'Do I really know you?'
//
"You're risking your life with this little 'research' of yours human"
"Don't worry, when I'm already satisfied kusa akong titigil"
"Then why don't you let me satisfy you instead? No danger, just pure bliss but a little....painful"
//
"Itigil na natin 'to"
"W-what? Anong ibig mong sabihin?"
"Let's stop this shit. Can't you see? The city needs me! They need me....she needs me"
"And you think I don't?"
//
"I will love you endlessly, hindi ko hahayaang may humadlang pang muli sa pagmamahalan natin. It's just going to be you and me...and the world that you deserve"
//
"Paulit-ulit nalang ba? Ilang buhay pa ba ang dapat kong mapuntahan para ako naman ang piliin mo? Ilang buhay pa ba para ako naman? Ilang buhay pa ba ako magsasakripisyo? Sa tingin mo ba sa desisyon mo ikaw lang ang nagsasakripisyo? No! I'm also sacrificing almost everything! My love...no, OUR love, my happiness, our future, our life....my life
Ako naman please"
//
"N-no, don't close your eyes baby, I'm here, I'm choosing you now love. Keep your eyes open, help is on the way"
"I-I have a favor to ask love"
"a-anything, just tell me gagawin ko lahat"
"S-sana sa sunod nating buhay, k-kung meron pa....sana pahalagahan mo na ako. A-ayoko na ng ganito eh...I'm tired of dying like this, pagod na akong mamatay sa ganitong paraan.....Ayoko nang mamatay ulit ng dahil sa pagsasakripisyo ko...In our next life, I want to die peacfully. P-please"
//
"Countess, you are the flower that bloomed for the fifth time. Step on the right path once again, go back to where you belong, reminisce every familiar faces and scenarios that you might encounter. We are waiting for you. We need you, please save us again, our hope"
Mabilis akong umiling nang marinig muli ang eksaktong mga katagang binitawan ng babae sa aking isipan. Mula pagkabata ay madalas kong maramdaman na para bang may bumubulong saaking tenga, at ang mga salitang iyon ang kadalasan niyang binabanggit.
Bumalik ka na sa iyong pinanggalingan. San naman ako babalik? I grew up in this place and I am sure of it. Weird pero halos makasanayan ko na din ang ganitong pangyayari, kahit na puro nonsense ang mga pinagsasabi nito. Ngunit hindi ko din ipagkakaila na ang tono ng boses ng babae ay napakalambot, masarap pakinggan na tila ba ay ano mang oras ay makakatulog ako sa paraan ng pagbanggit niya ng bawat salita.
"Coco, hindi ka pa ba kakain?"
Tumingin ako sa gawi ng kaibigan ko at ang kabuuan ng classroom, kami nalang ang natira dito kasama ang isa pa naming kaklase na nag-aayos na ng gamit upang makalabas na.
"Lunch na pala, tara!" Aya ko dito at hinila na siya palabas, ngunit hindi din nakatakas sa mga mata ko ang makahulugang tingin ni Laurent. Ang weird, mysteryoso at tahimik naming kaklase.
"Ang in-active mo kanina sa klase ah, nakakapanibago" Sambit ni Lin
"I was daydreaming, hindi ko din napansin" Pag-amin ko
Hindi naman na ito pinansin ni Lin dahil iniba na nito ang usapan, habang nagdadaldal ito, bigla akong nakaramdam ng kakaiba sa paligid. Hindi ko alam kung napaparanoid lang ako dahil biglang nagiba ang atmospera ng paligid. Nahinto ako sa paglakad at luminga-linga.
Wala namang tao sa hallway bukod saamin ni Lin.....at Laurent na hindi ko napansing nauna na pala saming pumasok sa cafeteria.
"Weird" Mahinang sambit ko sa sarili pero parang nadinig padin ito ni Lin
"What's weird?"
"Wala, sabi ko natae ako bigla mauna ka na don, you know my usual naman na right?"
"Sige, tae well"
Tumalikod na ako at naglakad patungong banyo, hindi ko din alam kung bakit ko biglang gustong mapag-isa, at sa banyo pa talaga.
I'm feeling extra weird today, hindi ko din maexlplain kung ano ang feeling na iyon, namawis nalang ako bigla kahit ang lamig ng panahon, I suddenly feel sad and betrayed. Mixed feelings, sadness, betrayal, dissapoinment, pain at the same time nakakaramdam din ako ng kasiyahan, contentment and....love.
Magulo, sobrang gulo. Nung nakaraang linggo pa ako nagkakaganito, hindi ko maintindihan ang sarili ko. Para bang may kulang.
Ipinatong ko ang aking mga kamay sa gilid ng lababo at tinitigan ng taimtim ang sariling repleksyon sa salamin.
"Do I really know you Cosrette Coleen Hemlock?"
I asked my own reflection