French short story under one sky
By Morn Kunthea
Part 1
Franco took his eight-year-old son to the beach in the summer, where his wife, who was crippled, was in a wheelchair since she was born. Lotie picked up a large snail shell to give to his mother, but was snatched by a deaf girl and made a sign that he did not understand, and he was bored and angry at her for pulling his shirt to take snail and pushed her to the ground, making her cry, but she cried the most noise for him. Marie, who fail in the sand and cried pitifully because she had a broken arm with a sharp stone, actually pulled out the shell because it was the shell she had found earlier and left it on the beach to help her tiny turtle that stuck in a net. Marie's mother, who owns a leisure home, pulls her daughter to her feet and blames her for running around, and want her to learns to follow in her cousin's footsteps. Marie just stared at her mother with her beautiful empty eyes, hiding her feelings in her heart. Lotie passed the snail shell to his mother, which made her very happy, and their family had a happy dinner before he went up to paint for the annual children's drawing competition. The picture shows the other side where Marie wears headphones that can be heard softly music and draws a picture that obscures the dark light of the room while her mother drinks red wine and smashes an angry glass about Marie's father not coming home. On the day of the announcement of the results of the painting held near the seafront hall, the first painting went to Marie and the second went to Lotie, where Lotie painted his mother running on the beach with him and his father, and there were small houses shaped like snails with the sun set. Marie's painting is a portrait of a child finding love and happiness, in which a girl covers her mouth with tears in her left eye, and on the right eye are dreamy but seemingly far away in the light of night. The stars and the moon sang like an eye-catching image, the light of a dim color mixed with the rough marks on the hands of the girl with the small wounds, the roots of the plants, and the calm sea.
Nouvelle française sous un même ciel
Par Morn Kunthea
Partie 1
Franco a emmené son fils de huit ans à la plage en été, où sa femme, qui était paralysée, était en fauteuil roulant depuis sa naissance. Lotie a ramassé une grosse coquille d'escargot pour la donner à sa mère, mais a été arrachée par une fille sourde et a fait un signe qu'il ne comprenait pas, et il s'ennuyait et était en colère contre elle pour avoir tiré sa chemise pour prendre un escargot et l'a poussée vers le sol, la faisant pleurer, mais elle a pleuré le plus de bruit pour lui. Marie, qui échoue dans le sable et pleure pitoyablement parce qu'elle s'est cassé le bras avec une pierre pointue, a en fait sorti la carapace car c'était la carapace qu'elle avait trouvée plus tôt et l'a laissée sur la plage pour aider sa petite tortue qui s'était coincée dans un rapporter. La mère de Marie, qui possède une maison de loisirs, tire sa fille sur ses pieds et lui reproche de courir partout et veut qu'elle apprenne à suivre les traces de sa cousine. Marie a juste regardé sa mère avec ses beaux yeux vides, cachant ses sentiments dans son cœur. Lotie a passé la coquille d'escargot à sa mère, ce qui l'a rendue très heureuse, et leur famille a eu un dîner joyeux avant qu'il ne monte peindre pour le concours annuel de dessin pour enfants. La photo montre l'autre côté où Marie porte des écouteurs qui peuvent être entendus doucement de la musique et dessine une image qui obscurcit la lumière sombre de la pièce pendant que sa mère boit du vin rouge et brise un verre en colère contre le père de Marie qui ne rentre pas à la maison. Le jour de l'annonce des résultats de la peinture tenue près de la salle du front de mer, le premier tableau est allé à Marie et le second à Lotie, où Lotie a peint sa mère courant sur la plage avec lui et son père, et il y avait de petits maisons en forme d'escargots avec le coucher du soleil. La peinture de Marie est un portrait d'un enfant trouvant l'amour et le bonheur, dans lequel une fille se couvre la bouche de larmes dans son œil gauche, et sur l'œil droit sont rêveuses mais apparemment lointaines à la lumière de la nuit. Les étoiles et la lune chantaient comme une image accrocheuse, la lumière d'une couleur sombre mélangée aux marques rugueuses sur les mains de la fille aux petites blessures, aux racines des plantes et à la mer calme.
