Chereads / CEO ที่โง่เพราะความรัก / Chapter 12 - วันโชคร้ายของซาการะ

Chapter 12 - วันโชคร้ายของซาการะ

ซาการะที่ได้ยินเสียงนั้นก็มองไปทางต้นเสียงทันที เขาพบหญิงสาวที่เตี้ยกว่าเขามองมาที่เขาด้วยสีหน้าที่อ้าปากค้าง ใบหน้าของหญิงสาวคนนี้ดูคุ้นเคย เขาจำได้แล้ว อา เด็กชายที่อาเจียนออกมาในเสื้อคลุมของเขา แล้วเมื่อคืนนี้ก็ได้พบกันอีกครั้ง

"โอ้ย บ้าจริง เจ๋งจริง ฉันปรบมือ" ออโรร่าพูดพลางปรบมือด้วยความเกรงใจ ซาการะที่พบว่ามันยิ่งหงุดหงิด ตอนนี้เขาอารมณ์ไม่ดีจริงๆ เขาต้องการที่จะสาปแช่งเขาต้องการที่จะสาปแช่ง แต่เขาทำไม่ได้เพราะเขากลัวว่าคนที่ได้ยินมันจะทำร้าย แม่ของเขาสอนให้เขาดูแลความรู้สึกของคนอื่นเสมอ ดังนั้นอย่าพูดคำที่ทำร้ายจิตใจ

"ทำไมเธอถึงปรากฏตัวต่อหน้าฉันตลอด คุณไม่เบื่อเหรอ?" ซาการะถามด้วยความประหลาดใจ เพราะสาวตรงหน้าเขาปรากฏตัวบ่อยขึ้น ในขณะเดียวกัน ออโรร่าที่ได้รับคำถามดังกล่าวไม่ยอมรับ

"ว้าว คุณลุง ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าฉันแค่งงว่ามาเจอลุงได้ยังไง" ตอบออโรร่าด้วยน้ำเสียงสบายๆ

ซาการะได้แต่ถอนหายใจเฮือก หัวของเขาเจ็บจริงๆ เขาแค่อยากกลับบ้าน แต่มีบางอย่างเกิดขึ้น

"โอ้ ทำไมเธอถึงกระแทกกำแพงแรงจัง" ออโรร่าถาม แต่ไม่มีคำตอบจากซาการะ เขาแค่เงียบ

"โอ้ ให้ฉันเดา คุณต้องสับสนใช่ไหม" ออโรร่าเดาอย่างกระตือรือร้น

ซาการะที่ได้ยินผู้หญิงคนนี้พูดเพ้อเจ้อ ทำให้เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง เมื่อเวลาผ่านไป ศีรษะของเขาก็เวียนหัวมากขึ้นเรื่อยๆ ระคายเคือง

"เสียงดัง ไม่ต้องรู้หรอกไอ้หนู" เขาพูดพร้อมกับมองออโรร่าอย่างเย้ยหยัน เขาต้องก้มหน้าลงเพราะว่าออโรร่าค่อนข้างเตี้ย

ออโรร่าที่ได้รับคำตอบนั้นรู้สึกโกรธและหงุดหงิดทันที เขารู้สึกเหมือนกำลังบดขยี้ชายชราที่อยู่ข้างหน้าเขา อ่า ดูไม่แก่เลย จริงๆ แล้วเขาโกหกไม่ได้หรอกว่าผู้ชายคนนี้หล่อมากจริงๆ แต่ถึงกระนั้นชายคนนี้ก็ทำให้ความนับถือตนเองของเขาลดลงในฐานะนักเรียนมัธยมปลาย

"หมายความว่าไงลุง? โอมบอกว่าฉันเป็นเด็ก? โอมไม่รู้ว่าฉันอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 และฉันก็ไม่ใช่เด็กผู้ชายอีกแล้ว!" ออโรร่าตะโกนด้วยความโกรธเคือง เขาตะโกนใส่คำว่า boy อีกครั้ง เพื่อย้ำว่าเขาไม่ใช่เด็กอีกต่อไป ซาการะจ้องเขม็งทันที ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้จะตะโกนใส่เขา

คนรอบข้างก็เพ่งความสนใจไปที่พวกเขาสองคนทันที ซาการะและหญิงสาวคนนี้กลายเป็นเรื่องซุบซิบที่โรงพยาบาล เป็นเรื่องปกติถ้าแม่เห็นจะกลายเป็นเรื่องซุบซิบทันที จริงไหม? ก็ไม่แปลกใจอีกต่อไป

"เจ้าเด็กตรงหน้านี้ช่างอวดดีนัก" ซาการะพึมพำขณะก้มศีรษะต่อหน้าออโรร่า

"ฉันบอกว่าฉันไม่ใช่เด็ก!" ออโรร่าตะโกนเสียงดังอีกครั้ง

"ไอ่เด็กคนนี้" ซาการะมองไปรอบๆ และมองไปทางซ้ายและขวา เขารู้สึกสับสนและเขินอายเพราะพวกเขากลายเป็นประเด็นที่น่าตกใจ ทันใดนั้น ออโรร่าก็เตะขายาวของซาการะ ชายคนนั้นอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจและรู้สึกเจ็บปวดในทันที จากนั้นเขาก็คว้าขาของเขาทันที

"อ๊าก ไอ้เด็กบ้า!" ซาการ่าคร่ำครวญ

"รู้สึก พระเจ้า น่ารำคาญ ฟาคิว!" ออโรร่าล้อเลียนขณะวิ่งหนีและชูนิ้วกลางให้ซาการะ

ซาการะที่เห็นฉากนั้นโกรธมาก "ไอ้เหี้ย!" ซาการะตะโกน

คนที่อยู่ที่นั่นตกใจเมื่อเห็นขาของซาการะถูกเตะ บางคนเอามือปิดปาก บางคนก็จ้องมาที่พวกเขา

น่าสนใจใช่ไหม?

