"sabrina wake up baby"bulong ni mommy sa aking mga tenga. agad ko namang minulat ang aking antok na antok na mata at agad na hinalikan ang kanyang pisngi
"mommy are we having breakfast already?"sabi ko dito kasabay nang pagpikit nang nanininingkit kong mga mata
"anong already ka diyan! sabrina look at the time! you're going to be late in you're ballet dance" OHNOO! ngayon nga pala yung ballet show namin.. teka lang anong oras naba.
"mommy anong oras naba?!"as i asked her nababalisa na din ako. di ako pwedeng ma late dito. this is the only chance to show the world what my talent and passion is.
"it's 9:00 am na. you need to eat and dress up pa. kaya bumangon ka na diyan"
"Mommy sabi mo malalate nako..eh 1:00 pm pa naman yung performance namin eh" di ko talaga maintindihan itong si mommy she always interrupted me when im sleeping..pero i still love her cause she's the one who raise me...inalagaan ako nang mommy ko at ibinigay ang kanyang buong pagmamahal kaya hindi ko na din hinahanap kung sino man ang ama ko.
mommy just smiled at me and she head towards to the kitchen.dahil na din sa naaamoy kong sinigang napasunod nako.
and just WOW and daming niluto ni mommy. pero anong meron? wala namang espesyal na celebration ngayon eh..
"may celebration ba kong nakalimutan ngayon mom?" tinanong ko siya na may halong pagtataka.
"wala lang.. gusto ko lang iparating sayo kung gaano kita kamahal. tandaan mo kung mawala man ako sa mundong ito. basta alam mo sa sarili mo na mahal na mahal kita at gagabayan kita mapakabilang buhay" mom eyes sparkled. Is she making me cry?
"mommy hindi mo pa ako iiwan huh...di pa ako ready, atsaka mommy don't mention death okay?" i come towards mommy and hug her..i like this feeling...this feeling giving me comforts.
*********
At the Performing Hall
tinitingnan ko ang itsura ko sa malaking salamin sa aking dressing room. i feel nervous. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. something's weird hindi ko alam kasi parang excited ako na may halong kaba. hindi yung kaba kapag malapit kanang mag perform kundi ibang kaba ang nararamdaman ko my heart is beating faster and faster. HOW AM I SUPPOSED TO HANDLE THIS? then suddenly nag ring yung phone ko and it was mom
ON THE CALL
"MOM:HOW ARE MY BABY"
i smiled while looking at my reflection in the mirror
"MOM. I FEEL NERVOUS"
"MOM:IT'S OKAY BABY, EVERYTHING'S GONNA BE ALRIGHT.. NO MATTER WHAT HAPPEN IM ALWAYS BY YOU'RE SIDE.. KUNG DUMATING MAN YUNG ARAW NA ISA NALANG ANG MANONOOD SAYO YOU KNOW THAT'S ME"
and the suddenly our producer tell me na ako na yung susunod na sasayaw
"UHM MOMMY I NEED TO END THIS CALL NOW.. I'LL BE ON THE STAGE NEXT"
"MOM:YES BABY I LOVE YOU"
then i hung up
andito na ako ngayon sa backstage habang pinapanood ko ang kaibigan kong si Ac na sumasayaw sa stage...
ilang minuto din ang lumipas nang tawagin na ang aking pangalan.. habang ako ay sumasayaw biglang tumibok nang malakas ang aking puso..eto nanaman siya..nakararamdam na naman ako nang ibang feeling..pero di ako pwedeng matinag nito.. i need to show them that this is my passion....and then the performance succeed
everyone is taking a picture of me and giving me a flowers.. but may iba akong hinahanap, ang mommy ko. where is she? dapat kanina pa siya andito sa tabi ko.
hinanap ko siya nang hinanap hanggang sa makasalubong ko ang aming manager and she look me in my eyes with a tearing eye
"Ss-abrii-na, im sorry" ano bang pinagsasabi niya? at bat siya nauutal
"manager anong sorry?" tinanong ko siya nang may halong pagtataka
"sabrina you're mother is dead" she said
AND MY WORLD STOP....
NO... no.. ...no...
"M-aaanager ano ba tong prank niyo..hindi nakakatuwa"as i said and tears came out.. no hindi ito pwede.. si mommy nalang ang meron ako!! binato ko lahat nang gamit na makikita ko.. i don't want to believe them!!
"sabrinaaa"manager hug me
"sabrinaaa calm down" niyakap niya ako para hindi ko na masaktan pa ang sarili ko
"manager tell me.. this is not true...im begging you!!!" as i cry more i can't take this anymore
THEN EVERYTHING WENT BLACK..