โจรเด็ดบุบผา
หลังจากเกิดเรื่อง หานเฟยฮวาถูกส่งไปหอนางโลมชายแดน ตระกูลหาน ปลดเกาอวี้หลินเป็นอนุ และแต่งตั้ง ถางหยาซินเป็นฮูหยินเอก สาวใช้ผู้นั้นก็แอบเอาสินเดิมของ ถางหยาซิน มาวางไว้ในห้องของนาง โดยที่ไม่มีใครรู้ หลักจากนั้นนางก็หนีไป
หานเฟยหยางเมื่อแม่ถูกปลดและไม่มีเงินจับจ่ายใช้สอยก็เริ่มออกลาย
ใช่!!!!
หานเฟยหยางไม่เคยไปเรียน ทุกครั้งที่ได้เงินมาก็เอาเงินไปเล่นการพนันจนหมด เริ่มคิดจะขโมยเงินในจวน แต่เมื่อไปค้นเรือนของมารดาก็ไม่พบสินเดิมของมารดาเจอแต่หีบเปล่าๆ และยังมีหีบสินเดิมของถางหยาซิน ที่มารดาแอบยักยอกเอามาเป็นของตนเอง เมื่อไม่ได้ก็ไม่รู้ว่าจะไปเอามาจากไหน แต่เมื่อคิดได้ว่าน้องสาวตนมีเครื่องประดับงามๆอยู่เยอะพอสมควรจึงมุ่งหน้าไปเรือน เถาฮวา ของน้องสาว
เรือนเถาฮวา
หานเฟยหยาง เปิดประตูเข้าไปในห้องเปิดหีบค้นจนทั่วก็ไม่เจออะไรจึงนั่งหวั่นวิตก
" แล้วนี่ข้าจะเอาเงินที่ไหนไปใช้หนี้กัน" หานเฟยหยางเอาสองมือขยุ้มหัวเดินไปเดินมาอย่างคิดไม่ตก
หอรัญจวน
นับตั้งแต่สัตว์เทพในตำนานมาปรากฏตัวที่หอรัญจวนก็มีผู้คนเข้ามาเลือกซื้อสินค้าอย่างเนืองแน่นทุกวัน จุดประสงค์คือ เข้ามารับเอาความเป็นสิริมงคลเข้าตัว และสินค้าของทางหอรัญจวนก็ยังใช้ดี บรรดาฮูหยินและคุณหนูจวนต่างๆ ก็มาเลือกซื้อไปใช้ ต่างบอกกันปากต่อปากจนมีคนมาซื้อหากันเป็นจำนวนมาก
แม้แต่ เฉินหรงเหมยก็ยังมาซื้อเพื่อเป็นของฝากให้ท่านอาฮองเฮาของตนด้วย นางต้องการให้ฮองเฮารับรู้ถึงความสามารถของเถียนเถียน ในสายตานาง เถียนเถียน ถือเป็นสตรีมากความสามารถคนหนึ่ง ถ้าได้ขึ้นเป็นฮองเฮาของน้องชายในวันที่ขึ้นเป็นฮ่องเต้ ราษฎร์คงผาสุข เพราะเถียนเถียน สามารถช่วยงานน้องชายได้อย่างรอบด้าน แตกต่างจากสตรีคนอื่นๆที่มีดีแค่แต่งตัวสวยไปวันๆ ปักผ้า ดีดพิณ มันจะทำให้ทหารอิ่มท้องได้อย่างไร
ด้านบนหอรัญจวน
เถียนเถียน กำลังสอนหนังสือให้เด็กๆอยู่ นางสอนให้เด็กๆ นับเลข บวกลบคูณหาร และภาษาอังกฤษ และภาษาไทย ซึ่งเด็กๆก็เรียนรู้เร็วสอนแค่ไม่กี่วันก็จำได้
" อืมม์ ... ลายมือเริ่มเข้าที่มากขึ้นแล้ว ฝึกต่อไปอีกหน่อยก็สวยแล้วจ้ะ "เถียนเถียน เอ่ยชมเด็กๆ
" ขอรับ/เจ้าค่ะ" เด็กๆตอบรับ
ตั้งแต่เด็กๆมาอยู่ด้วย เถียนเถียนก็สอนหนังสือพวกเขามาโดยตลอด แต่เหม่ยเหมยได้เรียนเย็บปักกับถิงถิงและชิงชิงอีกด้วย นางตั้งใจศึกษาเล่าเรียนในสิ่งที่นางควรศึกษา จนตอนนี้นางสามารถตัดชุดให้พี่ๆของนางใส่ได้แล้ว
ยามห้าย (21.00-22.59)
เถียนเถียนกำลังแช่น้ำอยู่ในอ่างน้ำ นางขัดผิวเบาๆ พร้อมหยิบแชมพูมาสระผม
หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วเถียนเถียนก็ออกมาแต่งตัวแล้วเข้ามิติไปใช้ไดร์เป่าผมให้แห้งแล้วออกมานอน
1 ชั่วยาม ต่อมา
