Third Person's P.O.V
Silvia shrieked on top of her lungs, causing every beings that can hear her to cover their ears as it felt like her screams will tear them apart.
She stretched her wings to its' full extent as her claws grew sharper. She was reminded again on how painful that electricity blow that she had encountered before.
"Damn it! It's still freaking hurts," she hissed with pain and looked sharply at Mino. She can't help but to smile as her earlier realization struck her mind again.
She knew very well that he is not the powerful mortal that he had encountered before. Halata sa takot at nanginginig niyang katawan na malayo na siya sa nilalang na nakita niya noon na walang bahid ng kung ano mang takot.
She considered it a victory to have her revenge. Tila pumapabor sa kaniya ang tadhana dahil tila hindi nakaalala ang prinsesa at maging ang lalaking nasa kaniyang harapan.
She will surely have things on the grasp of her terrifying hands. She never plan to trigger any memory or to remind the mortal about their previous encounter on the past.
She will break his ego and his will to the point that he will never return or maybe... he can just kill him this instant that she had tried prior before she was put to sleep.
"You're scared," she stated with the signature rasp on her voice. Hindi na niya kailangan pa ng sagot dahil nangangatal nang husto ang katawan ni Mino at hindi niya kayang tumingin nang deretso sa kaniya.
"Vreihya... please can you hear me?" pagpupumilit ni Mino na tawag sa prinsesang natutulog sa kaibuturan ng kaisipan ng halimaw.
"Shhh! She's sleeping, don't be rude," mapanlokong saad ni Silvia habang tila nag-iinit nang husto ang kaniyang paningin sa mumunting kuryente na lumalabas sa bisig ng nakaluhod na mortal.
She despise those electricity and lightning the most.
"Fucking don't move," suway ni Silvia sa kaniyang isip dahil batid niyang tila pumapalag sa Vreihya dahil sa tawag ng mortal at tuluyan na nga itong nagising.
"I pity you mortal, tila yata umibig ka na sa prinsesang matagal ka ng nililinlang," makahulugan na saad ni Silvia habang hindi niya maiwasan na matuwa sa tila nagtatakang ekspresyon ni Mino.
Her plan is working, she will break down every piece of sanity that this mortal have. If you can't hurt the body then hurt their emotions instead, as for her, she can hurt both badly, gusto lamang talaga niya na pasayahin ang laro.
"Shut up! Shut up Silvia," marahas na pakiusap ni Vreihya sa loob ng isip ni Silvia na tila hindi niya narinig dahil sa malakas niyang paghalakhak.
"All of your efforts just to get here, call her name or to strengthen yourself just to get this close is not worth it you know? She's been using you this whole time," she said mockingly.
Mino became puzzled, a sign that Silvia's plan was working. "No! No! Mino, don't listen to her. I love you! I love you too damn much!" Vreihya cried out loud despite the fact that he can't hear him.
"You can't fool me bitch! I know her! Stop buffering lies!" matapang na saad ni Mino habang pilit na winawaksi ang mga pagdududa na paunti-unting nabibigyan ng espasyo sa kaniyang isip.
Isang pagak na pagtawa ang pinakawalan ni Silvia habang nanghihinang tumayo si Mino mula sa kaniyang kinasasalampakan.
"What makes you think that she's not using you for her own benefits huh?" tila nanghahamon na saad ni Silvia habang isinasara na niya ang kaniyang mga pakpak at buong giliw na pinakakatitigan ang mortal na alam niyang nagtatapang-tapangan.
"She promised me," tila nagdadalawang isip na pahayag ni Mino pabalik habang pilit na iwinawaksi ang sinasabi ng halimaw.
"She promised what?" natatawang tanong ni Silvia pabalik na tila ba naghihintay na muling matawa sa isasagot ni Mino pabalik.
"Why would I tell you? Tsismosa ka?" mayabang na turan ni Mino pabalik at agad na nanlisik ang mata ng halimaw dahil sa hindi magandang sagot sa kaniyang pabalik.
