napuno ng galit sa sarili si yunya,habang nagtatago sa salamader sa loob ng kuweba.
yunya pov
wala parin akong pinagbago di pari kita maabot kuya,patawad.
bumabalik parin sa ala-ala ko ang isang bata na naghihinagpis sa maliit na sulok.
flashback
Panahong sampung taong gulang palamang ako.
lumaki ako kasama ni kuya.
isang kuya na perpekto malakas,mabait at matalino.
ninais kung maging kagaya niya ng matangap ng mga magulang ko, dahil sa pamilya namin mahina ang tingin sa mga babae.
sa clan namin ang mga babae ay walang karapatang mamuno, pumili ng mapapangasawa o magkaroon ng ibang trabaho maliban sa pagsilbihan ang mga lalake.
gusto kung maging kagaya ni kuya kaya nag-ensayo ako ng sobrang hirap para lang magawa iyon.
but no matter what i do, they wont even look at me, treating me like i was nothing.
even if i perfected all my test and win every duel, they wont even look my way.
dahil maraming kalaban ang aming clan nagawang ma ambush sila ama mula sa isang pagpupulong, at isang lalake ang nakuha ng mga kalaban at ginawang bihag.
pinagpasyahan ng mga nakakatanda sa aming clan na ipalit ako sa bihag, kahit ako pa ang anak ng leader ay di siya nagdalawang isip na ipagpalit ako.
walang pakielam ang clan ko sakin at hindi ako ninais iligtas liban nalang sa kuya ko.
habang ako ay umiiyak sa maliit na silid"Ma, Pa please tulungan niyo ako pinapangako ko magiging mabait na akong bata, kung kulang pa iyon mas babaitan ko pa, please lang wag niyo lang akong iwan"walamg tigil na pag mamakaawa ko, iyak lang ako ng iyak na humihingi ng tulong.
Pero biglang dumating si kuya para iligtas ako kahit taliwas sa kagustuhan ng magulang namin.
nag-aalala siyang nagsalita ng marahan para pakalmahin ako.
"Punasan mo na ang luha mo nandito na si kuya"pag-alis niya ng takot ko.
nahuli siya sa patibong at isinakripisyo niya ang buhay niya para lang makatakas ako.
ang huling imahe na tumatak sa isip ko mula sa kanya ay nakangiting mukha niyang sinasabing"wag kang mag alala,hindi kita pababayaan"ang mga ngiting iyon na ramdam kung may halaga ang buhay ko at mayroong taong may paki-elam para saakin.
matapos ng pangyayareng iyon ipinatugis ako ng mga magulang ko dahil isa daw akong malas.
dahil ako ang dahilan ng pagkawala ni kuya at hindi ko kayang maging katulad niya.
tumira ako sa lugar na puno ng yebe na walang pumupuntang adventurers at pinalakas doon ang ice magic ko sa pinaka harsh environment na iyon, hangang sa umabot na ako sa wastong gulang upang gumanti, babaguhin ko ang baluktot nilang paniniwala.
end of flashback.
sinuntok ko ang lupa at nasabing"wala ng darating para magligtas saatin, tayo ang gagawa ng sarili nating dadanan".
"anong gagawin niyo ate?"naguguluhang sambit ng dalawa.
"gagawa ako ng daan, tumakas na kayong dalawa wag niyong hayaan matapos ang pangarap niyo dito"desididong bangit ko at unti unting lumapit sa salamander kahit pa ika-ika,dahil kumalat na ang pag mamanhid ng katawan ko.
"ate wag niyong gawin ito,may iba pang paraan"pigil ni vica at hinakawan ang kamay ko.
ako ang gagawa ng paraan na iyon,hindi na ako yung paslit na tatakas at tatakbo tulad ng dati, hindi ko na kailangan ng tulong.
"vica gusto mo pang maghigante sa mga noble na pumatay kay carlo at ikaw silva gusto mung maipakitang kaya mung ihaon ang sarili mo sa dumi ng nakaraan,pinapangako kung matutupad ngayon iyon"sabay akong napansin ng halimaw.
papalapit na siya saakin at susungab.
i ready my stance and jab my sword,"this is my strongest attack, devine freezing arc" isang matalas na diretsong linya ang naging yelo papalapit sa umaatakeng salamander.
ngunit sa panghihina ng katawan ko ay di ko siya natamaan at nakaikag ito.
