในนั้นราวกับเป็นกระโจมผ้าขนาดหนึ่งห้องหอพักเลยทีเดียว มีเตียงนอนสองเตียง และเปลญวนอีกสองที่ถูกแขวนเอาไว้ หีบเก็บของ ตู้เสื้อผ้า โต๊ะและเก้าอี้นั่งกินข้าว แถมมีห้องอาบน้ำในตัวอีกด้วย

วินเดินก้มหัวมุดเข้าไปในเต็นท์ และทิ้งตัวนอนลงที่เปลญวน ตอนนี้เขาเลเวล 26 แล้ว เขาตวัดมือเปิดวินโดวส์ขึ้นมาดู มีข้อความจากระบบเข้ามาว่า

[คุณสามารถใช้งานฟังก์ชั่น 'ตลาดประมูล' ได้แล้วค่ะ]

"เอาล่ะ ไหนมาลองดูสิ ม้วนคัมภีร์สุ่มสกิลระดับ S เค้าขายกันอยู่ที่เท่าไร?"

"เวรกรรม ไม่มีใครขายเลย ...เฮ้อ~ แต่ก็นะ ใครมันจะเอามาขาย ส่วนใหญ่ก็คงเลือกใช้กันเองทั้งนั้น"

"...น้ำยาอมตะ มีคนตั้งขายอยู่ที่ขวดละ 20,000 ทอง ...อือ~ ราคาแบบนี้ก็โอเคอยู่ ถ้าสถานการณ์ชิลๆ ก็คงขายได้ แต่เก็บไว้ใช้ยามฉุกเฉินอาจจะคุ้มกว่า"

"เอาไงดีกับม้วนคัมภีร์ระดับ S ลองขายเป็นแบบประมูลดีไหม? หรือจะตั้งขายราคาเต็มไปเลย ถ้าตั้งแพงเกินไปโดยที่ไม่รู้ราคาตลาด จะโดนแจ้งดิสเครดิตรึเปล่าหว่า? จะขายดีไม่ขายดี?...หื้ม! โอ๊ยเครียด!" วินบ่นเสร็จก็ปิดวินโดวส์ ฟุ่บ! เขานอนเอามือขึ้นก่ายหน้าผาก อย่างคิดไม่ตก จนกระทั่งได้ยินเสียงเรย์เรียกจากที่ประตูเต็นท์

"วิน ข้าวเสร็จแล้วนะ หลับยัง? ออกมากินก่อนสิ แล้วค่อยนอน"

วินเดินหน้าเครียดคิ้วชนกัน ออกไปนอกเต็นท์ เขาเห็นเรย์จัดสำรับอาหาร เครื่องดื่มไว้ให้ทุกคนพร้อมทาน และยังจัดเตรียมที่นั่งกินไว้อย่างดีเสร็จสรรพ เรย์จัดเป็นขอนไม้ยาวขนาด 3 เมตร ตั้งล้อมสี่ทิศ โดยมีกองไฟที่มีหม้อใหญ่ต้มเคี่ยวแกงอยู่ตรงกลาง

"...."

วินมองไปที่เรย์ พลางคิดว่า 'เรย์นี่ช่างสมเป็นกุลสตรีจริงๆ ผิดกับรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูเป็นสาวเก่ง สาวลุย'

เรย์สังเกตุเห็นวินจ้องมาที่เธอ ตาไม่กระพริบ เลยรู้สึกแปลกๆ จึงพูดขึ้นว่า "นี่นาย! จะมากินไหมเนี่ย?!"

"อ๊ะ… ครับๆ กินครับกิน" วินรีบไปนั่งที่ขอนไม้ พอนั่งปุ๊บ เรย์ก็กดอุ่นอาหารกล่องที่ฝามันเขียนว่า [ข้าวหอมมะลิ 100%] และเมื่อฝากล่องเปิดออก ติ๊ง! ก็ได้ข้าวสวยร้อนกำลังพอดีหอมกรุ่นแล้ว จากนั้นเธอก็ตักแกงเขียวหวานไก่ยอดมะพร้าวราดลงไปบนข้าว แล้วยื่นให้วินพร้อมกับช้อนหนึ่งคัน

วินรับมา กลืนน้ำลายดังเอื๊อก แล้วรีบตักกินทันที ฟู่ๆ… อ้ำ เรย์ก็แอบมองเขากินอยู่

"อื้อหื้อ!!"

"เป็นไง อร่อยใช่ไหม?" เรย์หันขวับมาถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

"ร้อน!... ฟู่ๆ ฮ่าห์ ฮ่าห์..."

