เทนนั่งอยู่ในร้านเหล้ากึ่งผับที่อยู่ไม่ไกลจากตึกแถวที่เขาเช่าอยู่นัก กำลังรอเพื่อนที่นัดกันมาดื่มเดือนละครั้ง จะเป็นจะตาย หรือติดธุระอะไรก็ตาม สัญญาก็จะต้องมา
เทนยกแก้วขึ้นดื่ม เทน้ำสีอำพันลงไปในลำคอแก้วแล้วแก้วเล่า ท่าทางเหมือนจะไม่รู้สึกรู้สาและยี่หระกับรสชาติที่เฝื่อนและขมในคอเลย ในใจของเขายังคงเดิม คือไม่สามารถที่จะลืมรักเดียวและรักครั้งแรกลงไปได้
เพลงอกหักแบบนั่งฟังสบาย ๆ ถูกเปิดดังสนั่นลั่นไปทั้งร้าน เนื้อเพลง เลือกมาเพื่อเจ็บ ของ Peet Model ที่เทนมาทีไร เขาก็จะต้องขอ เพลงนี้ถูกเปิดอีกแล้ว
(ทั้งหมดฉันเดินมาเพื่ออะไร เมื่อสุดท้ายฉันต้องเสียใจ และเราต้องเลิกกัน เธอเข้ามาสร้างความหวัง มาสานสัมพันธ์ แต่สุดท้ายก็มาทิ้งกัน แบบไม่เหลือเยื่อใย...)
ยิ่งฟังเนื้อเพลงก็ยิ่งเจ็บ เทนถึงกับสบถออกมา "ฉันอุตส่าห์ไม่รักใครตั้งหลายคน ปฏิเสธทุกคนก็เพื่อเธอ คนทรยศหักหลัง สัญญิงสัญญาที่เคยให้ เธอเคยสัญญาอะไรไว้ เธอก็ทำไม่ได้ แล้วก็ทิ้งฉันไป"
หมับ... มือหนาของสัญญาตะปบลงไปที่หลังของเพื่อน
"รอกูนานไหมวะ"
เทนที่เงยหน้าขึ้น น้ำตาคลอเต็มหน่วย และสูดน้ำมูกใส ๆ ฟืด
"เฮ้ย! นี่มันหลายปีแล้วนะไอ้เทน เมื่อไหร่มึงจะยืมไอ้เชี่ยนั่นได้สักทีวะ"
"แล้วมึงมียาแก้ลืมให้กูกินหรือเปล่าล่ะ ถ้ามีก็เอามันออกมา ถ้าไม่มีมึง มึงก็หุบปาก ไม่ต้องมาปลอบใจกู หรือมาสาระแนบอกให้กูลืม"
"โธ่เอ๊ย ป่านนี้อีแซมย้ายไปอยู่ที่อเมริกา มันคงได้ไปหลายผัวแล้วล่ะ"
"หุบปากของมึงเดี๋ยวนี้นะ และถ้าจะดีที่สุด มึงก็ไม่ต้องเอ่ยถึงมันให้กูได้ยินอีก" ชี้หน้าเพื่อน ทำใบหน้าบึ้งตึงไม่พอใจ
"แต่มึงดื่มทีไร มึงก็คิดถึงมันทุกที" สัญญานั่งลง พลางมองหน้าเพื่อนอย่างสงสาร
"นี่มันเรื่องของกู"
"เอ้อ... มันก็เรื่องของมึง กูไม่ยุ่งก็ได้ เชอะ... เมาแล้วเหมือนหมาบ้า"
"มึงนั่งดื่มกับหมาบ้า มึงก็เป็นหมาเหมือนกัน" เพื่อนที่ดีคือเพื่อนที่ปากร้ายพอ ๆ กัน
บริกรเดินเข้ามาที่โต๊ะ "พี่จะรับอะไรดีครับ"
"เอาเหมือนของไอ้นี่แหละ" สัญญาชี้รวม ๆ ไปที่เครื่องดื่มของเทน
"พี่ครับ เอาชุดใหญ่เลยเหรอครับ"
