ออโรร่ามีขนาดเล็ก แม้แต่มือของเธอก็ค่อนข้างเล็ก แม้ว่าซาการะที่อยู่ข้างหน้าจะค่อนข้างแข็งแรงและกว้าง แต่ความสูงของเขาก็ยังเกือบถึง 190 ซม.
พ่อของออโรร่าเรียกลูกสาวของเขาจากแดนไกล และในที่สุด ออโรร่าและซาการะก็ต้องจากกันที่นี่ เขากลับไปที่ห้องของเขากับพ่อของเขา และซาการ่าก็กลับไปที่ห้องของอเลน่าด้วย เมื่อมาถึงหน้าห้องของ Alena ก็ค่อนข้างเงียบแล้ว เขาคิดว่าพวกเขากลับบ้านกันหมดแล้ว แต่กลับกลายเป็นว่าพวกเขาได้รับอนุญาตให้เข้าไปในห้องที่ดูแลอเลน่า ที่นั่นแฟนเก่าของเขามีอาการดีขึ้นเล็กน้อย เขาไม่เคยหยุดขอบคุณพระเจ้า เอเลน่าตื่นแล้ว
"ลูก มานี่สิ Alena ฟื้นคืนสติแล้ว" Imma แม่ของ Alena บอกให้ Sagara เข้ามาใกล้ ในที่สุดเขาก็เข้ามาใกล้และมองหน้ากันกับผู้หญิงคนนั้น บรรยากาศที่นี่ดูอึดอัดเล็กน้อย แม้แต่เพื่อนของ Alena ก็ยังรู้สึกโล่งใจจากก่อนหน้านี้ แต่เขาละเลยมัน ซาการะเห็นดวงตาที่สวยงามของผู้หญิงที่เขารัก ก็ยังโล่งใจที่เห็นว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เป็นไร
"สวัสดี คุณเป็นอย่างไรบ้าง ป่วยกันหลายคน" ซาการ่าพูดขึ้นและถามอาการของอเลน่า
ผู้หญิงคนนั้นยิ้มแล้วตอบว่า "นิดหน่อย ขอบคุณที่ให้ความสนใจ"
ครูยุก…
ทันใดนั้นท้องของไบรอันก็สั่น ทำลายบรรยากาศของซาการ่ากับอเลน่า ทุกคนที่อยู่ที่นั่น รวมถึงพ่อแม่ของ Alena ก็มองมาที่เขาด้วย
"ฉันสาบาน ฉันละอายใจมาก" ไบรอันพูดในใจด้วยความละอาย
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ฉันขอโทษนะทุกคน ฉันเดาว่าท้องของฉันจะไม่ยอมแพ้หรอก" เขาหัวเราะหนักพอที่จะต่อสู้กับความเขินอายของเขาเล็กน้อย
"อืม อย่าอายสิ" เอลิซ่ากระซิบขณะศอกเอวเพื่อนสนิทของเธอ
แม้แต่อเล็กซ์ก็ไม่ส่งเสียง แต่อายที่เห็นพฤติกรรมของเพื่อนสนิท
"ไม่เป็นไร คุณอยู่ที่นี่มานานแล้วก็สายเหมือนกัน พวกคุณกลับบ้านไปกินข้าวเถอะ" แม่ของอเลน่าพูด
"ใช่ พวกคุณกลับบ้านไปเถอะ อย่าให้พ่อแม่ของคุณต้องกังวล Alena ให้ลุงกับป้าจัดการ" พ่อของ Alena ยังคงโน้มน้าวใจและเป็นห่วงเพื่อนของลูกสาวของเขา
อเล็กซ์ ไบรอัน และเอลิซ่าจ้องตากันสักครู่ จากนั้นทั้งสามก็บอกลาที่จะกลับบ้าน ในขณะที่ซาการะไม่กลับบ้าน เขาตั้งใจที่จะไปกับ Alena ในโรงพยาบาลและจะไม่กลับบ้าน
"ลูกซาการะ เจ้ากลับบ้านไม่ได้หรือ เจ้าคงจะเหนื่อยและต้องการพักผ่อน" แม่ของ Alena กล่าว
"ไม่ คุณป้า ฉันจะไปกับ Alena ที่นี่ ป้ากับลุงกลับบ้านได้ ปล่อยให้ฉันดูแล Alena คืนนี้" คำตอบ.