"...." เรย์อึ้งนิดหน่อยเมื่อเจอแบบนี้ พลันคิดในใจว่า 'ฉันไม่น่าออกตัวแรงเลย'

"ฟู่ๆ… อ้ำ งั่มๆ" วินกินเข้าไปใหม่ กลืนลงคอเรียบร้อยแล้วพูดว่า

"เรย์…"

"อะไรย่ะ" เรย์แหวใส่

"มันอร่อยมาก เพิ่งเคยกินแกงเขียวหวานไก่ยอดมะพร้าวที่อร่อยขนาดนี้"

"...." เธอเพิ่งจะเคยถูกผู้ชายชมในเรื่องอาหารอย่างจริงใจเป็นครั้งแรก ถึงก่อนหน้านี้เขาจะกวน(ทีน)ก็เถอะ เธอรู้สึกร้อนผ่าวที่ใบหน้า เธอจึงรีบหันหลังให้วินทันที เพราะไม่อยากให้เขารู้ว่าเธอกำลังหน้าแดง

อีกไม่กี่นาทีต่อมา คนที่เหลือก็เดินมาจากน้ำตก มานั่งล้อมวงกินข้าวด้วยกัน

"อื้อ! อร่อยจัง ยิ่งเหนื่อยมาทั้งคืนแบบนี้ ยิ่งอร่อยเข้าไปอีก" มะนาวชม

"อร่อยสุดๆ เลยละเรย์ เธอนี่ทำอาหารเก่งกว่าเชฟที่บ้านฉันอีกนะจะบอกให้ งั่มๆ" แนนซี่ทำตาโต พูดจบก็เคี้ยวแก้มป่องต่อไป

"อื้อหื้อ!" เสียงแจ็กร้อง

"ร้อนใช่ไหม?" เรย์รีบถามทันที

"เธอ...รู้ได้ไงอ่ะ?" แจ็กทำหน้างง

"พวกนายนี่สมเป็นเพื่อนกันจริงจริ๊ง เมื่อกี้วินเล่นมุกนี้ไปแล้วย่ะ" เรย์ตอบยิ้มๆ

แจ็กหันไปมองหน้าวินที่กำลังกินข้าวอยู่ วินทำหน้ายิ้มอ่อนตอบกลับ

"ไอ้วิน ไอ้เพื่อนชั่ว มาแย่งมุกฉันอีก ปกติก็หล่อกว่าอยู่แล้ว จะมาทำตลกกว่าไม่ได้นะเฟ้ย! ให้ฉันเหลือที่ยืนในสังคมบ้าง" แจ็กบ่นปอดแปด แล้วก็โซ้ยข้าวกับแกงเข้าไปคำใหญ่ งั่มๆๆ อึก แล้วพูดต่อว่า

"โห! เรย์ รสชาติแกงนี่มัน อร่อยจนฉันไม่รู้จะบรรยายยังไงเลย!"

"ถ้าไม่รู้จะบรรยายยังไง ก็ไม่ต้องพูด กินเงียบๆ ไปเลยป่ะ" น้ำที่นั่งถัดจากแจ็กแต่คนละขอนไม้ขัดคอขึ้นมา

"ยัยน้ำ… เธอนี่...!" แจ็กทำท่าฮึดฮัดใส่

น้ำตักข้าวยัดใส่ปากแจ็กทันที อ้ำ "ไม่ต้องปากเสียเลย เดี๋ยวกินข้าวไม่อร่อย เอาๆ รีบๆ กินเข้าไป" อ้ำ

"ยัยบ้า… งั่มๆๆ" น้ำไม่ปล่อยให้แจ็กพูด ทยอยป้อนเรื่อยๆ ไม่หยุด "ยัยนี่...." อ้ำ

"งั่มๆๆ… อึก" น้ำจะรีบตักป้อนแจ็กอีกคำ แต่แจ็กจับมือเธอที่ถือช้อนเอาไว้ หมับ

"นี่เธอ ป้อนฉันจนข้าวในกล่องจะหมดอยู่แล้ว เธอกินบ้างสิ อ้าา..." แจ็กจับมือของน้ำ หมุนกลับไปป้อนเข้าปากของเธอเอง น้ำเจอแบบนี้ไม่ทันตั้งตัว อ้ำ เมื่อกินเสร็จคำนั้น น้ำก้มหน้างุดเพื่อแก้เขินแล้วรีบกินข้าวที่เหลือในกล่องอย่างรวดเร็ว งั่มๆๆ

"น้ำ ค่อยๆ กินสิ เดี๋ยวก็ติดคอหรอก เห็นมั้ยล่ะ เธอหิวขนาดนี้ ยังมาแกล้งป้อนฉันอยู่ได้ ติ๊งต๊องจริงๆ"

น้ำเงยหน้าขึ้นมาอย่างเร็ว จ้องแจ็กเขม็งราวกับจะมีเลเซอร์ออกมาจากดวงตาของเธอ จากนั้นน้ำรีบลุกขึ้นยืนพรวด แจ็กถึงกับสะดุ้งโหยง นึกว่าจะโดนโบกซะแล้ว แต่น้ำกลับเดินก้าวอาดๆ เข้าเต็นท์ไป "อะ อะไรของเธอฟะ ตกใจหมด โกรธอะไรอีกเนี่ย"

สาวๆ และวินที่ดูเหตุการณ์อยู่ ถึงกับส่ายหัวเบาๆ พร้อมกัน

ติ๊ง!

คุณได้รับบัพจากอาหาร [เมนู: แกงเขียวหวานไก่ยอดมะพร้าว]

ผลลัพธ์: คุณจะรู้สึกว่าภายในร่างกายอบอุ่นและสดชื่นมากขึ้น

+ STR 10

+ AGI 10

+ INT 10

+ HP 200

+ MP 200

(บัพนี้จะคงอยู่ 12 ชม. และจะไม่ทับซ้อนกับบัพประเภทอื่น)