Ngunit pinakalma niya ang kaniyang sarili at naglabas ng nakakalokong ngiti. "I will promise this one thing to you Mino, I will be your strength, I will protect you from future harm, I will help you survive this world and that... would be an unbreakable promise."
Agad na nagulat at natigilan si Mino nang banggitin ito ng halimaw gamit ang malumanay at magandang tinig ng prinsesa. Maging si Vreihya ay hindi makapaniwala sa kaniyang nasaksihan.
Nagulat siya na natatandaan ni Mino ang kaniyang pangakong binitawan sa kabila ng kalasingan niya ng araw na iyon ngunit mas tila kinilabutan siya na kayang gayahin ni Silvia ang kaniyang tunay na tinig.
Kapwa sila hindi makapaniwala ni Mino ngunit nabasag ang lahat nang pagak na tumawa si Silvia na tila isang kalokohan lamang ang pangakong kaniyang binanggit.
"Vreih- Vreihya? Is that you?" agad na tanong ni Mino habang pinipigilan ang sarili na lumapit kay Silvia dahil sa nagdadalawang isip ito.
Isang masamang ideya ang pumasok sa isip ni Silvia. Agad niyang sinabunutan ang kaniyang sarili at nagsisisigaw nang husto na tila ba may nangyayari sa kaniya na kung ano.
Agad niyang sinapo ang kaniyang ulo na tila ba may masakit dito at tila pinanginginig ang kaniyang katawan.
"She... wants to talk to you," nahihirapang saad ni Silvia na tila ba may tunay na nangyayari sa kaniya, na tila ba pinupwersa ni Vreihya na lumabas.
"AAAAAH!" malakas niyang sigaw upang mas maging kapani-paniwala na nasasaktan siya.
"Yes! Mino! Help me! Help me!" agad na saad ni Silvia gamit ang tinig ni Vreihya at unti-unting ginawang normal ang kaniyang mga mata upang mas mapaniwala nang husto si Mino. Umakto siya na tila humihinga nang malalim upang lumabas na tila nakipaglaban siya nang husto upang makalabas.
"No! No! Mino! Stop this Silvia! Huwag mo siyang paglaruan," malakas na sigaw ni Vreihya habang pilit siyang pumapalag sa pagkakagapos sa kaniya ni Silvia.
Batid na niya ang nais gawin ni Silvia at hindi niya nanainisin na masaktan si Mino at maniwalang siya ang nagsasalita.
"Vreihya, come back please," agad na pagmamakaawa ni Mino habang tumititig sa kaniyang normal ng mga mata.
"I can't Mino, hindi niya ako hahayaan na makawala, nais ko na sa huling pagkakataon ay maging totoo ako saiyo," Silvia stated with such emotion na tila ba nasasaktan.
Mas lalong natigilan si Mino nang makita niya unti-unting nagliliwanag ang katawan ng halimaw at bumalik ito sa napakagandang anyo ng prinsesa.
"Vreihya," nanabik na pahayag ni Mino at mabilis na binagtas ang kanilang distansya ngunit agad siyang pinigilan ng akala niyang si Vreihya.
"Huwag kang lalapit Mino, hawak niya ang buhay ko, kapag hindi ko sinabi ang totoo sa'yo ay kikitlin niya ang buhay ko, mas higit kong mahal ang buhay ko kaya nagawa kong gamitin ka," naiiyak na usal ni Silvia.
"Damn you! Sinusumpa kita Silvia!" malakas na sigaw ni Vreihya habang nakikita niya ang nasasaktan na emosyon sa mga mata ni Mino.
"Just watch princess, he will leave you! I swear to death," garalgal na pahayag ni Silvia mula sa kaniyang likuran kasabay ng nakakalokong pagtawa.
"Gamitin?" tila nahihirapang tanong ni Mino habang may kung anong kumikirot sa kaniyang dibdib kasabay ng kaniyang paatras na paghakbang.
"Talaga bang naniwala ka na kaya kitang protektahan dahil mahalaga ka para sa akin? Matagal ko ng nililihim sa'yo ang katotohanan na kapag namatay ka ay mamamatay din ako kaya kinailangan kitang itago at protektahan dahil ayokong mamatay," umiiyak na paliwanag ni Silvia habang sinasapo niya ang kaniyang dibdib na tila nasasaktan nang husto sa kaniyang pag-amin.