"naloko na,hindi kita hahayaan!!"ani ni silva at sinubukang iniharang ang malaki niyang shield sabay pinapatamaan ng mahika ni vica.
ngunit wala itong talab dahil pagod na sila at kinagat ng halimaw ang shield at nahati sa dalawa.
patuloy parin itong papalapit saakin kahit pinapatamaan pa siya ng magic ni vica di niya ito iniinda.
wala na akong magic ngunit lalo kung hinigpitan ang hawak ko sa espada para ibigay ang lahat sa huling atakeng magagawa ko.
biglang nabutas ang itaas ng kuweba at may lumabas na lalakeng may kakaibang suot sa paa.
natigilan ang halimaw at lumayo sa liwanag ng araw.
mabilis na tinalon ng lalake ang halimaw at sinipa ng ubod ng lakas na ikinatalsik nito.
"special delivery,ayos lang ba kayo vica"lapit nito saamin.
agad pinuntahan ng salamander ang ding ding para takpan.
"hindi ko kailangan ng tulong mo kaya namin ito,sino ang tumawag sa kanya"
lumapit si vica"ako po ate,tangapin na po natin kung di siya dumating malamang wala na tayo"sagot nito.
huminga nalang ako ng malalim, tama nga naman siya gusto ko pang maipakita sa lahat ng magulang ko ang kakayahan ko at mamuno sa clan,pero naiirita akong humingi ng tulong.
tinignan ko ang lalake ng matalim at sumagot ito.
"pasensiya na pero hindi mo ako mapapa alis dito, nangako ako sa kasintahan ni vica na poprotektahan ko siya,wala akong balak na hindi tuparin iyon"desididong sagot niya.
"suit yourself wala akong balak na humingi ng tulong, tatapusin ko ito even if im alone" sagot ko at naghandang muling umatake sa salamander.
kaso isang hakbang palang ay bumagsak na ako.
3rd person pov
"kumalat na ang manhid sa katawan ni ate,paralisado na siya"ani ni vica.
"ito na ang pinadeliver niyong first aid herbs"abot ni kc at mabilis na pinainom at nilapat sa walang malay.
"kung ganoon ipahinga muna natin siya,bago muling umatake"ani ni silva.
"sige maghanap kayo ng puwesto mapagpapahingaan sa kuweba,gamitin niyo itong repelant para ilayo ang amoy niyo sa halimaw"ani ni kc sabay lumapit sa halimaw.
"hoy anong gagawin mo"tanong ni silva.
"ilalayo ko siya sa inyo"sabay lumusob sa halimaw.
kc pov
gamit ang roller blades kaagad akong nakalapit sa salamander, para muling sipain.
nailagan niya iyon at napansin kung mas mabilis ang reflexes niya kungpara sa pagkakatama niya kanina,nasilaw lang ba siya ng araw.
"mukhang nakuha ko na ang atensiyon mo,gusto mo bang gumante sumunod ka"sabay talon para makalayo.
kaagad niya akong hinabol.
pumunta ako sa kisame ng mala igloong dome na kuweba para doon paganahin ang mabilis na pag-gulong ng roller blades.
madali niya akong sinundan at halatang gusto niya ako kagad mahuli,nag crack ang kisame at napansin kong parang kinabahan siya ,dahan dahan at malumanay ang galaw.
"kung ganoon ito pala ang kahinaan mo"at balak kong sirain ang kisame ng kuweba ngunit biglang naging relo ang armas ko dahil sa time limit.
"ano naman to!!"habang pabagsak mula sa pagkakadikit sa kisame.
susungaban na ako.
pero sa ginawa kung pagpahabol sa kanya at crack ng kisame ay nagsihulog ang ibang parte nito, napasukan ng kaunting sinag ng araw ang kuweba.
lumayo ang halimaw ngunit patuloy parin ako sa pagkakahulog.
ipinikit ko ang mata ko.
gamit ang mahika ay ginawang malambot ni vica ang binagsakan kung lupa"salamat vica".
