I'M here sitting beside of my sister.I just finished my everyday training with my Lord Lothaire
"How I wish ,I am perfect."I suddenly mumbles.
"You don't need to be perfect,because you are the best version of yourself." My sister Pherse trying her best to allure me.
"I wish,I am you." I said bitterly.Naramdaman ko ang maninigas n'ya sa kanyang kinauupuan.
"Why? Because I'm a princess and not you?" Even she said it with a calm down tone,I can tell she's being arrogant right now.
"No...it's not because I'm not a princess even I'm also part of this Royalty.The reason is they treated you like you are a glass.So fragile." Tinitigan ko s'ya sa kanyang mga mata ramdam ko ang kalituhan,alam kong alam n'ya ang sinasabi ko.
"So because of that?You are joking.I want to be like you—"She laughed with a class.Hindi na ako magtataka bakit itinuturing s'yang parang isang mamahaling palamuti sa Mystic.
"I thought so...but I know if you find out how my life is you will regret it." I turned my glaze at the end where the beautiful hallway of Mysticalium Garden is located.
"I don't know if I will regret it." Saad n'ya na may pagkamahinhin.Bumababa ang ako ng tingin nang hawakan n'ya ang aking kamay na nakapatong sa aking kandungan.
"I wish you never experienced it.You're wearing a beautiful flowy gown and I'm wearing a Knight Armor.So tell me do you still want to be like me?" May pagsisigurado sa aking boses.Seraphina rough voice and her emotionless glance to her sister.
"I want..." She whispered without hesitation.
"If you want to be like me,I'm just gonna say.Life of being warrior is not easy,I need to kill just to survive because I need to protect our territory."As a warrior I don't have any fear except that our Mystic Era falls down again...not again...
"Sorry..." She apologize but why? She didn't make anything.
"You don't need to say so,I'm just stating the fact." Call me being mean to my sister but this is a reality.
"I'm glad that you're comfortable to tells me that." Ibinalik ko ang tingin sa kanya,ngayon ang kanyang mala dagat na mata ay parang ngumingiti sa akin kasabay ng kanyang mala rosas na labi.
"My pleasure."Tumayo na ako at yumuko at namaalam.Ngumiti s'ya sa akin at umuyuko din.Tumakbo ako papunta sa pang-anim na palapag ng palasyo dahil sa pagsapit ng kadiliman...ay ang gabing pagpili ng bagong Grand Princess...
PAGKARAAN ng ilang oras ay ang gabing pinakahihintay.I'm wearing a Knight Armor because I need too, after the ceremony I need to go.
At the hallway where am I, I can hear the softly,melodic instrumental music.I can hear the magically piano that follows the symphony of flute and the slow music of violins.
Pumwesto ako sa katabi kong isang mandirigma.Kalaunan pumasok na ang taga-pagsalita ng palasyo.A sophisticated old man holding a hard bound old book.Every is standing right now to give a respect for this ceremony.
"Tonight we're gonna celebrate the new princess of Mystic!On behalf of the Mystic,please show your Honor to Krysanthe Pherse Gardner!The princess of Mystic!" I look around and the clapping of a hand ringing to this huge exclusive room.
And the new Grand Princess was arrived.She's wearing a blue moon light color with shining sequence down to her gown trail.Her dark hair is on bun with a ocean color small crown that can buy a whole town.
She wave to us and bow.Now it's time for a small speech.
"Are you ok?" A man asked me,I knew that voice.
"Oo,ikaw bakit parang hindi ka mapakali?" I look at his jade color eyes,I smile on him that giving an assurance.
"I'm just worried about you,you are also part of the Royalty but you are here...you supposed to be the Grand Princess." Lothaire said.
"I chose to be a WARRIOR and if I will be the princess how can I sneak out and be with you...don't you remember you trained me?" May diin sa bawat salitang binitiwan ko.Habang patuloy lamang kami sa pakikinig.
"Yes.Naalala ko.Hindi ka naman ata nagsisisi?na pinili mo ang pagiging mandirigma kaysa umupo sa iyong trono?" may panghihinayang sa kanyang mga tanong,umiling ako at ngumiti.
