They have their promise in front of the altar. They both love each other but now why she end up in this situation.
Why she end up hurting inside and silently crying in the corner.
" I'm sorry Amara it's not working anymore"
They both sitting in a cafe near the place she live.
Dito sila nag set ng meeting after niyang umalis ng bahay nila last week pero hindi niya inakala na ganito kabilis ang lahat.
" Art we can settle this right hindi naman pwedeng ganito ang maging solusyon sa lahat "
She's crying inside.. she want to shout gusto niyang mag-iskandalo sa lugar na ito pero hindi niya magawa.
" I'm sorry Amara, Chelsy needs me more than you need me "
Tuluyan ng pumatak ang luha niya ng marinig niya ang pangalan ng babaeng iyon.
His childhood friend, simula ng bumalik ito ay nagkaloko-loko na ang relasyon nilang dalawa.
" what if I tell you that I also need you Art " she want to be strong but she cant.
" I'm sorry Amara, I know your strong you can continue your life without me "
Napatingin siya sa document na nasa harapan niya.
This is last chance. Pagkatapos nito at wala pa ring nangyari she will move on and forget everthing.
Kinuha niya sa bulsa niya ang isang red envelope.
" Happy birthday Art " inabot niya rito ang dapat ay birthday gift niya rito.
Tinitigan nito ang envelope at dahan dahang binuksan. Kitang kita niya ang pagbabago ng reaksyon sa mga mata nito.
Puno iyon ng gulat at paghihinayang.
" I'm two months pregnant " masayang sambit niya rito pero patuloy pa ring umaagos ang luha niya.
" I'm sorry I can support you Amara but I can't stay beside you "
That's the end of everthing. Tapos na ang laban niya.
Kinuha niya ang ballpen na katabi ng mga papel na nasa harapan niya. She dont need his support. Ang kaylangan niya ay ang pagmamahal nito sa kanya.
Pinirmahan niya ang mga dokumento. Pinunasan niya ang kanyang mga luha. Nakangiting humarap siya rito.
" Thank you nalang sa offer mo Art but that's not what I need, maraming salamat sa lahat, naging masaya ko na minsan naranasan kong mahalin mo ko, kung minahal mo nga ba ko talaga pero kahit na naging masaya pa rin ako, maraming salamat sa lahat lahat, this is the end Art, I love you "
Tumayo siya at kinuha ang sling bag na nilagay niya sa lamesa.
This is the end of her love for Art. Tama ito hindi siya ganon kamartir para ipilit ang sarili niya sa lalaking hindi na siya mahal.
" Amara "
Lumingon siya rito ng banggitin nito ang pangalan niya.
Kitang kita niya ang sakit at kalungkutan sa mga mata nito. He's in pain for what?
Siya dapat ang malungkot ng ganyan siya dapat ang umiiyak ng sobra.
" what?"
" thank you "
Binitiwan nito ang mga salitang tuluyan ng dumurog sa puso niya. Ganito pala talaga kasakit ang masaktan ng dahil sa pagmamahal.
Arthur is her first love kaya binigay niya ang lahat lahat rito.
Hindi niya akalain na ito rin ang wawasak sa puso niya.
" be happy Arthur, be happy " tumalikod na siya at tuluyan ng nilisan ang lugar. Naglakad lamang siya sa kawalan. She's crying. Gusto na niyang maglupasay.
Patuloy lang siyang naglalakad sa kawalan ng may humitong isang pares ng sapatos sa kanyang harapan. Tumingala siya at pinagsino ang taong iyon.
" kuya " her brother..
Ang kuya niyang kasangga niya sa lahat. Kahit na tinakwil na siya ng magulang niya dahil sa disisyong ginawa niya, never pa rin siya nitong iniwan.
" let's go back home Amara "
Umiiyak na niyakap niya ito. Ito ang sandalan niya sa lahat ng sakit na nararanasan niya sa mundo.
" iuuwi mo na ko kuya ayaw ko na rito, masyado ng masakit, ayaw ko na kuya "
Para siyang batang humahagulgol sa bisig nito. Pagod na pagod na siyang mahalin si Arthur. Pagod na pagod na siyang hintayin at laging habulin ito. Pagod na pagod na siya and now she need to stop, hindi man niya alam kung pano pero kaylangan niyang gawin. He's not her life anymore may mas mahalaga na dito ngayon at iyon ang buhay na nasa sinapupunan niya.
Ang bunga ng pagmamahal niya rito..
She will start a new life without him, she will start a fresh start with her angel.. her savior..