Chereads / #OPPSTE (ออพ-โพ-สิท) / Chapter 21 - Chapter 20 : ฝันถึงแฟนเก่า [END]

Chapter 21 - Chapter 20 : ฝันถึงแฟนเก่า [END]

ภาพตัดมาที่ห้องคอนโดของจูล ภาพเดียวกันกับตอนต้นเรื่องถูกฉายซ้ำอีกครั้ง (Chapter 2) . . . เสียงขอโทษของเมย์

' จูลกูขอโทษ จูลๆ กูขอโทษ . . . '

จูลเดินมากดวางสายในช่วงเดียวกับที่มีเสียงเคาะประตูพอดี แต่เธอก็ไม่ได้ไปเปิดประตู แสร้งทำเหมือนว่าไม่มีใครอยู่ห้องในตอนนี้ หลังสิ้นเสียงเคาะประตูอยู่ครู่ใหญ่ก็มีเป็นซองกระดาษสอดลอดช่องประตูเข้ามาทิ้งไว้

ภาพย้อนกลับไปก่อนที่จูลจะรับสายของเมย์นั้น มีสายของตำรวจที่โทรมาหาเธอตั้งแต่เมื่อคืนที่แจ้งเรื่องเธอจึงได้เซฟเบอร์โทรไว้ และในช่วงเช้านี้เขาก็ยังมีโทรเข้ามาอีกหลายสายเป็น Miss Call รวมทั้งมีข้อความจากเบอร์โทรเดียวกันที่เธอก็เลือกที่จะไม่เปิดอ่าน

ในปัจจุบันเธอกลับมาที่โต๊ะทำงาน ที่ตอนนี้หน้าจอ Laptop ยังเปิดข่าวของแพทไว้ตั้งแต่เมื่อคืน จูลสลับปิดหน้าจอข่าวลงและเปิดหน้าลอคอินแอป OnlyFriends ขึ้นมาทั้งสองหน้าจอ สองแอคเค้าท์ . . . ก่อนหน้านี้ภาพจากในจอโทรศัพท์ของแพท ถึงจะเห็นและพอเดาดูได้ว่าคนในภาพอาจจะคือจูล แต่ผู้หญิงอีกสองคนนั้น มันดูไม่ชัดมากนัก . . . จูลเปิดภาพของผู้หญิงทั้งสองคนขึ้นสลับกัน พอเป็นภาพปกติที่ไม่ได้ผ่าน Filter เปลี่ยนใบหน้านั้น ผู้หญิงทั้งสองคนนี้ ดูมีความละม้ายคล้ายแพทเป็นอย่างมาก ถึงแม้จะไม่ได้สวยเท่ากันแต่ก็ให้ความรู้สึกว่า มีความคล้ายคลึงกันเป็นอย่างมาก หรือจริงๆแล้วนี่เป็นสเปคแบบที่จูลชอบมาตลอด เพราะ Momoko เองก็ดูคล้ายแพทไม่น้อย ถือว่าอยู่ในกลุ่มคนที่มีสไตล์ใบหน้าแบบเดียวกัน

จูลกดสลับหน้าจอไปเป็นที่โหมดแอดมิน ซึ่งเผยให้เห็นสถิติต่างๆ ยอดซับที่มีอยู่แค่หลักสิบทั้ง 2 แอคเค้า ยอดเงินที่มีเข้าแค่หลักพัน และดูเหมือนว่ามันจะไม่เคยถูกกดถอนออกมาเลย และแอคเค้าในแอป Live Show ก็ไม่ต่างกัน . . . ใช่ มันดูเหมือนว่าที่จูลทำอยู่ตอนนี้มันไม่ใช่เพราะต้องการเงินเยอะๆเหมือนเมื่อก่อน ที่เธอทำเพราะเธอเสพติดมัน เสพติดการมีเซ็กซ์แล้วมีคนอื่นคอยดูเธอ หรือมีคนสั่งให้เธอทำผ่านหน้าจอ มันจึงทำให้เธอเลิกไม่ได้ เพราะเหมือนเป็นสิ่งที่ทำให้เธอถึงจุดสุดยอดได้

เสียงจากข่าวทางทีวีจากห้องแห่งหนึ่งที่มีคนเปิดทิ้งไว้ . . .

