-------------------
1st Person's POV
-------------------
AAAHHH!!!
Ano bang ginawa ko!!
Did we just kiss?
Open Mind: Yes you did.
Aaah.
I bit my lips.
This is not like me!
Nakaharap ako sa salamin at nakatingin ako sa aking sarili na tila baliw na pinipilit itago ang kumakawalang ngiti sa kaniyang labi.
Kinikilig ba ako?
Napapikit ako at alam kung para akong shungang hindi alam kung saan ilabas ang sayang nararamdaman.
Isinuot ko nalang ulit ang facial concealment ko pero hindi ko pa nagawang magsuot ng pantalon dahil naudlot ito ng panibagong pantasyang dumagdag sa mga bagay na bumabagabag sa akin.
Napaisip ako sa mga kilos na dapat ipakita kay Max matapos ang 'bagay' nay un.
I inhaled and exhaled trying to get myself back in. I tried to look normal as usual, a girl who thinks the world is suprising but everything is not the thing that interest her. This is me after that accident and I do actually know that whom I called voce 911 ,my Split Personality is someone I used to be. At dahil biglang nawala ang back up speaker ng aking sarili ay ang bagong Stellar ang susubok sa lahat ng mga pagsubok. PEro ngayon, hindi lang ngayon. Nung nakilala ko siya hindi ko akalaing bumabalik ako sa dati kung pagkatao. An average and a normal girl who had butterflies in their stomach when a handsome guy just kissed her.
Dahil sa tagal ko sa kuwarto ay pinuntahan ako ni Leizell. Sinamahan ko silang tatlo ditto sa sala at iniisip kung paano sila papaalisin dahil gusto kong magsolo kami ni Max na nag gu-guitara sa balkonahe ng aming kuwarto. Pero syempre hanggang isip lang yun *blush* dahil mas naguguluhan pa rin ako sa tunay kong sarili. At hindi ko alam kung sinong tinutukoy ni Max na darating ditto mamaya.
Pero pakiramdam ko, ukol ito sa mga psychomutants na tawag sa amin.
Tahimik kaming nandito sa sala at hindi naman masyadong awkward dahil nanonood sila sa t.v, and they said they'll spent the day with me.
These three girls actually planned to have a 5 hour movie marathon here which we just started few minutes ago.
"Girls..", tawag pansin ko sa kanila.
Tumingin naman sila saglit sa akin pero bumalik agad ang tingin sa pinapanood.
"Sorry but you should leave now."
"What?", lahat sila
"I prefer to be alone this time, please...", I said
"uhm.. i.."
"Oh, do you prefer to be alone with Max?", Nicole said and they started to threw some heart gestures to me.
"Come on... That's not it. Please just leave... I'll just see you guys on Monday. Im sorry"
"We don't understand"
"Its something, that you should not be involved with. Please, lets just hang out some other time. Something really came up and we do need to use this unit this day.", I said.
"....", walang nagsalita pero nagbalak silang magtanong sana. May naglakas loob at
"May bisita ka ba?', Leizelle
Tumango lang ako.
"Can you do me a favor?", tanong ko.
"Pwede bang huwag niyong sabihin ninuman kung saan ako nakatira?... And im sorry, but you really need not to visit me here anytime, again. "
"Ah.. it was hard, but we'll try to understand kung ano man yan", Nicole
"Yeah... It's okay.. haist", Arianne. And I can feel how bad she felt about it.
Tumayo sila at kinuha ang kanilang mga gamit, hindi ko alam ang mga yun pero sabi nila maglalaro daw kami. Its sound childish but I feel touched by their friendliness.
Sinamahan ko sila hanggang sa labas ng pintuan ko.
"Uhmm... call us if you need some playmates. Para hindi ka mabored hihi", Leizelle.
I smiled and it feels good. Lalo akong nakonsensya sa pagpapaalis sa kanila.
"Yeah. We are here for you, and if you'll be sick again. I cannot promise to visit you anytime here, in your condo", Arianne.
Napailing ko.
Hindi ata ako ang gusto niyang bisitahin.
Tumingin ako kay Nicole parang nagmamakaawang hindi sila aalis. She's making faces and whispering please. Iniabot niya ang isang plastic bag.
Ano to? May mga plastic container.