"ชุดใหญ่ และพี่ขอแก้วมาเพิ่มอีก 4-5 ใบนะครับ"
"ได้ครับผม" บริกรเดินจากไปแล้ว
เทนรีบถาม "มึงจะเอาแก้วมาทำไมเยอะแยะวะ"
"วันนี้คืนวันศุกร์นะเว้ย เดี๋ยวจะมีเด็ก ๆ มหา'ลัยเข้ามาเยอะแยะมากมาย มึงจะเอาคนไหน มึงเลือกเลย"
"พูดเป็นเล่น"
"พูดจริงเว้ย กูไม่ได้พูดเล่น เด็กน้อยกำลังน่ากิน เวลาเคี้ยวดังกรุบ ๆ" ทำเสียงและสีหน้าไปด้วยกัน
"กูไปดูดวงมาวันนี้ แม่หมอบอกว่า กูจะได้กินเด็กใส่เสื้อสีขาว"
"ฮึ... มึงไปดูที่ไหนวะ แล้วหมอที่ไหนบอกได้แม้กระทั่งสีของเสื้อ"
"ก็ในอินเตอร์เน็ตไง เว็บฯ หมอดูมีเยอะแยะมากมาย มึงเห็นอะไรไหม เสื้อกู" แล้วก็หยิบเสื้อตรงหน้าออกขึ้นมาแล้วเขย่า ๆ
"สีอะไร"
"ก็สีขาวไง"
"แม่นแล้ว หมอทำนายว่า เนื้อคู่กูที่จะเจอกันในคืนนี้ จะใส่เสื้อสีเดียวกัน"
"ฮ่า..." เทนถึงกับหัวเราะร่า
"มึงนี่ แม่งโคตรสำส่อน"
"ขอบคุณที่ชมวะเพื่อนรัก ว่าแต่มึงเถอะ จะร้องไห้งอแงเป็นเด็ก ๆ ไปถึงเมื่อไรกัน" แล้วหันไปหยิบกระดาษชำระ
"เอ้านี่! ทิชชู่ เช็ดน้ำตาเสีย เฮ้อ... ยังไม่ถึงสี่ทุ่ม เมาซะแล้ว แบบนี้มันจะสนุกได้ยังไง"
"ถึงตอนสนุก กูกับมึงก็ไม่เคยได้สนุกด้วยกัน" ยังว่าเพื่อนแบบหยัน ๆ
"ไอ้เทน กูว่ามึงอ่ะเป็นคนขาดความสุขว่ะไ
"ยังไง"
"มึงไม่ได้เสียน้ำให้กับใครนานเลยนะ ตลอดเวลาสามปีมานี่"
"ความสุขมันไม่ได้อยู่ตรงนั้นโว้ย"
"มันอยู่ มึงเชื่อกูสิ ความสุขมันอยู่ตรงนั้น นั่น ๆ มึง ๆ" สัญญาชี้ไปที่กระจกที่สะท้อนเหงาของเขากับเทน
"ให้ดูอะไร"
"ก็ดูหน้ามึงไง" สัญญามองบน
"ที่กูพยายามปลอบใจมึงเนี่ย ก็เพื่อจะให้มึงหามุมใหม่ มองหาความสุขบ้าง หัวใจมันจะได้กระชุ่มกระชวย กลับบ้านไป ก็ส่องกระจกบ้างนะ มึงไม่รู้หรือไง หน้ามึงเหี่ยวมาก และตีนกามึงขึ้นแล้ว เป็นสิบเส้น"
"ฮ่า..." เทนถึงกับหัวเราะขบขัน
"หัวเราะทำไม"
"กูรู้ว่ามึงไปฉีดโบท็อกมา ตอนนี้ร้านหมอใกล้กูยังมีโปรโมชั่นเลย"
"เท่าไรวะ"
"หกเข็ม หนึ่งพันหนึ่งร้อยเก้าสิบเก้าบาท"
"ตรงร้านนั้นเหรอ ใช่... กูจัดมาแล้สามชุด"
"โอ้โห หมดไปเท่าไร" เทนยกมือขึ้นมานับนิ้ว
