Ginawa nga ni rolando at yllaisa ang bagay na alam nilang magpapasaya sa kanila..ang mabuhay ng walang kasiguraduhan at may kaba at di na nila alintanan dahil naniniwala sila na ang pagmamahalang kanilang ipinunla ay sapat na upang ang buhay na kanilang nais tahakin ay matahak nilang dalawa..
lumipas ang halos isang buwan. sa maingay na lunsod ng maynila sa ermita. doon nahanap ni yllaisa at rolando ang kanilang bagong buhay.
mula sa maliit na silid na kanilang inuupahan. doon ay maririnig mo ang ingit ng mga yabag mula sa kanilang kesame. mga bintanang niremedyuhan lamang..pangkalahatang palikuran, posong pingmululan ng maiinuman, isang maliit na silid na tila malawak dahil walang laman na kagamitan..
ang lahat ng iyon ay tiniis at tinanggap ni yllaisa .nainiwala sya na kasama iyon sa disisyon nya sa buhay mula ng sumama sya kay rolando. habang si rolando naman ay naghahanap buhay bilang isang magagawa( construction worker) sa maliit ng kinikita ni rolando ay pilit nila iyong pinagkakasya at ang mag tiis at ang matyaka ay lagi nilang nararanasan.. bagay.. na lalong nagpapatatag sa kanila.
sa isang tahimik na gabi ay yumakap si rolando kay yllaisa. "sana patawarin mo ako mahal ko ..dahil ang buhay na kinamulatan mo ay ang syang buhay na hindi ko kayang mainigay sayo.. alam ko at dama na nahihirapan ka.. at nangangako ako na gagawin ko ang lahat para sayo" wika ni rolando. " wala kang dapat ihingi ng tawad mahal ko.. ang makasama ka sa araw araw.. ay ang kaligayahan ko.. oo naghihirap man tayo ngayon ngunit naniniwala ako na balang araw papakinggan tayo ng dyos." wika ni yllaisa bago niyakap ang asawa.
mula ng nga araw na iyon ay di nga tumigil si rolando sa pag hahanap ng ibat ibang trabaho.. doon ay kinakaya na mag trabaho sa gabi at magtinda ng isda sa umaga..bagay naikinatuwa yllaisa. at mula nga doon.. sa isang umagang maari mong tawaging himala.. ay may isang lalaking lumapit kay rolando . " ikaw ba si lando" tanong ng lalaki. " ah opo ako po...rolando po ang tunay kong pangalan.. lando lang po ang nakasanayang nilang itawag saakin dito sa palenke" paliwanag ni lando. " madalas ako dito at madalas din kitang nakikita.. masipag ka..at alam kong alam iyon ng mga tao dito sa palenke... di na ko mag papaligoy ligoy pa..( ibinigay ang isang papel) nandyan ang kumpletong lukasyon kung saan maaaring kang pumasok ng trabaho..sabihin mo lamang ang pangalan ko.. sabihin mo lamang na pinapunta kita.. ( hinawakan sa balikat) sanay makapunta ka sa lalong madaling panahon" wika ng lalakj.
hindi nga nagdalawang isip si rolando na puntahan ang lugar na sinasabi ng lalaki.
mula sa maayos at puting polo na inayos ni yllaisa , sa mga pantalon at sapatos na maaga pang inihanda
sa mumurahing pabango at mga munting paalala
niyakap ni yllaisa at hinagkan ang kanyang asawa.
" galingan mo sa enterbyo tandaan ang mga sinabi." palala ni yllaisa bagi umalis si rolando.
di nga nagsayang ng oras si rolando lumipas lamang ang halos isang oras ay narating nga nito ang lugar na tinutukoy ng lalaki.
"anu ang kailangan mo" wika ng isang gwardya. " ah..anu po" amm."nahihiyang wika ni rolando bago lumabas mula sa kanyang likuran ang isang lalaki. "ako ang nagpapunta sa kaya" wika ng lalaki. " ay..sir good morning po" wika ng gwardya. mula doon ay muling nakita ni rolando ang lalaking tunulong sa kanya. " sir.. kayo po pala" wika ni rolando. "sir perez nalang.. gard paki tulungan naman sya..idericho mo na sya sa hr.. para sa interbyo.. sabihin mo sa hr.. saakin sya galing.. o sya lando maiwan na kita.. galingan mo" wika ng perez bago iwan si lando. " maraming maraming salamat po sir perez" wika ni lando bago sya tuluyang samahan ng gwardya.
" mr. asmin.. nakikita ko dito sa iyong personal na impormasyon na wala ka pang kahit anong karanasan na trabaho na katulad dito.. tama..gayumpa man.. ay maari ka nang masimula bukas.. madali ka naman sigurong matututo.. marami kang kasamahan dito na maari kang turuan at tulungan.. sa ngayon mag sisimula ka muna sa pinakamababang pwesto.. nang sa ganonn ay matutunan mo ang lahat ng dapat mong matutunan dito" wika ng babae. " nako maraming maraming salamat po. ipinapangako ko po na gagawin ko ang lahat para maging magaling na empleyado nyo" wika ni rolando. " binabati kita.. alas syete ng umaga hanggang alas kwatro ng hapon ang oras ng iyong pasok.. sa ikalabing dalawa ng tanggali hanggang eka-isa ng tanghali ang iyong oras para kumain ang magpahinga. mahigpit na ipinagbabawal dito ang laging huli sa tandang oras ng pagpasok.. lalong lalo na ang pagliban ng walang sapat ng dahilan maliwanag" wika ng babae. " maliwanag po maraming salamat po.. pakiabot nyo narin mo ang pasasalamat ko yanmr perez" wika ni lando bago umuwe ng masaya.