" ดูเหมือนว่าคดีการกระโดดสะพานของนักร้องเมื่อคืนนี้ อาจมีการเชื่อมโยงไปถึง คดีเยาวชนเสียชีวิตจากยาเสพติดไปเมื่อปีก่อน และถ้าหากว่าจริงตามแหล่งข่าว อาจจะมีนักเขียน Best Seller อีกคนที่เกี่ยวข้องด้วย " . . นักข่าวท่านแรกอ่าน

" ถ้าเกี่ยวข้องกันจริงๆนี่จะเป็นคดีใหญ่ไม่เบาเลยนะคะ อาจจะกลายเป็นคดีฆาตกรรม ที่ข้องเกี่ยวกับยาเสพติด หรืออาจจะเกี่ยวกับค้ามนุษย์เพราะผู้ตายเป็นเยาวชน และถ้าเม็ดเงินที่ได้มาจากตรงนั้น ก็อาจจะถูกยึดทั้งหมด กลายเป็นการฟอกเงินได้ เรื่องใหญ่ซับซ้อนไปอีก " . . นักข่าวอีกท่านแสดงความเห็น

จูลกดลบทุกๆแอคเค้าทิ้งจนหมด ลบรูปทุกรูป คลิปทุกคลิป ที่มีค้างอยู่ในเครื่องทิ้ง . . . และเดินไปดูซองที่ถูกวางสอดใต้ประตู จูลแอบแสยะยิ้มขึ้นมาหลังจากเปิดซองนั้นออก เหมือนเธอรู้ว่าซักวันนึงมันต้องมีมา มันคือรูปจากคลิปที่ไม่ได้ Filter ใบหน้าทั้ง 3 คน ในคืนนั้นและระบุวันที่ชัดเจน มันเป็นรูปจากคลิปที่เพิ่งหลุดไปเมื่อวานนี้ และภาพจากข่าวคดีในวันเกิดเหตุ . . .

หลังจากเธอนั่งหลับตาสงบนิ่งอยู่ชั่วครู่ เธอก็เดินไปหยิบหนังสือเล่มที่แพทเคยให้เธอเซ็นชื่อให้ว่า ' ให้ที่รักนะคะ ' ที่วางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆ . . . ก่อนที่เธอจะเปิดประตูกระจกที่ระเบียงออกและกระโดดออกไป พร้อมกอดหนังสือเล่มนี้ไว้แนบอก

. . .

[flash back] ภาพตัดย้อนกลับไปเมื่อ 3 ปีก่อน ในระหว่างที่จูลและแพท กำลังช่วยกันจัดของทำความสะอาดบ้านกันอยู่

จูล : " ตัวเอง เค้าเพิ่งคิดพลอตใหม่ออก ตัวเองวาดรูปให้เค้ารูปนึงหน่อยสิ "

แพท : " รูปอะไรอ่ะ "

จูล : " ตัวเองวาดรูปเค้าให้เป็นสัตว์ประหลาดทีสิ แต่มันต้องไม่น่ากลัวนะ มันจะเป็นสัตว์ประหลาดที่ดูสวยงาม ดูเท่ห์ แบบที่ถ้ามันมีตัวตนอยู่บนโลกนี้ แล้วตัวเองอยากอยู่ด้วย "

แพท : " แล้วถ้ามันไม่น่ากลัว แต่สวยงาม มันจะเรียกว่าสัตว์ประหลาดได้หรอ "

จูล : " งั้นเอาเป็นว่าเรียกว่าเป็นสิ่งมีชีวิตอีกชนิดละกัน ที่อยู่กับพวกเราได้ แต่ต่างเผ่าพันธุ์กัน ตรงข้ามกัน แต่คู่กัน "

