กลุ่มฟิงเกอร์ฮันเตอร์สมีหน่วยย่อย ๆ อยู่ภายในหลายกลุ่ม มีทั้งพวกที่ปกป้องพื้นที่เพาะปลูกที่พวกนี้ยึดมาจากกลุ่มอื่นอีกที มีทั้งพวกที่คอยเฝ้าคุ้มกันฐานทัพใหญ่ที่เคยเป็นห้างสรรพสินค้า พวกที่ตระเวนออกปล้นคนโชคร้ายที่หลงเข้าไปในถิ่นของมัน
ผมเล็งกลุ่มสุดท้ายเป็นกลุ่มแรก แม้ว่าการหาตัวพวกที่ตระเวนไปทั่วเดิร์กลินตะวันตกจะเป็นงานยาก แต่การเรียกร้องความสนใจเป็นเรื่องที่ผมถนัดอยู่แล้ว
บริเวณสี่แยกแห่งหนึ่ง ย่านเดิร์กลินตะวันตก
"แถวนี้แหละ"
"ทำไมถึงเลือกแถวนี้เหรอคะ" แอนกระซิบกระซาบ ผมและเธอกำลังยืนมองกลุ่มซอมบีกลุ่มใหญ่ผ่านอีกด้านของรถยนต์ที่เป็นเหมือนกำแพงกั้น
"บริเวณนี้เป็นเขตของพวกฟิงเกอร์ฮันเตอร์ส ดูพวกมันสิ" ผมชี้ไปที่กลุ่มซอมบี
"ซอมบีพวกนี้… ไม่มีนิ้ว"
"เจ้าพวกฟิงเกอร์ฮันเตอร์ส มันโรคจิต บ่อยครั้งที่พวกมันไม่ฆ่าเหยื่อแต่ตัดนิ้วแล้วปล่อยไป โลกแบบนี้แค่นิ้วชี้ข้างที่ถนัดหายไปนิ้วเดียวก็อยู่ยากแล้ว ไม่แปลกเลยที่เกือบทุกคนที่ถูกปล่อยจะถูกซอมบีเล่นงาน"
"ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย" แอนพูดเสียงเศร้า
"ก็บอกแล้วว่าพวกมันโรคจิต ถึงจะดีกว่าเรดสคาร์ฟที่ไม่ได้กินคนด้วยกันก็เถอะ"
แอนดูซึมไปเล็กน้อยจากเรื่องที่ผมเล่า เธอสังเกตว่าในบรรดาซอมบีนิ้วด้วนมีแม้แต่ซอมบีเด็ก เธอไม่อยากจินตนาการเลยว่าคนพวกนี้ต้องเจออะไรมาบ้าง
"จะรออยู่ตรงนี้ หรือว่า…"
"ฉันจะช่วยด้วยค่ะ" แอนปรับอารมณ์ได้เร็วกว่าที่ผมคาดไว้
ตอนถล่มฐานของเรดสคาร์ฟก่อนหน้านี้ พวกเรายังได้อาวุธมาเพิ่มด้วย แอนเลือกปืนช็อตกันมาถือติดตัวไว้ เธอเคยบอกว่าสมัยอยู่กับกลุ่มเก่า เธอก็คุ้นเคยกับการใช้มันยิ่งกว่าปืนพก
ซอมบีเกือบยี่สิบตัวไม่ได้น่ากลัวเมื่อมีอาวุธพร้อม เทียบกับความใหญ่โตของถนนและเมือง ผมคิดว่ามันมีซอมบีอยู่ค่อนข้างน้อย ผมจงใจไม่เรียกคาแรคเตอร์ออกมาช่วยเพราะอยากเห็นฝีมือของแอน
เธอในตอนที่ถือปืนช็อตกันดูเปลี่ยนไปเป็นคนละคน แม้จะต้องเผชิญหน้ากับผีดิบที่พุ่งเข้าใส่กระหายเลือด เธอก็ใจเย็นพอจะที่ยิงใส่พวกมันในระยะที่หวังผลเท่านั้น