"No.I never thought that.I love my life as a warrior,I'm free but in danger." I smirk,as a warrior nothing is easy.
"Quite danger,but has a freedom."He got a point.Tumahimik na kaming dalawa dahil maguumpisa na ang unang salita ng prinsesa.
"Please.Princess of Mystic,can you have your first speech?" Magalang na pag-utos ni Master Mauricio,at yumukod ito tanda ng paalam.Lumakad ng dahan-dahan ang prinsesa,kasabay nito ang pag-yuko n'ya at ngumiti s'ya nang marahan.
"It's my pleasure to became a princess of our Royalty,I'm here to let you know that the Mystic is now the most powerful kingdom of all era's." Isang masiglang saad n'ya,naghiyawan at palak-pakan ang kasunod nito.Umiling ako bilang di pag sang-ayon,kung sa tingin nila tapos na ang laban nagkakamali sila...dahil nag-uumpisa pa lamang...
"Lady Knight,the map maker is looking to you.The map that you requested is done." Cressida whisper in my ears,I nodded.
"Lord Lothaire,I need to go—" Tinapik ko s'ya upang mapansin n'ya ako at mamamaalam na sana ngunit hinawakan n'ya ako braso dahilan ng paghinto ko.
"But the ceremony..."He gently said.
"Wala ng mas mahalaga sa ating paglalakbay, mamayang hating-gabi baka maunahan pa tayo sa impormasyong kailangan natin." Tumango s'ya sa akin.Dahil alam ko ang mapang iyon ang aming kailangan upang makarating sa paruruonan kung kami ay mauunahan katapusan na ng lahat.
Binitawan n'ya ang aking kamay at yumukod.
"Prenez soin de moi, ma dame." Isang matamis na tinig na nagmula sa kanya.Na ikinatuwa ko.
"Merci." Maikling sagot ko.Hinila ko na si Cressida upang tumuloy na.
NAKASAKAY kami ngayon kay Isulo,ang kabayo 'kong kulay itim na may suot na kulay puting armor upang hindi s'ya masugatan kung ano 'mang bagay ang tumama sa amin.Nakaupo kami sa saddle n'ya at ako ang nagmamanipula.
Makaraan ang ilang oras ay nandito na kami sa tahanan ng isang tanyag na manggagawa ng mapa.Nauna ako bumaba at tinulungan ko si Cressida na bumaba.
Inilahad ko ang aking palad at kanya itong tinanggap.Inutusan ko s'yang mauna na dahil itatali ko pa si Isulo.
HABANG kami'y naglalakad si Cressida ay may hawak ng lampara habang ako ay nakahawak sa aking espada na nasa tagiliran ko,hindi ko masasabi kung may sumugod 'man.
Isang oras pa ang aming lalakarin,hindi ko isinama si Isulo dahil mapanganib sa gubat na ito.
Napapalibutan ang bawat sanga ng puno ng isang itim ngunit pula ang mga mata ng ahas na tinatawag nilang,Serpents maléfiques.Isang demunyong ahas na pinaniniwalaan nila na minsan 'tong naging tao,ang mga dating nagtaksil ay pinarusahan ng kamatayan,at ang mga kaluluwa nila ay mapupunta sa Sorcière.
Salitang pranses na ang ibig sabihin ay ang mga mangkukulam,ngunit hindi lamang basta-bastang kinukuha ang kanilang kaluluwa ang katawan ng mga dating nagtaksil ang s'yang pagkain ng buong isang linggo ng isang mangkukulam upang lumipat ang mga kasalanan sa mangkukulam.
Habang ako'y nagmumuni-muni binasag ni Cressida ang katahimikan.
"Pinapasabi po ng iyong ama na magahanda para sa celebrasyon bukas,pag sikat ng haring araw." Hinihingal n'yang anang sa akin.Napakunot ako sa kanyang tinuran.
"Para saan,Anong celebrasyon?" Hindi ba't celebrasyon na ang nangyari kanina?
"Sa pagusbong muli ng sandatahang lakas ng Mystic." Magalang n'yang sagot ngunit mahinang pagsambit.Dahil alam n'ya kung ano ang ayaw ko.