[flash back] ภาพย้อนไปวันที่แพทกำลังนั่งวาดรูปที่ถนนคนเดิน และอุ้มเดินมาทัก ' วาดรูปอะไรอ่ะ ' ใช่ มันคือภาพของชายปริศนา หรือสัตว์ประหลาดที่มีต้นแบบมาจากจูล เพราะวันนั้นอุ้มดูไม่ออกว่ามันคือตัวอะไรจึงเอ่ยถามไปแบบนั้น

[flash back] ย้อนไปวันที่แพทวาดภาพเสร็จและเอาให้จูลที่บ้าน

จูล : " สวยมากเลยอ่ะ เดี๋ยวเขาจะเอามาเป็นภาพปกหนังสือเลยละกัน "

แพท : " งั้นเดี๋ยวเค้าวาดอีกตัวคู่กัน เป็นตัวเค้าเวอร์ชั่นสัตว์ประหลาดนี่ด้วยละกัน แล้วถ้าเค้าได้ออกอัลบัม จะเอาไปเป็นปกอัลบัมด้วยเหมือนกัน 555 "

[flash back] ภาพย้อนไป 1 ปีก่อน หลังจากที่สองคนคืนดีกัน วันที่ทั้งสองคนไปเปิดคาเฟ่สาขา2 ที่เชียงใหม่ จูลก็ได้เซอร์ไพรส์แพท ด้วยการซื้อบ้านเก่าญาติแพทกลับมาให้ตามที่เคยสัญญาไว้

จูล : " เค้าซื้อคืนมาให้แล้ว ตามที่เคยสัญญากับตัวเองไว้ "

และตกลงกันว่าจะรีโนเวทเพื่อเวลาที่มาดูร้านที่นี่จะได้มาพักด้วย

.

.

.

## Music Start (เพลงฝันถึงแฟนเก่า)

. . . . " ในกลางดึกคืนหนึ่งฉันฝันถึงเธอ ภาพเธอยังคงสวยงามอย่างเคย

มันก็ตั้งนานแล้วที่เราไม่เจอ แต่ฉันไม่เคยจะลืมเธอสักที " . . . .

.

.

.

ภาพตัดไปที่ร้านคาเฟ่ของจูล ผ่านโต๊ะที่มีคนนั่ง เลียดไปตามผนังกำแพงร้าน ที่มีภาพฝีมือของแพท แขวนเรียงอยู่หลายภาพ จนไปเจอภาพใหญ่ประมาณขนาดโปสเตอร์หนัง แขวนคู่กันไว้ 2 ภาพกลางร้าน มันเป็นภาพชายปริศนาคนที่หนึ่ง ที่มีผมสั้น และชายปริศนาคนที่สองที่มีผมยาว เป็นภาพสรีระที่เปลือยเปล่า และที่สำคัญคือใบหน้าในภาพมันถูกวาดเป็นเพียงแค่แสงเงาเท่านั้น ไม่ได้มีใบหน้าที่ชัดเจน

. . .

เสี้ยววินาทีก่อนถึงพื้นยาวนานเหมือนหลายปี . . . ภาพจินตนาการในหัวของจูลตอนนี้ เป็นภาพเธอและชายปริศนา อยู่ในชุดแต่งงาน เธออยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวดีไซน์เรียบหรูสไตล์ Vera Wang และชายปริศนาผมสั้นในชุดสูททักซิโด้สีขาว สลับกับภาพ แพทในชุดเจ้าสาวสีขาวดีไซน์เท่ห์หวานสไตล์ Vivienne Westwood และชายปริศนาผมยาวในชุดสูททักซิโด้สีขาวแบบเดียวกัน . . . ทั้งสองคู่จัดงานแต่งในที่ต่างๆรอบโลก ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์วนไปในทุกๆที่รอบโลก ที่บรรยากาศสุดแสนโรแมนติค . . . จนถึงภาพสุดท้าย จูลและแพท ในชุดเจ้าสาว เดินจูงมือโดยทั้งคู่ถอดรองเท้าส้นสูงทิ้งไว้ริมน้ำ ก่อนที่จะเดินไปบนพื้นน้ำค่อยๆไกลออกไป . . .