"sumama ka"at dinala niya ako sa lugar na nakita nilang taguan para magpahinga.
doon makikitang walang malay paring nagpapahinga si yunya.
"magpahinga muna tayo,oras na bumalik ang mahika ng grupo, aatake muli tayo para tapusin na ang mission na ito"ani ni silva.
pagdating sa taguan,kumain muna ang grupo ng mga natirang deniliver kung herbs para magpagaling at natulog para manumbalik ang mahika.
3rd person pov
habang natutulog ang grupo biglang napasandal ang ulo ni yunya kay kc.
nabigla siya nito at pinagpawisan dahil hindi siya sanay na may nakakatabing opposite gender na ubod ng lapit.
parang maiiyak si yunya sa kalunos lunos niyang mukha dahil sa napakalalim ng panaganip
"tulong kuya"sabi niya na nagmamakaawa.
ang mga katagang iyon ang nagpabalik sa ala ala ni kc sa kapatid niya na ilang beses niyang nasaktan at hindi tinrato ng mabuti.
inalis niya ang pagkakasandal ng babae at lumayo.
at nagmasid nalang kung may paparating na halimaw.
pagkagising ng grupo nakitang gising lang si kc na nagmamasid kung may paparating.
"hindi ka ba natulog?"tanong ni vica.
"hindi ako inaantok, you have my word hangat nandito ako hindi ko hahayaang mau mangyare sa inyo"sagot nito.
Sa segundong iyon naimulat muli ni yunya ang mata ng marinig muling may mag-sabi ng huling kataga ng kanyang kuya, kasabay ng pagising ang pagbangit ng"Kuya"at parang may hinahanap sa paligid ngunit parang nadismaya sa pagkat dala lang pala ng panaginip ang kanyang reaksiyon.
napukaw ang atensiyon nila silva ng magising ito.
Huminga siya ng malalim habang nahihimasmasan.
"ayos ka lang ba sis"alalay ni vica.
Namula ang mukha ni yunya dahil sa pagkabulalas niyang iyon at napayuko sa hiya.
Napatingin siya kay kc at nahalata niyang parang nag-aalala itong nakatitig sa kanya kita sa mukha at mata nito na sincere na gusto silang matulungan.
Yunya pov
They say that i hate men, but its untrue, i hate men who objectify women.
Judging us based on look and from what we can and cant do, treating us as an object not valuing what we feels inside.
thats why i dont wanted to show any weakness to others, i hate to be looked down on.
but to him i could feel different, i see that he genuinely cares for me.
Huminga ako ng malalim at agad gumawa ng desisyon.
Gusto kung matapos ang mission na ito sa lalong madaling panahon,bago pa koronahan ang susunod na clan leader ay hahamunin ko ito at papatunayan sa mga magulang kung mali ang pag-takwil nila sakin, babaguhin ko ang baluktut nilang paniniwala gagawin ko ang lahat matupad lang iyon, alam kung diko kakayanin ito ng mag-isa.
"hey you, your going to work for me at babayaran ka namin sa tamang reputasyon at halaga, sang ayon kaba,kung hindi umalis kana, di namin kailangan ang tulong mo"straightforward kung bangit.
"works for me"sagot nito.
biglang pumagitna si vica"sis alam na namin ang kahinaan ng halimaw ay sinag ng araw".
napangiti ako at sinabing"kung ganoon ito ang plano".
3rd person pov
matapos marinig ni kc ang plano, kinabahan siya, dahil di pa na recharge ang relo niya.
makikitang bou na ang kisame ng kuweba dahil inayos ito ng halimaw kaninang nag papahinga sila.
pumwesto na ang grupo.
nagbigay na ng hudyat si yunya para simulan ang plano.
tumakbo si kc para kunin ang atensiyon ng halimaw"gutom kanaba kung ganoon habulin mo ako!!".
nakuha kaagad ang atensiyon ng halimaw at hinabol si kc.
