"sure kana ba sa desisyon mo hija?" sambit ng matanda sa kanyang apo.
"Lola huwag kang mag alala kaya ko sarili ko, tsaka tatawag ako oh kaya uuwi ako dto pag may problema" sabay yakap sa Lola nya at sabay halik sa noo.
"pangako mo yan hija"
"opo lola, pangako" sabay kuha ng maleta at palabas ng pinto
"huwag mong kakalimutan yang mga gamot mo na inumin pag sumama Ang pakiramdam mo ha" sabay yakap sa apo.
"Lola, ilang ulit nyo nang nasabi yan, Limang ulit no po" sabay ngiti sa Lola nya.
" Ano naman, alam mo naman na sobra Ang pag-aalala ko sayo" " oo napo lola, oh aalis nako baka mahuli ako sa sasakyan, ingat po lola, tawagan nalng po kita kapag nakarating nako dun" sabay halik ulit sa noo at pasakay na sa taxi " ingat babye" sabay kaway ni Lola sa apo.
" Sana ingatan mo Ang sarili mo at baka lalo pang lumala Ang sitwasyon ng sarili mo apo, ipagdadasal ko na ingatan ka Niya palagi" sambit sa sarili ni Lola Gladys.
FL POV
Papunta ako ngayon sa Lugar kung saan ako ay mag-aaral at titira nadin doon, sa Lugar Kase namin walang paaralan na katulad sa Lugar na pupuntahan ko, kaya nag-ipon ako ng sapat na pera para sa pag-aaral ko.
Alam ko naman na Hindi sapat Ang perang naipon ko dahil ag kalahati ay ibinigay ko Kay lola para sa sarili nya, kaya pag dating ko sa titirhan ko maghahanap agad ako ng trabaho para makaipon den ako at para may pagkukunan ako nang pambili ng pangangailangan ko kahit kunti lamang.
Bumaba ako sa bus station, dahil Hindi kaya ng taxi na makapunta doon dahil anim na oras ang byahe, bale umaga ngayon (7:20am).Siguro mga alauna oh alasdos nako makakarating sa bahay na titirhan ko dahil den sa traffic.
Ilang oras ang nakalipas at huminto Ang bus, nagsibabaan Ang mga ibang tao para kumain, nanatili lamang sya sa bus dahil may pinabaon Ang Lola nya sakanya na makakain nya dahil sinigurado ng Lola nya na Hindi sya gugutomin sa pagbyahe nya.
Ano bayan, bakit kapag sumusubo ako ng pagkain namimiss ko si Lola, ano ba Lord, babalik nalng ba ako dun, oh kaya ay ipagpapatuloy ko ang pangarap ko dun sa bwesit na school.
Sambit nya sa sarili nya habang kumakain. Makalaan Ang ilang oras unti-unting nagsibalikan ang mga tao sa bus hanggang sa bumalik Ang dating kaayusan ng bus, at tsaka umandar na.
Talaga palang malayo itong Lugar kung saan mag aaral ako, paano yan, what if mahimatay ako bigla at Wala namn akong kilala dun, what if maghirap ako at walang makain, what if... arghhh! stop! stop! stop! stop thinking some stupid stuff.
Ilang oras na Ang nakalipas hanggang sa huminto Ang bus, nakarating na sya sa Lugar kung saan sya magsisimula at tatapusin Ang mga pangarap nya.
Ito nayun, Wala nang balikan, fight! kung pangarap lang kita noon pwes tatapusin ko Ang pangarap nayun.
TO BE CONTINUED♡...