หนึ่งนัดหนึ่งตัว ไม่มีการต้องยิงซ้ำให้เปลืองกระสุน ส่วนผมก็ใช้ปืนลูกโม่ยิงช่วยในจังหวะที่เธอต้องบรรจุกระสุน ทุกอย่างดูราบรื่นราวกับเราสองคนกำลังยืนยิงปืนในสนามซ้อม
"ไม่เลวเลย"
"เพราะรู้ว่าคุณคอยระวังให้แหละค่ะ เลยมีสมาธิได้เต็มที่"
"แสดงว่าก่อนหน้านี้…"
"ฉะ ฉันไม่ได้จะบอกว่าเพื่อน ๆ ของฉันพึ่งพาไม่ได้นะคะ"
กระสุนทำให้หัวซอมบีตัวสุดท้ายระเบิดแหว่งไป แอนยังคาใจเรื่องที่คุยค้างไว้ เธอหันมาย้ำอีกครั้ง ว่าเพื่อนของเธอดูแลเธออย่างดีแล้วเธอก็อุ่นใจที่อยู่กับพวกเขามากเท่า ๆ กับที่มีผมระวังหลังให้
งานหนักของจริงมาถึงหลังจากที่กวาดล้างซอมบีบริเวณนี้จนหมด ผม แอนและคาแรคเตอร์ที่เรียกออกมาเพิ่มช่วยกันนำร่างของพวกมันมากองสุมกัน ก่อนที่ผมจะใช้การ์ด 'ถังน้ำมัน'
พวกฟิงเกอร์ฮันเตอร์สที่ออกล่าอยู่ในเขตนี้จะต้องเห็นควันไฟแน่นอน แล้วต่อให้พวกมันระแวงว่าอาจเป็นกับดัก เจ้าพวกที่ล่ามนุษย์จนเคยชินอย่างพวกมันก็แกล้งทำเป็นมองไม่เห็นไม่ได้ พวกมันจะต้องเข้ามาตรวจสอบดูว่าเป็นฝีมือของกลุ่มไหน
ผมและแอนซุ่มรออยู่ที่ตึกแห่งหนึ่งที่อยู่ห่างจากกองเพลิงไม่มากนัก
"ไม่ต้องกังวล เดี๋ยวก็ต้องโผล่ออกมา"
แอนส่ายหน้า "ฉันห่วงหลังจากนั้นมากกว่าค่ะ หวังว่าคงไม่ยกพวกมามากกว่าฝ่ายเรานะคะ"
"จำนวนจะเป็นยังไงก็ไม่รู้สิ แต่ฝ่ายเรามีมือดีอยู่นะ" ผมยิ้มที่มุมปาก
คาแรคเตอร์ที่ผมจะให้ช่วยในศึกนี้ล้วนแต่เป็นคนที่แอนเคยพบแล้วแต่ผมยังไม่เคยได้มีโอกาสแนะนำให้รู้จัก ผมตัดสินใจแสดงสถานะของคนแรกให้แอนเห็นเพื่อให้เธออุ่นใจมากขึ้น
[ข้อมูลคาแรคเตอร์]
[ชื่อ: อลิซาเบธ สเตรน]
[ฉายา: บอดีการ์ดสุดเซ็กซี่]
[ระดับ: SSR (สเปเชียลซุปเปอร์แรร์)]
[ค่าสถานะ: <ปิดซ่อน>]
[รายละเอียด: บอดีการ์ดสาวสวยมืออาชีพ ผมสีดำยาวตรงทรงรวบสูง ตาสีน้ำตาลมีแววสดใสมุ่งมั่น ผ่านงานคุ้มกันบุคคลสำคัญมาแล้วมากมาย มีความสามารถด้านการต่อสู้ด้วยมือเปล่าและอาวุธอยู่ในระดับสูง จุดอ่อนคือเป็นคนขี้ระแวง]
[สกิล: แอดวานซ์ชูตติง, แอดวานซ์คอมแบต]