'ตึ๊บ' เสียงร่างของจูลตกกระทบพื้น ตอนนี้ร่างของเธออยู่บนพื้นในสระน้ำพุซึ่งมีน้ำอยู่ตื้นๆ บริเวณหน้าตึกคอนโดพอดี มือยังคงกอดหนังสือไว้แน่น ซึ่งภาพปกนั้นเป็นภาพของชายปริศนาผมสั้นที่แพทเป็นคนวาด เพราะจูลเลือกรูปที่เป็นสัญลักษณ์แทนแพทมาเป็นปกของหนังสือตัวเอง และหนังสือเล่มนั้นก็มีชื่อว่า . . . ' OPPSTE คู่-ข้าม-พันธุ์ '

.

.

.

## Music End

. . . . " แล้วถ้ายังคบกันในวันนี้ คงมีความสุขใช่ไหม

แต่มันก็คงสายไป เพราะในวันนี้ฉันทำได้แค่ฝันถึงแฟนเก่า " . . . . ##

.

.

.

ภาพตัดมาที่งานศพงานเดิมอีกครั้ง รูปภาพเจ้าของงานนี้ ที่ไม่ได้ถูกมองเห็นจากเมื่อตอนที่แล้ว เพราะมีผู้หญิงรูปร่างอ้วนยืนบังไว้ ใช่แล้วเธอคือเมย์ . . . เมื่อเธอเดินออกมา ตอนนี้รูปที่ถูกวางเคารพศพนั้นคือภาพของจูล งานศพนี้เป็นงานศพของจูล ไม่ใช่ของแพทอย่างที่เข้าใจ . . .

' เมย์ เมย์ ช่วยมารับแขกทางนี้หน่อย ' เสียงผู้หญิงคนนึงที่เรียกหาเมย์

เมื่อมองไปรอบๆงาน ถึงแม้คนที่มาร่วมงานจะไม่เยอะมากนักแต่ก็มีเฉพาะผู้หญิงเท่านั้น หนึ่งในแขกหลังจากเคารพผู้ตายเสร็จ หญิงสาวผมยาวสีดำ ในชุดเดรสสีดำยาวผ่าสูงด้านข้างทั้งสองด้าน รองเท้าส้นสูงสีแดงประดับด้วยคริสตัล จากดีไซน์คงจะเป็นแบรนด์ MIU MIU เธอก็เดินออกจากงาน

เมื่อออกมาหน้าอาคารดูเหมือนฝนจะเพิ่งหยุดตกไปพอดี เธอเดินข้ามถนนใหญ่ ใช่ดูเหมือนจะเป็นถนนหกเลนเส้นหลักใจกลางย่านธุรกิจนี้เอง เมื่อเธอข้ามมาถึงยังอีกฝั่งถนน ตอนนี้อาคารด้านหน้าเธอ คือตึกสีเหลืองที่ประดับไฟอย่างหรูหรา และมีป้ายไฟเขียนว่า 'PIV' เมื่อประตูถูกเปิดออก มีเสียงเพลงที่ลอดออกมา ดูเหมือนค่ำคืนนี้จะเป็นธีม Latin/Spanish และใช่ในร้านนี้ลูกค้าทุกคนดูเหมือนจะเป็นผู้หญิงทั้งหมดรวมทั้งพนักงาน ลูกค้าผู้หญิงเกือบทั้งร้านกำลังเต้นท่าสับมือ ที่ดูเหมือนเป็นท่าประจำของเพลงนี้

.

.

.

## Music Start (เพลง Asereje)

. . . . " Y aserejé-ja-dejé

De jebe tu de jebere seibiunouva majavi an de bugui an de güididípi

Aserejé-ja-de jé

De jebe tu de jebere seibiunouva majavi an de bugui an de güididípi

Aserejé-ja-dejé

De jebe tu de jebere seibiunouva majavi an de bugui an de güididípi " . . . .

.

.

.

