Talline's POV
Binuksan ko ang pinto ng aking condo saka isinarang muli.
"Kristalline Williams! Pagsasarahan mo nanaman ba ako ng pinto! Buksan mo 'to!" Sigaw niya habang kinakatok nang sunod-sunod ang pintuan ng condo ko.
"Get lost! I don't want to see you!"
"Lagi nalang 'yan ang sinasabi mo. Try mo naman kasing tingnan ako!"
"Yuck! You're so iwww." Ilang katok pa ang aking narinig at bigla nalang itong huminto. Wala na rin akong narinig na ingay mula sa labas.
Thank God.
What a relief.
Tiningnan ko namang muli ang phone ko para basahin ang text ni Gab. Kanina pa kami magkatext at pinag-uusapan ang plano.
-----
Message: From Gabriel
Make sure to wear an elegant and lovely dress. I'll wait for you outside your condo.
Message: From Kristalline
Okay. Got it.
--------
Hinintay ko pa kung magrereply siya pero hindi.
Hay, talaga naman oh.
Napaupo na lang ako sa sofa at binuksan ang T.V.
Yung feeling na kahit suplado si Gab, nakaka-turn on pa rin. Pangalawa na itong beses na sumama ako sa mission ni Gab and as you see, napapayag niya akong maging fake girlfriend niya.
Kinabukasan kasi nagpatawag nga si Divine ng meeting ng mga hackers, halos magdamag na akong nagresearch pero masyadong tago si Morgan Smith.
Pero don't you think na kaya ako pumayag kay Gab ay dahil sa na-threatened lang ako sa kanya o dahil nablack mail.
It was because tama siya na kailangan ko siya. That's the reason.
Halos pinagkakatiwalaan siya ni Divine at 'yun ang kailangan ko ang makuha rin ang tiwala ni Divine, we all know, mas madaling matalo ang kalaban kung patagilid mo siyang kakalabanin.
Sa unang beses na nakasama ko si Gab ay talagang updated siya kay Divine, and at that moment, I realized na may mga malalaman akong info sa Queens o mga plano nila kung didikit ako kay Gab.
By luck lang ang makasama ng isang Vhilantro. Sa lahat kasi ng grupo sa DQM specifically sa high class, sila ang pinakamisteryoso sa lahat. Sobrang lowkey.
So grab the opportunity. Ika nga.
Sinusian ko ang pinto para mailock na ito nang tuluyan saka naglakad papunta sa elavator. Nang huminto na ito sa ground floor ay naglakad na ako palabas.
"Kristalline."
Nahinto ako sa paglalakad nang marinig nanaman ang boses niya. Nakita ko itong tumayo mula sa pagkakaupo sa sofa nitong lobby at naglakad palapit sa akin na may bitbit na isang boquet of flowers.
Nakangiti ito sa akin na halos mapunit na ang labi. Umirap lang ako at nilagpasan siya.
"Uyy. Saan ka pupunta? Pwede ba kong sumama tutal mukhang wala ka namang escort. Da--"
"Shut it." Lingon ko sa kanya habang nanlilisik ang mga mata.
Ayoko sa lahat, namimilit.
Bakas sa mukha nito ang gulat, napayuko ito at sinubukang iabot sa akin ang bulaklak.
Hay.
He's Jayvier Griffin. My college classmate had a crush on me for a long time. He was always like this. He never says anything, like he wanted to court me but the way he moves and gives me flowers and chocolates.
I'm not stupid not to figure it out.
"I don't need flowers Jayvier." I said honestly. He looked upset when he put the flowers down.
I don't know why he can't accept that he's not my freakin' type.
Is he numb?
"Can I accompany you? I can drive for you." He insisted again.
I was about to answer when Gab spoke, first standing beside me.
"No need. She's coming with me." Hinawakan na ako ni Gab sa bewang at naglakad papunta sa kotse niya. Ramdam ko ang pagsunod ng tingin ni Jayvier sa amin hanggang sa pagbuksan ako nito ng pinto at makapasok sa loob ng kotse.
I don't know, but there's a piece of guilt inside me. Pero mas mabuti na 'to nang maaga pa lang, alam na niyang wala siyang chance.
Pagkarating sa venue ay pinagbuksan ako ni Gab ng pinto saka isinabit ang kamay ko sa braso niya. 'Yun naman kasi ang ikinatino ng lalaking 'to, na kahit suplado marunong pa ring rumespeto ng babae.
Maraming kotse ang nakapark sa labas ng isang hotel. Makulay at puno ng ilaw ang paligid.
