-------------------
3rd Person's POV
-------------------
Nabigla si Stellar sa nakita. Biglang tumagos ang kamay ni Max sa pintuan at binuksan niya ito ng walang kahirap hirap.
Amoy cleaning products ang loob ng pumasok sila ditto. Kumuha agad si Max ng upuan at pinaupo ang dalaga.
Inalis ni Stellar ang jacket sa kamay niya at muntik ng mapahiyaw dahil nasagi ng tela ang malalim na sugat sa kaniyang mga palad.
"Please don't tell this to anyone", she said.
Hinipan ni Stellar ang kaniyang palad na may bahid ng dugo at tila may sarili silang mga buhay at bumuo ng isang ice blade. Naging sapat ang kaniyang dugo na naging dalawang dagger, unti-unti ring humilom ang kaniyang mga palad.
"I'll kill you if you tell this to anyone", saad ng dalaga dahil hindi niya naitago ang kakayahan niyang dapat na walang nakakaalam maliban sa mga taong kilala siya.
"You're a Shifter Mutant", saad ni Max habang nakatayo sa harap ng dalaga.
-------------------
1st Person's POV
-------------------
Hindi man siya nagulat sa nakita niya.
"Bakit hindi mo ako dinala sa clinic?", tanong ko kay Max na nilalaro ang dalawang dagger.
"I don't trust anybody here, mostly the nurse.", maikli niyang sagot.
"What do you mean", i asked.
"She's a puppet. So like you and me should stay away from her. She's not just a clinic nurse", saad niya.
Parang ang daming niyang alam.
Naalala ko naman agad ang sinabi sa akin ni Doktora tungkol sa mga mutants dito sa paaralan na 'to. His one of them.
"Are you a shifter too?", tanong ko sa kaniya.
"Ever heard of having 3 personality yet a genetic mutant?", saad niya habang nilalaro pa rin ang dagger.
"..", umiling ako.
"Tss.. that's me at yun lang ang dapat mong malaman. We might be enemies Miss double face", he said in a very serious tone at tumingin siya sa akin.
"What do you mean by that?", I asked.
"You're disguise is beyond. I appreciate it", he said
Sino ka?
"How..?"
"We all have our specialty", he just said. Hindi pa rin ako makapaniwala. "Lets go, we better start interviewing the beginners and the seniors", saad niya pertaining to the elementary pupils and college students in the university.
"But before that, I told you to fix your braissere not to hurt yourself", saad niya at naunang lumabas sa silid.
"ah.. oh", I just muttered at kinapa ang hook ng underwear ko, and his right.. I need to fix it.
Lumabas ako.
"Hows your hand, you can write?", nagulat ako ng nagsalita agad siya pagkalabas ko sa silid.
Akala ko umalis siya.
But his here been waiting.
Uhmm.. aish.
Gusto kong tanungin kung sino siya at kung anong kaya niyang gawin. O katulad ko ba siya? Pero ayaw ko ng simulan kundi mas marami siyang itatanong sa akin.
"Yeah, normal naman… hey, wheres my blades?", tanong ko and stopped.
"This,…. Theyre quite cool and pretty. ", at nilaro niya.
"They are pairs", saad ko.
Im still developing this communication thing dahil hindi pa talaga ako sanay na maki-pag-usap sa mga ibang tao that I've never encountered before.
"hmm..", and he discovered by himself when he connected the 2 blades together and become a longer one.
"Its really cold and I love the blue ice shade.", he said.
"Give me that.", saad ko at huminto kami sa paglalakad.
"okay", and without a blink, nailagan ko ang ice blade na isak sak sana ni Max sa akin.
Sinikuhan ko siya and lock his arms.
"What was that for?!", galit kong baling kay Max.
"OUCH..hey easy", saad niya. I twist his arms.
Biglang tumagos ang hawak kong kamay niya at muntikan akong matumba.
"Hahaha", tumawa siya ng makalayo siya sa akin ng ilang metro.
His like a ghost.
"Dumbfounded? I have my specialty", and he give me a smirk.
Dahil sa inis sinugod ko siya and I know na mas mabilis at mas flexible ako, and its one of my personality. Flexibility.
Napatumba ko siya sa sahig pero kahit anong gawin ko, nakakalusot siya kaya palagi akong na-a out balance.
"Come on, you can't even catch me?", pilyo niyang sabi.
Bigla akong nagtaka dahil sa modo ng lalaking to, kanina lang mukhang siyang seryoso.
Hindi ko inaasahan na mapang-asar siya. Pinanood ko lang siyang masayang nilalaro ang dalawang ice blade ko. Bigla siyang huminto sa paglalakad and turned around. NAkangiti siya.
I was stunned? Yeah right..
"Fine!... its yours", I gave up baka kasi may makakita sa amin.
And im afraid I might become hunted gaya ng sabi ni doktora sa akin.
"Why are you careless, you are hunted", I said to him at sinimulang maglakad.
"How did you know that?", tanong niya at bumalik ang pagkaseryoso.
"We might be enemies, why would I tell you crucial things", saad ko.
"We are not enemies, for sure", he said.
"Anyway, let me keep this ice blades and don't forget to wash my coat", saad niya .
"Ohh.. teka lang"
I forgot.
Iniwan ko si AMx at pumunta sa storage room kung saan ko iniwan ang namantsahang jacket.
"tsk.. how dare you leave that expensive coat.", saad niya at umiling-iling.
At kahit papaano nahiya ako.
"Okay, I'll make sure to wash it all right"
"Why are you being hunted?", tanong ko kay Max.
"Let me warn you Ruzzel,.. You'll be hunted if you're keep asking questions in a place like this.", he said.
Lumabas ang mga estudyante dahil nag break time na.
At tama siya, hindi dapat tanong ng tanong dahil maraming tao sa paligid.
"lets go", he said and we went to the elementary building na nakadugtong lang sa highschool building.
And it took us 5 minutes bago makarating dun.
We went to the cafeteria at pinilit ako ni Max na ako ang mag-interview sa kanila and he'll be the secretary since mamaya pa maibalik ang phone namin so we could not use sound recorder.
"I can't do this", sabi ko ng pumasok kami sa elementary cafeteria. They all look like a rich kids, na parang mas maldita pa kesa sa mga alam niyong highschool bitch. Yung mga kalalakihan parang sinasabing ang pangit ko and they don't like me as their ate.
Napalunok ako, this is hard.
I closed my eyes, and tried to summon voice 911 pero wala.
I really can't concentrate dahil sa katabi kong ang lapit lapit sa akin. I even feel his skin touching mine.
Oh gosh.. this is nonsense. What am I ?thinking