Chereads / Journey to my Dream / Chapter 5 - Journey 003

Chapter 5 - Journey 003

Napabalik ako sa ulirat ng marinig ang mahinang tikhim ni Nikael. Lumapit ito sa lalaking nakahiga. Nakasuot ito ng maitim na kapa. The hood of the cloak also blocking half of his face, only the pale skin and red lips of his can be seen. Nakuha rin ng pansin ko ang pana na nasa dibdib nito. Like in my dream. A dream in a dream.

Naglakad ako palapit sa kinahihigaan nito at umupo. Tahimik ko syang pinagmamasdan ng marinig kong magsalita si Nikael.

"It's been three years, and he's still sleeping on that seal." tahimik lang akong nakikinig dito. Narinig ko na lang ang mahinang iyak ni Nikael. Guess he's his master.

"Pano matatanggal ito?" i asked, i can't help it, i-i'm curious? no, of course i'm not, impossible.

"Ang dakilang Amaris lang ang makakawala sa pagkakapana nito, pero. . ." di pa man nya natatapos ang sasabihin ng humagulgol na naman ito. He's weird, sa totoo lang.

". .wala ng nakakaalam kung nasaan ang mahal na tagapag-mana, ni amoy nito ay wala ng nakakaalam." he said.

So this Amaris girl, is she that powerful? Kilala sya ng lahat, so far, sa kay Kael, at sa mga estrangherong tao na nasa palasyo, pero kung titingnan, ang gulo ng mga pangyayari.

Tahimik lang ako habang si Nikael naman ay mahina paring umiiyak sa tabi ko. Nakatingin lang ako sa labi ng lalaki nang biglang umawang ang mga labi nito.

"A-Amaris." ang unang kataga o mas mabuting sabihing pangalan na binanggit nito. Narinig ko ang malakas na sigaw ni Nikael, tumakbo-takbo ito sa kung saan-saan at natataranta na kung ano ang gagawin.

"hey, Kael, calm your ass down." saway ko dito. Umupo naman sya pero di naman mapakali ang mata.

"A-Amaris." tawag ulit ng lalaki sakin. Wait, he's callin' me?

"Amaris, kiss me." napataas naman ang kilay ko sa sinabi nito. The hell?

Nakatunganga lang ako doon ng sigawan ako ni Kael.

"Lady Amaris!, i beg you, kiss him." then he bowed his head on the ground. Really?

"Why would I? he-he's stranger." utal na sabi ko.

Di nagsalita si Kael at patuloy lang ang pagkatungo ng ulo nito. Napakagat labi na lang ako saka unti-unting inangat ang sarili sa pagkakaupo. Tinukod ko ang kaliwang kamay ko sa lupa malapit sa ulo ng lalaki saka inalis ang pagkakatakip ng mukha nito.

Malaya kong nasilayan ang mukha nito maliban sa kanyang mga mata. Nakapikit ito at nakakunot ang kilay, mukhang nahihirapan. Hinaplos ko ang pisngi nya.

Dahan-dahan kong binaba ang mukha ko at pinaglapat ang mga labi namin. I felt his system calm when i kissed him. I closed my eyes to feel every seconds of this kiss. Napakagaan ng pakiramdam nito. Dama ko iyon. Limang segundo tumagal ang halik na iyon.

Unti-unti kong nilayo ang mukha ko dito kasabay ng unti-unting pagmulat ng mapupungay nitong mata. Nang tuluyan nya ng maaninag ang mukha ko ay sya ding pagbangon nito at gulat na napatingin sakin.

"Y-You're not Amaris!. ." gulat na sigaw nito sabay turo pa sa pagmumukha ko. Napakunot ang kanyang noo saka umamoy-amoy sa paligid. Lumapit ito sakin at inamoy-amoy ako. ". . .but, y-you smell like her?"

"Lumayo ka nga!" sigaw ko dito. My lips formed an 'o' ng malakas na napasandal ito sa mabulaklak na ding-ding at napalayo sakin.

"What the hell!?" he shouted. Tumayo ito and was about to attack me. Nag-panic ako sa bilis ng kilos nito. Pumikit ako saka sumigaw.

"DAPA!" naramdaman ko ang pagyanig ng lupa. Idinilat ko ang kaliwang mata at nakito ko ang lalaking nakadapa sa lupa. Agad na lumapit si Kael dito at kahit na maliit lang itong pagong ay tinulungan nya ang lalaki.

"Young lord!" sigaw ni Nikael at masama pa 'kong tiningnan. Pinagkibit balikat ko na lang ito. Wala akong kasalanan sa nangyari.

"Amaris!" natahimik ang dalawa ng marinig ang sigaw na iyon. Tumayo ako sa pagkakaupo sa lupa saka lumapit sa pinto't binuksan ito. Bumungad sakin ang mga tao sa palasyo kani-kanina lang. Nandito rin yung babaeng umiyak, base sa kasuotan nito ay masasabi kong sya ang reyna. Yun ang unang napansin ko sa kanya.