Mga 15 palapag ang hotel na ito at kung oobserbahan ay para lang talaga sa mayayaman.
Pagkapasok namin sa loob ay may mga nakikita na akong sa tingin ko ay mga businessman dahil sa kanilang kasuotan at mga kasamang partner. Mga sosyal din ang mga kasuotan ng mga babae at halatang mga bigatin sa mundo ng industriya.
Ang iba naman ay may mga kasamang guards. Sumulyap ako kay Gab, seryoso lang ang expression nito at tahimik lang sa aking gilid na tulad ko ay nagmamasid sa paligid.
"No matter what happens, don't do anything that will make them think that you're not ordinary." Paalala niya.
"Just tell them, get out of my way so I wouldn't budge."
Nakita ko ang pagkunot ng kanyang noo at bumuntong hininga na lamang.
Mabait naman ako kung mabait sa akin yung tao.
Pumasok kami sa pinaka-reception area at sumalubong sa akin ang isang maluwang na kwarto. May stage sa gitna at halos mapuno ng mga bilog na mesa na may kulay royal blue na tela ang nakatakip sa ibabaw nito. May tatlong malalaki ring chandelier na nakasabit sa kisame at agaw-pansin ang kinang nito.
"Gab! Here!"
Hindi ko man pangalan ang narinig ay hindi ko naiwasang mapatingin sa tumawag sa kasama ko. Lumapit kaming dalawa at namukhaan ko kung sino ang mga ito.
"What took you so long, dude?" Ani ng blonde ang buhok at may hikaw sa kilay, if I'm not mistaken, he's Theo Magnus Kinsley.
-Data-
Dark Vhilantro
Name: Theo Magnus Kinsley
Age: 24
Skill: Planner
"Gab. Here, sit beside me." Napabitaw ako kay Gab nang hitakin siya bigla nang isang babae na maikli ang buhok at halata ang pagkalambot nito sa bawat paggalaw niya.
Gee, ganda ng eyeliner.
Napahinto naman ako sa pagtitig sa kanya nang maramdaman ko naman ang pagpatong ng isang braso sa aking balikat.
"Nice girl, huh. She's beautiful Dex, how did you get her?" He asked with Gab, and obviously, he's referring to me.
I just gave a smile.
I don't want to be rude, like removing his arm on my shoulders and breaking it.
No. no.
If I want to get their trust, I should show my fake side.
My mask.
"Back off, man," Gab warned him while rolling his eyes.
Gab is so maldita, isn't he?
"Hi, I'm Clementine Hunter." Nakangiting salubong sa akin ng babaeng naka-pony ang buhok. May hawak itong wine at uminom muli pagkatapos akong batiin. "Come on, you can sit here, so we can start introducing ourselves to the second girlfriend ni Dex."
-Data-
Dark Vhilantro
Name: Clementine Hunter
Age: 23
Skill: Sniper
"Clementine..." seryosong tawag ni Gab sa kanya.
"Oops," napatakip ito ng bibig tila may nasabing mali. "Fine, fine. I'll take that as a warning Dex."
Alam kong may ibigsabihin sabihin iyon, pero hindi ko muna ito pinansin saka umupo na lang ako sa tabi niya dahil nga katabi ni Gab sa left side niya ay yung Magnus at yung sa right ay yung babaeng maganda ang eyeliner pero flirt.
"This is Theo Magnus Kinsley.." turo niya kay Magnus, yeah I know him already b*tch.
"And yung boy na umakbay sa'yo siya si Atticus.... Atticus Stratton." Nahihiya niyang turo. Tumango naman ako bilang sagot, may mga kanya-kanya naman na ring ginagawa ang kasama namin sa table at malakas din ang background music kaya kaming dalawa lang ang nagkakarinigan.
-Data-Dark Vhilantro
Name: Atticus Stratton
Age: 24
Skill: Assassin
Pake ko naman diyan sa Atticus na 'yan.
Ngumiti ako ng pilit saka siya hinarap.
"Yung babae na 'yon. Uhm, sino ba siya?" Umiwas ako ng tingin dahil maski ako mismo ay nabigla sa tanong na lumabas sa aking bibig, bakit naman ako magkakaroon ng pakielam d'yan?
"Sorry, just don't mind it."
Hinawakan ni Clementine ang aking kamay kaya takha akong napatingin ulit sa kanya.
"It's okay, girlfriend ka ni Gab, you have the right to ask. She is Astara Parker, childhood friend ni Gab kaya ganyan na sila kaclose."