องค์รัชทายาท แอบสะเดาะกลอนเข้าห้อง เถียนเถียนและย่องเข้าไปนอนกอดนางเอาไว้พร้อมหอมแก้มเบาๆ
" เถียนเอ๋อ ยอดรักของพี่ " องค์รัชทายาทเอ่ยเสียงอ่อนโยน
บรรดาสัตว์เทพในพันธะสัญญาต่างทำหน้าเหม็นเบื่อ
" เหอะ!!!! นายท่านช่างหน้าหนานัก" เฟยหวงบ่น
" หน้าด้านหน้าทนไม่มีใครเกิน" หวงเฟย กรอกตามองบน
" นายหญิงของข้าเสียหายหมด" หวงหลงหน้ามุ่ย
ห้องพักชิงชิง
ชิงชิงอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วจึงดับตะเกียงเข้านอน
1 ชั่วยาม ต่อมา
หลี่คุนหมิงก็งัดหน้าต่างเข้ามาในห้อง เพื่อนอนกอดสาวใช้ของน้องสาวอย่างที่เคยทำเป็นประจำ
คุนหมิงขึ้นเตียง กอดและสูดดมความหอมจากกายสาวเบาๆ คุนหมิงยกมือลูบไล้ใบหน้าชิงชิงเบาๆ พร้อมกดริมฝีปากลงบนเรียวปากอิ่มเบาๆ
บรรดาองครักษ์เงาทั้งหลายต่างกรอกตามองบน องครักษ์เงาตระกูลหลินต่างอ้าปากค้าง
หัวหน้าองครักษ์เงาตระกูลหลินได้สติ
" ไปรายงานคุณชายเร็วเข้า" หัวหน้าองครักษ์เงาตระกูลหลินสั่งอย่างรวดเร็ว
ยามเหม่า(05.00-06.59)
ทั้งองค์รัชทายาทและคุนหมิงต่างก็รีบออกจากห้องของสองสาวไปแต่เช้า ก่อนที่ทั้ง 2 จะตื่นขึ้นมา แล้วมาเล่นงานพวกตน
หลังจากองค์รัชทายาทออกไปจากห้องได้ 3 เค่อ เถียนเถียนก็ตื่นขึ้นมา
3 เค่อต่อมา เถียนเถียนก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ
ห้องชิงชิง
หญิงสาวรีบตื่นไปอาบน้ำแต่งตัวรีบออกมาจัดสำรับรอทุกคน
ยามเฉิน(07.00-08.59)
ทุกคนนั่งทานอาหารอย่างพร้อมหน้า องค์รัชทายาทคอยคีบอาหารให้เถียนเถียน คุนหมิงคอยคีบอาหารให้ชิงชิงคอยเอาใจพวกนาง
ชิงชิงนั้นเมื่อแรกก็ปฎิเสธไม่ยอมร่วมโต๊ะกับเจ้านาย เพราะมันไม่เหมาะสม แต่ก็ถูกคะยั้นคะยอจนยอมนั่งร่วมโต๊ะกับทุกคน ถิงถิงเองก็ต้องนั่งร่วมโต๊ะกับพวกเขาด้วย
ระหว่างกินข้าว องค์รัชทายาทคอยคีบอาหารให้เถียนเถียนคอยเอาใจทุกอย่างมองด้วยแววตาหวานเชื่อม
คุนหมิงเองก็ไม่ได้แตกต่างจากสหายมากนัก ทั้งสองหนุ่มมองสองสาวตาหวานเชื่อม
ถิงถิงมองสายตาของทั้ง 2 หนุ่มแล้วรู้สึกขนลุก
' หวานจนขนลุก' ถิงถิงคิด
ยามซื่อ(09.00-10.59)
ทุกคนออกเดินทางไปยังเมืองชายแดนเพื่อเปิดกิจการแห่งใหม่
จวนตระกูลหาน
ตั้งแต่ ถังหยาซินขึ้นเป็นฮูหยินเอกเรื่องภายในจวนก็เป็นระเบียบขึ้นมาก หานเฟยหยางเป็นหนี้กว่า 1000 ตำลึงทอง ถังหยาซินช่วยจ่ายหนี้ให้ หานซีเจ๋อได้ตัดหานเฟยหยางออกจากตระกูล ทำให้หานเฟยหยางเปลี่ยนไปใช้แซ่เดิมของมารดา เกาอวี้หลินเองก็ถูกหย่าและถูกไล่ออกจากจวนตระกูลหานทั้งแม่ทั้งลูก หานซีเจ๋อมอบเงินให้ทั้งสองไปคนละ 100 ตำลึงทอง
เกาอวี้หลิน ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นก็สำนึกผิด นางผิดมาตั้งแต่ต้น นางยอมออกมาแต่โดยดี นางไม่สามารถกลับไปบ้านเดิมได้ผู้นำตระกูลตัดขาดนางไม่ให้ความช่วยเหลือ นางทำตัวเองล้วนๆไม่สามารถโทษใครได้ นอกจากตัวนางเอง