ภาพชวนนึกย้อนกลับไปตลอดการเล่าเรื่อง

[ เหตุการณ์ในตู้โบกี้รถไฟวันแรก ]

จูลซึ่งกำลังนั่งเหม่อออกไปนอกหน้าต่าง แพทที่หยิบกล้องขึ้นมาแอบถ่าย เมื่อมองในที่นั่งถัดไป หญิงวัยกลางคนกำลังนั่งเล่นกับเด็กหญิงตัวน้อย และเมื่อมองกวาดสายตาไปรอบๆทั้งตู้โบกี้ มีแต่มนุษย์ผู้หญิงเท่านั้น

[ เหตุการณ์ในร้านหนังสือ ]

จูลซึ่งกำลังเลือกหนังสืออยู่นั้น ทุกเล่มที่เธอหยิบขึ้นมาอ่าน ล้วนมีชื่อผู้แต่งเป็นชื่อผู้หญิงทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นภาษาใดๆ เมื่อกวาดสายตามองไปรอบร้าน ถึงแม้จะมีคนไม่เยอะนัก แต่ทั้งร้านนี้ก็มีแต่มนุษย์ผู้หญิง ไม่ว่าจะเป็นลูกค้าหรือพนักงาน

[ เหตุการณ์ในตลาด ]

จูลและแพทกำลังเดินเลือกซื้ออาหารและขนมไปตามทางเดิน ตลาดที่เหมือนสตรีทฟู้ดสายยาวนั้น พอมองดีๆทุกๆร้านค้าล้วนมีแต่แม่ค้าเป็นคนขาย ตั้งแต่วัยรุ่นจนถึงรุ่นยาย และคนที่เดินไปมาทั้งเส้นนั้นล้วนมีแต่มนุษย์ผู้หญิง

[ เหตุการณ์ในสวนสนุก ]

ในขณะที่จูลและแพทกำลังต่อแถวเพื่อกระโดดบันจี้จั้มอยู่นั้น ทุกๆคนในแถว พนักงานที่ดูแล รวมถึงนักท่องเที่ยวที่เดินไปมาในสวนสนุกนั้นล้วนเป็นมนุษย์ผู้หญิง

[ เหตุการณ์ในร้านไอศครีม ]

ในขณะที่จูลและแพทกำลังนั่งทานไอศรีม ลูกค้าที่กำลังเดินเข้าร้านมา ลูกค้าที่กำลังเรียกพนักงานมาคิดเงินที่โต๊ะ รวมถึงพนักงานเสริฟและที่เค้าเตอร์ล้วนเป็นมนุษย์ผู้หญิง

[ เหตุการณ์ที่ตลาดนัด ถนนคนเดิน ]

ในขณะที่แพทกำลังนั่งวาดรูปอยู่ และอุ้มกำลังดีดกีต้าร้องเพลงอยู่ข้างๆ ถึงแม้นักท่องเที่ยวจะบางตาเพราะฝนที่เพิ่งหยุดไม่นาน แต่ทุกคนที่มาเดินล้วนเป็นมนุษย์ผู้หญิง รวมถึงแม้ค้าทุกร้านที่เปิดตลอดเส้นถนนนั้น

[ เหตุการณ์ที่ร้านหนังสือ วันแจกลายเซ็น ]

จูลกำลังก้มหน้าก้มตาเซ็นหนังสืออยู่นั้น คนที่ต่อแถวทุกคนนอกจากแพทแล้วทุกคนก็เป็นผู้หญิงทั้งหมด และเมื่อออกมานอกร้าน มายังร้านกาแฟที่อยู่ติดกันก็ยังคงมีแต่ผู้หญิงทั้งร้าน

[ เหตุการณ์ที่ลานสกี ]

ทั้งลานสกีนอกจากจูลและแพทแล้ว ทุกๆคนล้วนแต่เป็นผู้หญิง และรวมถึงในเมืองซัปโปโร ในขณะที่ทั้งคู่เดินเลือกซื้อของ ทุกๆร้านที่เข้าไปล้วนมีแต่ลูกค้าและพนักงานผู้หญิงทั้งสิ้น

[ เหตุการณ์ที่ต่างๆรอบโลก ]

