Chapter 4 - C H A P T E R 4

***

Day off niya ngayon araw kaya mahaba haba ang pahinga niya' sumagi nanaman sa isipan niya ang nangyari kahapon na kakahiya talaga ang ginawa niya sa harapan ng bago nilang Boss maging sa mga ka trabaho niya.

Sinong hindi ma papahiya kung humalak- hak siya ay grabe parang wala ng bukas.

Wala siyang mukhang ma ihaharap nito, kinabukasan lalo na sa kanilang Boss.

"Good morning ate." Napa lingon siya nang makita ang kapatid na papaba mula sa hagdan.

Pupungas pungas pa ito nang lumapit sa kaniya saka siya hinalikan nito.

"Good morning din baby ko, "  Masayang bati niya rito subalit agad naman din itong sumimangot.

"Hindi na ako baby." Maktol pa nito.

"Bakit? Baby parin naman kita kahit damulag kana no."

"Ate, malaki na ako hindi na ako baby no, na kakahiya kung may makarinig sayo."

"Tsk! Arte mo basta baby parin kita."

"Paano kung marinig ka ng mga kaibigan ko? Tapos tatawagin mo ako sa gano'n."

" OA' mo ah, "

"Ah! Basta wag lang baby."

" Abat.."

Napa tanga na lamang siya sa kapatid sa pa giging suplado nito minsan.

"Nga pala, nakita ko yung kapit bahay natin d'yan sa tapat natin. "

Wala sa loob na napa hinto siya sa pag subo at napa lunok.

"T-tapos? "

"Mukhang hindi taga rito sa lugar natin."

"Bakit mo naman na sabi? "

"Kutis palang Mukhang mayaman na eh, saka diba ka tulong niya yu si mang TESA. So ibig sabihin lang mayaman nga siya."

"Kahit sino naman pu puwedeng mag karoon ng kasambahay no."

"I know, pero malay mo Ate, siya na ang lalaking para sa iyo' pogi noong

makita ko."

Nabilaukan siya ng kaniyang kina kain. Dahil sa sinabi nito.

"T-tubig." Agad naman s'yang inabutan nito ng isang basong Tubig inisang lagok niya lamang iyon.

"Ayos ka lang ba Ate? " My god!

Mukha ba siyang ayos lang? Hello! Matapos ng sinabi nito jusko! Hindi siya okay.

"Sira ulo, ka kasi kung Ano-anong kalokohan iyang pinag sasabi mo. "

"Hindi naman kalokohan iyon no, saka wala naman masama roon kung single 'yong tao'  saka tumatanda 'kana huwag mo ma akong alalahanin, bigyan mo naman iyang sarili mo na mag  karoon ka ng kaligayahan."

" SOYO DEL TORRO, ano ang iyong na kain at ganiyan ka kung mag salita."

Tanong niya pa rito habang naka taas ang mga kilay niya.

" Gusto ko lang naman na mag hanap kana ng tamang lalaking Aray! Naman ate."

Hampas niya sa braso nito.

" Ikaw lang naman ang lalaki sa buhay ko  tandaan mo iyan."

Irap niyan'g sabi rito bago muling pinag patuloy ang pag kain.

"Bahala ka nga d'yan, pogi yong kapit bahay natin puwedeng puwede mong maging Boyfriend' iyon para kahit papano madiligan kana rin."

N'ang lalaki ang kaniyang mga mata dahil sa mga pinag sasabi ng bibig nito. Tumayo siya ' akmang sa sabunutan ito n'ang mabilis na itong naka layo papunta sa may hagdan paakyat.

"SOYO!"

"Hahaha... Akitin mo Ate Malay mo! "

Pahabol pa nito. Nang tuluyan na itong pumanhik sa taas.

Hindi niya alam kung saan nito pinag kukuha ang mga salitan iyon, sa bagay ni hindi na rin naman niya ma pipigilan ang pag laki nito.

At ang pag lawak ng isipan nito sa mga bagay bagay. alam na rin nito ang tama at mali.

"Akitin? Tch! Imposible."

Tama imposiblen'g ma akit niya ito. Lalunat Boss niya pa ito tingin niya' masiyado itong pa mysteryoso at ilag sa mga tao mukhang na kakatakot ang aura nito kapag nakipag titigan kapa sa mga mata nito.

Napa iling na lamang siya dahil sa sinabi ng kanyang' kapatid.

"Ang lokong iyon, marunong na sa gano'n bagay. Tch! "

©Rayven_26