"nandiyan na siya"sigaw nito papunta sa pababang parte ng kuweba.
at nang aabutan na ang binata ay dumaan ito sa pababang lupa ng kuweba at nagpaslide siya sakay ng nahating sirang shield ni silva, nakalayo siya sa aatakeng halimaw.
at naidala niya sa puwesto ang target nila.
"ngayon na!!"sigaw ni yunya.
gamit ang pinagsamasama nilang mahika, inasinta nila ang kisameng mala dome na kuweba na ikinabutas nito.
para masinagan ng araw ang nakaposisyong halimaw kaso sa kasamaang palad napansin nila ang kadiliman dahil gabi na.
nabigla ang grupo at patuloy na umatake ang halimaw.
pero dahil sa laki ng pagkakabutas ng kisame nahuhulog ang mga malalaking batong parte nito.
"hoy halimaw ako ang habulin mo"kinuha muli ni kc ang atensiyon nito gamit ng pagtapon ng bato sa mukha.
mabilis siyang hinabol ng salamander.
at dinala sa lugar na babagsakan ng malalaking bato.
ngunit masasama siya sa mababagsakan,di niya na magagawang makalayo dito dahil sa bagal niya.
Kc pov
ano ba itong naisip ko, bakit ba nagpakabayani sa pagkakataong ito.
siguro gusto ko lang mabigyan ng pagkakataong makahingi ng tawad sa kapatid ko, maging kuya kahit man lang sa huling pagkakataon sa paraan nito.
pero bago pa ako tuluyang bagsakan ng mga bato.
itinulak ako kaagad ni yunya para mapalayo at maligtas.
"now were even"sambit niya at bumagsak ang napakaraming bato.
silang dalawa ng salamander ang nabagsakan ng malalaking bato.
"hindi ito maare!!"kaagad kung sinubukang alisin ang mga bumagsak na malalaking bato, pero hindi ko magawa dahil hindi pa gumagana ang relo.
tumulong din sa paghahalukay si vica at silva.
at mga ilang oras ay nakita rin namin siya nababalutan ng napakatigas at malaking yelo para maprotektahan ang sarili at wala siyang malay.
"isa iyang deadly defence move, ang iced flower magyeyelo lahat ng parte ng katawan mo pati ang dugo at mamatay ka kung hindi ka ma-iaalis diyan sa lalong madaling panahon"ani ni silva.
"wala na ba tayong magagawa ha"ani ng lumuluhang si vica.
sinubukan naming basagin ang yelo ngunit di namin magawa.
"tanging high tier flame magic ang makakasira diyan"
nawalan na ng pag asa ang boung grupi.
ngunit naalala ko ang sinabi ni dok na nag-bigay ng relo saakin na sumisipsip ito ng enerhiya.
"ikabit niyo ang kamay niyo sa gamit na ito at padaluyin ang enerhiya please"sinunod ito ng grupo.
sa wakas umandar na ang relo ko at kaagad kung pinindot ang ice vacuum nito.
at mabilis sinipsip ng vacuum ang yelo.
nakalabas siya doon at nakahinga.
kaagad siyang niyakap ng mga kasamahan.
nakahinga ako ng malalim at sinabing"wag kang mag alala,nandito lang kami"at iniabot ang aking kamay para tulungan siyang makatayo.
napayuko siya at ramdam mo sa mukha niya ang pag hingi ng paumanhin.
3rd person pov
ngumiti si kc nagpapahiwatig na ok lang ang lahat.
napalingon si yunya at parang ay hindi makapaniwala sa nakita.
sa pagkakataong iyon ay muling nakita ni yunya ang imahe ng kanyang kuya kay kc.
napuno siya ng ease at unti-unti siyang maaliwalas na ngumiti sabay dahan dahan din inabot ang kamay,ikinabigla ito ng mga kasama dahil ito ang unang beses na nagpakita ng emotion ang dalaga,sabay tinangap ang kamay nito upang makatayo seeing one another on equal footing.
sa pagkakataong iyon nagkaroon ng new found respect ang dalawa sa isat-isa.
chapter end