Tuluyan akong lumabas at nakasunod naman sakin ang lalaking may pulang buhok. Nakita ko ang pagsinghap at gulat na reaksyon ng lahat. Pati narin ang mahal an reyna.

"Hey there, people of Hagashi." sabi ng kasama ko sabay halakhak. All the soldiers aimed their arrow on him pero mukhang wala itong pakialam.

Nang mabalik ulit ang aking tingin sa reyna ay bumungad sakin ang nagtatanong na mukha nito. Diko sya kayang sagutin dahil wala naman akong alam sa nagyayari.

"Mawalang galang na mahal na reyna, pero base sa nakikita natin ngayon. Ang babaeng yan," sabay turo ng isang tauhan sakin na sa tingin ko ay heneral ng hukbo. "Ay ang totoong kalaban, isa syang impostor at hindi ang Amaris na sinasabi nyo. She released the demon of demons." natahimik naman ang lahat at mukhang sumang-ayon sa sinabi ng heneral.

"Stay your ass out of here General Mattias." kalmadong sabi ng reyna. Inayos nito ang kanyang pagkakatayo saka inangat ang mukha sa lahat.

"I see, and now I get it, arrest the red demon, together with Lady Amaris." huling sabi nito saka naglakad na palayo. Sumunod ang heneral dito at nagbigay pa ng senyas sa mga tauhan na posasan kami. Nagpatiyanod lang ako.

Lumingon ako sa sinasabi nilang pulang demonyo. Nasa balikat nya lang si Nikael at sinisigawan ang mga kawal.

"Labag sa batas ang ginagawa ninyo, sya ang mahal na tagapagmana kaya wala kayong karapatan, mga hangal!" paulit-ulit na sabi nito blah blah blah pero walang nakikinig dito.

Pinosasan din ang lalaki pero walang kahirap-hirap nya lang itong natanggal. Masama syang tiningnan ng mga kawal sa ginawa nito pero inismiran lang nya ang mga ito saka nanguna na sa paglalakad. Sumunod na lang ako sa kanila.

Narating ulit namin ang palasyo. Gramps palace. Ibang-ibang iba ang palasyong ito sa nakasanayan ko. Half are white color, and half is dark-sa kwarto ko kung saan ang babaeng yun.

The main gate opened. Malawak ang bakuran ng palasyo. A white horse stopped infront of the queen and she ride on it. Malayo-layo ang nilakad namin bago makapasok ng tuluyan sa palasyo.

Naglakad kami sa hallway na alam ko kung saan ang tungo. The court. Nang makarating sa malaking pinto nito ay kusa itong bumukas at tumambad sa akin ang maraming mamamayan ng Hagashi.

Sa tutuusin, mukhang yung mga may antas at rangko ang nandito ngayon. Nasa harap ang hari at nasa magkabilang trono yung dalawang prinsesa.

"Your highness." The queen bowed saka naglakad na papalapit sa trono nito at umupo. Nasa magkabilang gilid naman ang lahat ng tao. Ganon narin ang mga punong ministro. Habang nasa gitna kaming dalawa ng kasama ko.

"Kayo ay nasa hukumang ito, dahil sa paglabag sa batas, kabilang na doon ang pagpasok sa kenishan, walang kapatawaran ang kasalanang iyon, at pwedeng sentensyahan ng kamatayan ang sino man ang lumabag." one of the prime minister said. The sock on the face of everyone can be seen.

Pero walang tumutol sa sinabi nito. Maliban sa bagong dating na matanda na kilalang-kilala ko.

"Gramps." tawag ko dito. Napatingin ang lahat kay gramps ng lumapit ito sa akin. He touched my cheek saka binaling ang tingin sa lahat ng tao na nakapalibot samin ngayon.

"Lahat satin ay di makakaila ang amoy na meron ang babaeng ito. She's the reincarnation of Lady Amaris that we knew, the former Amaris that is no more." lahat ay nagulat sa sinabi nito. Ngunit mukhang naniwala naman sila sa sinabi ni gramps.

"Gusto ko sanang ako na lang ang bahala sa prinsipe ng Mozorts at kay Lady Amaris, kung inyo itong papayagan mahal na hari." my gramps said then bowed his head to the king.

Mahinang tumango ang hari na naging hudyat upang maglakad na si gramps palabas doon. Sumunod ako dito ganon na rin ang kasama ko.

Nang makalabas ay tinahak namin ang pasilyo papunta sa sid ni gramps. Pagkapasok namin ay umupo ako sa kama. Lumapit naman si gramps sa isang kabinet doon at may kinuhang maliit na susi saka inalis ang pagkakaposas sakin.

"Gramps, who are they? Why am I here? Why are you here?" sunod-sunod na tanong ko dito. Nalilito narin ako sa mga nangyayari.

"I'm not your gramps, but I know why your here." kahit na marami akong katanungan ay mas pinanatili ko na lang na tumahimik.