-Data-
Dark Vhilantro
Name: Astara Parker
Age: 23
Skill: Bomber
"R-really." I looked away at them, trying to hide my astonishment.
It's just so uncomfortable for me, hearing and knowing that I'm his girlfriend, so I have the right to know everything.
It felt new to me.
Kahit kailan ay hindi ako nagkaroon ng pakeelam sa ibang tao except to myself.
Kasi kung ganon, e'di pati privacy ko kailangan malaman niya rin? I don't think it was fair. When I have a genuine relationship, I don't think I will tell my partner everything about me.
No specific details, to be exact.
"Kristalline?"
"Ow, where are we?"
She sipped in the straw and started to tell random things about herself. I did not expect that she would be so open about herself. She told me about her likes and asked me at the same time.
I thought Vhilantro members were serious and nonchalant people, but by how I saw and talked to Clementine, I can say that she was so easy to get along with, more than I expected.
Inilibot ko ang aking paningin, wala namang kakaiba sa paligid. May mga nagsasalita na sa harap pero hanggang ngayon hindi ko alam kung ano o kung bakit kami nandito.
Ang sabi lang ni Gab ay isa itong party ng tito ng kanyang kaibigan at dahil nandito ang isa niyang binabantayan ay kailangan niyang magpunta.
So lame.
Kung ako sa kanya barilin na lang niya para tapos na.
"I excuse myself."
"Where are you going?" Tanong ni Gab nang tumayo ako sa upuang katabi niya. Umalis kasi si Magnus kaya roon ako naupo nang iniwan din ako ni Clementine para mag-rest room.
"Somewhere out there," I answered lazily. I thought he had already forgotten me, huh.
Paano ba naman halos magmukha akong wallflower dito sa gilid dahil sa walang kumakausap sa akin.
"Kristal."
"F*ck. Stop ca---"
"Watch your mouth." He whispered in my ear.
Something automatically ran through me as soon as his breath touched my skin.
"Where are you going?" He repeated, but this time was kind of awfully good to me.
"R-rest room."
Lumayo siya nang bahagya at tumango. Inilibot nito ang paningin at tumawag ng isang waiter na dumadaan.
"She's going to the comfort room, where is it?"
"Dito lang po sa gilid Sir, diretsuhin ninyo lang po ito, yung second door po 'yun po ang banyo ng mga babae."
Pagkasabi ng waiter ng direction ay umalis na ito.
"Should I come with you?"
"Gab." Kalabit sa kanya ni Astara sa kabilang gilid na nakapagpaagaw ng atensyon niya. "Magnus is calling us already."
Napairap ako nang palihim nang halata namang nagpapapansin lang siya kay Gab.
Attention seeker and sh*t.
"No. Kaya ko na. Babalik nalang ako rito pagkatapos ko."
Hindi ko na hinintay pa siyang sumagot at tuloy-tuloy nang naglakad papuntang banyo. Alam ko namang fake lang ang pagiging boyfriend niya pero bakit parang iba ang nararamdaman ko o sandyang hindi lang ako sanay na may nag-aalala sa akin?
Sh*t Gab.
Lahat na lang ng bago pinaparanas mo sa akin.
Ayoko nang ganitong pakiramdam kaya naman, pagkalabas ko sa rest room ay kinuha ko ang phone habang naglalakad. Napagdesisyunan kong lumabas na ng hotel.
-----
Message: From Talline
Gab, punta na akong kotse roon na lang kita hintayin. Bored na ko diyan.
------
Sent!
Pagkatapos sabihin 'non ay naglakad na akong muli sa hallway papuntang elavator nang biglang may humawak sa braso ko. As if a cue, nakaramdam agad ako ng danger kaya buong lakas kong hinawakan ang kamay nito at ipinilipit saka itinulak padiin ang mukha sa pader habang nasa likod ang kamay.
Rinig ko ang daing nito pero hinapas ko rin agad ang batok dahilan para mawalan siya ng malay.
You know me gusto kong tinatapos agad.
Hinaayan ko itong mawalan ng malay saka pinagmasdan lang bumagsak ito sa sahig.
Ano naman kailangan sa akin nito?
Nakatuxedong itim ang lalaki, parang napag-utusan lang. Kailangan kong itanong ito kay Gab!
Magsisimula na sana akong maglakad pabalik sa reception area nang nakaramdam ako ng isang malakas na suntok sa sikmura.
"F-f*ck. Ho-ho."