រឿងខ្លីបារាំង ក្រោមមេឃតែមួយ
By Morn Kunthea
ភាគទី១
Francoបាននាំកូនប្រុសអាយុ៨ឆ្នាំមកលេងសមុទ្រនៅរដូវក្តៅដែលម្តាយរបស់គេមានជំងឺពិការជើងអង្គុយលេងរទេះរុញតាំងពីកំណើត។ Lotieបានរើសបានសំបកខ្យងធំមួយចង់យកអោយកអោយម្តាយរបស់គាត់ប៉ុន្តែត្រូវក្មេងស្រីដែលគថ្លង់ម្នាក់ដណ្តើមពីដៃរបស់គាត់និងធ្វើសញ្ញាដែលគាត់មិនយល់ហើយគាត់ក៏ធុញទ្រាន់និងខឹងនាងដែលទាញអាវរបស់គាត់ចង់បានសំបកខ្យងនោះក៏រុញនាងដួលនឹងដីធ្វើអោយនាងយំតែនាងស្រែកយំគួរអោយថ្លង់បំផុតសំរាប់គាត់។Lotieមិនខ្វល់ពីនាងប្រយ័ត្ន រត់ទៅកាន់ឪពុកដែលមកទទួលគាត់ចូលទៅផ្ទះលំហែលកាយវិញ។ ក្មេងស្រីMarie ដែលប្រឡាញពេញដោយខ្សាច់និងយំគួរអោយអាណិតពីព្រោះនាងឈឺដៃដែលដាច់រលាស់និងថ្ម ស្រួចៗហើយការពិតនាងទាមទាញសំបកខ្យងនោះពីព្រោះវាជសំបកខ្យង ដែលនាងរកឃើញមុននិងទុកនៅលើឆ្នេរដើម្បីទៅជួយកូនអណ្តើរដែលជាប់សំណាញ់។ ម្តាយរបស់Marie ដែលជាម្ចាស់ផ្ទះលំហែលកាយបានទាញកូនស្រីអោយងើបឈរនិងស្តីបន្ទោសដែលនាងរត់លេងផ្តេសផ្តាស់ហើយនាងរៀនយកគំរូតាមបងស្រីជីដូនមួយរបស់នាង។ Marieបានត្រឹមសំលឹងមុខម្តាយដោយកែវភ្នែកទទេរស្អាតលាក់អារម្មណ៏ក្នុងចិត្តរបស់នាង។ Lotie បានហុចសំហកខ្យងនោះអោយម្តាយរបស់គាត់ដែលធ្វើអោយគាត់សប្បាយចិត្ត ជាខ្លាំងហើយគ្រួសារពួកគេក៏ទទួលទានអាហារពេលល្ងាចយ៉ាងរីករាយមុននិងគាត់ឡើងទៅគូរគំនូរសំរាប់ការប្រកួតគំនូរកុមារប្រចាំឆ្នាំ។ ដែលរូបភាពបានបង្ហាញផ្នែកម្ខាងទៀតដែលMarieពាក់កាសជំនួយដែលអាចស្តាប់លឺចំរៀងបានតិចៗនិងគូររូបគំនូរមួយដែលបាំងនិងពន្លឺងងឹតរបស់បន្ទប់ស្របពេលដែលម្តាយរបស់នាងផឹកស្រាក្រហមនិងបោកកែវស្រាខឹងនិងឪពុករបស់Marie ដែលមិនត្រលប់មកផ្ទះវិញ។ នៅថ្ងៃប្រកាសលទ្ធផល គំនូរដែលប្រារព្ធក្បែរសាលមាត់សមុទ្រ គំនូរលេខ១បានទៅMarie ហើយលេខ២បានទៅLotieដែលLotieគូរម្តាយរត់លេងនៅមាត់ឆ្នេរដែលមានគាត់និងឪពុករបស់គាត់ហើយមានផ្ទះតូចៗដែលរាងខ្យង ជាមួយព្រះអាទិត្យ រៀបលិច។ ចំនែកគំនូររបស់Marieគឺគំនូរបែបបំពាន់ភ្នែកទាក់ទងនិងក្តីស្រលាញ់សុភមង្គល របស់កុមារដែលមានរូបភាពក្មេងស្រីម្នាក់បានយកដៃបិទមាត់ដោយមានទឹកភ្នែកស្រក់ម្ខាងនិងម្ខាងទៀតកែវភ្នែកមានពន្លឺក្តីសុបិនតែហាក់ដូចជានូវឆ្ងាយក្រោមពន្លឹរាត្រីដែលហ្វូងផ្កាយនិងព្រះច័ន្ទ ច្រៀនដូចជារូបភាពបំពាន់ភ្នែកដែលពន្លឺនៃពណ៏ស្រអាប់លាយស្នាមគ្រើមៗនៅលដៃរបស់ក្មេងស្រីដែលមានរបួសតូចចេញជាឬសរុក្ខជាតិហើយសមុទ្រ ដែលស្ងប់ស្ងាត់បំផុត។