"ah tunangan jenderal beibei"lu ying mengangguk
beibei memutar bola mata kerana mereka sudah menghabiskan banyak
"aishh tidak boleh ke kalian bagi saja aku bocah imut tu"
lu ying memandang bocah yang dikatakan bei bei...dia akui bocah itu memang menabjubkan
(buat pengetahuan para pembaca ini flashback maaf thor lupa tulisss)
"baik,baik..pelayan pergi ambil surat penyerahan budak dan cop pengesahan" "baik,tuan muda"
'kan senang macam ni hehh' bei bei dan tunangannya,si feng mempunyai ikatan jiwa yang bermakna kalau bei bei mati maka si feng juga akan ikut mati dan juga sebaliknya...mereka juga boleh membaca fikiran masing-masing
dan si feng hanya tersenyum yanggg hampir tidak terlihat ketika membaca pikiran bei bei
~~~~~•~~~~~
bei bei dan si feng berada di rumah penginapan berbual hal tentang perang yang akan mereka pergi nanti sementara budak lelaki 'cantik' itu membersihkan diri
"mas mas master" si feng dan bei bei berpaling dan mereka terdiam seketika...eksperesi si feng tidak berubah melainkan bei bei,mulut terbuka seluas luas alam
"sayang tutuplah mulutmu bukan lalat sahaja boleh masuk silap silap harimau pun boleh" kata si feng bercanda sambil menutup mulut bei bei
bei bei menghunuskan jelingan tajam pada si feng "si fenggggg" si feng menaikkan sebelah kening "kau hmmph" lalu bei bei berlari ke arah budak lelaki itu .bei bei memandang seperti memandang makanan yang lazat...
"ma maste.." "shhhh.....panggil ibu" kata bei bei dengan matanya yang bersinar dia sendiri tak tahu sejak bila sifat keibuan melekat padanya sedangkan umurnya masih 13 tahun dan sepatutnya tahun ini dia pulang ke kediaman kakeknya tapi dia tak ingin pulang kerana ingin menghabiskan masa bersama si feng....sekarang bulan februari yang indahhh ok kita kembali
"i..ibu?" bei bei langsung memeluk budak lelaki itu dengan gembira " apa namamu sayang?" "tak tak pu punyai nama ibu" " kalau macam tu ibu dan ayah akan memberikan kamu nama " lalu dia mendukung bocah cantik itu ke si feng "sayanggg,nama apa yang sesuai dengannya???" si feng diam meneliti wajah budak di hadapannya dan yang ditatap sedemikian pula langsung gugup
"yung bei feng" yung nama keluarga bei bei,bei dari nama tunangannya dan feng dari namanya sendiri
"bagaimana dengan itu..kamu menyukai nama yang diberi ayah?" "emmm bei feng suka nama yang ayah berikan"
seolah olah hatinya yang cair disebabkan bei bei cair lagi sekali apabila anaknya memanggilnya ayah
lalu si feng mengeluarkan senyumannya yang langka
"hahahhahahaaha nampaknya si ayah suka dengan gelaran tu bukan ayahhhh" kata bei bei terus mengusik bei bei
dan mereka menjadi sepasang keluarga yang bahagia tanpa tahu tahun tu tahun yang indah dan juga malang bagi bei bei
end flashback