"Hindi ko alam na pupunta ka sa kagubatang iyon." now I think he's starting to lecture me. I didn't responded. Nang maalis nito ang posas ko ay syang pag-upo nya sa tabi ko. Habang yung lalaking may pulang buhok ay nasa pinto lang din.

"Look Amaris, kaya kita pinunta dito dahilsa isang misyon, at yun ay ang ibalik ang kalayaan na meron ang kaharian natin." he seriously said. Di ako nagsalita kaya pinagpatuloy nito ang sinasabi.

"It all started three years ago. Kung saan buhay pa ang Lady Amaris na sinasabi nila."

"How you sure that Amaris is dead?" the red head interrupted.

"Dahil kung hindi wala dito si Amaris." napaismid naman ang huli.

"You know what old hag, can you change her name? Nakakalito ang kwento kung parehong pangalan ang binabanggit mo, just call her Aris." pagtukoy nito sakin.

"Ang nangyaring digmaan tatlong taon ang nakakalipas. Pagkatapos ng digmaan ay wala nang nakakita kay Amaris. Gusto kong hanapin mo ang tatlong natitira pang singsing na naiwan nito." kinuha nya ang kamay ko sabay tingin sa singsing na sinuot nya sakin.

"Nang mawala sya ay nagkawatak-watak ang singsing na iyon. Walang sino man ang may kakayahan na hanapin ang tatlong singsing kundi ikaw. After the war, and the disappearance of three rings, the three curse was born. First is the curse of Theon, second is the kenishan, and. . .your curse. Hindi madali ang paghahanap dito, dahil simula ng mawala si Amaris, malaya narin ang masasamang nilalang, at yun ang kalayaang nawala sa atin bilang mortal."

"Gramps, the hell is he?" diko na napigilan pang magtanong, kanina ko pa sya kasama pero diko naman sya kilala.

"He's the prince of Mozort Kingdom. Theon Mozort." pakilala ni gramps sakin.

"He will be your companion sa paghahanap ng singsing, dahil sya lang ang nakakaramdam sa presensya nito." pagkatapos sabihin yun ni gramps ay narinig na lang namin ang padarag na pagsara ng pinto. Binalingan ko si gramps saka mahinang tumango dito at naglakad palabas para sundan si Theon.

Naabutan ko itong naglalakad na sa pasilyo kaya agad akong tumakbo para abutan ito saka pinigilan sya.

"Hey," tawag ko sa kanya pero di nya 'ko pinakinggan.

"Hey Mozort." di parin ito bumaling sakin. Mabilis ang paglalakad nito at diko na sya ganon masundan pa. Damnit.

"Theon!" sigaw ko na syang mabilis na pagbaling nito sakin at sinandal sa pader.

"Kahit anong mangyari, I won't help you." matalim ang tingin nito sakin. Malaya kong napagmasdan ang purong itim na mata nito.

"Why wouldn't you?" I asked. Natahimik sya sa tanong ko. Nakita ko ang paglunok nito. Marahas nya 'kong pinakawalan.

"Cause she betrayed me, you betrayed me." I gritted my teeth saka kinuwenlyuhan ito. Yun ang unang naging galaw ng katawan ko.

"If you wouldn't help me, then don't. Every one of you think that I'm that Amaris, but for the record I'm my own, not her reincarnation, not the famous Amaris you thought I am. Gagawin ko ang misyon na ito para sa kaharian na pamumunuan ko. I can stand by my own, I don't need a man to help me, and I don't need a prince to protect me, I don't need you." nanlilisik ang matang binutawan ko sya saka naglakad na palayo.

Tinahak ko ang pasilyo papunta sa silid ni Grandma. Naghanap ako ng pwedeng mas komportableng masusuot kesa sa gown na ito. Mabuti at meron akong nakita doong high heels black boots at itim na pants. Meron ding black turtle neck long sleeve fitted shirt na sya ring sinuot ko. I don't know who owned this room nung di pa si grandma ang gumagamit, dahil maraming damit na katulad nitong nakita ko ang meron sa silid na 'to.

I also saw a red cloak and a bow and arrow sa likod ng pintuan. Sinuot ko ang pulang kapa saka kinuha ang pana. Napansin ko ang nakasulat na pangalan sa kahoy nito.

Amaris.

Ngayon alam ko na kung kanino ang kwartong ito. It's her's huh.

Sinukbit ko na lang ang mga palaso sa balikat ko saka pumunta sa veranda ng kwarto. Malapit nang mag bukang liwayway. My first day to this dream. Yes, this is a dream.

Akmang tatalon na 'ko sa veranda ng mapigilan ako ng isang boses.

"You'll really travel by yourself?" napabuntong hininga na lang ako saka masamang tumingin sa kanya.

"Why you here?" saka tinaasan sya ng kilay.

"To accompany you milady." bago pa man ako makapagsalita ay mabilis ang naging galaw nito at tumalon sa veranda kasama ako.

This man is crazy.

Amaris.