Chereads / First love at that age / Chapter 12 - Chapter 12

Chapter 12 - Chapter 12

"tahimik ka na?" Tanong ni Manuel kay Liberty na tahimik lang simula ng sabihin ng lalaking nagkakagustuhan naman silang dalawa.

Tumikhim si Liberty. "Kasi... Ano... Paano mo nalaman na gusto kita?" Hindi makatingin na tanong ni Liberty.

"I just felt that you like me.." Nakangiting sabi ni Manuel.

"At dahil nagkakagustuhan na tayo ay boyfriend na kita?"-Liberty. Tumango si Manuel.

"Eh Hindi mo ako niligawan eh."  Maktol ni Liberty.

"Wrong. Niligawan na kaya kita. Sinusundo kita, tinulungan pa kitang gawin yung bintana mo, texmate pa tayo.." Nakangising sabi ni Manuel.

"Hindi iyon panliligaw at Ni hindi ka nagpaalam." Sabi pa rin ni Liberty.

"Hindi mo ako gusto? You don't like the idea of being my girlfriend?" Parang malungkot pero naiinis na sabi ni Manuel.

"Of course not!." Biglang sigaw ni Liberty. "I like you, alright. Sige na nga boyfriend na kita.."

"ih.napipilitan ka lang eh.."-Manuel

"Hindi ah. I like you talaga." -Liberty.

Napangiti si Manuel at niyakap ng buong higpit si Manuel. Naghiwalay lang sila ng may istorbo.

"Boss! The leader Axle are here." Si Red.

"Let him in.." Parang walang sabi ni Manuel at niyakap muli si Liberty.

Nagkamay sina Manuel at Leader Axle pagpasok nito.

"I heard what happen.."- leader axle

" yeah. He's at the warehouse. You can visit him, Red will guide you there Leader." -Manuel

"She's your girlfriend?" Baling ng matanda kay Liberty. Manuel nod.

"I came here to announce, who'll be the next leader. And that is you Manuel."-Leader Axle.

"I know, I'm not surprise.. I know you'll choose me.." -Manuel.

"Yeah?" Alanganing sagot ni Axle.

Si Liberty naman ay nagtataka sa

pag-uusap ng dalawa.

"I saw your mother when I came here but she  never notice me." Leader axle.

"What do you expect from her." Sagot ni Manuel

"I hope one day, I will have strength to face her." Leader axle

"What the hell Red!! Why are you  stopping me!! I just return to give this bread to him!!" Mataas ang boses ng babaeng nasa maindoor.

"Josephine?" Usal ni Leader axle.

Si Mrs solog naman ay napatigil sa kakasalita at napatitig sa tumawag sa kanya. "Axle?.." Sabi nito at ng makahuma ay... "Hayop ka!! What are you doing in my son's house!!!!" She said angrily at lumapit kay axle then give  axle a hard slap. Napabaling pakanan ang ulo ng matanda.

"Where you came from para bumalik at tingnan ang anak ko!!" Sigaw ni Mrs Solog.

"Ma. Calm down, your heart.." Nag-aalalang sabi ni Manuel.

"I'm just here to announce something to him.. I'll go now. I hope you can forgive me someday Josephine." Bagsak ang balikat na sabi ni Axle.

Pareho silang tatlo na nakatingin sa nilabasang pintuan ni Leader axle.

"How did you know him?" Napaigtad si Liberty sa biglaang pagsalita ng ina ni Manuel.

"Well... Ahmmm. He's my boss.."-alanganing sagot ni Manuel

"Boss?!, do you mean you work for him?! For petesake , is it not enough your work in our company!? Sabi ko naman na-" Josephine

"Its underground work." Putol ni Manuel.

"Say what. Underground? You mean illegal?!!" Parang nauubusan ng boses na sabi ng ina ni Manuel.

"Yes." As Manuel said those words her mother fainted. "Ma!" " ma'am!" Sabay na sigaw nila. Mabuti na lang mabilis ang reflexes ni Manuel kaya nasalo nito ang ina kundi bagsak si Mr's Solog sa sahig.

"Binigla mo kasi," sermon ni Liberty.

At dinala ang babae sa isa sa kwarto.

Nang magising muli ang ina Manuel ay malumanay na ito.

"What are the purpose of this underground?"- Josephine

"To prevent the country by terrorism" sabi ni Manuel, hindi na sinabi na hindi ganoon ang goal ng underground.

"And that man, axle is the Leader?" Josephine.

"Yeah, and he came here to announce that I'm the one he chose to be the next leader. And don't deny that he is my father." -Manuel.

"He told you that?" Malumanay ang ina ni Manuel pero alam nilang pareho na kinokontrol lang nito ang galit.

"No. I figure it out." Sagot ni Manuel.

"And ma?, I hope you talk  to him, hear his side and forgive him. Hindi ko sinasabing bigyan mo siya ng second chance." Dagdag ni Manuel.

"Why?" Naiiyak na sabi ni Josephine.

"Because I love you mama, I want you to be carefree because all these years I know that you always thinking of him, and makes your feeling heavy." -Manuel. Naiyak ng tuluyan ang ina ni Manuel at nagyakapan ang dalawa.

Si Liberty ay nabagbag ang loob sa nakitang eksena at gustong umuwi sa tinakasang tahanan para humingi ng tawad. Tahimik na lang siyang naiyak.

Nang umalis na si Mrs Solog ay tahimik silang magkasintahan.

"Nabagbag ako sa eksena niyo ng ina mo at gusto kong umuwi at humingi ng tawad sa pamilya ko." Maya-maya ay sabi ni Liberty.

"Yeah, nakikita ko sa ekspresiyon mo. Your family are worrying about you, all these years your away."-sabi ni Manuel.

" ha? Alam mo?" Nagtatakang tanong ni Liberty.

"Oo. Pasensiya na pero pinaembistigahan kita dahil na-curious ako kung bakit mag-isa ka lang sa bahay mo.." Guilty na sabi ni Manuel.

"Okay lang. Hmmn.. Umalis kasi ako noong sixteen pa lang ako dahil sa pagod na akong nakakarinig at nakakakita ng araw-araw na away ng mga magulang ko, you know kapusukan ng kabataan. Luckily ay hindi masama ang kapalaran ko dito sa manila. Napunta ako sa isang restaurant na pag-aari ng mabuting tao. Mahirap noong una ang paggising ng maaga at pagtrabaho sa gawaing restaurant pero nasanay rin. Matapos ang isang taon na pagtatrabaho doon ay pinag-aral niya ako. Noong grumaduate na ako ay saka niya ako pinaalis sa poder niya dahil marami pa raw itong tutulungan na kagaya ko at kaya ko na rin ang sarili ko. Hay... Napakabuti niyang tao..."

"We can visit your family tomorrow."-Manuel.

"Baka galit sila at hindi ako tanggapin doon.." Natatakot at nag-aalalang sabi ni Liberty.

"They will accept you wholly. Trust me." Pagpapagaan ng loob ni Manuel kay Liberty.