ใจกลางโตเกียว ห้าแยกชิบูย่าที่คนเดินพลุกพล่าน ตอนนี้ก็มีแต่มนุษย์ผู้หญิงเท่านั้น

จัตุรสด้านหน้าหอไอเฟล กลางปารีส ผู้คนที่ยืนถ่ายรูป และเดินผ่านไปมาก็ล้วนเป็นมนุษย์ผู้หญิง

แยกไทม์สแควร์ กลางนิวยอร์ค ที่แสงไฟสว่างไสวในเวลากลางคืน ผู้คนที่เดินไปมาก็มีเพียงมนุษย์ผู้หญิง จอภาพขนาดใหญ่บนตึกปรากฏรายงานข่าว " Mariah Zuckerberg ประกาศลงจากตำแหน่ง CEO ของ FACBOOK หลังพาบริษัทดิ่งเหวขาดทุนหนักต่อเนื่อง 3 ปี และเพิ่งถูก Take Over ไป โดยบริษัทที่เพิ่งก่อตั้งมาเพียง 5 ปี อย่าง VariableTme ซึ่งเป็นบริษัทแพลตฟอร์มจัดการเวลาแบบควอนตัม " . . . ไม่ได้สะกดผิด ถ้าคุณเห็นคำว่า FACBOOK บนหน้าจอข่าวเมื่อกี้ เพราะที่นี่คำหลายๆคำที่ใช้ มันไม่ได้เขียนด้วยตัวอักษรที่ครบเหมือนเรา หรือ บางคำก็สะกดแบบจากหลังมาหน้า อย่างเช่นคำว่า PIV มันคือ VIP อย่างที่คุณเข้าใจนั่นแหละ

ลองมองสังเกตุดีๆป้ายยี่ห้อสินค้าหรือป้ายหน้าร้านแบรนด์ต่างๆ ก็มีตัวอักษรที่ไม่ได้สะกดอย่างที่คุณเข้าใจ อีกนับร้อยนับพันแบรนด์ตามท้องถนน เช่นเหตุการณ์ วันที่แพทนั่งรอจูลที่ร้านหนังสือ ตอนที่เธอเดินผ่านร้านกาแฟและมองไปที่ป้ายร้านนั้น 'STARBUKS' ใช่มันสะกดแบบนี้แหละไม่ใช่อย่างที่คุณเข้าใจ และทุกคนที่เดินเข้าออกร้านในวันนั้นก็มีแต่มนุษย์ผู้หญิง

และใช่ทุกๆที่ต่างๆบนโลกใบนี้ล้วนมีเพียงมนุษย์ผู้หญิงเท่านั้น . . . และใช่หากคุณมองดีๆ แม้จะมีปริมาณไม่มากนัก แต่ในมนุษย์ผู้หญิงเหล่านั้น ไม่ได้มีเพียงผิวขาวแบบยุโรป ผิวเหลืองแบบเอเชีย หรือผิวดำแบบอัฟริกันแบบที่เราคุ้นเคย หากแต่ยังมีผิวสีเขียว สีฟ้า หรือสีชมพูปะปนอยู่ด้วย ภายใต้รูปลักษณ์ไม่ต่างจากมนุษย์เพศหญิงทั่วไป . . .

มนุษย์เพศชายในโลกนี้มันมีสถานะเหมือน เรื่องเล่าตำนานแบบเดียวกับ สัตว์ประหลาด แวมไพร์ เอเลี่ยน หรือมันเป็นเพียงแค่สิ่งในจินตนการ ซึ่งจูลเป็นคนที่สร้างขึ้นมาจากงานเขียนที่สร้างชื่อให้เธอ โดยที่แพทเป็นคนสื่อจินตนาการนั้นออกมาเป็นภาพที่ชัดเจนอีกที

.

.

.

## Music End

. . . . " Y aserejé-ja-dejé

De jebe tu de jebere seibiunouva majavi an de bugui an de güididípi

Aserejé-ja-de jé

De jebe tu de jebere seibiunouva majavi an de bugui an de güididípi

Aserejé-ja-dejé

De jebe tu de jebere seibiunouva majavi an de bugui an de güididípi " . . . . ##

* * * * * จบ [ แต่ยังมีบทพิเศษหลัง End Credit นะ ] * * * * *