"ไอ้สัญมึงระวังนะเว้ย เสพติดโบท็อก เวลาที่มึงดื่มน้ำ แล้วมันจะหุบปากไม่ได้ น้ำมันจะย้อยลงเนี่ยแล้วเนี่ย" เทนชี้ไปที่มุมปาก
"เอ่อ... กูฉีดมาหลายอาทิตย์แล้ว ตอนนี้กลับเข้าสู่ภาวะปกติ สองสามวันแรกนะเว้ย กูหุบปากไม่ลงจริง ๆ" แล้วสัญญาก็หัวเราะเอิ๊กอ๊าก
ตอนนี้บนเวทีมีนักร้องขึ้นไปร้องเพลงขับกล่อมให้กับนักเที่ยวที่ทยอยกันเข้ามาในร้าน
"ไอ้เทน มึงเห็นมือกลองคนนั้นไหม หล่อเปล่าวะ"
"หล่อ แล้วไง"
"กูเคยได้กินแล้ว"
"ไอ้ปากมอม มึงได้นอนกับใคร มึงก็เที่ยวไปโพทะนาซะหมด ไม่น่ารักเลย ว่าแต่คนไหนในร้านอีกล่ะ ที่แกได้กินแล้ว"
"หลอกด่ากู แต่จะมาหลอกถาม ทำไมวะ"
"กูก็จะไม่กินทับเส้นของมึงไง ไม่ชอบของมือสอง"
"เฮอะ! ปากดี ดีแต่ปาก คืนนี้เอาแบบนี้ดีไหม ถ้ามึงควงใครคนใดคนหนึ่งกลับไปนอนได้ กูเลี้ยงทั้งโต๊ะเลย มึงไม่ต้องจ่ายสักบาท"
"พูดจริงนะเว้ย"
"เอ๊ะ! ไอ้นี่ พูดจริงสิวะ รู้ไหมกูไปเทรดหุ้นมา ได้กำไรโขเลย"
"ได้โขนี่เท่าไรวะ"
สัญญายกนิ้วขึ้นมาสามนิ้ว
"สามล้าน" เทนทำตาโต
"สามหมื่น"
"โห่! ทำมาเป็นโม้"
"แต่ก็ได้ไม่ใช่เหรอวะ"
"เออ" บริกรเอาเครื่องดื่มของสัญญามาเสิร์ฟพอดี
เทนจึงได้นั่งดื่มต่อ แล้วมองไปรอบ ๆ ยิ่งดึกคนก็ยิ่งเยอะ ยิ่งดึกคนก็เข้ามาในผับมากยิ่งขึ้น
ในตอนนั้นเองมีกลุ่มนักศึกษาเข้ามาเป็นหมู่คณะ ประมานสิบห้าคน สัญญาทำสูดปากเบา ๆ
"ไอ้เทน คนนั้นหล่อไหม เสื้อขาวอ่ะ"
"สเปคมึง ไม่ใช่สเป็คกู"
"ใช่ ๆ ของกูชอบแบบหล่อล่ำ ๆ กล้ามแขนใหญ่ ๆ มึงอ่ะชอบผู้ชายบอบบางร่างเล็ก"
"น่าทะนุถนอมดีออก"
"คนนั้นเป็นไง"
"คนไหน"
"นั่นไง น้องที่ใส่เสื้อลายดอก น่ารักดี มึงควรจีบนะ เห็นสายตาที่มองมาแล้ว น่าจะไม่ยาก ไอ้เทน" ตบหัวเข่าของเพื่อนเบา ๆ
"จีบก่อนเสียเปรียบ"
"เชอะ! ไอ้หล่อ ไอ้เลือกได้ อยากกินฟรีดื่มฟรี มึงก็เดินหน้าเลย หรือว่าจะให้กูช่วย"
"มึงไปสนใจหาเด็กของมึงไปเหอะ อย่ามาสนใจกู เดี๋ยวกูจัดการของกูเอง"
"มึงจะมูฟออนแล้วใช่ไหม ตัดสินใจแล้วนะว่าวันนี้มึงจะควงใครกลับไปนอนด้วยสักคน มูฟออน เยี่ยมเพื่อน ทุกวันนี้ คนที่กูเป็นห่วงมากที่สุด ก็คือมึง"
"ขอบใจว่ะไอ้สัญ"
นับตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้เห็น เทนก็ได้ทอดสายตามองสบจ้องกับเด็กหนุ่มที่ใส่เสื้อลายดอกเด็กคนนั้น เด็กหน้าตาจิ้มลิ้มหันยิ้มให้เขาอย่างน่ารัก
ผีเห็นผี พวกเดียวกันมักก็จะเห็นพวกเดียวกัน เทนดื่มเข้าไปมาก และนั่งนานแล้ว เขารู้สึกปวดนัมเบอร์วัน เทนจึงตัดสินใจลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ ทางเดินต้องผ่านกลุ่มของเด็กผู้ชายคนนั้นด้วยครับ เทน เดินไปใกล้ แล้วจงใจหยุดต่อหน้าเด็กผู้ชายคนนั้น
เด็กหนุ่มก็หันมามองอย่างสนใจ และปิดแววตาพอใจกับรูปร่างหน้าตาของเทนไม่ได้ เทนปิ๊งตั้งแต่แรกเห็น เขาขยิบตาให้หนึ่งกรุบ ก่อนจะเดินไปยังแมน ๆ ตรงเข้าไปที่ห้องน้ำ
หนุ่มน้อยหมุนตัว หันมองตามหลังของเทน เขาทั้งหล่อ และสูง หน้าตาดีแบบไม่เป็นสองรองใคร ตรงสเปคของตะวันนัก
สำหรับเทน มักมีคนมาสนใจเขา อยากรู้จัก แต่เขาไม่เคยสนใจคนไหนอีกเลย ที่วันนี้ปวดใจหนัก เพราะเพิ่งมีเพื่อนรู้จักส่งภาพแต่งงานของแซมกับแฟนหนุ่มอเมริกันมาให้
เหตุผลใดดลใจไม่รู้ ตะวันเดินตามเทนเข้าไปในห้องน้ำ เด็กหนุ่มตั้งใจเดินเข้าไปหยุดยืนอยู่ข้าง ๆ เทน ที่กำลังงัดอาวุธประจำตัวออกมา ยืนที่โถฉี่ ตะวันมองเขาอย่างไม่สะทกสะท้าน แถมยังก้มลงไปจ้องมองอาวุธลับของเทนอีกด้วย
เพราะเหล้าเข้าปาก และความเมาเป็นเหตุ ทำให้เทนทำอะไรห่าม ๆ ทำแบบที่ไม่เคยทำ เขาเอ่ยปากชวนเด็กน้อยหน้ามนคนหล่อทันที ท่ามกลางความสับสนกับคำว่า "เริ่มต้นใหม่ได้แล้ว"
"เธอเคยรักใครหรือยัง พ่อหนุ่มน้อย"
"พี่ถามผมหรือครับ"
"ใช่สิ พี่ถามเธอ และเธอจะยอมมาเป็นพ่อหนุ่มน้อยในอ้อมกอดของยักษ์ไหม"
"ใครยักษ์ครับ" ตอบแบบเสียงอ่อนเสียงหวาน
"ก็พี่ไง"
นัยน์ตาที่ใสซื่อฉายอยู่บนใบหน้าของร่างสูง ตะวันเผลอยิ้มสดใสให้ ก่อนจะตอบเขาไปว่า
"ตกลงครับ"
เทนรีบเก็บอาวุธ แล้วยื่นมือมาจับมือของตะวัน พากันเดินออกไปจากร้าน
เทนส่งข้อความให้กับสัญญา และขอถ่ายรูปคู่กับหนุ่มหน้ามน เด็กหนุ่มก็ยื่นหน้ามาใกล้ ๆ
แชะ...
เทนส่งรูปเข้าไป (มึงจ่ายเงินให้กูด้วย)
(ไอ้เชี่ยเทน)
***********
--บนเตียง--
"พี่ชื่ออะไรครับ"