Halos mamilipit ako sa sakit nang makita ang isa pang lalaking nakatuxedo rin. Hinawakan ko ang aking bag at kukunin na sana ang baril nang isang malakas na sampal naman ang nakuha ko mula sa isa pang lalaki.
Napaupo ako sa sahig nang maramdaman ang dugo at hilo.
"Get her." Utos ng isa at binitbit nila ako papasok sa isang kwarto sa hotel. Nagulat din ako nang makitang mabilis na naka-get over ang lalaking hinampas ko kanina lang. Hinawakan lang nito ang batok na parang kinagat lang ng lamok.
Pinilit kong kumawala pero malalakas sila. Hindi lang sila mga ordinaryong tuxedo man. Mga praktisado sila at bihasa.
D-dont tell me na DQM ang may pakana nito!? They want to kill me as they have done to Kelly!
Hindi ko naiwasang mapapikit at biglang napahiga sa sahig nang halos ibato na nila akong papasok sa kwarto. Mahigpit ang mga hawak nila na halos mamula na ang aking balat. Iniupo ako ng isang lalaki sa upuan at itinali nalang nang walang habas ang mga kamay.
"Let me go! Bastard!" I shouted despite the pain all over my body.
Isang suntok nanaman sa sikmura ang natanggap ko mula sa ibang lalaki.
"Kristalline Williams. From Pinky Gangsters."
"What? Sh*t! I kill all of you! F*ck! You are all son of a b*tch!" Paulit ulit kong mura just to f*cking lessen the pain.
Ramdam ko ang hapdi bawat palag ko sa lubid na nakapulupot sa akin.
Malakas man ang aking sigaw hindi nito maitatago ang tunog mula sa pagkasa ng isang baril.
Itinutok ng lalaki sa ulo ko ang baril, d*mmit!
Was this my end?
Taas noo kong tiningnan ang lalaki. Kung mamamatay man ako ngayon, sisiguraduhin kong matapang pa rin ako.
I won't beg to spare my f*cking useless life.
Maria's POV
"Ako na ang magbubukas."
"Sige. Wala namang pumipigil sa'yo Maria." Kibit balikat ni Eloi.
"Oo na! Ako na nga!"
Tumawa lang ito at hindi na ako pinansin. Nakasibangot naman akong huminto sa pagpupunas ng furniture sa sala niya.
Tama, sala niya.
Oo, hindi sa sala ko.
Sa living room niya.
"Bilisan mo diyan, may kwarto pa ako."
"Brat." Bulong ko sa kanya.
Hay nako.
Ikaw ba naman kasi ang takutin na pasasabugin ang condo unit mo, hindi ka kaya matakot at sundin na lang siya?
Kaya ito, pumayag na lang ako na ipaglinis siya ng unit, I have no choice. Takot ko na lang na sumabog yung bahay ko.
Hindi ninyo kasi kilala si Eloi, when she said, no doubt she will truly do.
*****
"Anong sabi mo?"
"Binge ka ba? Ang sabi ko puro ka kuda. Wala ka namang binatbat."
Lumukot ang noo ni Eloi sa narinig.
Asar na 'yan.
Nandito kami sa garden ng school at nakatambay lang dapat pero you see may umiinit na away sa pagitan ng mga tao sa paligid ko. Magka-course kaming dalawa ni Eloi kaya sabay ang vacant namin at kasama ko siya.
"Talaga? Sigurado ka? Kung patayin kaya kita?" Ngitngit na tanong niya sa babaeng nasa harapan nito. Kaklase namin 'yan, si Pia sinugod kami rito sa garden para magsalita ng kung ano-ano.
If I'm not mistaken.. hmmmmm. About ata sa project? Mas mataas kasi ang score ni Eloi at naiinsecure siya dahil running for dean's lister siya.
Ibinalik ko na ulit ang tingin sa aklat na hawak at hinayaan sila.
"Hindi ka naman maganda."
"Nagsalita ang mukhang paa!"
"How dare you!" Sigaw ni Pia at sasabunutan na sana si Eloi pero may dumaang teacher kaya napahinto ito at umalis na lang bigla. Mga plastic na tao, nagpapaka-perfectionist sa mata ng iba kahit hindi naman talaga.
"Igagaya ko ang bahay ninyo sa mukha mo, Piatot." Bulong ni Eloi at padabog na umupo.
"Ano naman 'yon?" I asked to her.
"Kamukha niyang nasabugan."
*****
And after that scene.
Kinagabihan nabalitaan naming sumabog ang kwarto ni Pia. Wala namang naaksidente pero iyak nang iyak si Pia dahil walang natira sa mga gamit niya at kung nakita ninyo lang si Eloi 'nun, buong araw na napakasaya.