"Niligtas kita sa pagkakalunod sa ilog upang patuloy akong mabuhay, itinago kita sa aking palasyo upang hindi ka mahanap ng ibang kaharian upang patuloy akong mabubuhay. Ginamot ko ang iyong sugat upang patuloy kong mapahaba ang aking buhay. Mahal ko ang buhay ko Mino at hindi ko hahayaan na mamamatay lamang ako dahil sa iyo kaya naman ginawa ko ang lahat pati ang paibigin ka upang hindi mo kitlin ang iyong sarili at hindi ako madamay, patawarin mo ako Mino," tila isang kriminal na pinapaamin ang paraan ng pagsasalita ni Silvia upang mas higit na mapaniwala si Mino na tila hindi na kaya pang marinig ang mga susunod na sasabihin ng prinsesa.
"Mino, no..." tila nanghihinang bulong ni Vreihya habang nakatitig lamang sa salamin at walang magawa. Rumagasa ang masaganang luha at hikbi mula sa kaniya.
"Even that vision of the child you're holding is fabricated, nakiusap ako sa Dyosa na bigyan ka ng isang imahe kung saan matutulak ka na gustuhin pang mabuhay, nagpanggap ako na walang alam patungkol doon upang lubusan kang maniwala na may rason ka upang gustuhing mabuhay, ngunit hindi na kita kailangan pa," Silvia stated habang napapaluhod na siya sa lupa na tila isang kaawa-awang nilalang na walang ibang magagawa kundi ang umamin.
Mino closed his fist and tried to stop the tears that are dwelling to fall with pain, regret and disappointment for the princess in front of him that's bursting with tears. Hindi na niya napigilan ang luhang tuluyan ng bumigat at bumagsak.
He felt played, toyed with and used. And again, everything beautiful about her turned into waste as she revealed her true color and intentions on his eyes. He even despised the Goddess all of their lies together just to make him stay in order for Vreihya to be alive.
Paano na lang pala kung hindi nakasasalay ang buhay ni Vreihya sa kaniya, magagawa ba niya talagang pagtiisan at pakisamahan si Mino? Everything for him became a bitter lie, a game that he isn't aware of.
All of his reasons to be worthy for her, all of his will to stay and show everyone that he is no weak mortal washed away by a strong storm of pain and betrayal.
His lips trembled as his heart throb widely, not by love or happiness but with wrath and agony.
And this is where he will mark everything as enough!
"I don't need you anymore here dahil magagamot na ako ni Silvia, hindi nakakaramdam ng anumang sakit ang aking katawan kapag kahati ko siya, she can elliminate all the pain, my life depend on you no more, you can live or kill yourself, I don't care anymore! I am sorry! Just freaking live this world," nagwawalang pahayag ni Silvia na para bang tunay na nakadepende ang kaniyang buhay sa pag-amin na kaniyang ginagawa.
While Mino... poor Mino, his heart turned into broken pieces with her words and harsh remarks. He feel like a fool for allowing this to happen, for allowing anyone to play and use him.
Yet again, he was reminded how weak and vulnerable he really is.
Despite all of that, he wanted to stay and try to free Vreihya completely, kahit pa nakakaramdam siya ng galit.
Tila iniisip niya na isang malaking hamon para sa kaniya na palayain ang prinsesa upang patunayan sa lahat na hindi siya mahina, upang hindi lubusan na maging masaya ang halimaw sa katawan ng prinsesa.
If the princess used him to live, he will use her back to show this world that he is strong and mighty.
Vreihya used him for life, he will use her back for glory.
Tutal gamitan lamang pala ang labanan sa mundong ito. Then he will play!
But the love that he is feeling for her, it was damaged and shuttered, he just wants to free her not because of that love but for the sake of satisfaction that he is strong, then after that they can both call it quits and he can leave and forget her.
Pain changes people, some become rude, some become silent and some become evil.
The ecstasy of feeling love lasts only for a moment, in contrary, the agony because of love lasts for an eternity.