Halos magpintig ang aking tenga dahil sa kanyang sinabi.
"They only wanted to celebrate ,but they don't care about those brave warriors who died in that cruel night."May poot at may paninindigan 'kong sagot sa kaniya.
"But ma dame,the king said so I know you don't like those celebrations,because it's remind you how they treated those brave warriors." Tinignan n'ya ko kung ayos pa ba ako.
"Je connais,what I'm gonna wear?,should I wear my Knight armor,'coz I'm comfortable with it." Ngumiti s'ya akin na may pangungutya.
"Yes,ma dame."Simpleng ngiti ang aking isinukli.
NANG marating namin ang pagawaan ng mga mapa,nakapatay ang mga ilaw parang walang tao sa loob,tumingin ako kay Cressida na inaayos ang kanyang palda.
"Masyado ba tayong napaaga dahil halos ilang minuto na din tayong naghihintay ngunit wala pa ang ating kikitain—" Tanong ko sa kanya ngunit nagkibit-balikat lamang s'ya.Nang may maginoong boses ang umagaw ng aking atensyon.
"Pasensya na pinaghintay ko kayo,maupo kayo." Napakamot s'ya sa kanyang ulo,kakababa pa lang n'ya sa kanyang alagang Fídi poulión,isang mahabang ahas na may tuka ng ibon at may kulay dyamanteng mga pakpak.
Tinawag ko si Cressida na nakaupo sa isang bato.Nakita ko kung paano kumunot ang kanyang noo dahil siguro ay nagtataka s'ya kung bakit kami uupo kung nasa labas pa kami.
Binuksan na ni Lehandro ang kahoy na pintuan at may pinindot ito.Bumukas ang mga ilaw...namilog ang aking mga mata at batid 'kong kumikinang din ito.
Tumingala ako nakita ko,may kung anong maliliit na nilalang ang umiikit sa bolang apoy.Hindi nga ako nagkamali ito ay ang mga Fée.
Inalok n'ya kaming umupo,nasa harap kami ng kanyang mesa bumaba ang aking paningin nakita ko ang maliliit na mga isda na may dyamanteng mga buntot.
"Kumusta ang daan patungo sa Orphus?" Tanong ko sa kanya habang hinahanap na ang mapa.
"Bihira na lamang ang mga manggagawa ng mapa na naghahanap ng tamang landas patungo sa Orphus.Bilang isang taga-pangasiwa ng pagawaan na ito,inihahandog ko sa'yo itong mapa na nanggaling pa sa Orphus." Mahabang sagot n'ya.Napatikom ako ng bibig,when he raise the map and it's color transparent only lines I can see and it's glowing.
Ibinaba na nito ang mapa.
"How did you...I thought it's only for those who lives in Orphus?Don't tell me you used..."Alam 'kong hindi maaari ang kanyang ginawa.
Nawalan ng emosyon si Lehandro sa aking sinabi,na agad ko din naman pinagsisihan.
"Wala ka bang tiwala sa akin,ma dame?Kung nagdadalawang isip ka sa aking inaalok,bukas ang pintuan—"Bumaba ang tingin nito sa mapa.
"Tinatanggap ko,Désolé pour mon erreur.Sorry." Paghingi ko ng tawad sa mababang tono na halos bulong na lamang.
"Ayos lang.Alam 'kong mahirap magtiwala." Napaangat ako ng bigla s'yang tumawa na ikina-iling ko.
Maya't-maya't tumingin sa akin si Cressida na parang may gustong sabihin,tumango ako bilang pagpayag.
"Isang pagtataksil ang iyong nagawa maaari 'kang maparusahan ng mga Sorcière..." Ramdam ko ang pagaalala sa kanyang matamis na boses na dahilan nang pag ngiti ko nang kimi.
"Kung ang ginawa ko ay isang pagtataksil...ano na lamang ang ginawa ng mga Mystic sa mga mandirigmang lumaban,ngunit hindi nabigyan ng makatarungang himlayan." May pagtaga sa batong katotohanan na sagot ni Lehandro.