Miguels P.O.V.
The way she looks at me.. I know..
I know that she want me to let her say "no" but I just gave her a blank expression.
Or better to say a cold look.
Damn this!
I'm so cold.
So numb.
I like Charlotte.
I do.
I really do.
But I just realize it lately when she gave me that If-you-want-me-to-say-no-look-I-will-say-no.
I am so stupid!
Sh*t!
I should not let myself fall inlove with her.
I'm still..
I'm still Marcky's bestfriend.
And what's my bestfriend's is only his alone.
What Marcky's is Marcky. And Charlotte is Marcky's.
Not literally but Marcky knew Charlotte first.
And that's the thing here.
And besides, it's Marcky who first met her.
It's Marcky who first love her. He always have love Charlotte and he always will.
Marcky is such a good friend. He's like a brother to me. We even have this brotherhood of heaven.
We have a gang.
Haaaay!
I should clear things up before someone.
get hurt.
Whatta-life??
Lumabas muna ako ng bahay para makapag-pahangin.
Lakad-lakad.
Brr! Ang lamig.
Ano pa nga ba? December eh. Sabi pa nga sa kanta, "malamig ang simoy ng hangin". Hehe!
Nakakagutom.
Ayun! 7/11, buti naman.
Pumasok na ako ng 7/11.
Cup noodles lang kinain ko. Madali akong mabusog eh.
Pagkatapos ko kumain.. Lakad-lakad ulit.
Napansin ko nalang na nasa tapat na pala ako ng bahay nila Charlotte.
Gusto ko sana syang kausapin, e kaso baka tulog na sya at isa pa..
Hindi ko naman alam ang sasabihin ko. Kung merong nga ba akong gustong sabihin. Haaay!
Nakatayo lang ako sa tapat ng bahay nila. Nakatitig sa langit. Sa kalangitang nababalot ng mga bituin na pinapagitnaan ang napakagandang buwan.
Habang nakatingin ako sa kalangitan. Pinapanalangin ko na sana nandito sya sa tabi ko at sabay naming pinagmamasdan ang langit.
I close my eyes and I feel her breath.
It gives me warm and the feeling has no harm.
Ang saya sa pakiramdam, parang katabi ko lang sya.
"Ang daming mga bituin no?"
Ha? Napamulat ako ng mata ko. S-si Charlotte?
"Pati rin ang buwan. Ang ganda."
Dagdag nya pa. Si Charlotte nga. Akala ko imahinasyon lang.
"Ah. Oo nga." Ang tanging nasabi ko.
"Oh! Falling star~" turo nya sa
bulalakaw. "Mag-wish tayo." Dagdag nya pa kasabay ng pag-pikit nya sa kanyang mga mata.
Ipinikit ko na rin ang mga mata ko. At nag-umpisang humiling. Simple lang naman ang hiniling ko eh "ang matuapad ang kung anong hilingin ni Charlotte" yan lang ang at wala ng iba. Nakapikit pa rin sya nung minulat ko na ang aking mga mata.
Pinagmasdan ko sya. Ang kanyang mala-anghel na mukha. Naka-ngiti sya habang humihiling. Napaka-ganda nya. Mas maganda pa nga sa kung ikukumpara sa buwan at mga bituin sa kalangitan. Ang buhok nyang mahaba at makintab. Ang ilong nyang tama lang ang tangos. Ang mga pilik-mata nyang mahaba. At ang labi nyang hugis puso. Napakaganda nya. Napakaganda nyang likha ng Diyos.
"Tapos na!" Masaya nyang sabi pagka-mulat nang kanyang mga mata.
"Ano wish mo?" Tanong ko.
"Secret. Hindi pwedeng sabihin baka kasi hindi magkatotoo e." Paliwanag nya.
"Ganun? Okay." Sabi ko. Suko na ako agad. Mukha kasing hindi sya magpapilit e.
"Haha! O sya. Pasok na ako. Goodnight Miguel!"
Sabi nya. "Ingat sa pag-uwi." Sabay wave.
"Sige. Ikaw din. Sweetdreams." Pahabol ko. Sana narinig nya pa.
San kaya galing yun? Ah baka kina Jane. Yun yung narinig kong usapan nila kanina. Maghahanap daw sila ng damit para sa Christmas ball.
Haaay! Christmas ball.
Buti nalang. Kala ko galit sa 'kin si Charlotte dahil sa cold expression ko kanina nung tiningnan nya ako nung tinatanong sya ni Marcky, if she could be her date.
Sigh!
How about me? Who will be my date?
I would be glad if it will be Charlotte but that's only in my dreams. I should put this in my mind that,
CHARLOTTE IS MY BESTFRIEND'S MARCKY BELOVED.
Miguel Luna. Please. Stop falling inlove with Charlotte Javier.
Please.
My mind is begging my heart.
And I should follow my mind. Because the best thing to do. For everyones happiness.
Everyones happiness? Yeah. Maybe. But not including mine.