"ไม่เป็นไรใช่ไหม" แม่ของเธอถามอีกครั้ง
"ไม่เป็นไรค่ะป้า ถ้าลุงกับป้ากลับบ้านพักผ่อนกันดีกว่า" ซาการะตอบอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
พ่อแม่ของ Alena ก็ตกลงและออกจากห้องลูกสาวไปโดยไม่ต้องกังวลใจ ตอนนี้มีเพียง Sagara และ Alena เท่านั้นที่อยู่ในห้อง
"ซาการะ.." Alena เปิดเสียงของเธอ
"ค่ะ?" ซาการะตอบเบาๆ ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่บนโซฟาสีขาวในห้อง
"ทำไม มีใครป่วยไหม" ซาการะถาม มีความกังวลเล็กน้อยบนใบหน้าของเขา
"ไม่ ทำไมเธอถึงอยากมากับฉันที่นี่" Alena ยังถาม Sagara ว่าเพราะรู้สึกแปลกว่าทำไมอดีตคนรักคนนี้ถึงต้องเสียเวลาไปกับเขาทั้งๆ ที่เขาเป็นอดีตไปแล้ว
ซาการะผู้ถูกถามทันทีก็ถอนหายใจยาว ตัวเขาเองไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรเพราะเขาสับสนว่าทำไมเขาถึงทำเช่นนี้? หรือเขายังคงรักผู้หญิงคนนี้ต่อหน้าเขา แน่นอนว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายที่ตกหลุมรักใครง่ายๆ ดังนั้น เมื่อเขาให้หัวใจของเขาแล้ว เขาจะจงรักภักดีต่อความรักมาก
Sagara ไม่ได้ตอบคำถามของ Alena ในขณะที่ Alena รอคอยคำตอบมาโดยตลอด ใช่ สมมุติว่าเขายังคงคิดว่าจะตอบอะไร
"ฉันไม่รู้" ซากุระพูด เขาไม่รู้จะตอบอะไรนอกจากนั้น เพราะเขาไม่อยากอธิบายมากเกินไป ซาการะพูดได้อย่างประหยัด Alena ที่ได้ยินเพียงแค่กลอกตาด้วยความรู้สึกเกียจคร้านอยู่ในใจ อารมณ์ของเขาก็พังทลายทันทีด้วยคำตอบนั้น เขาหวังว่าจะได้รับคำตอบที่ยาวนาน อ๋อ แบบนี้นี่เอง ซาการะที่เห็นสีหน้าของอเลน่าก็สับสนเท่านั้น มันคืออะไร? ฉันทำอะไรผิดหรือเปล่า
นาฬิกาบอกเวลากลางคืน 11 นาฬิกา Alena นอนหลับอย่างรวดเร็วบนเตียงของเธอโดยมีผ้าห่มคลุมครึ่งตัว ในขณะเดียวกัน ซาการะผลอยหลับไปบนโซฟาและไม่ได้ห่มผ้าห่มเลย ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีเสียงดังขึ้นในหูของซาการะ เขาตื่นขึ้นจากการนอนหลับทันที น่าเสียดายแม้ว่าเขาจะนอนหลับฝันดี ที่มาของเสียงนั้นมาจากข้างนอก ถ้าคุณสามารถพูดได้ว่ามันฟังดูเหมือนเสียงเคาะประตู เขาอยากรู้อยากเห็นและออกจากห้องไปและมองไปทางซ้ายและขวาของห้องโถง สิ่งที่คุณได้รับคือไม่มีอะไร แปลกมากกับเสียง
แล้วทางรพ.มีฉากน่ากลัวแบบนี้ตลอดเลยเหรอ? แม้ว่าซาการะจะเท่แค่ไหน แต่เขาก็ยังรู้สึกกลัวในสถานการณ์นี้ เขาจำได้ครั้งหนึ่งก่อนโต เขาขี้อายมาก แต่แม่ของเขามักจะติดตามและกอดเขาเสมอ แม่ของเขาเคยบอกว่าผู้ชายไม่ควรกลัว เขาควรจะกล้าหาญกว่านี้ เพราะเมื่อโตขึ้นจะมีสิ่งที่น่ากลัวมากกว่านอกจากผี แน่นอนว่าหลังจากที่เขาโตขึ้น มันก็เป็นความจริงที่ชื่อของเขากล่าวในตอนนั้น หลายคนน่ากลัวกว่าผี แน่นอนว่าผู้ชายคนนั้นเอง มนุษย์หลายคนน่ากลัวเมื่อพูดถึงเรื่องเงิน เพราะเงินก็เหมือนทำให้มนุษย์ตาบอดแทบทุกคน ด้วยเงิน พวกเขาสามารถทำอะไรก็ได้ แม้กระทั่งโกง และที่แย่กว่านั้น พวกเขาสามารถฆ่าได้
ซาการะตัดสินใจกลับเข้าไปในห้อง เขาเพิ่งรู้ว่าเขาเย็นเพราะห้องเย็นมาก บางทีแอร์เปิดมานานแล้ว เขาต้องการปิดแต่ทำไม่ได้ เพราะเขากลัวว่า Alena จะร้อนเกินไปและตื่นขึ้น เขาเข้าหา Alena และมองที่ใบหน้าของเธอ เขาใช้มือแตะแก้มเธอเบาๆ
"ทำไมถึงทำให้ฉันเป็นที่รักได้ขนาดนี้"ซาการะพูด จริงๆ อะไรจะทำให้เขาล้มได้แบบนี้ ไม่ได้ล้มลงกับพื้นแต่ตกลงไปในความรู้สึกยิ่งใหญ่ มือของ Alena ขยับทันที ทำให้ Sagara หยุดถูแก้มของ Alena แต่ไม่ใช่ด้วยสายตาของเขา เขายังคงจ้องมองอย่างลึกซึ้ง ตรวจสอบให้แน่ใจว่าตอนนี้ Alena ไม่เป็นไร เขามองดูนาฬิกาที่ผนังและเห็นว่าตอนนี้เป็นเวลา 12 โมงเย็น ในที่สุดเขาก็เลือกที่จะนอนต่ออีกครั้ง เขาหวังว่าความฝันของเขาจะยังสวยงามไม่เลว ก่อนเข้านอน ซาการะไม่ลืมที่จะอธิษฐานขอความคุ้มครองจากพระเจ้า
ซาการะไม่รู้สึกว่าเขาหลับเร็ว มีเสียงอีกสองสามเสียง มันไม่ปลุกเขา