หลังจากเหตุการณ์นั้น ซาการะไม่สามารถหยุดบ่นขณะเดินไปได้ ขายังเจ็บอยู่นิดหน่อยแต่ก็ยังเดินเย็นได้ตามปกติ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ใบหน้าของเขาคุ้นเคยกับคนในโรงพยาบาลเพราะเหตุการณ์นั้น ตอนนี้ใบหน้าของเขาควรจะอยู่ที่ไหน? ชามลูกชิ้น?

ซาการะจะจดจำเด็กชายคนนี้ตลอดไป 'มาดูกันว่าเราจะได้เจอกันอีกไหม' ฉันจะสอนบทเรียนให้เขา' ซาการะคิด

บรู๊ค..

ซาการะบังเอิญเตะถังขยะขนาดกลาง สุดท้ายถังขยะก็ตกลงมา อีกครั้ง สิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นกับเขา วันนี้เป็นวันโชคร้าย? วันนี้วันอะไร? วันพฤหัสบดี? ซาการะควรระมัดระวังมากขึ้นในวันพฤหัสบดี

ซาการะทนความอับอายอีกครั้ง หลายคนที่นั่นเห็นเหตุการณ์ เขาได้รับความช่วยเหลือจากผู้ป่วยคนหนึ่งที่นั่น.

"คราวหน้าระวังตัวด้วยนะนาย" บอกว่าอดทน ซาการะที่ได้รับคำพูดดังกล่าวทันทีเงยหน้าขึ้นและตบหน้าผากของเขา เพราะคำสาบานทั้งหมดไม่

เขาเฝ้าทูลขอการอภัยจากพระเจ้า อันที่จริง ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นลูกของพระเจ้า แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาศักดิ์สิทธิ์มาก หลายสิ่งหลายอย่างที่เขาทำเป็นบาป

"โล๊ะ ลูกชายซาการะ มาทำอะไรที่นี่ กลับบ้านหรือยัง" จู่ๆ พ่อแม่ของอเลน่าก็เข้ามาถาม ซาการะค่อนข้างแปลกใจกับเรื่องนั้น

"ครับพี่ตาล" ซาการะตอบยิ้มๆ ในที่สุดเขาก็บอกลาพ่อแม่ของ Alena

หลังจากทำเสร็จแล้ว ซาการะก็เดินต่อไปในทันทีเพื่อไปยังที่ซึ่งเขาจอดรถไว้ ซาการะขึ้นรถแล้วถอดเสื้อคลุมออก และตอนนี้สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวเท่านั้น เขาเอนหลังพิงเก้าอี้ทันที เหงื่อหยดลงมาที่คอ ไม่ได้ดูหมองคล้ำ แต่ดูเซ็กซี่มาก บางทีถ้าผู้หญิงไปที่นั่นเพื่อดูเธอ เธอจะชอบมันและตกหลุมรักอย่างแน่นอน ซาการะเอามือข้างหนึ่งปิดหน้า รู้สึกปวดเมื่อยจากการนอนบนโซฟาในห้องของ Alena แล้วนึกถึงเหตุการณ์ที่ออโรร่าเตะขาของเขา และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับการรักษาจากผู้หญิงคนหนึ่ง เพราะปกติแล้วไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าพูดจาหยาบคายแบบนั้น ยกเว้นอเลน่า คนรักของเธอ มันเหมือนกับมื้ออาหารประจำวันของซาการะ ระหว่างการเกี้ยวพาราสี Alena ไม่เพียงแต่สาปแช่งเขาเท่านั้น แต่บางครั้งก็ตีหรือตบเขาด้วย ซาการะทำทั้งหมดเงียบและไม่ตอบ แน่นอน ถ้าคุณตอบไป จะทำให้ Alena เจ็บอย่างแน่นอน เพราะที่จริงแล้วพลังของผู้ชายนั้นยิ่งใหญ่และแข็งแกร่งกว่าผู้หญิงใช่ไหม? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาตอบ?

หลังจากครุ่นคิดอย่างครุ่นคิด ในที่สุดซาการะก็สตาร์ทรถของเขา ทันใดนั้นเขาก็จำเด็กคนนั้นได้ ใช่ เด็กผู้ชายคนนั้นคือออโรร่า

"เขากล้าดียังไงมาเตะขาฉัน เขาไม่ได้สอนมารยาทกับพวกผู้ใหญ่เหรอ?" ซาการะบ่นขณะตีพวงมาลัยรถของเขา ขณะขับรถ เขาเห็นร้านกาแฟแห่งหนึ่งซึ่งเขาคิดว่าค่อนข้างสงบ ที่นั่นดูไม่แออัดเกินไป เพราะจริงๆ แล้วเขาไม่ชอบฝูงชน เขายังจอดรถและไม่ลืมที่จะให้ทิปพนักงานจอดรถ เขาไม่ตระหนี่เขาให้ 100,000 แก่พนักงานจอดรถ