January 27, 1848
📍 Intramuros Manila
"Lux! Luxius!" Inis na tawag saakin ni Harou, habang nag lalakad kami sa isang hallway.
"You're doing this for twenty second, fucking decades! Hindi ka ba nanawa? Let her live." Pagpipigil niya saakin.
Where is she? Saan nanaman siya? Bakit ba siya pinanganak ulit? Kagabi lang, naramdaman ko nanaman ang nasa dibdib ko. Ang bigat nito, at parang may tumitibok. I hate it, it's bothering me. I am not a human, It doesn't bother me, if I have a heart beat or not. Pero kung ako papapiliin ayaw ko.
Natigilan ako sa isang kuwarto, walang tao dito, tanging ang bata lang.
Nandito ako ngayon sa Intramuros, this is where some spanish live in Philippines. Shitty girl, bakit ba dito pa siya pinanganak?
Alam kong nandito siya, dahil lumitaw nanaman ang red string sa hinliit ko.
"Why do I need a mate? I need money." Pasinghal na sabi ko at agad na tumagos sa pintuan ng nursery room. I don't bother opening a door, I don't have a mortal body. Hindi rin ako nakikita ng nga nakakadiring taong ito.
"Lux! For god's sake! Stop!" Pagpipigil nanaman saakin ni Harou. Akala ko pinigilan na ako ng taong ito.
"I don't have a god, he abandoned me." Natatawang sabi ko sakaniya, kahit alam kong nag papaka sarkastiko ang kaibigan ko.
Nang makita ko na ang batang babaeng papatayin ko, agad kong inilabas ang isang maliit na dagger.
Humugot ng malalim na hininga si Harou, at umiwas ng tingin. He hates killing childs, sobrang ingay daw, dahil iyak ng iyak.
"Poor little thing." Natatawang sabi niya.
Isasaksak ko na sana sa bata ang dagger na hawak ko, nang biglang narinig kong mag usap ang dalawang babaeng kakapasok lang. Nagsasalita sila ng tagalog. Don't mind the fact if they can see us or not, they will never see our existent, unless they're dead.
"Kawawa iyong batang iniwan ng magulang." Napatigil ako dahil sa narinig ko.
"Iniwan ka ng magulang mo?" Natatawang tanong ko sa bata, timitigan ko nag maamo niyang mukha. Look at her, she looks innocent.
"Walang kahit anong pag iyak na narinig sa bata. Mabuti nalang at nakita siya ng Señior Kapitan. Ang kutob ko ay, pipe ang bata." Nagaalalang sabi ng isang babae.
Sa narinig kong iyon, nawalan na ako ng gana para patayin ang batang ito. I just got a brilliant plan.
Tinago ko na ulit ang dagger ko. I gently cares the little cheeks of this child. It's soft and warm, but not warm enough to make me feel some sort of comfort.
"Hindi mo na papatayin?" Nag tatakang tanong ni Harou.
"No, I will let her kill her self this time." Natatawang sabi ko sakaniya.
Inilabas ko ang mga baraha ko. They're just not a normal playing cards, it's a rare kind. A deadly species of card, I would say.
Huhugot na sana ako, nang biglang may dumating nanaman na mga tao.
"Hindi sila tao." Biglang sabi ni Harou.
"Yes, hindi nga. Scent of heaven, I see." Natatawang sabi ko sakaniya.
"You know what to do, Harou. Hindi ko pa siya na lalagyan ng marka." Nakangiting sabi ko, at ginawa naman niya ang trabaho niya.
Puwedeng makita kami ng mga nilalang na ito na nag papanggap na tao. Hindi kami tanga para mag pahuli, lalo pa at mga kalaban ang mga ito.
Hinugot ko na kaagad ang jack of spades, para markahan siya.
"Aampunin natin siya, ang pangalan niya ay Aya." Nakangiting sabi ng babae, habang hinahawakan ang noo ng bata.
Umiling iling ako. "No, you won't." Sabi ko at tinignan siya ng masama. What a filthy name for a child.
Tinanggal ko ang majica na bumabalot sa katawan ko. "I am done." Pasinghal na sabi ko din, at napakamot sa likod ng leeg ko.
Kinakabahang napaatras ang dalawang nilalang na nasa harapan ko. I just shrugged and smile a little. It's rude to make a bad face to them. First impression is very important.
"Hi? I guess? Luxius, by the way." Natatawang sabi ko, at nakipag kamay.
Ang inosenteng babaeng nilalang naman ay inabot na din ang kamay ko. What a jerk.
Hindi ko binitawan ang kamay ng babaeng ito. I just hold her hand, like a pervert.
"So? You name her what?" Nakangiting tanong ko sa babae.
"I name her? Anong ipinangalan ko sakaniya?" Malamig at walang ganang tanong ng babae saakin. It's, making the move, just like the way that I want. I just hypnotized her.
Natatawang tinapik tapik ni Harou ang balikat ko, dahil sa pinag gagawa ko. I smiled back at him, and gave him my nod full of devilishness.
Binitawan ko ang kamay ng babae.
Ok, now she's under my hypnosis, what kind of name this little girl should have? Cassie?-so simple. How about, Aela?- Nah, it's a name of an Angel, that means beautiful. It's not worth it. Cassandra? Good to hear, but I am not satisfied. How about? Lira? Napaka simple naman ng pangalan na iyon.
Come on think, Luxius. Napahawak na ako sa baba ko, at tinitigan ang batang babae. Cassandra, Lira,-Oh! I know what to do.
Iniangat ko ang dalawang daliri ko at nag palabas ng black string, na komonekta sa bibig at utak ng babaeng nilalang.
Kasabay ng pag galaw ng daliri ko, ay ang pag galaw ng mga labi niya at pag takbo ng utak niya.
"Cassandrila." Bigkas niya sa magiging pangalan ng bata.
Natatawang binitawan ko ang bibig niya. "Now wake up, you two." Natatawang sabi ko. In just one snap of mine, they woke up and realize that they're not alone.
"Sino ka?!" Kinakabahang tanong ng lalake.
"Tone down your voice. Kung magiging ganiyan ka, sasabihin ng dalawamg babaeng, tsismosa na iyan na baliw ka. You guys are not human, so you can see this two beautiful men." Natatawang sabi ni Harou.
"Sino kayo? Mga Rebels ba kayo?" Kinakabahang tanong ng isa ding babae.
Hindi ko pinansin ang mga tanong nila, at kinuha ulit ang jack of spades.
"You can eat their souls Harou, after this. Solo mo na sila." Walang ganang sabi ko at tuwang tuwa naman si Harou sa sinabi ko.
Tinitigan ko ulit si Cassandrila, at lumapit sakaniya hawak hawak ang barahang kinuha ko.
"My Cassandrila, I will grant you a beautiful life, but a brocken heart. Kill your self at eighteen years of your life." Nakangiting sabi ko, at idinikit, sa tumitibok niyang puso ang baraha, para walang takas ito. Hangga't hindi tumitigil ang pag tibok ng puso niya, hindi titigil ang sumpa.
"See you on your death, my Cassandrila."