Buti Nalang At Umaga na nako kung gabi pa binagok ko na ang ulo ko sa pader dahil sa inis ko na tuwing gabi naiisip ko si justine!
Pumunta ko ng school para makita ang mga classmate ko for the last moment dahil pupunta na kami ni japan pero icant go paren dahil ma mi miss ko si justine!
Buti nalang tlaaga tapos na kausap ko si justine sabi ni justine ma mi miss nya daw ako kahit feelling ko hindi nya naman ako mamimiss pero pakiramdam ko wala rin syang feellings saken? hay...
Di mo ba namimiss si tita mo? tanong ni justine...
Ma mi miss pero kailangan kong pumunta ng japan para makapagaral ng mabuti... sagot ko..
ah kung ganon di kita pwedeng pigilan? ang kagulat gulat kong narinig kay justine..
Huh? a-anong sinasabi mo? tanong ko..
I dont want kase na umaalis ka sa tabi ko eh namimiss kita! sigaw nya bigla...
Babalik naman ako next year pagtapos ko ng last year of collage kaya naman aalis muna ko...
Ah Ok ingat ka palagi don ha..
Oo naman justine magiingat ako palagi..
Cge paalam!
Paalam rin..
"Crying"
Ma mimiss ko silang lahat lalo na at di ko kasama ang pamilya kong umalis hay basta ang alam ko lang maraming pagkakataon na pwede naman akong umuwi samin kahit anong araw o buwan man yan..
"WAKAS!"