"Seriously Nicole? This is.. uh,.. thanks anyway"
"Akin na nga parang ayaw mo eh. Tara girls lets just have our picnic at home", she said without grabbing the plastic bag with pork bellies and some meat.
"Mag oovernight sana kami ditto to have a barbecue dinner. But..", Nicole.
Kino-konsensya niya ba ako?
Nice try..
"Aish.. Just go now. I'll call you next time if I want too. Go"
Umangal pa sila at nagpumilit si Arianne na pumasok sa loob, hinarangan ko naman agad ang pintuan. Habang si Nicole nakahawak sa kamay ko, saying please.
"Hey!!", Leizelle.
Napatingin kami sa kaniya.
"Lets go, may mas importante siyang gawin kayaa lets just understand", LEizelle said.
Parang hindi na siya ang dating masiyahin, napansin ko yun mula kahapon.
Sinunod naman siya ng dalawa at nagpaalam na sa akin. Umalis sila pero si LEizelle, parang..
Galit ba siya sa akin?
Anong ginawa ko?
"Hey, sneaky beast!! Come here!"
I heard inside.
I felt my body stiffened.
Hinga ng malalim.
Now we were just two inside the condo.
Close mind: Ano kayang gagawin namin.
*blush*
I closed the door.
"Ano ba talagang meron", I asked him trying to be cool pero bawat hakbang ko papalapit sa kinaroroonan niya ay mabigat.
"Meeting"
Huh?
"The others will be here any moment now", he said seriously. May hawak siyang isang pirasong papel at hindi ko alam kung anong nakasulat dun.
Bigla kaming nagkatinginan at ngumisi siya. Bipolar nga talaga.
Bigla akong kinabahan.
"Did you liked it?", he said teasingly and I feel so hot right now.
I can't take the heat any longer.
Napalunok na lang ako ng maalala ang ginawa naming karumal dumal kanina.
"Nahiya ka pa. I've seen all of you, haha....", saad niya na lalong nagpa-init sa nararamdaman ko.
Talaga bang mahilig siyang ipahiya ako?
Open mind: Okay lang yan wala namang ibang tao ditto.
AISH!!
"Tsk... don't be shy on me but don't be hard on me too. Hindi ka ba marunong humalik? "
Anong!!!!
AAAHHH!! "Hey!.. hey !! Im just kidding, aight!.. Now hid those wings!"
At alam kong lumabas ang pakpak ko dahil ramdam kung gumagaan ako.
"Pwede ba!!!", sigaw ko sa kaniya.
Kaasar kasi ang hilig niyang mangpikon and worst he always make me feel humiliated.
"Hahaha... just tell me you like the kiss and I'll teach you how....Oww"
Binato ko sa kaniya ang hawak kong plastic bag na binigay ni Nicole sa akin.
"TUMAHIMIK KA!!!! BWISIT KA TALAGA!!!!"
//PAAK//
Huh?
Ah
Eh
"..."
Nagulat ako sa nangyari at sa ginawa ko.
Tumingin ako sa sahig.
Lumingon ako sa likod.
Parang.. Nagteleport ba ako? o
Lumpad ba ako?
Patungo rito? Ang ..
Ang bilis naman ata...
Tiningnan ko ulit si Max na nasa harapan ko. Parang gulat na gulat rin siya sa ginawa kong pagsampal.
Then ... he slowly turn his head and...
His emerald eyes was glowing straight unto mine. Napalunok ako, parang nagising kasi si Dracula.
"I.. Uhm... Sorry ba... Ano kasi, ikaw kasi", I said while I was moving backward.
Sa kabilang parte ng utak ko, iniisip ko kung paano ko nagagawa ito. Yung nakalutang sa ere at parang hindi nasasagi ng pakpak ko ang mga bagay sa gilid.
'Buksan niyo na ang pintuan... Gago ka MAX!! ANong ginagawa mo kay Stress Reliever DIYAN!! BUKSAN MO ANG PINTUAN!!",(Japanese)
Lumingon ako sa pintuan.
Always great.. great timing Miko. Thank you
Pumunta naman agad ako sa pintuan na nanatiling nakalutang sa ere.
How should I put this..
I took a deep breath...
Okay, kalma lang.. Pakpak magtago ka na.
Hindi ako nabigo ng maramdaman kong nakaapak na ako sa sahig.
Binuksan ko naman agad ang pintuan.