Ngayon naman ay naasar ito sa akin dahil sa kung ano-ano raw ang sinasabi ko kila Michelle about kay Aeone. At sa humor na hindi na siya virgin, pfffft.
Napailing na lang ako at pinigil ang matawa. Ayoko nang maglinis pa kaya mabe-behave na ako this time.
Nang makalapit na ako sa pinto ay pinihit ko na lang ang door knob at nakangiting sinalubong ang tao.
"Good morning." Bati niya na literal na nanlaki ang aking mga mata saka automatic na napayuko.
"Q-queen, g-good morning."
"Don't be so formal, Maria. It's okay." Saad niya kaya naman muli akong nagpaulit-ulit ng tango at umayos ng tayo.
"P-pasok po kayo."
"Thank you, Ija." Nakangiting pumasok ng pintuan si Queen Theresa habang may kasunod na nakablack tuxedo na lalaki.
"It's okay, just wait for me there."
Tumango ang lalaki at isinara ko na ang pinto mula sa likod pagkatapos sabihin iyon ni Queen.
Pagkapasok niya ay patuloy lang ako sa pagsunod sa bawat galaw nito habang pinagmamasdan niya ang condo unit ni Eloi.
Bakit kaya nandito 'to?
"Oi Mari, sino 'yan?"
"Si Queen Theresa."
Hindi lumingon at tumawa lang si Eloi. "Lokohin mo lelang mo. 'Yun pumunta rito bali--"
"Eloisa Taylor." Tawag ni Theresa sa kanya na nagpahinto rito.
Mabilis ang naging pagbangon ni Eloi mula sa pgkakahiga kaya namali ang galaw nito at nalaglag sa sofa.
"Q-queen T." Tugon niya habang hawak ang balakang at tiniis ang sakit.
Sh*t, gustong-gusto ko nang matawa rito mula sa likod. Ayaw kasing maniwala eh.
"May kailangan po ba kayo?" She added.
Theresa nodded her head and then answered. "Actually, yes."
Someone's POV
Mabilis akong tumayo sa aking kinauupuan nang makita ko ang isang pamilyar na mukha.
Bakit nandito siya?
Inilibot ko ang aking paningin at nagmamadaling ini-scan ang paligid.
Hindi pwede.
She's a walking pandemonium; everywhere she's in, there is always something wrong.
The heck!
Pagkatapos hanapin ang maaaring problema ay napakunot ang aking noo nang makitang wala namang kakaiba.
Nawala na rin ito sa aking paningin.
Maybe I'm just too paranoid, kaya naman bumalik ako sa pagkakaupo at uminom sa baso sa aking harapan.
Tama. Dumaan lang siya----
"F*ck!" Napalakas ang naging pagmura ko nang makita si Michelle Abroms sa glass window na papalabas na ng Sweet Shop. May dala itong isang box ng cake habang nakangiting naglalakad.
"Sorry, sorry."
Pagpapaumanhin ko saka yuyuko-yuko nang lumabas ng coffee shop dahil masama na ang tingin sa akin ng mga tao sa loob nito.
Sorry na! Hindi ko naman kaya sinasadya.
Nang tuluyang makalabas ay bigla nanamang nagbalik sa aking isip ang tunay na pakay.
Bakit ngayon ko lang napansin!
Inayos ko ang soot na shirt at saka tinakbo ang distansya sa pagitan namin ni Michelle. Hindi kami close nito pero alam ko na si Michelle talaga ang ipinunta niya. Tatawid na sana ako nang biglang may dumaang kotse kaya napaurong akong ulit.
Nakita ko naman si Michelle na papasakay na ng kotse.
D*mn!
"Michelle!" I shouted, trying to call out her attention. P*ta! Bakit ba ayaw akong padaanin ng mga kotse na ito!
"Stop!"
When I was about to take a step, it was too late.
Sumabog na ang kotseng lulan si Michelle Abroms.
D*mn!
D*mmit!
Ramdam ko ang pagyanig ng sahig na aking tinatapakan. Umaapoy ang kotse nito habang kalat-kalat sa paligid ang ilang parte ng sasakyan. Ilang sigawan ang aking narinig at mga busina na naglikha para umingay ang noon ay tahimik na kalye.
"Minus 1."
Napalingon ako sa kanya nang marinig ang tinig nito, nakangiti siya nang malademonyita habang nakasandal sa pader.
Sabi na nga ba babalik siya.
-----
NEXT CHAPTER: NEGATIVE